Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Ένα άλλο στερεότυπο που έχει επικρατήσει στο θέμα της σχέσης μεταξύ πίστεως και επιστήμης είναι αυτό που θέλει οι επιστήμονες να είναι άθεοι και απομακρυσμένοι από τον Θεό, θεωρώντας την πίστη σαν κάτι παρωχημένο και αναξιόπιστο. Κάτι τέτοιο βέβαια επ’ ουδενί δεν ισχύει, αντιθέτως μάλιστα οι επιστήμονες με πίστη στον Θεό είναι πολλοί σε αριθμό και μεγάλοι σε αξία. Ας ξεκινήσουμε αυτήν την ανασκόπηση από τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, που υπήρξαν οι θεμελιωτές πάσης επιστήμης, οι οποίοι δεν πίστευαν στο θείο ασπαζόμενοι την ειδωλολατρία της εποχής τους, αλλά σκεπτόμενοι λογικά αποφάνθηκαν πως ο Θεός είναι Ένας, μιλώντας για το θέμα κατά το δυνατόν της διανοίας τους, αφού ο άνθρωπος δεν μπορεί να ανακαλύψει αφ’ εαυτού τον ακατάληπτο Θεό, γι’ αυτό ...

«Πάτερ αγαθέ, εμακρύνθην από σού, μη εγκαταλίπης με, Μηδέ αχρείον δείξης της Βασιλείας  σου. Ο εχθρός ο παμπόνηρος εγύμνωσέ με  και ήρε μου τον πλούτον. Της ψυχής τα χαρίσματα ασώτως διεσκόρπισα, Αναστάς ουν επιστρέψας προς σε εκβοώ, Ποίησόν με ως ένα των μισθίων σου, ο δι εμέ εν Σταυρώ, τας αχράντους χείρας απλώσας, Ίνα του δεινού θηρόςαφαρπάσης με, Και την πρώτην καταστολήν επενδύσης με, ως μόνος πολυέλεος». Περνούν οι μέρες από την Κυριακή του Ασώτου και δεν φεύγει από το μυαλό μου το απαράμιλλο σε νοήματα, συμβολισμούς, αναφορές συνειρμών, γλωσσική και φιλολογική τελειότητα, δοξαστικό της Κυριακής του Ασώτου. Το θεωρώ ως θεόπνευστη, κατανυκτική και σπαραχτική προσευχή. Η κλητική προσφώνηση με την οποία αρχίζει «Πάτερ αγαθέ», δημιουργεί την πεποίθηση ότι απευθύνεται στο πρώτο πρόσωπο του Τριαδικού Θεού, ...

Διάγουμε μια άνευ προηγουμένου κοινωνική, πολιτισμική και οικονομική κρίση. Απέναντι σ΄αυτο το παρακμιακό κλίμα, που συντελεί στην ηθική και ψυχική μας απονέκρωση, θεωρούμε ότι το καλύτερο αντίδοτο για να μην παραιτηθούμε απο τον αγώνα ανασυγκρότησης της πατρίδας – στον οποίον όλοι ανεξαιρέτως οι έλληνες με αιματηρές θυσίες ανταποκρίνονται – αλλά και αυτής της φυσικής μας επιβίωσης, είναι η αναρρίπιση απο την ιστορική μας μνήμη, ευγενών προτύπων, που με τον πολυεπίπεδο αγώνα τους και το εμπνευστικό παράδειγμά τους, δρομολόγησαν την κοινωνική πρόοδο και εξέλιξη στην μαρτυρική πατρίδα μας. Επιλέγουμε έτσι σήμερα απο την ιστορία του κοινωνικού μας κινήματος, την πρωτοπόρο φυσιογνωμία της Καλλιρόης Παρρέν–Σιγανού, που πάλαιψε πολυμέτωπα για την ισότητα γυναικών-ανδρών και κατόρθωσε να συντελέσει στη σταδιακή αναγνώριση όλων των κοινωνικών ...

