Θαυμαστές διηγήσεις

Όσιος Γεώργιος της Δράμας ο Καρσλίδης (1901-1959). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Είναι η μεγάλη νύχτα των θαυμάτων, όπως στην Δράμα του 1939, που η οικογένεια Μίχα τραβά, για μιαν ακόμη φορά τον Γολγοθά της. Τα παιδιά που γεννιόταν πέθαιναν πριν συμπληρώσουν τον έκτο μήνα της ζωής τους, εκτός από τον τελευταίο, τον Ανδρέα. Και να που τώρα κι αυτός στην ηλικία των τριών περίπου ετών, αρρώστησε βαριά. Στη Δράμα δεν υπήρχε δυνατότητα για νοσοκομείο και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κι έτσι ο μικρός Ανδρέας πέθαινε αβοήθητος. Το βράδυ των Χριστουγέννων, που φαινόταν ότι θα ήταν και το τελευταίο του μικρού παιδιού, βγήκε έξω από το σπίτι ή κυρα-Αλεξάνδρα, η μητέρα του, κι άρχισε έξαλλη να χτυπάει τις πόρτες της γειτονιάς ζητώντας βοήθεια. Στο τέλος η περίλυπη μάνα χτύπησε και την ...

Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Μαρτυρία Ιερομονάχου Βασιλείου Θεοδωρίδου, από το Καρακαλληνό Κελλί του Αγίου Νικολάου: «Το 1990 ήμουν στην Θάσο, εφημέριος στο χωριό Ποταμιά, και κάποτε με κάλεσε μια οικογένεια στο σπίτι της. Συζητήσαμε και μου είπε η κυρία του σπιτιού ότι ο σύζυγός της έχει πάθει εγκεφαλικό, ήταν παράλυτος και δεν μπορούσε να σηκωθεί. Μου είπε ότι υπάρχει ένας μοναχός Παΐσιος στο Άγιον Όρος που κάνει θαύματα, με την Χάρη του Θεού. – Προσωπικά, της λέω, δεν τον γνωρίζω, αλλά ακούω ότι είναι σε μια Καλύβη. – Άμα πάτε, μου είπε, κάνετε την καλωσύνη να τον ενημερώσετε και ίσως τον κάνει καλά, με την Χάρη του Θεού. – Ευχαρίστως λέγω. – Να σου δώσω και μια αμοιβή να του δώσεις. Και μου έδωσε 2.000 ...

Εικόνα του αγίου Ευτυχίου στο λαξευτό ναΐδριο του. Φωτογραφία από την ανάρτηση: http://biodiversitycyprus.blogspot.com/2016/04/blog-post_93.html (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Κάποτε έχασε το κοπάδι του ένας Τούρκος κάτοικος της περιοχής . Ήταν νύκτα και εργαζόταν στην μάνδρα του όταν ξαφνικά ακούει κουδουνίσματα και σε λίγο βλέπει τα πρόβατά του να προσεγγίζουν την μάνδρα. Πίσω από τα πρόβατα είδε έναν ρασοφόρον καλόγηρον που μάζευε τα πρόβατα και τα προωθούσε προς την μάνδρα. Ακολούθως μόλις εισήλθαν τα πρόβατα στην μάνδρα, ο φαινόμενος καλόγηρος εξαφανίσθηκε. Την άλλη μέρα ο βοσκός πήγε για να δη μέχρι που φθάσανε τα πρόβατα και αν προξένησαν ζημιές. Και είδεν από τα ίχνη και σημάδια των ζώων ότι φθάσανε μέχρι τον Άγιον Ευτύχιον . Και τότε κατάλαβε ότι ο άγνωστος οδηγός του κοπαδιού του που οδήγησεν τα ζώα ...

