Μια εκπομπή που προσπαθεί να παρουσιάσει πτυχές της Ορθόδοξης παράδοσής μας, ικανές να αγγίξουν την καρδιά μας και να την ωθήσουν στην αγάπη του Θεού. Επιμελείται και παρουσιάζει ο π. Γεώργιος Σχοινάς. Πώς ακούω pemptousia.fm; Πώς χρησιμοποιώ το podcast σε κινητές συσκευές; – Οδηγίες χρήσης
Στη δέκατη έβδομη εκπομπή «Δια..τροφής, ο λόγος! Ο τρόπος του τρέφεσθαι» συνεχίζουμε μιλώντας για το δεύτερο μέρος των μικροθρεπτικών συστατικών, τις βιταμίνες. Από ποιες τροφές παίρνουμε βιταμίνες; Γιατί είναι σημαντικές για τον οργανισμό; Και πως μπορεί η έλλειψή τους να επηρεάσει τον οργανισμό μας; Και μην ξεχνάτε τη συμβουλή και τη συνταγή ή το τρόφιμο της ημέρας. Για περισσότερες πληροφορίες, όπως επίσης και για να μοιραστούμε ιδέες σχετικές με το φαγητό, ή ακόμη και για να συζητήσουμε τις δικές σας απορίες ή τις δικές σας ανησυχίες σχετικά με τη διατροφή, βρείτε με, στο Instagram: dia.trofis.ologos και στο Facebook: Μαργιάννα Μανώλη Διαιτολόγος Διατροφολόγος. «Να θυμάστε να απολαμβάνετε τις στιγμές σας. Και να μην ξεχνάτε πως εμείς ορίζουμε το φαγητό μας και όχι το φαγητό μας εμάς». Πώς ακούω pemptousia.fm; Πώς χρησιμοποιώ το ...
Παρακολουθήστε την 2η Διαδικτυακή Σύναξη από τον Άθωνα με τον Γέροντα Εφραίμ, Καθηγούμενο της Ι.Μ.Μ. Βατοπαιδίου και Ορθόδοξους Ρουμάνους, υπό την ευλογία του Πατριάρχου Ρουμανίας κ.κ. Δανιήλ που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2021.
Πολλές φορές το άκουσα από τα χείλη σου: «τα πολλά λόγια είναι φτώχεια». Στις στιγμές της πολυλογίας, μου επαναλάμβανες με αγάπη: «Ὁμιλήσας πολλάκις μετενόησα. Σιωπήσας οὐδέποτε». Μία εύγλωττη σιωπή όλη η πορεία σου, παππού. Παράδειγμα προς αποφυγήν ήταν για σένα το φαίνεσθαι του βίου. Στάση ζωής το, «εἰ καλῶς εἴρηται τό λάθε βιώσας» (Πλούταρχος). Αγγελομίμητη και δοξολογική η καθημερινότητά σου. Παπάς, πατέρας ή παππούς; Μακάρι και να ΄ξερα πώς πρέπει να σε αποκαλέσω. Διάβηκαν 60 χρόνια, άλλοτε έτσι κι άλλοτε αλλιώς… Στα καλά, «οὐδέν σχόλιον…» έλεγες και δοξολογούσες τον Θεό. Στις κατηγορίες, «οὐδέν σχόλιον…», έλεγες και δοξολογούσες τον Θεό. Στις λοιδορίες, «οὐδέν σχόλιον…», έλεγες και δοξολογούσες τον Θεό. Στις ανακρίβειες, «οὐδέν σχόλιον…», έλεγες και δοξολογούσες τον Θεό. Ένα χαμόγελο πάντα συντρόφευε την κάθε σου κουβέντα. Ένας λόγος παρηγοριάς και ελπίδας η κάθε στιγμή μαζί σου. Ήρθε ο καιρός να ...
