Πνευματικές ομιλίες του Γέροντα Εφραίμ, Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου. Πώς ακούω pemptousia.fm; Πώς χρησιμοποιώ το podcast σε κινητές συσκευές; – Οδηγίες χρήσης
Εισαγωγικά Η συκιά θεωρείται καταραμένη, αφού την καταράστηκε ο Χριστός. Όμως ο Χριστός δεν μπορεί να καταραστεί ένα δημιούργημά του. Κάθε δημιούργημα μακριά από τον Θεό Δημιουργό, τον Νοητό Ήλιο της Δικαιοσύνης, μαραίνεται, αλλοιώνεται πεθαίνει. Η συκιά, όπως κι όλα τα φυτά της φύσης, μπορεί να διαστρεβλώθηκαν, δεν έχασαν όμως τις θρεπτικές και θεραπευτικές τους ιδιότητες. Θα περίμενε λοιπόν κάποιος από την συκιά να μην προέρχεται τίποτα καλό εκτός απόν καρπό της, τα σύκα. Η καρποφορία είναι το έργο της, είναι ο λόγος της ύπαρξής της και, αν δεν καρποφορεί, είναι άχρηστη. Είναι όμως δυνατό κάτι τέτοιο. Η ιστορία της συκιάς είναι αρκετά παράξενη, γι’ αυτό και ας την παρακολουθήσουμε. Πρώτα πρώτα όμως ας την γνωρίσουμε κάπως. Μυθολογία Το φυτό υπήρχε ήδη από ...
Η όλη πορεία του Αγίου Λουκά από την ημέραν της συλλήψεώς του ήτο εν μέσω ανεκδιηγήτων βασάνων, ταλαιπωριών, ασιτίας, ευτελισμών, κλοπών και φυλακίσεων, υπό τας πλέον τραγικάς συνθήκας. Παρ’ όλα ταύτα και υπ’ αυτάς τας συνθήκας εξηκολούθει να διατηρή αμετάπτωτον την δύναμιν της ψυχής του, το θάρρος του, την σταθερότητα εις τας αρχάς του, την ελπίδα του και την βαθείαν αγάπην προς τον πλησίον. Εξηκολούθει συνεχώς να θεραπεύη και να ευεργετή τους συγκρατουμένους του, να συμπονή και να ευσπλαγχνίζεται αυτούς, να εργάζεται νυχθημερόν εις τα νοσοκομεία των περιοχών εις τας οποίας παρέμενεν ως εξόριστος, να συγγράφη και να εφαρμόζη ιδίας εμπνεύσεως πρωτοποριακάς χειρουργικάς μεθόδους, τας οποίας εν συνεχεία απέστελλεν προς δημοσίευσιν εις έγκυρα επιστημονικά περιοδικά. Το θέρος του 1941, διενεργηθείσης της Γερμανικής ...
Άγιος Γρηγόριος Νύσσης. Του εν αγίοις πατρός ημών Γρηγορίου Επισκόπου Νύσσης, «Περί ψυχής και Αναστάσεως» ο λόγος ο λεγόμενος «Τα Μακρίνεια. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) : Όταν ο μεγάλος μεταξύ των Αγίων Βασίλειος έφυγε από την παρούσα ζωή προς το Θεό, αποτέλεσε ο θάνατός του την αφορμή για γενικό πένθος στις Εκκλησίες. Ζούσε τότε ακόμη η αδελφή και δασκάλα μου (Μακρίνα) και πήγα κοντά της για να μετάσχω μαζί της στη συμφορά του θανάτου του αδελφού μας. Η ψυχή μου ήταν πολύ θλιμμένη, επειδή πονούσε γι’ αυτή τη μεγάλη απώλεια· ζητούσα κάποιον που θα έχυνε δάκρυα μαζί μου και θα σήκωνε το ίδιο βάρος της θλίψεως. Μόλις συναντηθήκαμε, η παρουσία της δασκάλας μου αναζωπύρωσε τη θλίψη μου· διότι ήδη και εκείνη υπέφερε από ...
«Γνωρίζω την ελληνική μου ταυτότητα». Σειρά διαλέξεων του εικαστικού – συγγραφέα Βαγγέλη Παππά. «Ορθοδοξία και Ελληνισμός» Μέρος 1ο. Με την ευκαιρία της μεγάλης εορτής για τα 200 χρόνια από την κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ξεκίνησε την Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου, η σειρά διαλέξεων που πραγματοποιεί ο Εικαστικός και Συγγραφέας κ. Βαγγέλης Παππάς, με γενικό τίτλο «Γνωρίζω την Ελληνική μου ταυτότητα», στο πλαίσιο του προγράμματος «ΕΝΟΡΙΑ εν δράσει…», και θα ολοκληρωθούν τον Δεκέμβριο του 2021, καλύπτοντας όλη την χρονική περίοδο της επετείου των 200 χρόνων.
