Συναξαριακές Μορφές

Γεννήθηκε στο χωριό Περιβολάκια Χανίων Κρήτης το 1852. Νέος κατευθύνθηκε από το νότιο Αιγαίο στο βόρειο, στον εύδιο αθωνι­κό λιμένα της σωτηρίας. Προσορμίσθηκε με λαχτάρα στον αρσανά της μονής Διονυσίου το 1882. Το 1885 εκάρη μοναχός. Με την ίδια λαχτάρα διακόνησε τη μονή της μετανοίας του σε διάφορες θέσεις, από τις τελευταίες έως τις πρώτες. Διακρίθηκε ως φιλότιμος διακονητής, εγκρατής μοναχός, φιλακόλουθος, νηστευτής και καλός Πνευματικός. Ο φιλάρετος μοναχός Λάζαρος Διονυσιάτης γράφει περί αυτού: «Ήτο εις τας ημέρας του ένα στόλισμα της Μονής: άγαλμα αρετής, αγωνιστής εις το έπακρον, πνευματικός σε­βάσμιος. Όλην του την ζωήν διήλθε πυκτεύων και διακονών εις τρία και τέσσερα διακονήματα, διότι ήτο βιβλιοδέτης, βιβλιοθηκάριος, βηματάρης, ιεροψάλτης εις τον δεξιόν χορόν ως στύλος ακλόνητος, συνάμα δε και εφημέριος ...

Γεννήθηκε στο χωριό Βλάτος Κισάμου Χανίων της Κρήτης το 1866. Μόλις 15 ετών ήλθε να κοινοβιάσει στη μονή Αγίου Παύλου. Το 1893 εκάρη μοναχός. Νεόκουρος έγραφε προς τους γονείς του: «Το μόνον μου έργον, η μόνη μου φροντίς εις το εξής θα είναι η του Πλά­στου μου δοξολογία. Η μόνη μου ηδονή θα είναι η μελέτη των θείων Γραφών και οι εν κρυπτώ ιεροί αγώνες. Η μόνη μου τροφή θα είναι η αδιάκοπος προσευχή, η κοινωνία των θείων μυστηρίων, η νηστεία και η πνευματική προς πάντας αγάπη. Το μόνον μου ευφρόσυνον ποτόν θα είναι τα δάκρυα. Η μόνη μου στολή θα είναι η σωφροσύνη, η σεμνότης, η σιωπή, η ακτημοσύνη, η απλότης, η ανεξικακία και η ξενιτεία. Η μόνη μου ...

Γεννήθηκε σε χωριό της Τεγέας το 1845. Το 1861 πήγε στη μονή Ζωοδόχου Πηγής Λογγοβάρδας Πάρου. Εκεί ήταν ηγούμενος ο λί­αν ενάρετος θείος του Ιερόθεος Βοσυνιώτης (+1887) και κατόπιν ο επίσης ενάρετος κατά σάρκα εξάδελφός του Φιλόθεος (+1905). Εκάρη μοναχός ο νεώτερος Ιερόθεος το 1868. Χειροτονήθηκε διάκονος από τον μητροπολίτη Παροναξίας Παρθένιο (+1876) το 1869. Συνεργάσθηκε με τον αδελφό του για την αγιογράφηση του Καθολικού και την ανα­καίνιση της μονής. Ήταν ένας καλός αγιογράφος. Το 1886 ήλθε στο Άγιον Όρος να εμβαθύνει στα του μοναχισμού και να μαθητεύσει στην πλούσια ασκητική του παράδοση. Δεν γνωρίζουμε που και πόσο έμεινε. Γνωρίζουμε όμως ότι εδώ χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και προχειρίσθηκε Πνευματικός. Ως ηγούμενος της ιεράς μονής Λογγοβάρδας «συνετέλεσε στην περαιτέρω ακμή και αίγλη και ανύψωση ...

Θεοδοσιάται Άγιοι Οσιομάρτυρες Η μνήμη αυτών τελείται τη 13η Ιανουαρίου.    Κατά το έτος 614 οι αιμοχαρείς ορδές των Περσών οδηγούμενες από το βασιλέα Χοσρόη εισέβαλαν στην Αγία Γη και προκάλεσαν ανείπωτες καταστροφές ερημώνοντας τα Ιεροσόλυμα και τα περίχωρά τους. Έσφαξαν πλήθη πιστού λαού, γκρέμισαν Ναούς και Μοναστήρια και κατέσφαξαν Ιερείς, Αββάδες και Μοναχούς. Τα ανθούντα τότε Μοναστήρια του Οσίου Θεοδοσίου, του Κοινοβιάρχου, του Οσίου Σάββα, του Χοζεβά, του Οσίου Γερασίμου, του Ιορδανίτου και πλήθος άλλων μετεβλήθησαν σε ερείπια και οι σ’ αυτά ασκούμενοι θεοφιλώς Πατέρες μεταδημότευσαν για τη Βασιλεία των Ουρανών κοσμούμενοι με διπλούς στεφάνους οσιότητος και μαρτυρίου.    Όταν τα στίφη των απίστων επέδραμαν σαν λαίλαπα πυρός στο Μοναστηριακό συγκρότητα του Κοινοβιάρχου Οσίου άρχισαν ανελέητη σφαγή των Πατέρων που ήσυχα και ...

