1924

Ιερά Μονή Διονυσίου (φωτ. π. 1890) Γεννήθηκε στην Καρδίτσα της Θεσσαλίας το 1840. Διακρινόταν για τη μεγάλη του ταπείνωση. Γράφει περί αυτού ο ευλαβέστατος μο­ναχός Λάζαρος Διονυσιάτης († 1974): «Ούτος ο μακάριος Γερμανός είχεν έμφυτον εν τη καρδία του την αγίαν ταπείνωσιν και τα εξ αυτής συνακόλουθα χαρίσματα και αρετάς: πραότητα, ακακία, σεμνότητα και το παιδικόν και άπλαστον του χαρακτήρος του. Εκ νεαράς ηλικίας έπασχεν ο μακαρίτης από κήλην, η οποία τόσον είχεν εξογκωθή, ώστε όταν ήλθεν εις το νοσκομείον, ήτο ως εν καρπούζιον, δύο κιλών περί­που. Όμως δεν εμεμψιμοίρει, δεν εγόγγυζεν, αλλά διαρκώς εδόξαζε τον Θεόν και Τον ευχαριστούσε, διότι, έλεγε, δικαίως επαιδεύετο διά τας αμαρτίας του». Λεπτομέρεια χαλκογραφίας ιεράς μονής Διονυσίου Μάλιστα το τέλος του ήταν θαυμαστό. Ζήτησε από ...

Ιερά μονή Ξηροποτάμου, χαλκογραφία (1759) Ο κατά κόσμον Δημήτριος Ευστρατίου από την Άγρα Μυτιλήνης γεννήθηκε το 1853. Προσήλθε στην ιερά μονή Ξηροποτάμου το 1871. Μοναχός εκάρη το 1874. Από τον Γέροντά του ιερομόναχο Αγαθάγγελο († 1898) έλαβε στην κουρά του το όνομα Ευγένιος προς τιμή του Γέροντός του Ευγενίου († 1876). Σπούδασε στην Αθωνιάδα Σχολή, η οποία τότε ήκμαζε. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1875 και πρεσβύτερος το 1879. Προϊστάμενος προήχθη το 1883. Είχε άκρα αγάπη στη θεία λατρεία. Είχε μεγάλο ενδιαφέρον για την πρόοδο της μονής της μετανοίας του. Στις παγκοινιές πρώτος πήγαινε και τελευταίος έφευγε. Εργαζόταν σαν ο τελευταίος καλός εργάτης στη συγκέντρωση του ελαιοκάρπου. Είχε άνεση λόγου και συγκινούσε τους συνδαιτυμόνες στις τράπεζες. Ο Προηγούμενος Ευδόκιμος Ξηροποταμηνός († 1938) γράφει ...