Γέροντας Σάββας Σταυροβουνιώτης (1909-1985). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Άλλη φορά αρρώστησε βαριά από υδρωπικία, και στο νοσοκομείο που μεταφέρθηκε οι γιατροί αποφάσισαν να τον χειρουργήσουν. Ο Γέροντας, δακρύβρεχτος, παρακαλούσε την Παναγία να τον θεραπεύσει. Εναπέθεσε όλες τις ελπίδες του στην πρόνοια του Θεού και την Προστασία των Χριστιανών. Η απάντηση της Θεοτόκου στην επίκλησή Της, ήταν άμεση, φιλάνθρωπη και θαυματουργική. Μια μέρα, εκεί στο νοσοκομείο, είδε ενύπνια τη Μητέρα του Θεού ντυμένη κατάλευκα, να τον πλησιάζει και να τον παρηγορεί: – Θα γίνεις καλά μη λυπάσαι. Την επόμενη μέρα, μετά την ιατρική εξέταση, οι γιατροί έμειναν έκπληκτοι. Όλο το υγρό που είχε μαζευτεί στο σώμα του Γέροντα, εξαφανίστηκε. Η Παναγία τον περιέζωνε με την Αγία Ζώνη Της και τον περιέσκεπε με την Αγία Σκέπη Της. Ένας από τους γιατρούς της θεραπευτικής ...

Ό όσιος Παΐσιος (στο κέντρο με το μπαστούνι) συνομιλεί με προσκυνητές του Αγίου Όρους που τον επισκέφτηκαν στο κελλί του. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Μαρτυρία π. Ραφαήλ Σ.: Πάντα όταν πήγαινα στον Γέροντα Παΐσιο είχε κόσμο και δυσκολευόμουν να του μιλήσω με άνεση. Την τελευταία φορά, πηγαίνοντας ως διάκος, νομίζω το 1991, φοβόμουν μήπως πάλι συμβεί το ίδιο και προσευχήθηκα σχετικά. Όταν έφθασα στην «Παναγούδα», έκπληκτος είδα ότι δεν υπήρχε κανείς. Και επί πλέον ο Γέροντας μου αφιέρωσε πολύ χρόνο, συμβουλεύοντάς με για το κάθε τι. Και ενώ από μέσα μου δοξολογούσα τον Θεό και ευχαριστούσα τον Γέροντα, επειδή περνούσε πολύ η ώρα και ο Γέροντας συνέχιζε να με νουθετεί και εγώ έπρεπε οπωσδήποτε εκείνη την μέρα να βγω από το Όρος, άρχισα να ανησυχώ, μήπως ...

Όσιος Σέργιος του Ραντονέζ. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Μια χρονιά συγκεντρώθηκε πολύς κόσμος στη Λαύρα της Αγίας Τριάδος για το πανηγύρι της. Ανάμεσα στους προσκυνητές ήταν κι ένας τυφλός, που είχε χάσει το φως του σε ηλικία επτά χρόνων. Στεκόταν έξω από την εκκλησία και παρακολουθούσε με ευλάβεια τη μεγαλόπρεπη ακολουθία. Ήταν πολύ λυπημένος, γιατί δεν μπορούσε να μπει μέσα και να προσκυνήσει το τίμιο λείψανο του οσίου Σεργίου , που έκανε, όπως συχνά άκουγε, τόσες θαυματουργικές θεραπείες. Τότε εμφανίστηκε ο όσιος, τον έπιασε από το χέρι και τον οδήγησε μέσα στον ναό, μπροστά στη λειψανοθήκη του. Ο τυφλός προσκύνησε και αμέσως βρήκε το φως του! Πρόλαβε για λίγες στιγμές να δει τον όσιο, πριν αυτός εξαφανιστεί. Μάρτυρες του θαύματος ήταν πολυάριθμοι πιστοί, που δόξασαν τον Θεό.   Από το βιβλίο «Πνευματική ...

Άγιος Άνθιμος ο εν Χίω (1869-1960). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : Κατόπιν ο κ. Ροδοκανάκης, βουλευτής και γερουσιαστής Χίου, ησθένησε και ήλθε εις θάνατον. Ο γαμπρός του ήταν ο ιατρός κ. Κουντουράς. Εκείνος μαζί με άλλους ιατρούς της χώρας δεν μπόρεσαν να βρουν την ασθένειάν του. Η κόρη του όμως, δηλ. του κ. Κουντουρά η σύζυγος, είχε μεγάλην πίστιν και ευλάβειαν στον άγιον Γέροντά μας και επαρακίνησε τον σύζυγόν της κ. Κουντουρά, να στείλη να πάρουνε τον άγιον Γέροντά μας να πάη στο σπίτι, και επήγε. Μόλις έφθασε εκεί ήκουσε κλαυθμούς και οδυρμούς οικογενείας, καθώς και άλλων πολλών. Και μόλις επλησίασε τώνε λέγει: – Παύσετε, μη κλαίετε, και ο κ. Ροδοκανάκης θα γίνη καλά και θα πάη αύριο στο γραφείον του. Και ίσως μερικοί απ’ αυτούς να τον ...

