Θαυμαστές διηγήσεις

Παναγία Παντάνασσα. Θαυματουργός εικόνα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : …Είχε αναφέρει ένα γεγονός με το παιδάκι που ο πατέρας ήταν ταμίας στην τράπεζα και τον ενοχοποιούσαν ότι έκανε κατάχρηση. Όλη η οικογένεια ήταν στενοχωρημένη και το παιδί είπε: – Θα κάνω προσευχή και η Παναγιά θα μας βοηθήσει και θα λυθεί το πρόβλημα. Και πραγματικά ο ταμίας είδε σαν όνειρο, άκουσε μια φωνή μέσα του που είπε ότι εκεί υπάρχει κάποιο πρόβλημα, κάποιο λάθος, κάποιος έκανε καταχρήσεις, έπαιρνε χρήματα, χωρίς να το πάρει είδηση ο ταμίας, από μέσα. Και κατ’ ευθείαν πήγε πρωί πρωί στην τράπεζα, ερεύνησε και βρέθηκαν. Και μάλιστα αυτό, για επιβεβαίωση το είχα διαβάσει στην τοπική εδώ εφημερίδα, το είχανε σαν νέο στην Αυστραλία, στο Νέο Κόσμο.   Απόσπασμα από το ...

Το σπήλαιο του Ησυχαστή Ιωακείμ (του ληστή). (Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Το πρώτο κείμενο του Γέροντα, π. Ανθίμου Αγιαννανίτη βρίσκεται εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=283786 : Έναν άλλο ερημίτη που γνώρισα ήταν ο Ιωακείμ από την Μεγαλόνησο Κρήτη. Αυτός ήταν απλός και ορεσίβιος και ήταν ένας από τους επαναστάτες υπέρ της ελευθερίας από τους Τούρκους κατακτητές. Και μάλιστα είχε επικηρυχθεί από την τουρκική κυβέρνηση ως ληστής. Όταν, λοιπόν, τον συνέλαβαν τον οδήγησαν σιδεροδέσμιο στις φυλακές. Κατά τη διάρκεια της δίκης του ήταν παρών στο δικαστήριο και ο νεοδιορισθείς πασάς Θεσσαλονίκης, τέως πασάς της Κρήτης. Διακρίνοντας, ο πασάς, την απλότητα και το απόνηρευτο του Ιωακείμ, ζήτησε και τον πήρε μαζί του ως σκλάβο, παρ’ όλο που το δικαστήριο τον καταδίκασε σε θάνατο. Έτσι, ο πασάς μαζί με τον Ιωακείμ ...

Ο Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Ελπίδιος (1913-1983), δίδυμος αδελφός του αγίου ιερομάρτυρα Φιλουμένου. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ο Γέροντας συνδεόταν και με πολλούς γιατρούς που υπηρετούσαν εκτός του νοσοκομείου του Ερυθρού Σταυρού, ανάμεσα στους οποίους ήταν και ο κ. Ιωάννης Ζαμάνης. Ο γιατρός είχε μία αδελφή που ζούσε στην Αυστραλία, η οποία μετά από σοβαρή ασθένεια έχασε σχεδόν ολοκληρωτικά την όρασή της. Ένας πολύ καλός χειρουργός του πρότεινε να την χειρουργήσει, με την ελπίδα να επανέλθει ένα μέρος της όρασής της και έτσι η κοπέλα αποφάσισε να μεταβεί το συντομότερο στην Ελλάδα. Ο κ. Ζαμάνης εκτιμούσε και σεβόταν πολύ τον Γέροντα, γι’ αυτό και τον ενημέρωσε για το γεγονός ζητώντας με πίστη τις προσευχές του. Ο Γέροντας είπε στον γιατρό να έχει ελπίδα και τον κάλεσε να ...

