Ο Νικόλαος Στάθης, Πρωτοψάλτης του Ι.Ν. Αγ. Θεοδώρων Συκεών σε μια απαράμιλλη τροπικά και υφολογικά ερμηνεία του Χερουβικού ύμνου σε μέλος Ιωάννου Παπαδόπουλου και ήχο πλ. δ΄. Your browser does not support the audio element.
Από αριστερά: Ο Απόστολος Παύλος, ο Απόστολος Πέτρος και η Παναγία με τον Χριστό. Τον είχα συναντήσει ένα πρωί στην οδό Ολυμπιάδος, στο ύψος του Προφήτη Ηλία. Πιάσαμε την κουβέντα κατεβαίνοντας τα σκαλάκια προς τον Άγιο Δημήτριο. Κάθε πρωί ερχόταν με το αυτοκίνητο από τον περιφερειακό και πάρκαρε έξω απ’ τη Μονή Βλατάδων, όπου έμπαινε μετά «ν’ ανάψει ένα κερί». Είχε την καρέκλα του λέει, μια καφετιά του καφενείου, απέναντι από το βήμα του Αποστόλου Παύλου. Καθόταν για 10-15 λεπτά σιωπηλός, μονάχος του και κάπως συζητούσαν. Μου είπε ότι του είχε θάρρος του Παύλου, γιατί ενώ κάποτε ήταν εχθρός του Χριστού, ο Χριστός τον επέλεξε και τον έκανε Πρωτοκορυφαίο Απόστολο. Πέρασα κι εγώ ένα απόγευμα από τη Μονή Βλατάδων. Είδα την καρέκλα όπου μου είπε ότι κάθεται, έκατσα ...
Παρουσίαση του βιβλίου του Κυριάκου Καλαϊτζίδη «Κοσμική μουσική στη χειρόγραφη παράδοση της ψαλτικής τέχνης (ιε´- ιθ´ αι.) που εκδόθηκε πρόσφατα από το Ίδρυμα Βυζαντινής Μουσικολογίας στη σειρά Μελέτες. Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν ο Θωμάς Αποστολόπουλος, αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Ε.Κ.Π.Α. και ο συγγραφέας Κυριάκος Καλαϊτζίδης, αναπληρωτής Καθηγητής του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και ιδιαίτερα γνωστός από το έργο του με το μουσικό οργανισμό «Εν Χορδαίς». Χαιρετισμούς απηύθυναν ο Αχιλλεύς Χαλδαιάκης, Καθηγητής, Κοσμήτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α. και Γραμματευς του Ι.Β.Μ. και ο Κωνσταντίνος Χαριλ. Καραγκούνης, αναπληρωτής Καθηγητής της Α.Ε.Α. Αθηνών, Διευθυντής του Τομέα Ψαλτικής της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου ενώ ο ομότιμος καθηγητής Γρηγόρης Θ. Στάθης, επιβλέπων καθηγητής της διδακτορικής διατριβής του Κυριάκου Καλαϊτζίδη ...
Το Όρος αποτελεί, από τον 9ο αιώνα, έναν πνευματικό χώρο άσκησης, προσευχής, αναζήτησης και προσκυνήματος. Πολλοί επώνυμοι δημιουργοί το επισκέπτονται για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, και είτε καταγράφουν την εμπειρία τους, τις εντυπώσεις τους από «Το περιβόλι της Παναγιάς», σε ημερολόγια είτε αυτές ενσωματώνονται στα έργα της τέχνης τους. Έτσι, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης το επισκέπτεται για πρώτη φορά το 1872, «χάριν προσκυνήσεως», στην ηλικία των 21 ετών, ο Αλέξανδρος Μωραϊτίδης το 1888 για πρώτη φορά, ο οποίος και θα ασπαστεί προς το τέλος της ζωής του το αγγελικό σχήμα, ο Χρήστος Χρηστοβασίλης ως δημοσιογράφος το Πάσχα του 1895 και μένει στο Όρος περίπου είκοσι μέρες συναντώντας στο Μυλοπόταμο τον εξόριστο πατριάρχη Ιωακείμ τον Γ΄, οι νεαροί, τότε, το 1914, Νίκος Καζαντζάκης ...
