Θαυμαστές διηγήσεις

Η συνάντηση της οσίας Παρασκευής (Πάσσας) της διά Χριστόν σαλής με την οικογένενεια των τσάρων. Η Μαρία Ιβάνοβνα, η διά Χριστόν σαλή, καθοδηγούταν από μιαν άλλη διά Χριστόν Σαλή, γνωστή ως «Πάσσα του Σάρωφ» (Πάσσα: Παρασκευή). Την ευλαβούνταν και την σέβονταν πολύ ο κόσμος, είχε ενδιαφερθεί γι’ αυτήν ακόμα κι ο ίδιος ο τσάρος. Το 1903 που ο τσάρος Νικόλαος επισκέφτηκε το Σάρωφ για την ανακομιδή των λειψάνων του οσίου Σεραφείμ, είχε μαζί της μια πολύωρη συζήτηση στην οποία παρίστατο και η αυτοκράτειρα. Τους προφήτεψε το μαρτυρικό θάνατό τους καθώς και το τέλος της Αγίας Ρωσίας. Στο σημείο αυτό η αυτοκράτειρα παρά λίγο να λιποθυμήσει. Μπόρεσε μόνο να πει: – Δεν το πιστεύω, δεν μπορεί να γίνει αυτό. Αυτά έγιναν ένα χρόνο πριν από τη ...

Εικόνα της Παναγίας Τροοδιτίσσης. Ένας οθωμανός από την Πάφου της Κύπρου διπλώθηκε στα δύο και δεν μπορούσε να σηκωθεί. Για τον λόγο αυτό ρωτούσε μια ηλικιωμένη χριστιανή ποιος άγιος μπορεί να τον κάνει καλά. Της ανέφερε, μάλιστα, πως για δυο συνεχείς βραδιές έβλεπε στον ύπνο του μια ωραία γυναίκα η οποία ήταν ντυμένη λαμπρά, με λευκότατη στολή η οποία είχε μία πέτρα στην πλάτη και του έλεγε: – Εάν δεν έλθεις στο σπίτι μου δεν θεραπευθείς. Η χριστιανή τότε, θυμήθηκε πως η ωραία αυτή η γυναίκα η οποία έχει την πέτρα στην πλάτη της είναι η Παναγία στο Τρόοδος και επομένως, όπως του εξήγησε, αυτή είναι ο «Άγιός του» που θα τον θεραπεύσει. Έτσι, ο οθωμανός, ρώτησε την χριστιανή τι έπρεπε να κάνει. Εκείνη ...

Η Μεγαλόσχημη Μοναχή, Μητερούλα Σεπφώρα (1896-1997). Ένας ξυλουργός, τεχνίτης καλός στην δουλειά του (και ήταν υπερήφανος γι’ αυτό) είχε αναλάβει να κάνει την σκεπή του ναού στο Κλίκοβο. Η μητερούλα τον επισκεπτόταν συχνά, όταν εργαζόταν, και τον διόρθωνε λέγοντάς του : – Εσύ, κύριε ξυλουργέ, να εκεί και εκεί δεν έκανες καλά την δουλειά σου, για δες… Και σε άλλο μέρος έχεις ελαττώματα να εκεί, για δες… Και αποδεικνυόταν πως έτσι ακριβώς ήταν, όπως τα έλεγε η μητερούλα και κατόπιν τον συμβούλευε να μην είναι υπερήφανος αλλά ταπεινός και να ευχαριστεί τον Θεό.   Ο π. Μιχαήλ, πριν από τον ερχομό της μητερούλας Σεπφώρας, είχε επισκεφτεί πολλές φορές τον διευθυντή του Κολχόζ (κρατικού αγροκτήματος) , για οικονομικές υποθέσεις. Εκείνος ήταν διατεθημένος πολύ ψυχρά απέναντί ...