Το μαρτύριο του αγίου Ανανία του Πέρση. Μικρογραφία από το «Μηνολόγιο» του αυτοκράτορα Βασιλείου του Β’. (Από http://www.saint.gr/3005/saint.aspx) (Mεταφορά στην καθομιλουμένη, επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : Άλλοτε πάλιν, το Β’ Σάββατο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ιερούργησα (λειτούργησα) εις το καθολικό ναό της Μονής . Μετά την Θεία Λειτουργία πήγα στο δωμάτιό μου και πήρα τα εργαλεία για να σκαλίσω έναν σταυρό, τον οποίον μου είχαν παραγγείλει, διότι είχα ως εργόχειρο την ξυλογλυπτική και έφτιαχνα σταυρούς σκαλιστούς. Ενώ δε εργαζόμουν, ξέφυγε το εργαλείον και μου έσχισε μέχρι το κόκκαλο τον παραδάκτυλο του αριστερού μου χεριού και έτρεχε το αίμα άφθονο. Επειδή δε είχα λειτουργήσει, έλαβαν την λεκάνη και έτρεχε σ’ αυτήν το αίμα. Την στιγμήν εκείνην ήλθε στο δωμάτιό μου ο Ιερομόναχος Γερμανός και είδε το αίμα και ...

Ο Γέροντας, Αρχιμανδρίτης, π. Ευγένιος Σαριδάκης (1931-1999). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Κάποιοι άνθρωποι επισκέφθηκαν μία ημέρα στον Ευαγγελισμό τον πατέρα Ευμένιο και του εξέθεσαν το πρόβλημά τους: Είχαν εις βάρος τους ένα πολύ σημαντικό δικαστήριο, ενώ ήταν αθώοι, και δεν μπορούσαν να βρουν το δίκιο τους. Ο Γέροντας έμεινε για λίγο σιωπηλός και, ξαφνικά άρχισε να γελάη ηχηρά και ασταμάτητα, σαν να γελάη παιδί, λέγοντας: – Δεν θα δικαστή! Τελικά το δικαστήριο δεν έγινε, διότι όλα τα στοιχεία θεωρήθηκαν αβάσιμα και άκυρα.   Από το βιβλίο του Μοναχού Σίμωνος, “Πατήρ Ευμένιος, ο ποιμήν ο καλός και θαυματουργός”.

Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης ο θαυματουργός (1296-1359). (Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς μετά την εκλογή του ως Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δεν τα κατάφερε να διαμείνει στην έδρα του, λόγω της δημιουργηθείσας εμφύλιας ταραχής και στάσης που προηγήθηκε γνωστής ως επανάσταση των Ζηλωτών. Και όταν, βεβαίως, αυτό έγινε εφικτό και επέστρεψε στην Μητρόπολή του, αναγκάστηκε και πάλιν να την εγκαταλείψει εξαιτίας κάποιων νέων αφορμών ταραχής και διχόνοιας που δημιουργήθηκαν μεταξύ των Θεσσαλονικέων. Για τον λόγο αυτό η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως τον απέστειλε στην νήσο Λήμνο του Βορείου Αιγαίου. Εκεί ο άγιος ωφέλησε πάρα πολύ τους κατοίκους του νησιού, τόσο με την διδασκαλία του, όσο και με τα θαύματα που έκανε. Αποκορύφωμα της παρουσίας του στην Λήμνο ήταν το θαύμα της κατάπαυσης της θανατηφόρας επιδημίας πανώλη ...

Ο Ιερομόναχος, π. Σίμων Αρβανίτης, Καθηγούμενος Ι.Μ. Αγίου Παντελεήμονος Πεντέλης (1901-1988) τελεί την ακολουθία του αγιασμού. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ονομάζομαι Μ. Δ.*. Ήταν Αύγουστος του 1977, όταν μια μέρα γυρίζοντας στο σπίτι μου αντίκρισα ένα φοβερό θέαμα, είδα την μητέρα μου στην αυλή του σπιτιού μου να καίγεται ολόκληρη. Είχε βάλει φωτιά στα ρούχα της. Είχε ψυχολογικά προβλήματα, ήταν ορφανή από μητέρα που είχε πεθάνει στην γέννα και μεγάλωσε με πολύ κακιά μητριά. Προσπάθησα να την σώσω σβήνοντας την φωτιά αλλά μάταια το κακό είχε γίνει. Την πήγαμε στο νοσοκομείο που εφημέρευε το Κ.Α.Τ Κηφισιάς. Οι γιατροί, μας είπαν ότι είχε πάθει τρίτου βαθμού έγκαυμα και ήταν πολύ δύσκολο να την σώσουν, έκαναν ότι μπορούσαν με ορούς και φάρμακα. Δυστυχώς μάταια όλα ...