«Η ελληνική επανάσταση του 1821, η οποία κατέληξε στον επιτυχή απελευθερωτικό αγώνα έναντι της οθωμανικής κυριαρχίας, υποτιμάται ως προς τις συνέπειές της. Κατά βάση απουσιάζει η συνείδηση ότι η μοντέρνα Ευρώπη γεννήθηκε και στην Πελοπόννησο.» Με αυτές τις ενδιαφέρουσες φράσεις σχολιάζει τις περαιτέρω διαστάσεις της επανάστασης ο Κωνσταντίνος Σακκάς σε επίκαιρο άρθρο του στην εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung (08.04.2021) και προσφέρει στο δυτικοευρωπαϊκό κοινό εναύσματα μιας ευρύτερης αποτίμησης της ελληνικής επανάστασης. Αυτό λοιπόν το επετειακό έτος λαμβάνοντας αφορμή και θέλοντας να προβάλλει στην κεντρική και δυτική Ευρώπη (και όχι μόνο) και περαιτέρω συγκεκριμένες επόψεις αφορώσες στις εκκλησιαστικές, θεολογικές και κοινωνικές πλευρές του θέματος, το Τμήμα Ορθοδόξου Θεολογίας του Πανεπιστημίου Μονάχου οργάνωσε μεταξύ 18ης και 19ης Ιουνίου 2021 μια διαδικτυακή επιστημονική γερμανόφωνη ...
Ἡ Ὀρθόδοξη ἐκκλησιαστικήΠαράδοσήμας μιλάει γιά δύο πραγματικότητες : Γιά τόν Ἄκτιστο Τριαδικό Θεό ἀπό τή μιά καί ἀπό τήν ἄλλη γιά τήν κτιστή πραγματικότητα τοῦ κόσμου, ἡ ὁποία δημιουργεῖται ΄΄ἐκ τοῦ μή ὄντος εἰς τό εἶναι ΄΄, ζωοποιεῖται καί ὑφίσταται μέ τήν ἐνέργειά Του. ΄΄Δύο γάρ λεγομένων πραγμάτων , θεότητός τε καί κτίσεως, καί δεσποτείας καί δουλείας, καί ἁγιαστικῆς δυνάμεως καί ἁγιαζομένης ΄΄.Μέσα σ’ αὐτό, λοιπόν, τό πλαίσιο , ἄκτιστου καί κτιστοῦ, πού εἶναι ἡ ὄντως καινοτομία καί τό ἀποκλειστικό δημιούργημα τῆς βυζαντινῆς φιλοσοφίας,διορθώνεται τελείως ἡ διαρχία τῆς ἀρχαιοελληνικῆς φιλοσοφικῆς σκέψεως τοῦ σχήματος ὕλης καί πνεύματος, αἰσθητῶν καί νοητῶν , φυσικῶν καί μεταφυσικῶν. Ὅλα ἔχουν τήν ἀξία τους καί τή σημασία τους τόσο στό ἱστορικό γίγνεσθαιὅσο καί στό ἐπέκεινα. Καί ὅλα μποροῦν ...
Το αγιολόγιο της Εκκλησίας μας έχει να παρουσιάσει εκατομμύρια αγίων όλων των επαγγελμάτων, όλων των κοινωνικών τάξεων, κάθε μόρφωσης, «εις πάσαν την γην», σ’ όλους τους αιώνες. Άγιοι που γίναν γνωστοί και γιορτάζονται σ’ όλες τις κατά τόπους Εκκλησίες κι άγιοι που τιμούνται σε συγκεκριμένες περιοχές. Υπάρχουν, όμως, και άλλοι τόσοι που είναι άγνωστοι, αφανείς, που, για λόγους που γνωρίζει μόνο ο Θεός, δεν έγιναν γνωστοί εκτός σ’ όσους τους έζησαν από κοντά. Κανείς δεν μίλησε γι’ αυτούς και κανένα βιβλίο δεν ανέλυσε τη ζωή τους. Ασφαλώς η «προβολή» της αγιότητας κάποιου προσώπου που δέχτηκε δυναμικά τη χάρη του Θεού, ένεκα της άσκησης, της ταπείνωσης και της αγάπης του, δεν επηρεάζει τον ίδιο, αφού έφυγε από τον κόσμο αυτό και κανένας πειρασμός ...