Καθαρή Δευτέρα: Τούτη η μέρα πέρασε στη συλλογική συνείδηση σαν μέρα καθαρμού με τους βυζαντινούς να την ονομάζουν Απόθεση- Απόδοση. Ημέρα αργίας για τους Καππαδόκες, σηματοδοτούσε το τέλος της Αποκριάς και την επιδίωξη της σωματικής και πνευματικής καθαρότητας με την έναρξη του σαραντάημερου νηστείας. Από την ημέρα αυτή πολλοί και κυρίως οι σε μεγάλες ηλικίες γερόντισσες «πλυνέγκαν το στόμα τους με ζεστό νερό για να μη μείνει το ελάχιστο αρτύσιμο κατάλοιπο έως το βράδυ της Αναστάσεως», νηστεύανε την «τρίτη ή εβδόμη», λέγοντας «νηστεύω τα τρία, ή νηστεύω τα επτά» που σήμαινε ότι για τρεις ή επτά ημέρες δεν τρώγανε τίποτε παρά μόνο αντίδωρο τη Τετάρτη, την Παρασκευή και το Σάββατο στη Λειτουργία. Για τούτη τη μέρα υπήρχαν μια σειρά δοξασίες, αλλά και ...
Όσιος Εφραίμ ο Σύρος. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Σωστά είπε ο Κύριος ότι «το φορτίο μου είναι ελαφρύ». Διότι, τι βάρος είναι ή τι κόπος το να συγχωρήσεις στον αδελφό τα παραπτώματα, τα ελαφρά και τα μηδαμινά, και να συγχωρηθούν τα δικά σου, και να δικαιωθείς αμέσως; Δεν είπε ότι, «να μου προσφέρετε χρήματα ή μοσχάρια κατσίκια ή νηστεία ή αγρυπνία», για να πεις, «δεν έχω, δεν μπορώ», αλλά αυτό που είναι ελαφρύ και εύκολο και σύντομο, αυτό πρόσταξε λέγοντας· «Εσύ συγχώρησε στον αδελφό σου τα παραπτώματά του, και εγώ συγχωρώ τα δικά σου. Εσύ συγχωρείς μικρά σφάλματα, ίσως λίγους οβολούς, ή και τρία δηνάρια, εγώ όμως σου χαρίζω τις δέκα χιλιάδες τάλαντα. Και εσύ βέβαια μόνο συγχωρείς, χωρίς να χαρίζεις τίποτε, εγώ όμως και ...
Πενήντα μέρες μετά την Ανάληψη του Χριστού συγκροτείται στην Παλαιστίνη η κοινότητα των πρώτων πιστών η οποία ορίζεται ως «Εκκλησία» και αναπτύσσεται πάνω σε ένα ιουδαιο- αραμαικό υπόστρωμα. Ο χαρακτηρισμός «Εκκλησία» παραπέμπει σε δύο πολιτισμούς οι οποίοι επηρέασαν αλλά και τροφοδότησαν το Χριστιανισμό, στον Ιουδαϊκό και στον Ελληνικό. (Μόσχος, 2014:43, 46-47). Αρχικά ο όρος «έκκλησία» αντιστοιχούσε στην εβραϊκή quahal. Η οποία σήμαινε τον συνάθροιση του περιούσιου λαού του Θεού για θρησκευτικούς ή για διάφορους άλλους λόγους. Στην Καινή Διαθήκη μετασχηματιστικέ σε σύναξη του νέου λαού του Ισραήλ. (Φειδάς, 2002:30) Γρήγορα η «Εκκλησία» πήρε την έννοια της Εκκλησίας του Δήμου της κλασικής ελληνικής Δημοκρατίας, διότι οι αποφάσεις λαμβάνονταν από τα μέλη κατόπιν συζήτησης «ομοθυμαδόν» και η κοινότητα και τις επικύρωνε. (Μόσχος, ...