Επιστολή συμπαράστασης προς τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου και την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Κύπρου αποφάσισε να στείλει, σήμερα Δευτέρα 8 Μαρτίου, η Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους με αφορμή την πανευρωπαϊκή προβολή του τραγουδιού που θα εκπροσωπήσει την Κύπρο το οποίο υμνεί τον διάβολο και την λατρεία αυτού και μάλιστα προωθείται από το κρατικό κανάλι ΡΙΚ της Κύπρου. Σύμφωνα με πληροφορίες του www.ope.gr ( ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ), η Ιερά Κοινότητα και οι Πατέρες του Αγίου Όρους αναφέρουν στην επιστολή τους προς τον Μακαριώτατο ότι οι ίδιοι πάντοτε επιδεικνύουν ευαισθησία σε θέματα που αφορούν την παράδοση του Κυπριακού λαού. Άλλωστε όπως είναι γνωστό στο Άγιο Όρος είναι αρκετοί οι Κύπριοι Μοναχοί αλλά και το μεγαλύτερο μέρος των προσκυνητών προέρχονται από την Κύπρο. Σύμφωνα ...

Προοιμιακή παρουσίαση της νέας έκδοσης της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου: Γέροντος Ιωσήφ Ησυχαστού, Επιστολές και Ποιήματα. 60 χρόνια από την κοίμηση του, σειρά Ψυχωφελή Βατοπαιδινά 23, εκδ. Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου, Άγιον Όρος 2019, του Νίκου Νικολαΐδη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών, Καθηγητή Πανεπιστημίου Λευκωσίας. Για πληροφορίες και παραγγελίες, μπορείτε να κάνετε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο: ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΗΜΑΤΑ «Επιστολές και ποιήματα Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού» Προοιμιακή παρουσίαση Νίκος Ι. Νικολαΐδης, Ομότ. Καθηγητής Πατερικής Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών «Παρέστω μοι το Πνεύμα και διδότω λόγον» (PG 36, 436). Τούτο το μεστό θεολογικό απόφθεγμα του Γρηγορίου Θεολόγου ανταποκρίνεται πλήρως στο πρόσωπο και στον λόγο του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού. Ήταν «θεόπνευστος», ασφαλώς, ιδιώτης του λόγου ο Γέροντας. Οι ανευρεθείσες χειρόγραφες Επιστολές του (132+1 προς Ανώνυμον Μοναχόν και τα 12 Ποιήματά ...

Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς (1894-1979). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Άνευ των αγίων δεν υπάρχουν αληθινοί διδάσκαλοι και παιδαγωγοί, ούτε αληθινή παιδεία άνευ της αγιότητος. Μόνον ο άγιος είναι ο αληθινός παιδαγωγός και διδάσκαλος· μόνον η αγιότης είναι το αληθινόν φως. Η αληθινή παιδεία, ο αληθινός φωτισμός, δεν είναι άλλο παρά η ακτινοβολία της αγιότητος· μόνον οι άγιοι είναι οι αληθώς φωτισμένοι*. Η αγιότης ζη και αναπνέει δια του φωτός, ακτινοβολεί και ενεργεί εν τω φωτί. Αγιάζουσα η αγιότης, ταυτόχρονα φωτίζει και διδάσκει. Υπάρχει κάποια ταυτότης μεταξύ αγιότητος και φωτισμού. Η παιδεία εις την πραγματικότητα σημαίνει φωτισμόν, τον φωτισμόν δια του αγιασμού εν Αγίω Πνεύματι, το Οποίον είναι φορεύς και δημιουργός της αγιότητος και του φωτός και της γνώσεως. Και οι άγιοι, επειδή είναι αγιασμένοι και φωτισμένοι δια του Αγίου Πνεύματος, ...