Με εφαλτήριο την σπουδαία εμπορική του σταδιοδρομία, αλλά και την τοπική αυτοδιοίκηση στην οποία ανελίχθη στο αξίωμα του Δημάρχου της Οδησσού κατ΄ επανάληψη, αλλά και τις υψηλές πολιτισμικές καταβολές μιας μεγαλοαστικής οικογένειας, ο Γρηγόρης Μαρασλής, διήνυσε μια λαμπρή πορεία στη ζωή του. Και μέσα από την ηθική του μεγαλουργία, είχε κεντρικό του μέλημα, την εθνική ευεργεσία και τη κοινωνική ευποιία στην πάντα αγαπημένη του ελληνική πατρίδα. Έτσι με το πλήθος των σπουδαίων δωρεών του, που τόνωσαν την κοινωνική και πολιτισμική ζωή της Ελλάδος στον 19-ο αιώνα, δικαίως περιλαμβάνεται, στο λαμπρό πεδίο των εθνικών μας ευεργετών. Ο Γρηγόρης Μαρασλής είδε το φως της ζωής στις 25 Ιουλίου 1831 στην Οδησσό, μέσα στην ηθική θαλπωρή μιας εύκρατης και προηγμένης κοινωνικά οικογένειας. Ο πατέρας ...
Φαίνεται πως ο Θεός προετοίμαζε τον ιδιαίτερο αυτόν τόπο, όπου στην αρχαιότητα υπήρχαν πολίχνες και ιερά του Δία, της Αρτέμιδος, του Απόλλωνα κ.ά., για «κλήρο και περιβόλι της Παναγίας», η οποία, κατά την αγιορείτικη παράδοση, ταξιδεύοντας, μαζί με τον Άγιο Ιωάννη τον Θεολόγο, με πλοίο, προσόρμισαν στο λιμάνι της μετέπειτα Μονής Ιβήρων, όπου οι κάτοικοι του Άθω την υποδέχτηκαν, κατηχήθηκαν και ασπάστηκαν τον Χριστιανισμό. Τόσο η εδραίωση, κατά τους 9ο και 10ο αιώνες, όσο και η εξέλιξη, στη συνέχεια, της Αθωνικής Πολιτείας, ιδρυτής της οποίας θεωρείται ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης, κτίτωρ της Μονής Μεγίστης Λαύρας, δεν οφείλεται μόνο στη βούληση κάποιων μοναχών για εγκαταβίωση στον Άθωνα. Αποτελούσε και πολιτική της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, με σκοπό την εκκλησιαστική αναδιοργάνωση της βαλκανικής ...
«Η αγάπη, ως προς την ποιότητά της είναι ομοίωσις με τον Θεόν, όσο βέβαια είναι δυνατόν στους ανθρώπους. Ως προς την ενέργειά της, μέθη της ψυχής. Ως προς τις ιδιότητές της, πηγή πίστεως, άβυσσος μακροθυμίας, θάλασσα ταπεινώσεως» (άγιος Ιωάννης της Κλίμακος) Στις προτεραιότητες του σημερινού ανθρώπου δεν είναι η αγάπη. Επιτυχίες, χρήμα, μετοχή στα αγαθά του πολιτισμού, ικανοποίηση κάθε επιθυμίας, ιδίως της σαρκικής, αναγνώριση είναι τα κλειδιά που ερμηνεύουν τα όνειρα των πολλών. Η αγάπη θέλει έξοδο από το εγώ. Η αγάπη θέλει κόπο. Η αγάπη θέλει άνοιγμα στον άλλον και την ίδια στιγμή βοήθεια από τον Θεό, διότι είναι μίμηση Θεού. Και ποιος να παλέψει για ό,τι δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα έχει αποτελέσματα, αναγνώριση και χαρά; Η αγάπη υποκαθίσταται από ...