Από αριστερά, ο Γέροντας, π. Ζωσιμάς (1937-2010) και ο Προηγούμενος, Ιερομόναχος, π. Μάξιμος Ιβηρίτης (1904-1999). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Σε μια άλλη επίσκεψή του, στο Άγιον Όρος, ο π. Ζωσιμάς επισκέφθηκε τον μακαριστό Άγιο Γέροντα π. Μάξιμο Ιβηρίτη Προηγούμενο της Ιεράς Μονής Ιβήρων μια σύγχρονη ασκητική μορφή του Αγίου Όρους. Ο κ. Αν. Αν.* για την επίσκεψη αυτή μας έλεγε: – Θυμάμαι ότι στο Άγιον Όρος είχαμε επισκεφθεί έναν Άγιο Γέροντα τον μακαριστό π. Μάξιμο που ζούσε λίγο πιο έξω από την την Ι.Μ. Ιβήρων σε ένα κελλάκι με τον υποτακτικό του π. Γεράσιμο. Με πόση αγάπη υποδέχθηκε τον π. Ζωσιμά. Ενώ πλησιάζαμε στο κελλί του, εκείνος αν και σε προχωρημένη ηλικία, βγήκε έξω φωνάζοντας “Ζωσιμά μου, Ζωσιμά μου”, χωρίς να τον έχει δει. Είχε το προορατικό χάρισμα. Αυτός ...

Όσιος Αρσένιος Καππαδόκης, ο εκ Φάρασων (†1924). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ο Μωυσής Κογλανίδης διηγήθηκε ότι ένας Τούρκος από το χωριό Αχγιαβούδες είχε ληστέψει την Εκκλησία και, εκτός από τα άλλα Ιερά Σκεύη που πήρε, είχε ξεγυμνώσει ακόμη και τα ασήμια από τα εξώφυλλα των Ευαγγελίων και μετά τα πέταξε κάτω. Τα Φάρασα είχαν αναστατωθή. Όταν είδαν και τα Ευαγγέλια πεταγμένα, μου έλεγε ο Πρόδρομος, όλοι προσπαθούσαν να βρουν τον ασεβή αυτόν Τούρκο. Ο Πατήρ Αρσένιος όμως δεν αγωνιούσε καθόλου και είπε στους άλλους να μην ανησυχούν, διότι θα έρθη μόνος του ο ληστής και θα σβαρνίζη τα πόδια του. Μετά από λίγες ημέρες φέρνουν τον ληστή στον Χατζεφεντή να τον διαβάση να θεραπευθή, διότι, εκτός που είχε δαιμονισθή, έπαθε και παράλυση από την ...

Άγιος Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός (1846-1920). (Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Έναν χρόνο πριν από την κοίμηση του αγίου Νεκταρίου, Επισκόπου Πενταπόλεως του θαυματουργού, μια Μοναχή της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδος της Αίγινας, της Μονής δηλαδή που ίδρυσε ο άγιος Νεκτάριος, άκουσε στον ύπνο της σαν σε όραμα φωνή που έλεγε: – Ο Πατήρ απέρχεται εις ουρανίους κατασκηνώσεις, όπου ήχος καθαρός εορταζόντων! Επίσης μια άλλη Μοναχή κατά το ίδιο διάστημα είδε έναν νέο χρυσοστόλιστο σαν λαμπρό αξιωματικό ο οποίος ζητούσε τον Άγιο. Η μοναχή τότε τον ρώτησε: – Τι τον θέλεις; Και εκείνος της απάντησε με αυστηρό ύφος: – Δεν μπορώ να τον αφήσω πλέον, διότι ανήκει στους Ουρανούς, αρκετά σας τον αφήσαμε! Επίσης πριν από την κοίμησή του, και ενώ νοσηλευόταν στο Αρεταίο νοσοκομείο της Αθήνας, ...