Στην Κύπρο την αέρινη τη γη, ζει η αγνή ψυχή; Ήταν ποιητικός συνειρμός του εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά. Μια ερώτηση με βεβαία την καταφατική απάντηση, σαν μια ακόμη επιβεβαίωση της παγκοίνως εγνωσμένης απλότητος και υπέρκαλλης αγνότητος της κυπριακής ψυχής! Σήμερα, αν ετίθετο το ίδιο ερώτημα, σε μια προβληματική αναζήτησης απάντησης, μετά τα σύγχρονα φαινόμενα και ακροώμενα, θα ημπορούσε αυτή αβέβαια να ταλαντευθεί ανάμεσα στο ναι και το όχι. Αν λάβουμε υπόψη ότι η Κύπρος σήμερα διεκδικεί τα πρωτεία στη διαφθορά μεταξύ των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με δεύτερη την Μάλτα, τότε δεν είναι παράξενη η ως άνω νέα προβληματική στη διεκδικούμενη απάντηση. Όπως, δεν είναι καθόλου παράξενο, μέσα από τη γενική σήψη που επικρατεί στην Κύπρο, να αναδυθεί το μανιτάρι της σατανολατρείας, ...

Όλες αυτές οι Κυριακές πριν από τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή μας μυούν στη σοφία της μετάνοιας και κάθε Κυριακή μας δίνει σταθερές, αρχές που πρέπει να τηρούμε καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου αυτής για την ανανέωσή μας. Όλα τα μαθήματα που παίρνουμε τώρα μας βοηθούν να συνειδητοποιήσουμε το μεγαλύτερο σκοπό της ζωής μας∙ το να ανακαλύψουμε την καρδιά μας και να γίνουμε αληθινές εικόνες του Θεού, ικανοί να συνομιλούμε μαζί Του πρόσωπο με Πρόσωπο. Η Κυριακή του Ζακχαίου έχει δύο κύρια θέματα. Το πρώτο είναι η σημασία της εκούσιας αισχύνης στην κάθαρσή μας από την αισχύνη της αμαρτίας που έχουμε συσσωρεύσει στη ζωή μας. Το δεύτερο θέμα είναι ο πόθος του Θεού. Για να είναι τέλεια η άσκησή μας κατά ...

Σειρά ομιλιών του Μητροπολίτου Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερωνύμου με θέμα: Το Σύμβολο της Πίστεως». Το Σύμβολο της Πίστεως είναι σύντομη ομολογία της πίστεώς μας μέσα στην οποία παρουσιάζονται περιληπτικά, με σαφήνεια και αυθεντικά τα βασικά δόγματα της Ορθοδόξου Πίστεως. https://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2021/03/210120.mp3

iii.Απόστολος Παύλος και ελληνισμός Ο Απόστολος Παύλος γεννήθηκε και έζησε στην Ταρσό τα πρώτα του χρόνια τουλάχιστον, μια σημαντική πόλη της Κιλικίας όπως ομολογεί ο ίδιος (Πραξ. 21,39). Εκεί έλαβε την βασική Ιουδαϊκή του εκπαίδευση με κέντρο την συναγωγή, όπου διδάχθηκε το Νόμο και την Ιουδαϊκή παράδοση. Στην Ταρσό της ελληνιστικής εποχής δέσποζε η ελληνική παιδεία και η ελληνική φιλοσοφία. Ευδοκιμούσαν όλα τα υπάρχοντα μεγάλα ελληνικά φιλοσοφικά ρεύματα. Στην εποχή του Παύλου μάλιστα ο Στράβωνας μαρτυρεί ότι η Ταρσός ήταν έδρα πολλών στωικών φιλοσόφων με κυριότερο τον Αθηνόδωρο. Ήταν τόσο μεγάλη η πνευματική αίγλη της Ταρσού εκείνη την εποχή ώστε επισκίαζε και αυτή την Αθήνα. Δεν γνωρίζουμε πόσο καιρό έζησε ο Παύλος στο ελληνιστικό περιβάλλον της Ταρσού, αλλά η συγγραφική του ...