Ο ιερομάρτυς μητροπολίτης Βενιαμίν Καζάντσεφ. : Ο ιερομάρτυς μητροπολίτης Βενιαμίν Καζάντσεφ που εκτελέστηκε με τυφεκισμό, ενώ έκανε κάποτε τη θεία λειτουργία, είδε να κατεβαίνη στο άγιο ποτήριο μια φλόγα πυρός. Όλοι μας την είδαμε. Ήταν κάτι το αισθητό. Μας το έδειξε ο Θεός για να καταλάβουμε, ότι δεν ήταν ένας τυχαίος μητροπολίτης. Μια τεράστια φλόγα πυρός… επάνω από το άγιο Ποτήριο και μέσα στο άγιο Ποτήριο. Η θεία χάρις. Ναι. Μα δεν το είδαν και όλοι. Σε μερικούς δεν εφανερώθη. Γιατί ανάλογα με τη ζωή τους, δεν αξιώνονται όλοι να ιδούν τέτοια πράγματα. Μόνο εκείνοι των οποίων διανοίγονται τα μάτια της ψυχής. Μόνο εκείνοι, των οποίων τα μάτια εξακολουθούν να είναι μάτια ανθρώπινα. Ακόμη και οι συλλειτουργοί αρχιμανδρίτες και ηγούμενοι δεν το είδαν όλοι. Είδαν ...

Άγιος Λουκάς αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως (1877-1961) Την 15η Ιανουαρίου 2006 το απόγευμα με έπιασε ένας φοβερός πόνος στο δεξί μου αυτί. Κάποιος γνωστός μου, που ευλαβείται πολύ τον άγιο Λουκά , μου είχε δώσει το βιβλίο με τον βίο του Αγίου. Το πρώτο που σκέφτηκα ήταν να παρακαλέσω τον Άγιο να με βοηθήσει, γιατί στην ψυχή μου πλέον ήταν ένας μεγάλος Άγιος. Αμέσως έβαλα ένα κομμάτι βαμβάκι στο αυτί μου, πάνω σ’ αυτό ακούμπησα μία εικονίτσα του Αγίου, το άλειψα με λάδι από το καντήλι του και έδεσα το κεφάλι μου μ’ ένα μαντήλι. Με μια κουμπάρα μου πρεσβυτέρα, την κ. Ά., συζητούσαμε αν πρέπει να πάω σε κάποιο εφημερεύον νοσοκομείο. Τελικά δεν πήγα. Αν και δεν πίστευα πως θα κοιμηθώ από τους δυνατούς ...

Γέροντας Ιερώνυμος της Αναλήψεως, Σιμωνοπετρίτης. 248793

Άγιοι Ραφαήλ, Ειρήνη και Νικόλαος. Ο συνταξιούχος αξιωματικός Μιχαήλ Ξεπαπαδάκος από το Νέο Ψυχικό διηγείται τα ακόλουθα: Είχα πρόβλημα κυκλοφοριακό, θρομβοφλετίδα στο αριστερό πόδι μου, με ένα διογκωμένο μαύρο μεγάλο αιμάτωμα στην γάμπα και πρήξιμο στο κάτω άκρο. Σε ένα από τα συχνά ταξίδιά μου προς το νομό Ηλείας για επαγγελματικούς λόγους, στην περιοχή κάτω Αχαγιάς, περνώντας από ένα Εξωκλήσι είδα στην επιγραφή ενός αγνώστου μου Αγίου, του αγίου Ραφαήλ. Η Εκκλησία ήταν κλειστή. Ξαναπέρασα άλλη μια φορά και άφησα λάδι για τα καντήλια, χωρίς να μπορέσω να προσκυνήσω, γιατί ήταν πάλι κλειστή. Αυτό έγινε τον Απρίλιο του 1988. Πέρασε λίγος καιρός, στις 30 Μαΐου, ημέρα Δευτέρα στις 2 με 2.30 τα ξημερώματα, με έπιασε εκτεταμένη κράμπα στο πονεμένο μου πόδι. Μέσα στους ...