Άγιος Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός (1846-1920). (Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Σύμφωνα με μαρτυρία της Στέλλας Μαυράκη, θείας του Ηρακλή Μαυράκη ο οποίος το 1952 ήταν έξι χρονών και πήγαινε στη Α’ τάξη του 9ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων, ο Ηρακλής ένα απόγευμα έπαιζε αμέριμνος έξω από το σπίτι του. Αργότερα έφαγε και κοιμήθηκε χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας. Το πρωί, όμως, όταν η μητέρα του πήγε να τον ξυπνήσει το παιδί ήταν παράλυτο. Αμέσως, κάλεσαν τον γιατρό Κωνσταντίνο Χιωτάκη ο οποίος διεπίστωσε φυματιώδη μηνιγγίτιδα βαριάς μορφής και τους βεβαίωσε πως δεν υπήρχε καμία ελπίδα και ότι το παιδί είχε μόνον λίγες ώρες ζωής. Στην απορία των γονιών του παιδιού για την ξαφνική και θανάσιμο αυτή εκδήλωση της αρρώστιας, ο γιατρός για να βεβαιώσει την γνωμάτευσή του, ...

Το σκήνωμα του αγίου Νεκταρίου, Επισκόπου Πενταπόλεως του θαυματουργού (1846-1920). (Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Οι Μοναχές της Ιεράς Μονής της Αγίας Τριάδας της Αίγινας, πέντε μήνες μετά την κοίμηση του Γέροντά τους και Ιδρυτή της Μονής, αγίου Νεκταρίου ήθελαν να κτίσουν προς τιμή του ένα μαρμάρινο κενοτάφιο πάνω από τον τάφο του. Η Ηγουμένη της Ιεράς Μονής, Γερόντισσα Ξένη, δίσταζε αρχικά να ανοίξει τον τάφο γιατί είχε λογισμούς για την κατάσταση στην οποία θα έβρισκαν το σκήνωμα του Αγίου. Μήπως, δηλαδή, βρισκόταν σε σήψη και εξέπεμπε δυσοσμία. Τους λογισμούς της αυτούς η Γερόντισσα δεν τους είπε, όμως, σε κάποιον άλλο. Τις επόμενες μέρες μια μοναχή της Μονής είδε στον ύπνο της τον Σεβασμιότατο ο οποίος της είπε: – Τι κάμνεις; – Δι ευχών σας καλά, Σεβασμιώτατε. Και της ...

Ο άγιος Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως και ο ανιψιός του Αναστάσιος Κεφαλάς, αγιογράφος. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Συνέντευξη του Αναστασίου Κεφαλά ανιψιού του αγίου Νεκταρίου στον Μανώλη Μελινό. Αναστάσιος Κεφαλάς: Διότι, κύριε Μελινέ, όταν ήρθε η εποχή να πάω στην Αλβανία, μου συνέβη γεγονός θαυμαστό. Παρ’ ότι ήμουν του ναυτικού επειδή είχα γεννηθεί στη Χίο, μας ‘ριξαν στο πεζικό γιατί είχε ανάγκη το κράτος. Όντως πήγα. Έλαβα μέρος σε μια μάχη στην περιοχή Πωπότιστα, μέσα στην Αλβανία, κοντά στην Κορυτσά. Ήταν χωριό. Πολεμήσαμε με τους Ιταλούς εκεί. Αλλά κι οι Αλβανοί δεν μας άφηναν ήσυχους. Θα σας διηγηθώ τώρα ένα από τα ζωντανά θαύματα του Αγίου μας. Ήταν Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1940. Αμέσως μετά την κήρυξη του πολέμου. Στην αρχή μας είχαν στείλει στα σύνορα της Αλεξανδρουπόλεως. ...

