Συναξαριακές Μορφές

Ο κατά κόσμον Ιωάννης Κουκουτός γεννήθηκε στις Κυδωνιές της Μ. Ασίας το 1862. Το 1894 προσήλθε και εγκαταβίωσε στη μονή Παντοκράτορος, υποτασσόμενος στον Γέροντα Πνευματικό Παΐσιο. Εκάρη μοναχός το 1898 και χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος το 1899. Το 1909 κατεστάθη προϊστάμενος της μονής του. Το 1911 εστάλη στο μετόχι της μονής του Αγίου Νικολάου στη γενέ­τειρά του, που η μονή το είχε από τις αρχές του 18ου αιώνος. Έμελλε να είναι ο τελευταίος οικονόμος του μετοχιού. Εργάσθηκε εκεί φιλότι­μα, φιλόπονα και φιλάνθρωπα με ιδιαίτερη επιτυχία. Το τέλος του ήταν μαρτυρικό. Εσφάγη από τους Τούρκους το 1922. Σε έγγραφο της μονής Παντοκράτορος αναγράφεται: «Ο τελευταίος δε αδελφός αυτής Ιωσήφ Παντοκρατορινός Προη­γούμενος Κυδωνιάτης, το γένος Κουκουτός, συνεχίζων από το 1909 την τρίτην εξαετίαν της ...

Ιεροδιάκονος Κορνήλιος Γρηγοριάτης, ο πολύ αγαπητός απ' όλους. Ο κατά κόσμον Χαράλαμπος Θεοδώρου Καραμαντζάνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Γόνος πολύτεκνης και φτωχής οικογένειας. Αδελφό είχε τον ιερομόναχο Αθηναγόρα Ολυμπίτη. Το 1944 έφυγε κρυφά από το σπίτι του για το Άγιον Όρος. Στις 17.8.1945 προσήλθε στην ιερά μονή Γρηγορίου. Το 1946 εκάρη μοναχός και στις 29.10.1946 χειροτονήθηκε διάκονος από τον μητροπολίτη Μιλητουπόλεως Ιερόθεο. Ήταν πολύ αγαπητός απ’ όλη την αδελφότητα και περισσότερο από τον ηγούμενό του Βησσαρίωνα (+1972). Ήταν και καλός ιερορράπτης. Από μικρός είχε αρκετά φιλάσθενη κράση. Έπασχε από οξεία μυο¬καρδίτιδα και ρευματισμούς. Το τέλος του ήταν οσιακό. Είχε ετοιμασθεί με το μυστήριο του θείου και ιερού Ευχελαίου και τη συχνή θεία Κοινωνία. Ανεπαύθη κατά την αγρυπνία της δεύτερης πανηγύρεως της ...

Η εξεικόνιση του θαύματος της Γερόντισσας Παναγίας στον μοναχό Πανάρετο. Ο κατά κόσμον Παντελεήμων Βασιλειάδης γεννήθηκε στην Προύσα της Μ. Ασίας το 1901. Στην ιερά μονή Παντοκράτορος προσήλθε το 1938 κι εκάρη μοναχός το επόμενο έτος. Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 28.10.1969. Αυτά τα λίγα αναφέρει το μοναχολόγιο της μονής του γι’ αυτόν. Οι άνθρωποι που τον γνώρισαν τον περιγράφουν ψηλό, λιπόσαρκο, ρυτιδωμένο, σκληραγωγημένο, του οποίου το βλέμμα, η ιλαρότητα του προσώπου και τα μετρημένα λόγια του, τους προβλημάτιζαν. Τον είχαν για ελαφρόμυαλο οι παλαιοί Παντοκρατορινοί και μόνο για θελήματα. Τον θεωρούσαν υπαίτιο της φωτιάς, που έκαψε το 1948 μία ωραία πτέρυγα της μονής. Δεν χρησιμοποιούσε ποτέ ζώο. Καθημερινά πήγαινε κι ερχόταν φορτωμένος στις Καρυές, μεταφέροντας την αλληλογραφία και ό,τι άλλο του ...

Ιερά Μονή Παντοκράτορος (Σχέδιο Ρ.Κοψίδη 1957) Ο κατά κόσμον Θεόδωρος Πάνος του Βασιλείου και της Δαρείας γεννήθηκε στο Σολοπώφ της Ρουμανίας το έτος 1893. Μετά τις σπουδές του εισήλθε προς μονασμό σε μονή της πατρίδος του. Κατό­πιν αναχώρησε για τα Ιεροσόλυμα και κοινοβίασε σε ρωσική μονή με 150 μοναχούς το 1923. Γνώριζε και τη ρωσική γλώσσα. Η μη ακριβής τήρηση των νηστειών και η συχνή κατάλυση ελαίου τον σκανδάλισε κι έφυγε για το Άγιον Όρος το 1925. Στην αρχή μόνασε στη σκήτη του Αγίου Δημητρίου-Λάκκου. Εγκαταστάθηκε στο ερημητήριο του Αγίου Σάββα της Καψάλας και είχε μεγάλη ασκητική ζωή. Για την ενάρετη ζωή του και την ασκητικότητά του ήλθε πλησίον του ο ιεροδιάκονος Εύγραφος, που έμενε στην Καλύβη των Εισοδίων της Θεοτόκου, ...

Ξηροποταμηνοί πατέρες στην είσοδο της μονής Στην Αγιάσο της Μυτιλήνης γεννήθηκε το 1882 ο κατά κόσμον Βασίλειος Προκοπίου. Έλαβε καλή παιδεία και γνώριζε καλά λατινικά, γαλλικά και ρωσικά. Προσήλθε στη μονή Ξηροποτάμου την 1.8.1901. Εκάρη μοναχός στις 29.6.1904 και μετονομάσθηκε Παύλος. Διάκονος χειροτονήθηκε κατά την πανήγυρη του Τιμίου Σταυρού στις 14.9.1907 και πρεσβύτερος στις 12.5.1913. Το 1914 μετέφρασε από τα λατινικά τον Κανονισμόν του Ορθοδόξου μοναχικού βίου του αγίου Βενεδίκτου, με εισαγωγή και σχόλια δικά του. Τον Ιούνιο του 1916 αυτοβούλως και εφιεμένος πιο ασκητικής ζωής αναχώρησε για την έρημο. Έζησε στο σπήλαιο του οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου στη Βίγλα. Ασχολήθηκε με τη μετάφραση και έκδοση βιβλίων. Μετέφρασε από τα λατινικά έργα του ιερού Αυγουστίνου, Περί της πολιτείας του Θεού ...