Μοναχός, π. Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης, Υμνογράφος (1905-1991). (Φωτογραφία: Douglas Little από την Αγιορετική Φωτοθήκη. : Είχαμε πανηγύρι στο Κελλί, δεν ήταν η πανήγυρη των Αγίων Διονυσίου και Μητροφάνους, και είχα το διακόνημα του τραπεζάρη και ετοίμασα την τράπεζα. Κάποια στιγμή βλέπω, ότι όλα τα ψωμιά τα οποία υπήρχαν ήταν μόνο τρία. Τότε δεν είχα προβλέψει ότι έπρεπε νά ’χουμε περισσότερα ψωμιά. Ήταν δικό μου φταίξιμο, δεν είχα ενημερώσει τον Γέροντα ότι είναι λίγα τα ψωμιά και πώς θα βγάλουμε την πανήγυρη; Τότε μ’ έπιασε κρύος ιδρώτας. Τώρα τί θα κάνουμε; Ο κόσμος μαζευόταν, τα ψωμιά σε καμμιά περίπτωση δεν θα έφταναν. Πήγα αρκετά τρομαγμένος στον Γέροντα και του λέω: -Ευλόγησον, Γέροντα, δεν προέβλεψα, μόνο τρία ψωμιά έχουν μείνει, τί θα κάνουμε; Να ζυμώσουνε δεν γινόταν, από ...

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994). Το επάγγελμα μου είναι υδραυλικός. Μια μέρα τον Ιούλιο του 1997, τελείωσα την εργασία μου και μάζευα τα εργαλεία μου για να τα βάλω στο αυτοκίνητο. Ήταν σούρουπο, δεν έβλεπα καλά. Είχε έναν «ττέλιν» (σύρμα) που απλώνουν τα ρούχα και κρεμόταν απ’ αυτό άλλο «ττέλιν» με ένα γάντζο δύο πόντους στην άκρη. Αφού μάζεψα τα εργαλεία και σηκώθηκα να πάω στο αυτοκίνητο, μπήκε ο γάντζος στο μάτι μου και έμεινα ακίνητος, σαν το ψάρι στο αγκίστρι. Φώναξα «βοήθεια» με όλη μου την δύναμη. Έτρεξε ο κύριος που είχε το σπίτι, με είδε και μου είπε να μου βγάλη τον γάντζο. Του είπα όχι, διότι έφοβόμουν μήπως βγάζοντας το με τυφλώση. Του είπα να πάη στο αυτοκίνητο μου να ...

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης και Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης Παρεκκλησιά 15/07/07 Έχουν κλείσει τέσσερα χρόνια από τότε που δέχθηκα την ευεργεσία του Αγίου Αρσενίου Καπαδόκου σ’ ένα προσωπικό πρόβλημα υγείας που είχα στα πόδια μου. Όταν με έπιανε κρίση δεν ένιωθα τα πόδια μου και αν δεν προλάβαινα να καθίσω έπεφτα κάτω, παρόλες τις θεραπείες και εξετάσεις που έκανα, δεν είδα καμία ωφέλεια. Το Σεπτέμβρη του 2001 πήγα με τρία άτομα στο Άγιο Όρος με διανυκτέρευση στην Ουρανούπολη. Το βράδυ πήγαμε για περίπατο στον παραλιακό δρόμο. Στην επιστροφή ένιωσα τα πόδια μου να χάνουν την ισορροπία τους και να ξηραίνονται. Τη συγκεκριμένη στιγμή που έπεσα είχε βρεθεί ένα τραπέζι και μια καρέκλα στην άκρια τον πεζοδρομίου που σαν να είχαν τοποθετηθεί για μένα τη ...

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης (1906-1991). Φωτογραφία: Αγιορειτική Φωτοθήκη. Μια παλιά φίλη, είχε φύγει από χρόνια στο εξωτερικό για να εργασθεί ως μπέιμπι-σίτερ στο σπίτι ενός πλούσιου Έλληνα. Δεν είχαμε επικοινωνήσει μαζί της όλα αυτά τα χρόνια που έλειπε, ούτε άλλες γνωριμίες της ούτε εγώ, απορροφημένες κάθε μία στα δικά της καθήκοντα. Ξαφνικά διαδόθηκε μεταξύ μας η είδηση ότι αυτή επέστρεψε στην Ελλάδα με ένα παιδί στην αγκαλιά της, διαζευγμένη και πολύ δυστυχισμένη. Είχε παντρευτεί με έναν Άγγλο προτεστάντη και αφού απέκτησαν παιδί, χώρισαν αμέσως. Κανείς δεν γνώριζε τις λεπτομέρειες του δράματός της. Δεν μιλούσε σε κανέναν γι’ αυτό το θέμα ούτε βέβαια κανείς την ρωτούσε. Ήταν όμως ολοφάνερα πολύ θλιμμένη. Ξαφνικά κυκλοφόρησε μεταξύ μας μία θλιβερή είδηση. Η φίλη μας αυτή είχε μυηθεί ...