Ο ασπασμός όλων των μελών της σύναξης κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, πριν να αρχίσει το τμήμα της Αγίας Αναφοράς, συνιστούσε μέρος των αρχέγονων τύπων του μυστηρίου. Το κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο αναφέρει ότι, «ἐὰν οὖν προσφέρῃς τὸ δῶρόν σου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κἀκεῖ μνησθῇς ὅτι ὁ ἀδελφός σου ἔχει τι κατὰ σοῦ, ἄφες ἐκεῖ τὸ δῶρόν σου ἔμπροσθεν τοῦ θυσιαστηρίου, καὶ ὕπαγε πρῶτον διαλλάγηθι τῷ ἀδελφῷ σου, καὶ τότε ἐλθὼν πρόσφερε τὸ δῶρόν σου» (Μτ. ε’, 23-24). Η μαρτυρία αυτή είναι θεμελιακή για την καθιέρωση του ασπασμού πριν από την έναρξη της προσφοράς της αναίμακτης θυσίας. Η πατερική παράδοση διδάσκει ότι ο ασπασμός δεν είναι συμβολικός και εικονικός, αλλά η ζώσα έκφραση της ίδιας της αγάπης μεταξύ των μελών της σύναξης. Η ...
Στάρετς Σέργιος (1903-1987). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=316734 Ας μην παγιδευτούμε σε αυτόν τον δρόμο (την αντιρρητική ικανότητα προς τους δαίμονες ενώ βρίσκονται σε διάλογο μαζί τους, την έχουν μόνο οι πνευματικά προχωρημένοι), αλλά ας υιοθετήσουμε αμέσως τον πιο σίγουρο τρόπο, που είναι η άμεση και πλήρης απόρριψη των λογισμών από την πρώτη στιγμή της εμφανίσεώς τους. Ο Γέροντας παρομοιάζει τον λογισμό με φλόγα που μόλις άναψε. Αν δεν σπεύσουμε να τη σβήσουμε αμέσως, φουντώνει και εξελίσσεται σε πυρκαγιά που μπροστά της είμαστε εντελώς ανίσχυροι. Ο Γέροντας παρομοιάζει επίσης τον πειρασμό με φίδι που ετοιμάζεται να μας δαγκώσει, που πρέπει να το χτυπήσουμε μόλις αισθανθούμε να μας αγγίζει στο δέρμα. Η απόρριψη των λογισμών από την πρώτη στιγμή που εμφανίζονται, πρέπει να αποτελεί απόλυτη ...
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ήταν κάποιος αναχωρητής που είχε πολλή διάκριση και ήθελε να μείνει στα Κελλία, αλλά για την ώρα δεν έβρισκε κελλί. Κάποιος άλλος γέροντας, όταν το έμαθε, επειδή είχε εκεί ένα παράμερο κελλί άδειο, τον παρακάλεσε να καθίσει εκεί, ώσπου να βρεθεί άλλο. Πράγματι, ο αναχωρητής πήγε εκεί και κάθισε. Μερικοί από εκείνο το μέρος πήγαιναν σε αυτόν, μια και ήταν ξένος, και του έφερναν ό,τι μπορούσε ο καθένας, και αυτός τους δεχόταν και τους φιλοξενούσε. Ο γέροντας όμως που του έδωσε το κελλί άρχισε να τον ζηλεύει και να τον κακολογεί λέγοντας: – Εγώ έχω τόσα χρόνια εδώ με πολλή άσκηση, και κανένας δεν έρχεται σ’ εμένα, ενώ αυτός ο απατεώνας έχει λίγες μέρες, και πόσοι πηγαίνουν σε αυτόν! Και πρόσταξε τον μαθητή του: – ...
Η χριστιανική ζωή κρίνεται κατά τρόπο απόλυτο από τη στάση μας έναντι του συνανθρώπου μας. Η αποδοχή του άλλου μέσα μας, το πώς τον «χωρούμε», είναι το αποδεικτικό της καλής ή όχι μαθητείας μας προς τον Χριστό. Γιατί Χριστός και άλλος, κατά την αποκάλυψη Εκείνου, είναι το ίδιο. «Ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων… ἐμοί ἐποιήσατε». Έτσι το είδος της αγκαλιάς μας, η ποιότητα κι η ατμόσφαιρά της πρέπει να ‘ναι αυτή, όπως θα υποδεχόταν τον ίδιο τον Χριστό. Ποιος χριστιανός δεν θα ετοίμαζε ό,τι καλύτερο για να νιώσει αναπαυμένος και άνετα Εκείνος που θεωρείται ο αρχηγός της πίστης κι ο ίδιος ο Θεός του; Να καθίσει ο Χριστός σε ό,τι πιο βελούδινο μπορεί να έχουμε στο σπιτικό μας! Τι κάνουμε όμως δυστυχώς ...