«Ελήλυθεν η Νηστεία, η μήτηρ της σωφροσύνης, η κατήγορος της αμαρτίας, και συνήγορος της μετανοίας, η πολιτεία των Αγγέλων, και σωτηρία των ανθρώπων· οι πιστοί ανακράξωμεν· Ο Θεός, ελέησον ημάς» (Απόστιχα αίνων, ιδιόμελον, ήχος πλ.α΄). (Έφτασε η νηστεία, η μητέρα της σωφροσύνης, η κατήγορος της αμαρτίας και συνήγορος της μετανοίας, ο τρόπος ζωής των αγγέλων κι αυτή που οδηγεί στη σωτηρία τους ανθρώπους. Οι πιστοί ας φωνάξουμε δυνατά: Ο Θεός ελέησον ημάς). Η Εκκλησία μας, τώρα που εισήλθαμε στην πρώτη ημέρα της Μεγάλης Σαρακοστής, επιμένει να μας καθοδηγεί πάνω σ’ αυτό που σφραγίζει την περίοδο αυτή: τη νηστεία. Και το πρώτο που τονίζει είναι ο συνδυασμός της νηστείας με την προσευχή. «Έφτασε η νηστεία», λέει, οπότε «ας φωνάξουμε στον Θεό μας να ...
Όσιος Ιερώνυμος Σιμωνοπετρίτης (1871-1957). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Προς Σοφίαν Άγιον Όρος, 4.8.1912 Δεν υπάρχει αρετή ανωτέρα από την υπομονήν εις τους πειρασμούς. Η υπομονή μάλιστα εις τους πειρασμούς κάμνει τον άνθρωπον άξιον να λάβη μαρτυρικόν στέφανον εις τον Παράδεισον. Όσον συμπαθώ με σε καθώς και με πάντα άλλον εις τα βάσανά σου, άλλο τόσον χαίρω διά την καλήν σου διάθεσιν και διά τον μισθόν που έχεις να λάβης. Σε υβρίζει ο πατήρ σου; Μη θυμώνεις, αλλά υπόμενε και παρακάλει τον Θεόν να τον φωτίζη. Δεν σε αφήνει να προσεύχεσαι; Προσεύχου με τον νουν σου χωρίς να το εννοή εκείνος. Ηξεύρεις πόσον προσεύχεται η Ε.; Διά της προσευχής της έρχεται ο σύζυγός της εις μετάνοιαν. Ο άνθρωπος, όστις επιμελείται την σωτηρίαν του, ποτέ δεν είναι μόνος, οπού και αν ...
Ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης υπήρξε ένας από τους μικρότερους σε ηλικία μάρτυρες του Κυπριακού Αγώνα για την αποτίναξη του αγγλικού ζυγού και την Ένωση της Μεγαλονήσου με την Ελλάδα. Χαρισματική φυσιογνωμία η οποία ενσαρκώνει τα γνωρίσματα μιας ολάκερης φυλής, ο Παλληκαρίδης,στο σύντομο βίου του δεν πτοήθηκε από το δίλλημα υποδούλωση ή ελευθερία. Επέλεξε συνειδητά το δεύτερο. Γνωρίζοντας πως ο δρόμος ήταν ανηφορικός. Μια μέρα σαν σήμερα, στις 14 Μαρτίου 1957, η θηλιά του μαρτυρίου του θα αποτελέσει τομή στην ιστορία καθώς, μέσα από αυτή, θα βρειτα σκαλοπάτια που οδηγούν στη λευτεριά γενόμενος παράλληλα σύμβολο αντίστασης και έμπνευσης για κάθε νέο, φωνάζοντας κάθε φορά παρών σε όσους τον λησμονούν. Ο χαρισματικός μαθητής Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 1938 στην Τσάδα της επαρχίας Πάφου. Ο πατέρας του ...