Στο πλαίσιο της συμπλήρωσης 200 χρόνων από την έναρξη της Επανάστασης του ᾿21, μιας εξέγερσης και ενός αγώνα που είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία του σύγχρονου Ελληνικού κράτους, έχουν προγραμματιστεί ανά την Ελλάδα διάφορες δράσεις και εκδηλώσεις με στόχο την ιστορική αυτογνωσία και εθνική μνήμη. Στο κλίμα αυτών των επετειακών εκδηλώσεων κρίθηκε σκόπιμη και η παρουσίαση ενός άρθρου από το περιοδικό μας, που καταγράφει καταστάσεις και γεγονότα που διαδραματίστηκαν την περίοδο της τουρκοκρατίας, της εθνεγερσίας και των πρώτων μετεπαναστατικών χρόνων στην περιοχή μας. Το άρθρο αυτό είναι αποτέλεσμα συγκέντρωσης στοιχείων από δημοσιεύσεις καταξιωμένων επιστημόνων και ερευνητών, πολλές από τις οποίες βρίσκονται σε παλιότερα τεύχη, και στόχο έχει αυτά να αποτελέσουν αφορμή εθνικού αναστοχασμού ,αφού το ιστορικό παρελθόν αποτελεί πηγή έμπνευσης για ...

Συνέντευξη με την κυρία Αναστασία Παπαδημητρίου από τις Εκδόσεις Άγκυρα Κυρία Παπαδημητρίου πόσο σημαντική πιστεύεται ότι είναι για τα νέα παιδιά η ιστορική γνώση; Η ιστορική γνώση είναι σημαντικό και αναγκαίο να μεταδίδεται στις νεότερες γενιές με τέτοιο τρόπο ώστε να ενεργοποιείται το συναίσθημά τους. Όσο καλύτερα γνωρίζει κάποιος το παρελθόν τόσο καλύτερα βλέπει το μέλλον του. Πως υλοποιήσατε αυτό το πιστεύω στις εκδόσεις Άγκυρα» έναν εκδοτικό οίκο με παράδοση στο παιδικό βιβλίο; Με αυτό το σκεπτικό οι εκδόσεις «Άγκυρα» είχαν την ιδέα για τη δημιουργία και έκδοση της σειράς «Μεγάλες Ώρες της Ιστορίας μας», που εγκαινιάζεται με πέντε βιβλία για μερικούς από τους σημαντικότερους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Πείτε μας λίγα λόγια για τα βιβλία αυτά; Μέσα από τις αφηγήσεις των συγγραφέων αναδύεται ...

Είναι γεγονός πλέον, ότι βρισκόμαστε σε μια «άνοιξη» εκδοτική, όσον αφορά την παραγωγή λειτουργικών ακολουθιών παλαιών, νέων, νεοφανών αγίων της καθ’ ημάς Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αναφερόμαστε στο κείμενο το ποιητικό αφ’ ενός, και αφ’ ετέρου στην μελοποίηση αυτών. Παρακολουθώντας κανείς την ιστορική εξέλιξη της λειτουργικής μας παράδοσης, ανά τους αιώνες, διαπιστώνει την διαρκή εξέλιξη του τυπικού των ιερών ακολουθιών. Η Εκκλησία η ίδια, σεβόμενη πάντα την παρακαταθήκη που κληρονόμησε από τους Αγίους Πατέρες, προσαρμόζεται λειτουργικά στις ανάγκες της. Το έτος 1912 το Οικουμενικό Πατριαρχείο εκδίδει την διορθωμένη (α’ έκδ. 1904) κριτική έκδοση της Καινής Διαθήκης. Η έκδοση αυτή βασίστηκε εν πολλοίς σε χειρόγραφα της Καινής Διαθήκης τα οποία ήταν σε λειτουργική χρήση, ανά τους αιώνες. Την ίδια έκδοση ακολουθεί μέχρι σήμερα η Εκκλησία ...