Γέροντας Άνθιμος Αγιαννανίτης (1913-1996). Ο γιατρός κ. Ν.Μ. είχε χειρουργήσει κάποιον ασθενή του σε ιδιωτική κλινική. Ο ασθενής κατά λάθος έδωσε 50.000 δραχμές παραπάνω στον γιατρό, ο οποίος όταν το αντιλήφθηκε είπε: – Αυτά τα χρήματα είναι για τον πατέρα Άνθιμο . Όταν του τα έστειλε διαπίστωσε ότι στο σακκάκι του υπήρχαν πάλιν πενήντα χιλιάδες. Ο ασθενής στο μεταξύ που κατάλαβε το λάθος του ζήτησε πίσω από τον γιατρό τα παραπάνω χρήματα και τα πήρε. Έτσι ο τα πάντα οικονομών Κύριος που “και την πράξιν τιμά και την πρόθεσιν επαινεί” (Κατηχητικός Λόγος Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου) και στον πατέρα Άνθιμο έδωσε το μερίδιο που του υποσχέθηκε ο γιατρός και κανείς δεν ζημιώθηκε.   Απόσπασμα από το βιβλίο του δρος Χαραλάμπους Μπούσια, ο “Γέρων Άνθιμος ο Αγιαννανίτης, ο σοφός και ...

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως, ο Θαυματουργός. Μανώλης Μελινός: Τι άλλο θυμάσαι, μπαρμπα-Θανάση*, από τότε; Δεν υπήρχε δεύτερος στην ελεημοσύνη και στη συχώρεση από τον Άγιο! Ο πιο μεγάλος εργάτης που δούλευε εκεί , ήταν ο μπαρμπα-Μανώλης… Εκεί που εργαζόταν ένα Σάββατο ο μπαρμπα-Μανώλης έτσι καλοκαίρι, τον ζυγώνει ο Δεσπότης -η ευχή του με μας- και του λέει: – Μανώλη, δεν βάζεις εκειδά τη σφήνα, παρά εκεί; – Άντε στο δ…, γυρίζει ξαναμμένος ο εργάτης και του πετά τη βρισιά στο πρόσωπο. Ύστερα ο μπαρμπα-Μανώλης, όπως μου είπε ο πατέρας μου, μετανόησε. – Σεβασμιώτατε, συχώρεσέ με! – Όχι, παιδί μου. Εσύ να με συγχωρήσεις! Γιατί την ώρα που πολεμούσες στη ζέστη και ταλαιπωριόσουνα, τι ήθελα εγώ να ‘ρθω να σε ζαλίζω, να σ’ ενοχλήσω; Εσύ να με συγχωρήσεις. Αυτός ...

Ταρσώ η διά Χριστόν σαλή (1910-1989). Ένα άλλο θαυμαστό γεγονός κατέγραψε μια γνωστή της: Κάποια γυναίκα έπασχε από ανίατη ασθένεια πολύ καιρό· επισκέφθηκε και πολλές χώρες στο εξωτερικό, αλλά δεν θεραπεύθηκε· έμενε στην Πελοπόννησο, στο Άργος. Απελπισμένη από την κατάστασή της παρακαλούσε τον Θεό να την βοηθήσει· κάποια νύκτα είδε το εξής όνειρο: Μία γυναίκα περίεργα ντυμένη στεκόταν μπροστά σε μία βρύση που έτρεχε νερό και της έλεγε: – Έλα στην Κερατέα, στην Ζωοδόχο Πηγή να πιεις από το αγίασμα και θα γίνεις καλά. Από εκείνη την ημέρα άρχισε να ρωτάει για την Κερατέα, αλλά κανείς δεν ήξερε να την βοηθήσει. Πέρασε καιρός ώσπου κάποιος στο Άργος της είπε πως υπάρχει αυτό το μέρος, έξω από την Αθήνα. Ήλθε στην Αθήνα και ρωτώντας πήγε στην Κερατέα. ...