Στο χωριό Καμινάκι Οροπεδίου Λασιθίου Κρήτης γεννήθηκε το 1903 ο κατά κόσμον Σέργιος Γουνουλάκης. Στην αγία κολυμβήθρα κατά τη βάπτισή του σχηματίσθηκε ένας μεγάλος σταυρός. Από παιδί διακρίθηκε για τη φιλομάθειά του. Από μικρός επιθυμούσε να γίνει μοναχός. Μόλις τελείωσε τη στρατιωτική του θητεία, πήγε δόκιμος στη μονή Πεντέλης Αττικής. Το 1925 ήλθε στο Άγιον Όρος και εκάρη μοναχός στην Καλύβη των Εισοδίων της Θεοτόκου του Αγίου Βασιλείου από τον αυστηρό Γέροντα Ματθαίο το 1926. Δεν βγήκε ποτέ ξανά στον κόσμο. Είχε μεγάλη άσκη­ση. Συχνά βάδιζε ανυπόδητος. Από τον κόσμο θυμόταν μόνο τις θείες Λειτουργίες και τις αγρυπνίες στο χωριό του. Για εργόχειρο είχε την ξυλογλυπτική. Αγαπούσε ιδιαίτερα τη μελέτη. Αφιέρωνε πολύ χρόνο στη μελέτη των αγιοπατερικών έργων. Είχε ανεπτυγμένη μεγάλη ...

Ο αξιομνημόνευτος Γέροντας Παντελεήμων γεννήθηκε την ήμερα της εορτής της Υπαπαντής στην πόλη των Πατρών το έτος 1936. Μόλις 15 ετών ήλθε στο Άγιον Όρος, για να μάθει την τέχνη της αγιογραφίας, στην Καλύβη του Αγίου Γεωργίου των Καρτσωναίων στη σκή­τη της Αγίας Θεοπρομήτορος Άννης. Μετά τριετία δοκιμής εκάρη μονα­χός από τον Γέροντα Γαβριήλ (+1956), που μόναζε με τους αδελφούς του Χρυσόστομο (+1941) και Σεραφείμ (+1966). Το 1960 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1965 πρεσβύτερος από τον μητροπολίτη Μιλητουπόλεως Ναθαναήλ (+1978). Διεκρίθη ως άριστος ιεροψάλτης. Έψελνε πάντοτε ευλαβικά και κατανυκτικά. Πολλούς βοή­θησε να μάθουν τη βυζαντινή μουσική. Επίσης ήταν καλός αγιογράφος και καλλιγράφος. Γηροκόμησε τέσσερις Γέροντες της Καλύβης του κι έλαβε πλούσιες ευχές και ευλογίες. Έτσι απόκτησε εμπειρία και γνώ­ση από την ...

Ο κατά κόσμον Θεόδωρος Γεωργίου Μαζαράκης γεννήθηκε στην Πάτρα το 1864. Ο πατέρας του και η μητέρα του έγιναν μονα­χοί. Μικρός ήλθε στο Άγιον Όρος και πήγε να μονάσει στο Ιβηρίτικο Κελλί έξω των Καρύων της Αγίας Άννης. Στο Κελλί αυτό υπήρχε μία ευλογημένη συνοδεία, που προερχόταν από τη μονή Αγίου Παντελεήμονος-Ρωσικού. Πρώτος ήταν ο Γέροντας Ανδρέας, που έφυγε από το Ρωσικό και πήγε και πήρε το πλησιόχωρο στις Καρυές Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Γεωργίου, όπου και εκοιμήθη. Εκεί εκάρη μοναχός ο θειος του Θεοδοσίου Πολύκαρπος από τη Στεμνίτσα Γορτυνίας. Ο Ανδρέας παραιτήθηκε υπέρ αυτού στα γεροντικά καθήκοντα. Περί το 1870 ήλθε ο Πολύκαρπος στο Κελλί της Άγιας Άννης. Υποτακτικούς είχε τον μοναχό Μόδεστο (+1944), υιό ιερέως, τον μοναχό Ιωακείμ και ...

Του κατά κόσμον Παύλου Ιβανιώφ του Αλεξάνδρου και της Βάσιας η πατρίδα ήταν η Μόσχα, στην οποία γεννήθηκε το 1881. Η κατα­γωγή του ήταν από πριγκιπική οικογένεια της Ρωσίας, την τσαρική δυ­ναστεία των Ρωμανώφ. Λέγεται πως η κτηματική του περιουσία ήταν σε έκταση όση της Μακεδονίας μας. Μόλις 18 ετών ήλθε να μονάσει στο Άγιον Όρος. Προς τούτο πήγε στο Χιλανδαρινό Κελλί του Αγίου Νικολάου - Μπουραζέρη, παρά τις Καρυές, που το κατοικούσαν πολλοί Ρώσοι. Στο Κελλί αυτό εκάρη μοναχός το 1906 και ασκήθηκε στην υπακοή, στην ταπείνωση και στην εξουθένωση της κοινοβιακής ζωής. Αργό­τερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Λόγω της μορφώσεώς του τον έθεσαν στη γραμματεία του Κελλιού, που τότε ανοικοδομείτο και είχε μεγάλη αλληλογραφία. Μία ημέρα, μεταξύ των επιστολών ...