Στο περί Θεού ερώτημα αναφέρεται ο αρχιμανδρίτης π. Ιάκωβος Κανάκης, πρωτοσύγκελος της Ι.Μ. Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως.

Ο πρωτοπρεσβύτερος π. Ματθαίος Χάλαρης μιλάει για το πάθος της κατάκρισης (Μέρος Β΄).

Μια εκπομπή νοεράς παρουσίας στον χρόνο και τον χώρο της Αγίας Γης, εκεί όπου έστησαν οι πόδες του Κυρίου. Επιμελείται και παρουσιάζει ο Πρωτοπρεσβύτερος Σπυρίδων Λόντος. Πώς ακούω pemptousia.fm; Πώς χρησιμοποιώ το podcast σε κινητές συσκευές; – Οδηγίες χρήσης

Αγαπητοί μας φίλοι, Σας ενημερώνουμε ότι η Πεμπτουσία διοργανώνει το «1o Ψηφιακό Αρχονταρίκι με τον Σεβ. Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά» την Πέμπτη 11 Μαρτίου και ώρα 19:30 -21:30. Για να εγγραφείτε παρακαλούμε κάντε κλίκ εδώ: https://zoom.us/meeting/register/tJwpfuuhrT0rGtRiogsUXawCQA5657Gv6nB8 Αφού εγγραφείτε θα λάβετε μήνυμα επιβεβαίωσης με τον προσωπικό σας σύνδεσμο συμμετοχής τον οποίο θα μπορείτε να χρησιμοποιήσετε προκειμένου να εισαχθείτε στην σύναξη. Για οποιαδήποτε διευκρίνηση στείλτε μήνυμα στα nikos@gouraros.net.

«Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία». (Ισοκράτης, 436-338π.χ. ) Σκέφτομαι διαβάζοντας τους λόγους του μεγάλου αυτού αρχαίου Έλληνα και Αττικού ρήτορα, του Ισοκράτη, ενός από τους σπουδαιότερους ρητοδιδασκάλους της κλασσικής αρχαιότητας, σκέφτομαι: στη Χώρα που γέννησε την Δημοκρατία πόσο απήχηση έχει ο λόγος του; Πόσο δηλαδή γίνεται κατανοητός ο κίνδυνος «αυτοκαταστροφής» της Δημοκρατίας, μέσα από συμπεριφορές και πρακτικές που οδηγούν στην κατάχρηση του δικαιώματος της ελευθερίας; Γνωρίζω τον αντίλογο. «Η Δημοκρατία, ισχυρίζονται κάποιοι, δεν περιορίζεται και δεν οριοθετείται». «Είναι σαν την τέχνη», όπως μου είπε προ ολίγων ημερών διανοούμενος συνομιλητής ...

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Συνέχεια εκ του προηγουμένου: http://www.pemptousia.gr/?p=302938 δ’. Αυτά τα είπα, για να μη νομίσεις ότι προσβάλλεσαι από τους πρώτους. Έβγαλε ο διάβολος τον Αδάμ από τον παράδεισο, έβαλε ο Χριστός το ληστή. Και πρόσεξε τη διαφορά. Εκείνος, ενώ δεν είχε αμαρτία ο άνθρωπος παρά μια τιμωρία παρακοής, τον έβγαλε από τον παράδεισο· ο Χριστός τον ληστή που τον βαραίναν μύρια φορτία αμαρτημάτων τον έβαλε μέσα στον παράδεισο. Άραγε λοιπόν αυτό μόνο το θαύμα είναι ότι ένα ληστή τον έβαλε στον παράδεισο, και άλλο τίποτα; Υπάρχει και άλλο μεγαλύτερο να πούμε. Γιατί δεν έβαλε μόνο ένα ληστή, αλλά πριν απ’ όλο τον κόσμο, και πριν από τους αποστόλους για να μη χάσει κανείς μετά την είσοδο στον Παράδεισο, ούτε να χάσει κάθε ελπίδα ...