Μέγας Βασίλειος. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Πολύτιμο δώρο του Θεού είναι η νηστεία, θεσμός πανάρχαιος, που διατηρήθηκε σαν πατρική κληρονομιά κι έφτασε μέχρι τις μέρες μας. Δεχθείτε τη λοιπόν με χαρά. Δεχθείτε οι φτωχοί τη σύντροφό σας. Δεχθείτε οι υπηρέτες την ανάπαυσή σας. Δεχθείτε οι πλούσιοι αυτή που σας σώζει από τον κίνδυνο του κορεσμού και νοστιμίζει όσα η συνεχής απόλαυση ανοσταίνει. Οι άρρωστοι δεχθείτε τη μητέρα της υγείας. Οι υγιείς την εξασφάλιση της ευεξίας. Ρωτήστε τους γιατρούς, και θα σας πουν πως τίποτα δεν είναι τόσο αμφίβολο κι αβέβαιο όσο η υγεία. Γι’ αυτό οι συνετοί με τη νηστεία προσπαθούν να διατηρήσουν την υγεία τους και να γλυτώσουν από το συντριπτικό φορτίο της παχυσαρκίας. Μην ισχυρίζεσαι πως δεν μπορείς να νηστέψεις, φέρνοντας σαν πρόφαση αρρώστια ή σωματική ...
Τώρα που οι μέρες μου μετρούνται σε λεπτά, ζητάτε μου να σας ειπώ για το νεκρό παιδί μου, που οι Άγγλοι το επιάσασι, στη φυλακή το ’ρίξαν. Βασανιστήρια πολλά μερόνυχτα του ’κάναν σαν βγάλαν -από τρόμο- την απόφαση να τον κρεμάσουσι σα να ’τανε φονιάς! Μπήζω τα νύχια στην καρδιά βουβός το στήθος μου γρονθοκοπώ!… Ξάφνου, τα υγραμένα μου μάτια υψώνω κάνοντας το σταυρό μου. κι όσες της κεφαλής μου τρίχες, τόσες ευχές τού στέλνω! Καμάρι, γιος λεβεντονιός, της Κύπρου Μάνας γέννα, έγγονος της Ελλάδος λατρευτός! Τρανός της λευτεριάς μας εραστής, τον θάνατο ενίκησε στο κούρσεμα αυτό. Αλύγιστος ο ήρωας, στητός σαν κυπαρίσσι! Αδίστακτοι οι κατακτητές πιότερο εφοβήθησαν στου χάρου την αγχόνη σπρώχνοντάς τον! Καυχιέμαι για τον Βαγόρα μου, το ένδοξο παλληκάρι, που γλήγορα της λευτεριάς τα σκαλοπάτια ανέβη! Μυριοστεφανωμένος, άυλος, αρχάγγελος στους ουρανούς, αλάβωτη ψυχή, ιδέα υψηλή, παγκόσμια αλήθεια, φως απαστράπτον. Χαλάλιν ...
Στο κατώφλι της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, τη Κυριακή της Τυρινής εσπέρας, η Εκκλησία τελεί τον Κατανυκτικό Εσπερινό ή Εσπερινό της Συγνώμης, όπως είθισται να λέγεται. Πρόκειται για την ακολουθία εκείνη που μας εισάγει από την προκαθάρσιμο περίοδο του Τριωδίου που προηγήθηκε, στην Μ. Τεσσαρακοστή. Αυτή είναι από τις πιο σημαντικές ασματικές περιόδους του εκκλησιαστικού έτους τόσο για τις εμβόλιμες ακολουθίες όσο και για τον υμνογραφικό και ψαλτικό πλούτο της. Ιδιαίτερη περίπτωση της μελικής παράδοσης της περιόδου αυτής είναι τα Ιδιόμελα των Αποστίχων του Κατανυκτικού Εσπερινού τα οποία είθισται να ψάλλονται σε αργό στιχηραρικό μέλος, Ιακώβου Πρωτοψάλτου. Ο Βατοπαιδινός χορός σε μια έρρυθμη και δυναμική ερμηνεία αποδίδει το Ιδιόμελο του α΄Κατανυκτικού Εσπερινού «Έλαμψεν η χάρις σου Κύριε». Your browser does not ...