Άγιος Χαράλαμπος. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Άλλοτε πάλιν του έφεραν έναν παράλυτον εκ Πόντου . Δεν ηδύνατο ούτε να κινηθή και οι συγγενείς του τον μετακόμισαν εντός φορίου. Ο Παπαλεόντιος* είπε να τον τοποθετήσουν προ του Αγίου Βήματος του Αγίου Χαραλάμπους και κάθε βράδυ νήστις, μετέβαινε και του εδιάβαζε διαφόρους ευχάς και προσηύχετο πλησίον του γονυπετής μέχρι πρωίας. Τεσσαράκοντα ημέρας ο παράλυτος έμενεν εις την ιδίαν κατάστασιν και κάθε νύκτα ο Παπαλεόντιος επήγαινε και του εδιάβαζε τας ευχάς και προσηύχετο πλησίον του γονυπετής διά την ίασιν του. Την τελευταίαν νύκτα ο ασθενής ενώ εκοιμάτο είδεν όνειρον περίεργον. Του εφάνη ότι ο Άγιος Χαράλαμπος εξήλθεν από την Ωραίαν Πύλην και εγγίσας αυτόν με την βακτηρίαν του είπε: – Σήκω τέκνον μου. Σήκω και φύγε από το σπήτι ...

Ο όσιος Σωφρόνιος Αθωνίτης και του Έσσεξ (αριστερά) και ο Γέροντας π. Σίμων Αρβανίτης. : Αφηγήθηκε το εξής θαυμαστό που έχει σχέση με τον Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Πατάρων κ. Ειρηναίο. Όταν ήταν φοιτητής ο Θεοφιλέστατος, είχε γνωρίσει τον γέροντα Σίμωνα . Ανέβαινε συχνά στο Μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονα στην Πεντέλη να τον συμβουλευθεί για διάφορα θέματα και να πάρει την ευχή του. Όταν επέστρεψε για πρώτη φορά από το Λονδίνο όπου ευρίσκετο, ως βοηθός Επισκόπου πλέον, ανέβηκε στον Άγιο Παντελεήμονα να πάρει την ευχή, όπως στα φοιτητικά χρόνια, από τον γέροντα Σίμωνα. Ο Γέροντας καθότανε κάτω από το πεύκο. Πήγε να του βάλει μετάνοια αλλά ο Γέροντας δεν τον άφησε. – Εγώ πρέπει να σου βάλω, εσύ είσαι βοηθός Επισκόπου. Εσείς στο Λονδίνο έχετε Γέροντα· ...

Στάρετς Αμβρόσιος (1812-1891). Η μοναχή Βαρβάρα Τερεχόφσκαγια της Μονής Μπέλεφ, που είχε πνευματικό τον όσιο Αμβρόσιο της Όπτινα, διηγήθηκε το ακόλουθο θαυμαστό περιστατικό: «Ο π. Αμβρόσιος, στις συζητήσεις που κάναμε, αντιλήφθηκε ότι δεν εμπιστευόμουν απόλυτα τα λόγια του. Τα έπαιρνα, είναι αλήθεια, σαν λόγια συνηθισμένα και όχι επακόλουθα θείου φωτισμού. Έτυχε κάποτε, που βρέθηκα στην Όπτινα, να τον επισκεφθούν κάποιοι Μοσχοβίτες, οι οποίοι στην επιστροφή θα περνούσαν από τη Μονή Τύχωνωφ. – Πήγαινε κι εσύ ως τη μονή, μου λέει ο γέροντας. – Μα, παππούλη, τι να κάνω εγώ εκεί; Δεν έχω καμιά δουλειά. Κι έπειτα, πώς θα γυρίσω μόνη μου πίσω; – Πήγαινε, και θα σε συνοδεύσουν ως εδώ τρεις έμποροι Βιαζεμίτες, που βρίσκονται εκεί. Θέλουν πολύ να με επισκεφθούν, αλλά δεν βρίσκουν οδηγό. Θα ...