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα». Σειρά διαλέξεων του εικαστικού – συγγραφέα Βαγγέλη Παππά. «Ελληνική φιλοσοφία» Μέρος 2ο – «Σωκράτης και Πλάτων Α΄». Με την ευκαιρία της μεγάλης εορτής για τα 200 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ξεκίνησε την Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου, η σειρά διαλέξεων που πραγματοποιεί ο Εικαστικός και Συγγραφέας κ. Βαγγέλης Παππάς, με γενικό τίτλο «Γνωρίζω την Ελληνική μου ταυτότητα», στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», και θα ολοκληρωθούν τον Δεκέμβριο του 2021, καλύπτοντας όλη την χρονική περίοδο της επετείου των 200 χρόνων.
Πολλά είναι τα μέταλλα που αποτελούν χρήσιμα συστατικά για τον οργανισμό. Άλλα είναι αναγκαία σε μεγάλες ποσότητες (π.χ. το ασβέστιο) και άλλα σε μικρές (π.χ. ο σίδηρος). Υπάρχουν όμως και τα πολύ τοξικά μέταλλα, όπως ο υδράργυρος, που είναι επιβλαβή για τον άνθρωπο και σχεδόν όλους τους οργανισμούς, ακόμη και σε απειροελάχιστες ποσότητες και έχουν ρυπάνει την ατμόσφαιρα, τα φυσικά νερά, το έδαφος, και τελικά την τροφική αλυσίδα. Δερματικές επιπτώσεις από συσσώρευση αρσενικού στον οργανισμό. Το φαινόμενο είναι συχνό σε χώρες της Ασίας, όπου καταναλώνεται μολυσμένο νερό από πηγάδια που βρίσκονται σε περιοχές με αρσενικούχα μεταλλεύματα. Με τον όρο «βαριά μέταλλα» περιγράφονται συνήθως τα μέταλλα εκείνα που έχουν πυκνότητα μεγαλύτερη από 5 g/cm3, αν και υπάρχουν αρκετοί εναλλακτικοί ορισμοί, σύμφωνα με τους ...
Απόστολος Παύλος. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=313844 Αυτό όμως λέω κι εγώ, ότι αυτά που δίνουν λύπη σ’ εμάς, αυτά χάριζαν σ’ εκείνον μεγάλη ευχαρίστηση. Και τι λέω τους κινδύνους και τις άλλες ταλαιπωρίες; Εκείνος βρισκόταν σε αδιάκοπη στενοχώρια, γι’ αυτό και έλεγε· “Ποιος ασθενεί και δεν ασθενώ; ποιος σκανδαλίζεται και δεν καίγομαι εγώ”; Μα θάλεγε κανείς, ότι και η στενοχώρια ήταν ευχαρίστηση γι’ αυτόν. Γιατί πολλοί που χάνουν τα παιδιά τους, όταν τους αφήσουν να θρηνούν, νοιώθουν παρηγορία, μα όταν τους εμποδίσουν, πονούν. Έτσι ακριβώς κι ο Παύλος. Έκλαιγε μέρα νύχτα και παρηγοριόταν, γιατί κανείς δεν πένθησε τις συμφορές τις δικές του όπως εκείνος τις ξένες. Πώς να μην ένοιωθε έτσι, όταν παρακαλούσε να χάση τη δόξα του ουρανού αυτός, για να ...