«Το στάδιον των αρετών ηνέωκται, οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε, αναζωσάμενοι τον καλόν της νηστείας αγώνα· οι γαρ νομίμως αθλούντες, δικαίως στεφανούνται· και αναλαβόντες την πανοπλίαν του Σταυρού, τω εχθρώ αντιμαχησώμεθα, ως τείχος άρρηκτον κατέχοντες την Πίστιν, και ως θώρακα την προσευχήν, και περικεφαλαίαν την ελεημοσύνην· αντί μαχαίρας την νηστείαν, ήτις εκτέμνει από καρδίας πάσαν κακίαν. Ο ποιων ταύτα, τον αληθινόν κομίζεται στέφανον, παρά του Παμβασιλέως Χριστού, εν τη ημέρα της Κρίσεως». (Ανοίχτηκε το στάδιο των αρετών· όσοι θέλετε να αγωνισθείτε μπείτε μέσα, ξεκινώντας τον καλό αγώνα της νηστείας. Διότι (μόνον) αυτοί που αθλούνται νόμιμα στεφανώνονται κατά λόγο δικαιοσύνης. Κι αφού φορέσουμε την πανοπλία του Σταυρού, ας αντιπαλέψουμε τον εχθρό, κρατώντας την πίστη σαν απόρθητο τείχος, και σαν θώρακα την προσευχή, και ...
Ομιλία του Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από την έναρξη της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821, με θέμα: «Η προσφορά της Εκκλησίας στην ανάσταση του ελληνικού Γένους».
Μια εκπομπή που προσπαθεί να παρουσιάσει πτυχές της Ορθόδοξης παράδοσής μας, ικανές να αγγίξουν την καρδιά μας και να την ωθήσουν στην αγάπη του Θεού. Επιμελείται και παρουσιάζει ο π. Γεώργιος Σχοινάς. Πώς ακούω pemptousia.fm; Πώς χρησιμοποιώ το podcast σε κινητές συσκευές; – Οδηγίες χρήσης
Όσιος Σωφρόνιος Αθωνίτης και του Έσσεξ (1896-1993). (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Νομίζω ότι αυτό σου δόθηκε όχι με μικρό τίμημα. Χάρις όμως σε αυτό διασαφηνίστηκαν σ’ εμένα πολλά, όχι μόνο για τη δική μας προσωπική περίπτωση, αλλά και γενικά διανοίχτηκε σε μένα το παράλογο των ανθρώπινων διαπροσωπικών σχέσεων. Εξαιτίας της ελευθερίας του ανθρώπου, η αντίδραση κάθε προσώπου στο ένα ή στο άλλο φαινόμενο είναι απρόβλεπτη. Στη ζωή υπάρχει πάντοτε κάτι το «απροσδόκητο», το μη προβλεπόμενο, που δεν υπόκειται σε κανέναν υπολογισμό. Ακόμη και οι καλύτερες από κάθε πλευρά διαθέσεις μπορούν, όπως έδειξε η πείρα, να οδηγήσουν κάποτε σε παρεξηγήσεις, και μάλιστα σοβαρές. Τώρα που γεράσαμε και είναι τελείως θεμιτό να απαιτούν από μας κάποια «σύνεση», ας αντιπαρέλθουμε μερικά πράγματα, μερικά γεγονότα, ας ανεβούμε υψηλοτέρα, για να πρυτανεύσει ...