Άγιος Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός (1846-1920). (Διασκευή-επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Η μοναχή η οποία διακονούσε τον ιδρυτή και Γέροντα της Μονής της Αγίας Τριάδος της Αίγινας, Επίσκοπο Πενταπόλεως, Νεκτάριο, έβλεπε στον ύπνο της, ιδιαίτερα όταν ο Άγιος ήταν άρρωστος, έναν νέο να του παραστέκεται και να τον βοηθά. Και όταν η μοναχή τον ρώτησε πώς είναι ο Σεβασμιότατος και αν έχει κάποιαν ανάγκη αυτός της απάντησε πως: – Όταν έχει κάποια ανάγκη θα σε ειδοποιήσω εγώ. Αυτόν τον νέο, όμως, η αδελφή δεν τον έβλεπε μόνον στον ύπνο της, αλλά και ξύπνια μερικές φορές  μέσα στο Ιερό Ναό να στέκεται δίπλα στον Άγιο, όταν λειτουργούσε. Ο νέος αυτός φορούσε στρατιωτική στολή με βαθμό δεκανέα και είχε μορφή αστραπηφόρο!   Από το βιβλίο του Αγιορείτη Μοναχού Αβιμέλεχ του Κρητός, ...

Αριστερά ο άγιος Νεκτάριο (1846-1920) και ο Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Σίμων Αρβανίτης (1901-1988). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ο Παναγιώτης επισκέφθηκε μερικές φορές το Άγιον Όρος. Όταν ήταν νέος του άρεσε να κάνει μεγάλες πορείες. Μια φορά ξεκίνησε από την Αθήνα και πήγε με τα πόδια στην Ουρανούπολη. Εκεί έβαλε τα ρούχα του στην πλάτη του και πήγε στο Άγιον Όρος κολυμπώντας! Στον μαστρο-Γιώργο τον Πανταζή διηγήθηκε αργότερα ο Γέροντας πως σε ηλικία 16 ετών πήγε μαζί με έναν φίλο του στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους. Εκεί οι Πατέρες ήταν συγκεντρωμένοι και περίμεναν τον Μητροπολίτη Νεκτάριο Κεφαλά, τον γνωστό μας Άγιο Νεκτάριο , που θα τους επισκεπτόταν. Ένας-ένας οι Πατέρες πήγαιναν με ευλάβεια και έπαιρναν την ευχή του. Μετά τους Πατέρες ακολούθησαν και οι προσκυνητές. Με τη σειρά ...

Αριστερά ο Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός (1846-1920) και ο Γέροντας, Ιερομόναχος, π. Σίμων Αρβανίτης (1901-1988). Ο Παναγιώτης επισκέφθηκε μερικές φορές το Άγιον Όρος. Όταν ήταν νέος του άρεσε να κάνει μεγάλες πορείες. Μια φορά ξεκίνησε από την Αθήνα και πήγε με τα πόδια στην Ουρανούπολη. Εκεί έβαλε τα ρούχα του στην πλάτη του και πήγε στο Άγιον Όρος κολυμπώντας! Στον μαστρο-Γιώργο τον Πανταζή διηγήθηκε αργότερα ο Γέροντας πως σε ηλικία 16 ετών πήγε μαζί με έναν φίλο του στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους. Εκεί οι Πατέρες ήταν συγκεντρωμένοι και περίμεναν τον Μητροπολίτη Νεκτάριο Κεφαλά, τον γνωστό μας Άγιο Νεκτάριο , που θα τους επισκεπτόταν. Ένας-ένας οι Πατέρες πήγαιναν με ευλάβεια και έπαιρναν την ευχή του. Μετά τους Πατέρες ακολούθησαν και οι ...

Άγιος Νεκτάριος, επίσκοπος Πενταπόλεως, ο θαυματουργός (1846-1920). (Διασκευή, επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Κοντά στην Ιερά Μονή Αγίας Τριάδος, στην Αίγινα, -το μοναστήρι στο οποίο εγκαταστάθηκε γυναικεία συνοδεία μοναχών με Γέροντα τον άγιο Νεκτάριο- υπήρχε πηγάδι, από το οποίο έπαιρναν νερό για το κτίσιμο του Ιερού Ναού όπως και των άλλων κτιρίων της Μονής. Επειδή, όμως, το νερό στο πηγάδι το οποίο ανήκε σε ξένον ιδιοκτήτη ελαττωνόταν, αυτός δεν ήθελε να δίνει πλέον νερό στο μοναστήρι. Για τον λόγο αυτό σταμάτησαν και οι οικοδομικές εργασίες. Ο Γέροντας της Μονής, επίσκοπος Πενταπόλεως Νεκτάριος, προσευχήθηκε για το θέμα αυτό και ξαφνικά ακούστηκε ένας “κρότος μέγας” στο πηγάδι και αμέσως ανέβλυσε άφθονο νερό! Τόσο που δεν τελείωνε ποτέ, και έτσι αποπερατώθηκε και ο Ιερός Ναός και τα κτίρια του Μοναστηριού, αφού ...