Η Κύπρος, ως τμήμα του Βυζαντινού κράτους, έζησε ειρηνικά περισσότερο από δυο αιώνες, κατά τη διάρκεια των οποίων αναπτύχθηκαν σημαντικά οι τέχνες στο νησί. Ακολουθούν επιδρομές Σαρακηνών, Ενετοκρατία και Τουρκοκρατία, για να καταλήξει η Μεγαλόνησος, στα τέλη του 19ου αιώνα, στα χέρια της Αγγλίας, χωρίς οι Κύπριοι να έχουν απολαύσει το δικαίωμα να ζούν ελεύθεροι. Η Κύπρος παρέμεινε τμήμα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ώς το 395 μ.Χ. Κατά το έτος αυτό πέθανε ο Μέγας Θεοδόσιος, και η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία διαιρέθηκε στο δυτικό κράτος με έδρα τη Ρώμη και αυτοκράτορα το γιό του Ονώριο, και το ανατολικό με έδρα το Βυζάντιο και αυτοκράτορα τον Αρκάδιο. Η Κύπρος αποτέλεσε τμήμα του Ανατολικού Βυζαντινού Κράτους και διατήρησε τον ελληνικό χαρακτήρα της. Από τη χρονιά αυτή, ...
(Επιμέλεια αφιερώματος Στέλιος Κούκος) Τρύφων Τσομπάνης, αν. καθηγητής, Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ, Τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού. Η γνωριμία μου με τον Απόστολο Παύλο ξεκίνησε ουσιαστικά από την Γ΄ τάξη του γυμνασίου, όταν κάποιος αείμνηστος τώρα μητροπολίτης έκανε μεταξύ των μαθητών του γυμνασίου, ένα πρωτότυπο «διαγωνισμό», στον οποίο όσοι θα μετείχαν θα έπρεπε να αντιγράψουν χειρόγραφα τις δύο προς Θεσσαλονικείς επιστολές του Αποστόλου Παύλου, με καλλιγραφικά γράμματα, και με έπαθλο, μία Καινή Διαθήκη! Αποφασίσαμε με τους φίλους μου να πάρουμε μέρος και η πρώτη εμπειρία με τον Παύλο υπήρξε συγκλονιστική για το εφηβικό μου μυαλό, που θαρρώ πως πήρε στροφές για πράγματα που ως νέοι και έφηβοι δεν προβληματιζόμασταν καθόλου. Κατ’ αρχήν οι αναφορές του στη Μακεδονία και η πρόκληση ώστε οι Μακεδόνες ...
Ο Βατοπαιδινός Χορός ψάλει το Χερουβικό του Θ. Φωκαέως σε ήχο πλ. α΄και μέλος αργό. Πρόκειται για ζωντανή ηχογράφηση στη Πανήγυρη των Βατοπαιδινών Αγίων (2019). Τα αργά μέλη στην αγιορειτική παράδοση εξακολουθούν να παραμένουν ζωντανή πράξη και ακρογωνιαίος λίθος της λειτουργικής αθωνικής ζωής. Your browser does not support the audio element.
Όσιος Στάρετς Νίκων Μπελιάεφ (1888-1931). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : Κάθε φορά πού ο π. Βαρσανούφιος μιλάει για την ευχή του Ιησού, ενθουσιάζομαι και με πιάνει περισσότερος ζήλος. Ο Μητροπολίτης της Πετρούπολης Γαβριήλ, είχε ασχοληθή αρκετά με την ευχή του Ιησού , και μάλιστα σε κάποιο βαθμό την ασκούσε. Τον ταλαιπωρούσε όμως η σκέψη: «Μήπως είναι μάταιος κόπος; Πού είναι η ωφέλειά της; Οι καρποί της»; Και ενώ ζητούσε απεγνωσμένα απάντηση στην απορία του, του λέει κάποιος: – Και δεν φωνάζεις, Σεβασμιώτατε, τον π. Κλεόπα να σου λύσει το πρόβλημά σου; – Σιγά που θα καλέσω ένα χωριάτη, έναν αγράμματο, για ένα τόσα σοβαρό πνευματικό ζήτημα. Μπορεί να είναι ένας αγαθός άνθρωπος με πνευματική ζωή, αλλά καλύτερα να μου λείπει. Και τι θα μου ειπεί; Επειδή όμως δεν είχε ...