“Σὲ τὸν ἀπερίγραπτον, καὶ ἀνερμήνευτον Λόγον, σάρκα χρηματίσαντα, δι’ ἡμᾶς φιλάνθρωπε ἀνεκήρυξε, τὸ σεπτὸν σύστημα, τῶν σοφῶν Πατέρων, Θεὸν τέλειον καὶ ἄνθρωπον, διπλοῦν ταῖς φύσεσι, καὶ ταῖς ἐνεργείαις ὑπάρχοντα, διπλοῦν καὶ ταῖς θελήσεσιν, ἕνα τὸν αὐτὸν καθ’ ὑπόστασιν· ὅθεν σὺν Πατρί τε, καὶ Πνεύματι γινώσκοντες Θεόν, ἕνα πιστῶς προσκυνοῦμέν σε, τούτους μακαρίζοντες” (Στιχηρό του Εσπερινού της εορτής των Αγίων Πατέρων της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου) “Εσένα τον Υιό και Λόγο του Θεού, που είσαι απερίγραπτος με λόγια ανθρώπινα και ανερμνήνευτος με τον ανθρώπινο νου, αλλά προσέλαβες, φιλάνθρωπε, για χάρη μας την φύση μας και την έκανες δική σου γενόμενος σάρξ (άνθρωπος), το σεπτό σύστημα των σοφών Πατέρων της Δ’ Οικουμενικής Συνόδου, σε διεκήρυξε τέλειο Θεό και τέλειο άνθρωπο, διότι υπάρχεις έχοντας δύο φύσεις, ...
Κάποιος μοναχός εξομολογήθηκε στον αββά Ποιμένα: -Το σώμα μου εξασθένησε και τα πάθη μου δεν εξασθενούν. Και του απαντά ο σοφός γέροντας: -Ακανθώδεις ρουσίδες εισί τα πάθη! Δηλαδή, τα πάθη είναι όπως τα ανεξίτηλα κόκκινα σημάδια διάστικτα, τατουάζ θα λέγαμε σήμερα. Το Γεροντικό βγαίνει μέσα από τη Μοναχική Πολιτεία που, ασφαλώς, εκφράζει και την κοσμική πολιτεία με την έννοια της ζωής στον κόσμο. Παντού ο άνθρωπος είναι ο ίδιος, με τα κληρονομικά και επίκτητα πάθη, τις αδυναμίες, τα χαρίσματα και τις αρετές του. ΄Ετσι, γνωρίζοντας τον αγώνα που διεξάγει όποιος θέλει να ζήσει την εν Χριστώ ζωή, είτε βρίσκεται στον κόσμο είτε βρίσκεται στο Μοναστήρι, γνωρίζουμε πως δεν είμαστε μόνοι και πως, ακόμα, ο τρόπος διεξαγωγής του πνευματικού αγώνα είναι αναγκαίος για να μην αποκάμνομεν ...
Σπουδαία βήματα σχετικά με την πορεία της εκκλησιαστικής βυζαντινής μουσικής έγιναν επί της εποχής του Πατριάρχου Ιωακείμ του Γ΄, για τη σωστή και συστηματική μουσική παιδεία στα σχολεία της Πόλης, αλλά και για την παραδοσιακή και από διφθέρας εκτέλεση των μουσικών κειμένων στους ναούς. Η γνωστή προτρεπτική εγκύκλιός του «Τοις εν Κων/πόλει ιεροψάλταις», του 1880 αποδεικνύει την ευαισθησία του μεγάλου εκκλησιαστικού ανδρός για την ποιοτική μουσική, αντάξια της ιστορίας της. Ο ίδιος πίστευε βαθιά στην μουσική εκπαίδευση γνωρίζοντος ότι μαζί με τα αναλόγια, φυτώρια των νέων ψαλτών θα μπορούσαν να είναι και τα σχολεία. Με προτροπή του εκδίδονται από δόκιμους μουσικοδιδάσκαλους της εποχής του, στις αρχές του 20ού αιώνα, κατά την δεύτερη πατριαρχία του (1901-1912), μουσικά έντυπα για τα σχολεία. Αναθέτει στον ...