Οι άγιοι Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός (1846-1920) και Σάββας της Καλύμνου (1862-1948). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Κατά την προφορική αφήγηση της Μαρίας Μπιζάνη από την Κάλυμνο: Όταν κοιμήθηκε ο άγιος Νεκτάριος, η νέα μοναχή Νεκταρία πήγε και τράβηξε λίγο το ξύλινο μνήμα για να δει τον Γέροντα από την λαχτάρα που είχε. Λοιπόν την έφθασε η ηγουμένη: – Τι κάνεις εδώ Νεκταρία; – Θέλω να δω τον Γέροντά μου. – Είναι κακό πράγμα. Τώρα να σε πάω στο γέροντα, τον πάτερ Σάββα . Ήταν ο πάτερ Σάββας στο κελλί του. Κτυπά την πόρτα του κελλιού η ηγουμένη και του λέει: – Είδες τι έκαμε η μικρή μας; – Τι έκανε; – Πήγε στο μνήμα από πάνω και τράβηξε το μνήμα διά να δη τον Γέροντα. – Έλα, παιδί μου, μέσα. Γιατί τόκανες ...

Άγιος Νεκτάριος Επίσκοπος Πενταπόλεως ο θαυματουργός (1846-1920). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) O άγιός μας Νεκτάριος πέρασε πολλά και διάφορα στη ζωή του. Κι από τους εκκλησιαστικούς υπέφερε. Κι από συκοφαντίες κι από το ‘να και τ’ άλλο. Κι από αδικίες μεγάλες. Ποτέ, όμως, δεν βγήκε, δεν είπε τίποτε. Έγραψε αργότερα στον πατριάρχη μια επιστολή, με πόνο ψυχής. Και τι; Καθότανε και προσευχότανε. Όχι για τον εαυτό του. Ούτε για το ζήτημά του. Αυτά τα είχε αφήσει στον Χριστό. Προσευχότανε για τους αδελφούς. Προσευχότανε για τους ανθρώπους. Προσευχότανε για τον κλήρο. Προσευχότανε για το λαό. Κι όταν κάποιος γνωστός του τον επεσκέφθη, κατά τις κρίσιμες εκείνες ώρες και ημέρες της δοκιμασίας του, -τα διαβάζουμε στο Βίο και στο Συναξάρι, τα ξέρομε, δεν θα αναφέρω περιπτώσεις- τον είδε τον ...

Η Αγία Σκέπη (λεπτομέρεια). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Μια άλλη φορά στον Άγιο Παντελεήμονα, το Ρωσικό , την παραμονή της πρώτης Οκτωβρίου, που τελείται ολονύκτια αγρυπνία εις τιμήν της Αγίας Σκέπης της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο Πατήρ Άνθιμος , μόλις έφθασε στο Μοναστήρι, παρά λίγο να ξεψυχήση. Όταν συνήντησε τον γνωστό του αδελφό, του είπε: – Αυτή την νύχτα βρισκόμουν κοντά στο Μοναστήρι του Ζωγράφου, στην έρημο, και προσευχόμουν όρθιος, πάνω σε μια πέτρα. Την ώρα της προσευχής είδα την Μητέρα του Θεού να κατεβαίνη από τον Ουρανό στο Μοναστήρι σας. Καθώς ήμουν γεμάτος χαρά σ’ αυτή την οπτασία, βιάστηκα να ‘ρθω, για να Την βρω εδώ, ώστε να σκεπάση με το μαφόριο* Της και εμένα τον αμαρτωλό μαζί με τους τιμώντας Αυτήν δούλους. Αλλά, μόλις ξεκίνησα από ...