Ἐξαποστειλάριον, Τριῳδίου Ἦχος β’ Γυναῖκες ἀκουτίσθητε Τῆς ἐντολῆς σου Κύριε, παρήκουσα ὁ ἄθλιος, Την εντολή σου, Κύριε παράκουσα, εγώ ο άθλιος καί γυμνωθείς τῆς σῆς δόξης αἰσχύνης πέπλησμαι, οἴμοι! καί τῆς τρυφῆς ἐκβέβλημαι τοῦ Παραδείσου εὔσπλαγχνε. Και ξεγυμνώθηκα από τη δόξα σου και γέμισα ντροπή, αλίμονό μου. Και διώχθηκα από την απόλαυση του Παραδείσου, σπλαχνικέ μου πατέρα. Ἐλεῆμον ἐλέησον τόν στερηθέντα δικαίως τῆς ἀγαθότητος τῆς σῆς. Εσύ που είσαι ελεήμων, ελέησέ με, εμένα που δίκαια στερήθηκα την καλοσύνη σου. Σχολιασμός Ο υμνωδός στέκεται στη γύμνωση του Αδάμ και της Εύας μετά την παρακοή και αντιπαραθέτει τη γύμνωση από τη θεϊκή δόξα, με την οποία τον τίμησε ο Θεός, και τη στέρηση των αγαθών του Παραδείσου με την ντροπή που ντύθηκε, όταν κατάλαβε τι πήγε και έκανε. Και δεν τον καλύπτει ...
Το ξημέρωμα της 6ης Μαρτίου 2021, μια εμβληματική πνευματική μορφή του Πολυγύρου, αλλά και πέραν των ορίων αυτού, μετέστη ἀπό τῶν λυπηροτέρων, ἐπί τά χρηστότερα καί θυμηδέστερα, όπου ἀνάπαυσις καί χαρά, κατά τον απόστολο Παύλο. Ο Αρχιμανδρίτης π. Ιωακείμ Μπιτούνης, ο αγαπημένος »πάτερ Ιωακείμ» των Πολυγυρινών, σκόρπισε, άθελά του, για πρώτη και μοναδική φορά, αυτός που ήταν πάντοτε πηγή χαράς και ιλαρότητας, θλίψη και πόνο στις ψυχές των ανθρώπων που τον γνώρισαν, τον αγάπησαν, τον εμπιστεύτηκαν και προσέτρεχαν στο πετραχήλι του για να αφήσουν το δάκρυ και τον στεναγμό τους, και να λάβουν δύναμη, παρηγορία, στηριγμό και πνευματική καθοδήγηση από τον καλοκάγαθο πνευματικό πατέρα. Αυτή είναι η εντύπωση και η εικόνα που αποκόμιζε όποιος γνώριζε τον πατέρα Ιωακείμ: Ἴδε ἀληθῶς ...
Λαϊκό δρώμενο «Μωμόγεροι» στην Καλλίφυτο Δράμας. Φωτογραφία http://www.proinos-typos.gr/ Τα ελληνικά έθιμα των μεταμφιεσμένων και προσωπιδοφόρων μοιάζουν να αποτελούν τα κατεξοχήν παραδοσιακά τελετουργικά δρώμενα της λαϊκής μας λατρείας. Αλλά θα πρέπει εξαρχής να αναφέρουμε πως στην παράδοσή μας τα έθιμα αυτά δεν ταυτίζονται μόνο με την Αποκριά και το Καρναβάλι, αλλά και με τις γιορτές του Δωδεκαημέρου της περιόδου Χριστουγέννων – Θεοφανίων. Στα περισσότερα από τα δρώμενα των μεταμφιεσμένων ο τελετουργικός, λατρευτικός χαρακτήρας -με την έννοια του θρησκευτικού- είναι έκδηλος ακόμη και στις περιπτώσεις που φαίνεται να υπερισχύουν άλλοι παράγοντες, όπως ο σατιρικός, ο κωμικός, ο διασκεδαστικός κτλ. Ολοφάνερος βεβαίως είναι ο αρχαιοελληνικός τους χαρακτήρας, όπως και η προέλευσή τους από τα μυστήρια των αρχαίων Ελλήνων. Εξίσου όμως διακριτή είναι η επίδραση σ’ αυτά ...