Οι Ακολουθίες τού Εσπερινού, τού Όρθρου και τής Θείας Λειτουργίας της Κυριακής Γ΄ Ματθαίου σύμφωνα με την Επιλογή, Επιμέλεια και Στοιχειοθεσία των: papline.gr Χρήστος Τσακίρογλου (Μήνας Ιούλιος σελ. 411-609) Κωνσταντίνος Γράμπας (porphyrios.gr)
Όσιος Μάξιμος Ομολογητής. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=316326 Έτσι κι ο κόσμος ολόκληρος των όντων, που προήλθε δημιουργικά από το Θεό, μοιράζεται στο νοητό κόσμο, που τον απαρτίζουν νοερές κι ασώματες οντότητες, και σ’ αυτόν εδώ τον αισθητό κόσμο και σωματικό, που έχει με τρόπο μεγαλοφυή συνυφανθή από πολλά είδη και φύσεις. Όλος ο κόσμος, μ’ αυτή τη χειροποίητη, φανερώνεται με σοφία πως είναι μια κατ’ άλλο τρόπο αχειροποίητη εκκλησία. Είναι ιερό βήμα, επειδή περιέχει τον άνω κόσμο, που έχει παραδοθή στις άνω δυνάμεις· κι είναι ναός, επειδή περιέχει τον κάτω, που έχει παραχωρηθή σ’ εκείνους, που τους έλαχε η ζωή των αισθήσεων. Κι είναι πάλι ένας ενιαίος κόσμος, που δεν υφίσταται τη διαίρεση των μερών του, αλλά αντίθετα και των ίδιων ...
Ο Σέρβος Γέροντας, Ιερομόναχος Θαδδαίος της Βιτόβνιτσας (1914-2003). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ο Γέρων Θαδδαίος συχνά αναφερόταν στις διδαχές του αγίου Ισαάκ του Σύρου. Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος είναι ο μόνος που μιλά για τον τέταρτο βαθμό της προσευχής που χρησιμοποιούν μόνον οι Άγγελοι, όπου σταματά η κάθε σκέψη και η κάθε λέξη. Οι Άγγελοι λαχταρούν με όλη τους την καρδιά τον Θεό. Στους Αγγέλους αυτή η λαχτάρα είναι μόνιμη, ασταμάτητη. Τέτοια είναι η συγγένεια ανάμεσα στους Αγγέλους, που δεν υπάρχει στην γη. Έτσι και η ψυχή, όταν εγκαταλείπει το σώμα και έρχεται σε επαφή με τους Αγγέλους, τα ξεχνά όλα. Αισθανόμαστε ότι ζούμε σε έναν άλλο κόσμο. Τέτοια συγγένεια δεν μπορεί να εκφραστεί. Απόσπασμα από το βιβλίο, «Γέρων Θαδδαίος ένας πνευματικός της εποχής μας», των εκδόσεων Πορφύρα.
Οι γυναίκες Μάρτυρες της Εκκλησίας μας δεν υστέρησαν σε ηρωικό φρόνιμα από τους άνδρες. Υπέδειξαν το ίδιο με εκείνους ηρωισμό ή και τους ξεπέρασαν πολλές φορές. Γι’ αυτό και τιμώνται το ίδιο λαμπρά με εκείνους. Μια από τις μεγαλομάρτυρες γυναίκες είναι και η αγία Μαρίνα. Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας της Μ. Ασίας περί το 255 μ. Χ. από επιφανείς γονείς. Ο πατέρας της ονομαζόταν Αιδέσιος ήταν ο επίσημος ιερέας των ειδώλων της περιοχής. Η μητέρα της πέθανε λίγες μέρες μετά τη γέννα της μονάκριβης κόρης της, την οποία ονόμασαν Μαρίνα. Ο πατέρας της, μη μπορώντας να φροντίσει το βρέφος το παρέδωσε σε μια γυναίκα έξω από την πόλη για να το φροντίζει μέχρι να μεγαλώσει. Η γυναίκα αυτή ήταν κρυφή ...