Η αχειροποίητος εικόνα της Παναγίας Εικοσιφοίνισσας. Μια συντροφιά προσκυνητών μας αφηγήθηκε, το έτος, 1970, ένα μεγάλο θαύμα που έγινε στην Γερμανία, όπου εργάζονταν. Ταξίδευε με την υπερταχεία αμαξοστοιχία μια ελληνίδα μαζί με το άρρωστο παιδάκι της. Επειδή το βρέφος ήταν ανήσυχο, η μητέρα του, κρατώντας το στην αγκαλιά της, του έκανε βόλτες μέσα στο τρένο. Σε μια στιγμή που βρισκόταν στο σημείο ανάμεσα σε δύο βαγόνια, ζαλίστηκε και έπεσε κάτω ενώ -δυστυχία της!- το μωρό γλίστρισε ανάμεσα από κάποιο μικρό κενό και βρέθηκε στις σιδηροτροχιές! Έξαλλη η μητέρα και οι συνταξιδιώτες που βρίσκονταν κοντά της, τράβηξαν το σήμα κινδύνου, αλλ’ ώσπου να σταματήσει η υπερταχεία πέρασαν απ’ το σημείο που είχε πέσει το μωρό όλα τα βαγόνια (και δεν ήταν λίγα). Με σφιγμένη καρδιά ...

Ο Δημήτρης Τσαγκαράκης από την Αργυρούπολη Ρεθύμνης (κοιμήθηκε γύρω στο 1939 σε ηλικία περίπου 90 ετών) διηγόταν πως, όταν ήταν...

Ο όσιος Ιωνάς (1805-1902). Ο μουσουλμάνος Μεδζίντ Χαντζιμπίεβ γράφει στην εφημερίδα «Φως» το εξής: Κοντά στην πόλη Αικατερινοντάρ του Κουβάν (περιοχή στη νότιο Ρωσία) βρίσκεται το χωριό Τοχτομουκάι, όπου κατοικούν πάνω από δυο χιλιάδες καυκάσιοι μουσουλμάνοι. Σ’ αυτό το χωριό εμφανίστηκε φοβερή επιδημία χολέρας. Κάθε μέρα πέθαιναν 20-25 άτομμα. Ο πανικός ήταν απερίγραπτος. Όλες οι ελπίδες είχαν σβήσει, επειδή δεν υπήρχε ιατρική βοήθεια. Εγώ είμαι κάτοικος αυτού του χωριού και μουσσουλμάνος. Είχα ακούσει από μερικούς γνωστούς μου ρώσους, για την αγιότητα και τη δύναμη της προσευχής του ηγουμένου του μοναστηριούς της Αγίας Τριάδος στο Κίεβο του γέροντα Ιωνά και είχα δει με τα μάτια μου αρκετές περιπτώσεις θεραπείας στο Αικατερινοντάρ που έγιναν με την προσευχή του. Γι’ αυτό την 29η Ιουλίου έστειλα στο Κίεβο ένα τηλεγράφημα ...

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994). Πήγα στον Γέροντα τον Σεπτέμβριο του 1977, ήμερα Δευτέρα, παραμονή του Τιμίου Σταυρού. Χτύπησα την πόρτα πολύ πρωΐ, ο Γέροντας μου άνοιξε. Ήταν πολύ χαρούμενος και ευδιάθετος. «Α, ευτυχώς πού ήρθες διάκο», μου λέγει, «και έχω πανήγυρη αύριο. Θάρθουν ψάλτες, παρήγγειλα ροφό και έλειπε ένας διάκος. Ήρθες εσύ, εντάξει η πανήγυρη». Έλεγε και άλλα τέτοια αστεία. Ύστερα μου είπε: «Θα μείνης εδώ απόψε». Ήξερα ότι ο Γέροντας δεν κρατούσε κανέναν τη νύχτα μαζί του. Μόλις μου το είπε πέταξα από την χαρά μου. Πήγαμε στο Εκκλησάκι, με έβαλε και τακτοποίησα την Αγία Τράπεζα, ξεσκόνισα, σκούπισα τον διάδρομο, έκανα διάφορες δουλειές. Μέσα μου αισθανόμουν πολύ μεγάλη χαρά. Το μεσημέρι πήγαμε να φάμε. Έκανε τσάι, έφερε παξιμάδι και έβγαλε άγρια ...

Άγιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994). Σε μιαν άλλη επίσκεψή μου στο μακαριστό Γέροντα Παΐσιο, του ζήτησα μεταξύ άλλων, τη γνώμη του για ένα θέμα που με απασχολούσε: – Γέροντα, έχω ένα μαθητή στην τάξη που διδάσκω, που με δυσκολεύει πολύ. Ενώ είναι έξυπνο παιδί, για διάφορους λόγους, παρουσιάζει μιαν αρνητική συμπεριφορά που κουράζει και δημιουργεί αρνητικό κλίμα. Χρησιμοποίησα όσες μεθόδους ήξερα ή προσπάθησα να μάθω, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τι μπορώ να κάνω; – Καλά, βρε ευλογημένε, απάντησε ο Γέροντας, εσύ όλα μοναχός σου θέλεις να τα κάνεις; Ό,τι δεν μπορούμε να κάνουμε εμείς με τις δυνάμεις μας, μπορεί ο Θεός! Να κάνεις ένα κομποσκοίνι γι’ αυτούς που σε δυσκολεύουν και, προπαντός, να δίνεις τα ονόματα τους με πρόσφορο στην εκκλησία, να τα μνημονεύει ο ...

Ο Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Χαράλαμπος Διονυσιάτης (αριστερά) με τον Γέροντα, π. Ιωσήφ Ησυχαστή (κέντρο) και τον Γέροντα, Ιερομόναχο, π. Εφραίμ της Αριζόνας. Βλέποντας ο Γέροντας την υπερβολικήν προθυμίαν του δόκιμου Χαράλαμπου , μια μέρα τον προσκαλεί ιδιαιτέρως και του λέγει: – Εκεί πάνω σε κείνα τα βράχια που βλέπεις, έχει μιαν μικρήν σπηλιά. Σε διαβεβαιώ ότι είναι παράδεισος. Λοιπόν θα σκαρφαλώσης να πας εκεί και θα μείνης μέχρι να σε φωνάξω. Εντάξει; – Να ’ναι ευλογημένο, Γέροντα. Βάζω, λέει ο Χαράλαμπος, μετάνοιαν και αμέσως σκαρφαλώνω στα βράχια. Πλησιάζω στην σπηλιά· αλλά τι να δης! Ένας άγριος τόπος, που μόνον φίδια μπορούσαν εκεί να κατοικήσουν και η σπηλιά τόσο στενή, που μόνο σκυφτά μπορούσες να μπης μέσα. Στην αρχή σαν άνθρωπος δειλίασα, φοβήθηκα και συγχρόνως ...

Ο Μοναχός Φιλάρετος Καρουλιώτης. Παλαιότερα στη Νέα Σκήτη ήταν ένας Γέροντας με τον υποτακτικό του. Ήταν ημέρα αγρυπνίας. Ο Γέροντας πήγε στο Κυριακό για την αγρυπνία και άφησε το καλογέρι στο Κελλί. Τη νύχτα χτύπησε κάποιος την πόρτα. Άνοιξε το καλογέρι και είδε έναν καλόγερο αδύνατο με τριμμένο ζωστικό που του είπε: – Εγώ έρχομαι για σένα. Εμείς είμαστε 12 καλόγεροι και μένουμε πάνω στο βουνό. Ένας από μας κοιμήθηκε και τώρα ψάχνουμε για άλλον να πάρη την θέση του. Θέλεις να έρθης μαζί μας; Αφού σκέφθηκε για λίγο είπε διστακτικά: – Δεν έχω πάρει ευλογία από τον Γέροντα. Ο ασκητής έφυγε. Και όταν ήρθε ο Γέροντας και το ανέφερε του είπε: – Έχασες την ευκαιρία.   Περιέχεται στο βιβλίο “Από την ασκητική και ησυχαστική αγιορείτικη παράδοση”, Άγιον ...