Δυστυχώς, οι έρευνες των επιστημόνων στρέφονται προς την δημιουργία όλο και πιο ισχυρών και καταστροφικών πυρηνικών όπλων. Τα κράτη που διαθέτουν πυρηνικά πρέπει όχι μόνον να καταργήσουν ολόκληρο το πυρηνικό τους οπλοστάσιο, αλλά να σταματήσουν κάθε έρευνα και δοκιμή νέων και αναβαθμισμένων πυρηνικών όπλων. Μόνον έτσι θωρακίζεται η ανθρωπότητα από μια πυρηνική καταστροφή. Το παρόν άρθρο δημοσιεύθηκε στο τεύχος Νο 11 του περιοδικού ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ Η διαμαρτυρία των 110 εκατομμυρίων ανθρώπων το Σάββατο 16 Φεβρουαρίου εναντίον του πολέμου στο Ιράκ και όσων στηρίζουν τις προκλητικές αυτές επιθέσεις στο όνομα του ελέγχου του πετρελαίου δεν ήταν απλά μια αντιπολεμική εκδήλωση, αλλά ήταν η σύγκρουση: της ειρήνης, της ανθρώπινης δημιουργίας, του δημοκρατικού πολιτισμού και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εναντίον: της αλαζονείας ενός κράτους, της ...
Την Παρασκευή 25 Ιουνίου το πρωί στο πλαίσιο των ΚΖ΄ Παυλείων που διοργανώνει κάθε χρόνο η Ιερά Μητρόπολη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, ξεκίνησαν οι εργασίες του 27ου Επιστημονικού Συνεδρίου που φέτος θα εξετάσει το θέμα : «Ο Απόστολος Παύλος και οι πνευματικές διεργασίες πριν το 1821». Κατόπιν της ειδικής άδειας που εκχωρήθηκε στην Ιερά Μητρόπολη μας από την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας το Συνέδριο των ΚΖ΄ Παυλείων διεξάγεται στο Χώρο Τεχνών του Δήμου Βεροίας με συγκεκριμένες προϋποθέσεις που διασφαλίζουν την τήρηση των σχετικών μέτρων υγειονομικής προφύλαξης. Στην αρχή εψάλησαν βυζαντινοί ύμνοι από χορό ιεροψαλτών υπό τη διεύθυνση του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Αθανασίου Νίκου και στη συνέχεια ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Ιεράς Μητροπόλεως μας Αρχιμ. Δημήτριος Μπακλαγής καλωσόρισε τους συνέδρους. Εξαιτίας της πανδημίας του ...
Ο άγιος Μωυσής ο Αιθίοπας. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ακούοντας ο άρχοντας του τόπου πολλά λόγια εγκωμιαστικά για τον αββά Μωυσή, αποφάσισε να πάει στη Σκήτη για να τον ιδεί. Κάποιοι μοναχοί το είπαν αυτό στον Γέροντα, κ’ εκείνος σηκώθηκε να πάει προς το Έλος. Στο δρόμο τον συνάντησε ο άρχοντας και τον ρωτάει: – Δεν μας λες, γέροντα, κατά πού πέφτει ο τόπος όπου έχει το κελλί του ο αββάς Μωυσής; Εκείνος του Απαντά: – ΤΙ θέλετε και πάτε σ’ αυτόν, που είναι ένας τρελός και αμαρτωλός; Όταν έφτασε στην εκκλησία ο άρχοντας, λέει στους κληρικούς: – Εγώ, όταν άκουσα τόσα για τον αββά Μωυσή, κατέβηκα ως εδώ για να τον ιδώ και στο δρόμο που ερχόμασταν μας συνάντησε κάποιος γέροντας που πήγαινε στην Αίγυπτο· τον ρωτήσαμε «πού ...