Όσιος Εφραίμ Κατουνακιώτης (1912-1998). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Όταν ήμουνα στα Ιεροσόλυμα, με πλησίασε μια καλογριούλα έως περίπου πενήντα ετών. – Γέροντα, θέλω να σου πω τον λογισμό μου. – Τι θες να πεις; Λέει: – Είναι σαν ένα όραμα, ότι επάνω σ’ ένα βουναλάκι ήσαν τρεις Πατριαρχάδες· Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ. Και είπα: Εσείς είσαστε; – Ναι, εμείς είμαστε. – Πατέρες, να ’ρθω κι εγώ εκεί; – Έλα, λέει. – Από πού να ’ρθω; – Να, εκεί είναι ο δρόμος. – Δε βλέπω δρόμο, λέει. Δε βλέπω. – Ψάξε και θα τον βρεις, λέει. – Μα δε βλέπω δρόμο. – Βρε χριστιανή μου, λέει, ψάξε και θα τον βρεις. Εκεί μπροστά στα ποδάρια σου είναι. – Μα τούτος ο δρόμος είναι δύσβατος, όλο πουρνάρια, βάτα, φίδια, πέτρες. Πού θα περάσω; – Α! Και μεις από κει περάσαμε ...
Την αναγραφή στις Αγιολογικές Δέλτους της Εκκλησίας του φωτισμένου Διδασκάλου Αναστασίου Γορδίου αποφάσισε η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος στη Συνεδρίαση της Πέμπτης 15 Ιουλίου 2021. Η αναγραφή αποφασίστηκε με εισήγηση της Συνοδικής Επιτροπής Νομοκανονικών και Δογματικών Ζητημάτων και την πρόταση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Καρπενησίου κ. Γεωργίου. Το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση της ΔΙΣ αναφέρει: «Ομοίως με εισήγηση της αυτής Συνοδικής Επιτροπής και πρόταση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καρπενησίου κ. Γεωργίου απεφασίσθη η αναγραφή στις Αγιολογικές Δέλτους της Εκκλησίας του φωτισμένου Διδασκάλου Αναστασίου Γορδίου (1654 – 7 Ιουνίου 1729), ο οποίος διεκρίθη για την οσιακή βιοτή του, αλλά και την προσφορά του στην Εκκλησία, το Γένος και την Παιδεία». Δείτε ολόκληρη την ανακοίνωση της ΔΙΣ Αναστάσιος Γόρδιος 1654-1729 Ο Αναστάσιος Γόρδιος είναι ένας από τους Δασκάλους ...
H μουσική στους προϊστορικούς και τους πρωτόγονους πολιτισμούς Από τους προϊστορικούς χρόνους, με βάση ορισμένα αρχαιολογικά ευρήματα, υπάρχει η αντίληψη ότι η επικοινωνία δια της ακουστικής αποτελούσε συστατικό της πνευματικής και πρακτικής ζωής. Το πρώτο ίσως ιστορικό τεκμήριο που προωθεί την αντίληψη για την εμφάνιση και τη χρήση της μουσικής ως στοιχείο κοινωνικής δραστηριότητας του ανθρώπου αποτελεί η τοιχογραφία (βλέπε παρακάτω πίνακα) η οποία βρίσκεται στη σπηλιά των τριών αδελφών στη Νότια Γαλλία. Η τοιχογραφία χρονολογείται στην περίοδο του homo sapiens (40000 π. Χ.), είναι μία περίοδος κατά την οποία έχει αναπτυχθεί η βιολογική διαμόρφωση του σημερινού ανθρώπου, παριστάνει έναν άνθρωπο – πιθανόν σε μία μαγική τελετουργία – να παίζει μουσικό τόξο. Οι μαγικές τελετουργίες αποτελούσαν μιμήσεις μιας πραγματικής διαδικασίας. Στο πλαίσιο ...
Στην αίθουσα διαλέξεων της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος πραγματοποιήθηκαν το Σάββατο 10 Ιουλίου 2021, οι Απολυτήριες εξετάσεις του Ακαδημαϊκού έτους 2020-2021 των σπουδαστών της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδας, για την απόκτηση Πτυχίου και Διπλώματος Βυζαντινής Μουσικής. Την Επιτροπή των Εξετάσεων αποτελούσαν, οι Μουσικολογιώτατοι κ. καθηγητές 1) Γρηγόριος Κακούρης (Διευθυντής της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδας) , 2) Φώτιος Κετσετζής, 3) Γρηγόριος Νταραβάνογλου, 4) Γρηγόριος Πετράτος και 5) Βασίλειος Μπίκος. Μετά το πέρας των εξετάσεων ακολούθησε ειδική εκδήλωση κατά την οποίαν η Ιερά Μητρόπολις Αργολίδος και η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής, διά του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Νεκταρίου, τίμησαν με ειδική διάκριση τον κ. Διαμαντή Μαυραγάνη, Μουσουργό και Άρχοντα Μουσικοδιδάσκαλο του Οικουμενικού Θρόνου και τον κ. Γεώργιο Καραγιάννη , Θεολόγο, ...