Όσιος Παΐσιος Αγιορείτης (1924-1994). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ο κ. Γ. από Ρ. Χαλκιδικής ήταν απαρηγόρητος. Ο υιός του Σπυρίδων σε αεροπορική άσκηση σκοτώθηκε. Ο συγκυβερνήτης του κατόρθωσε να διασωθεί. Πάνω στον πόνο του, ο πατέρας θεώρησε υπεύθυνο τον διασωθέντα και σχεδίαζε να εκδικηθεί. Είχε μάθει την διεύθυνσή του, τις κινήσεις του και κατέστρωνε το σχέδιό του, πως θα τον σκοτώσει. Κάποιοι γνωστοί του τον έπεισαν να επισκεφθούν μαζί τον Γέροντα και να του πει τον πόνο του. Μόλις έφθασαν στην «Παναγούδα» , περί το 1991, ο Γέροντας τον έβαλε να καθίσει κοντά του και του είπε: – Μην στενοχωριέσαι. Εκεί που είναι ο γιος σου είναι πολύ καλά.   Τα λόγια αυτά αλλά και το διορατικό χάρισμα του Γέροντα, που τα επεσφράγιζε, ενήργησαν σαν βάλσαμο ...

Οι Άγιοι της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : Επί Σωφρονίου Καθηγουμένου της Μονής Εσφιγμένου είχε αρρωστήσει ένας νεαρός Μοναχός, ο οποίος έχασε την υπομονή του και συνέχεια ζητούσε ευλογία από τον Ηγούμενο να πάη στον κόσμο, για να θεραπευθή. Ο Γέροντας του έδωσε ευλογία, για να τον αναπαύση, αλλά, επειδή ήταν νέος, έκανε πολλή προσευχή, για να μη βλαφτή ψυχικά στον κόσμο. Ξεκίνησε λοιπόν ο Μοναχός με ένα φρόνιμο ζώο για τις Καρυές, για να σφραγίση την άδειά του και να φύγη από την Δάφνη. Μόλις προχώρησε τριάντα λεπτά έξω από την Μονή, του παρουσιάζεται ξαφνικά ένας Ασκητής με φωτεινό πρόσωπο και του λέει: – Πού πηγαίνεις, αδελφέ μου; Ο άρρωστος Μοναχός απήντησε: – Πηγαίνω στον κόσμο για θεραπεία. Τότε του λέει ξανά ο Ασκητής εκείνος: – Θέλεις να ...

Γέροντας Παΐσιος Ολάρου. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Θα κάνουμε μια στάση στη ζωή του π. Παϊσίου για ν’ ακούσουμε τι θαυμαστά περιστατικά συνέβησαν σ’ αυτόν τον τόπο που έζησε: – Εγώ, διηγείται ο ίδιος, στεκόμουν κάποτε στο μπαλκόνι του κελλιού στη σκήτη Κοζάντσεα. Μπροστά μου υψωνόταν ένας λόφος, δίπλα από τον οποίο περνούσε ένας δρόμος για την πεδιάδα. Κάποια μέρα περνούσαν απ’ αυτό το δρόμο πολλοί άνθρωποι φορτωμένοι. Ανάμεσα τους ήταν κι ένας πτωχός άνθρωπος με το κάρο φορτωμένο, που το έσερναν δύο βόδια. Σ’ έναν ανήφορο δεν μπορούσαν τα βόδια να περπατήσουν. Εκείνος τα χτυπούσε και με κάθε τρόπο τα παρακινούσε να βαδίσουν. Τα καημένα τα βόδια γονάτισαν κάτω. Εγώ όντας τότε στο χαγιάτι, έπεσα στα γόνατα και, όσο μπορούσα τα “έσπρωχνα” από μακρυά λέγοντας τους: – Άιντε ...

Όσιος Νικόδημος ο Νέος, ο διά Χριστόν σαλός. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Κάποιος από την Αδριανούπολη επισκέφθηκε, όπως συνήθιζε, τη Θεσσαλονίκη συνοδεύοντας τον αυτοκράτορα. Κατά την παραμονή του σε αυτή, έτυχε να πάει κάποτε στον ναό αυτού του Αγίου · και μπαίνοντας μέσα, άρχισε να προσκυνά τις εικόνες των Αγίων που ήταν εκεί και ζήτησε να μάθει με λεπτομέρειες τον βίο του μεγάλου. Αμέσως εκείνοι που ήταν εκεί του διηγήθηκαν ότι έδειχνε θερμή επιμέλεια για την ελεημοσύνη και ότι πάντοτε υποκρινόταν πως κάνει κακή συντροφιά με πόρνες, τις οποίες όμως δεν έπαυε να συμβουλεύει για τη σωτηρία τους, χωρίς να αμελεί να παρέχει σε αυτές και τα απαραίτητα για τις υλικές τους ανάγκες, άλλοτε από τη δική του καθημερινή τροφή και άλλοτε από ...

Γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας (1883-1966). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : Μια άλλη φορά κατέβαινε  από τα γνωστά δρομάκια προς την Αίγινα. Ήταν η εορτή του αγίου Νικολάου και μετά τη θεία λειτουργία πήγαινε στην πόλη για το συνηθισμένο του διακόνημα και να χαιρετήσει κάποιους γνωστούς που γιόρταζαν. Περνώντας έξω από ένα κατάστημα είδε τον καταστηματάρχη, του οποίου γιόρταζε ο γιος. Σταμάτησε για λίγο να τον χαιρετήσει: – Καλημέρα, χρόνια πολλά, ο άγιος Νικόλαος βοήθειά μας και να χαίρεσαι τον υιόν σου. Ο καταστηματάρχης, άγνωστο γιατί, αντί να χαρεί για τις ευχές του, απάντησε σκαιότατα και προσβλητικότατα: – Φεύγεις από δω, παπά, πρωί πρωί! Άντε μη σου πω καμιά κουβέντα. Ο π. Ιερώνυμος απομακρύνθηκε λυπημένος, όχι τόσο για την προσβολή, αλλά επειδή δεν ήθελε ποτέ του να λυπήσει άνθρωπο. Έστω ...

Άγιος Τριφύλλιος. (Διασκευή επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Μια, από τις πολλές φορές, που οι Σαρακηνοί επέδραμαν στην Κύπρο, και μάλιστα έφτασαν στην Λευκωσία, δηλαδή στο κέντρο της Μεγαλονήσου, βρήκαν τον τάφο του αγίου Τριφυλλίου στην εκκλησία της Παναγίας Οδηγήτριας και τον άνοιξαν. Οι επιδρομείς, όταν παραβίασαν το μνήμα του αγίου, αντίκρισαν το λείψανο του πολιούχου της Λευκωσίας αδιάφθορο, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν το σεβάστηκαν και έκοψαν την κεφαλή του με πρόθεση να την κάψουν. Όταν έφτασαν στην «λότζα του Βισκούντη», όπως αναφέρει ο Λεόντιος Μαχαιράς, «ο Θεός τους έδωσε κάποιαν απασχόληση», δηλαδή ασχολήθηκαν με κάτι άλλο, και ένα παιδί, ο άγιος Διομήδης που υπηρετούσε στην Οδηγήτρια, τους έκλεψε την ιερά κάρα και έφυγε. Ο Διομήδης αναφέρεται ως μαθητής του αγίου Τριφυλλίου, παρ’ όλο που ο ...

Όσιος Σεραφείμ της Βύριτσας (1866-1949). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Γράφει η Πωλίνα Μ.: Στο γέροντα έρχονταν και νέοι και ηλικιωμένοι, αλλά ο γέροντας αγαπούσε ιδιαίτερα και λυπόταν τα νέα παιδιά που μόλις έμπαιναν στην ζωή. Προέβλεπε ότι θα έρθουν καιροί δύσκολοι, όταν ο εχθρός του ανθρωπίνου γένους θα κηρύξει στα παιδιά ανελέητο πόλεμο. Πρόσεχε τα παιδιά σαν προσεκτικός κηπουρός που προσέχει τα σπασμένα δεντράκια και τα βοηθάει να ισιώσουν. Όταν τον επισκέπτονταν τους μοίραζε γλυκά και εμφανιζόταν στα όνειρά τους ως φύλακας άγγελος… Η κόρη μου Λιούμπα έπασχε από φυματίωση των πνευμόνων και βρισκόταν στο κρεβάτι. Κάποια μέρα, την ώρα που άρμεγα την αγελάδα, το παιδί εξαφανίστηκε. Γεμάτη αγωνία πετάχτηκα στο δρόμο και είδα την Λιούμπα να έρχεται. – Πού ήσουνα; τη ρώτησα. – Στον αγαπημένο μου παππούλη! Τον ξέρουν ...