Συναξαριακές Μορφές

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 16 Αυγούστου 1686 Ο ένδοξος μεγαλομάρτυς Απόστολος ο Νέος καταγόταν από τον Άγιο Λαυρέντιο του Πηλίου, από ευσεβείς γονείς. Σε ηλικία 15 ετών ορφάνεψε και έφυγε για την Κωνσταντινούπολη όπου εργαζόταν ως υπάλληλος σ’ ένα καπηλειό. Ενώ ο Άγιος είχε ήδη τέσσερα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, συνέβη το εξής γεγονός στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Οι κάτοικοι του Αγίου Λαυρεντίου και της περιοχής, επειδή καταπιέζονταν σκληρά από τη βαριά και άδικη φορολογία, αποφάσισαν να προσφύγουν στους επιτρόπους του Σουλτάνου, η οποία όριζε τα χωριά εκείνα. Πράγματι επέτυχαν κάποια μείωση της φορολογίας και επέστρεψαν. Ο Βοεβόδας όμως όχι μόνο δεν αναγνώρισε τα έγγραφα των επιτρόπων και τα απέρριψε ως πλαστά αλλά συνέλαβε και τρεις από την επιτροπή των κατοίκων, που είχαν ...

Ιερομόναχος Ιγνάτιος Πνευματικός, ο πολύ σεβαστός Γέροντας. Ο κατά κόσμον Ιωάννης Γραμματάς του Χριστοφόρου και της Βασιλείας καταγόταν από τη Μυτιλήνη, στην οποία γεννήθηκε το 1871. Προσήλθε στο ιερό Κελλί Κοιμήσεως Θεοτόκου – Κρανιάς της σκήτης Γλωσσίας – Προβάτας, το 1891, στο οποίο, λέγεται, μόνασε και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς τον 14ο αιώνα. Εκάρη μοναχός το 1893. Το 1894 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1898 πρεσβύτερος. Κατά τον υποτακτικό του ιερομόναχο Καλλίνικο, «υπήρξεν ευπροσήγορος και παρηγορητικός εις πάντας. Ήτο εφοδιασμένος από όλας τας αρετάς, και την φιλαδελφίαν και αγάπην προς πάντας, και αμνησικακίαν εις τους εχθρούς του, μάλλον δε και επροσηύχετο υπέρ αυτών, την δε ελεημοσύνην εις πάντα αιτούντα ευχαρίστως και ιλαρώς εξετέλει. Διετήρει αδιάσπαστον την νοεράν προσευχήν εν παντί καιρώ. ...

  Ο Γέροντας Ανδρέας Καρακαλλινός διήλθε πάνω από πέντε δεκαετίες στην ιερά μονή των Αγίων Αποστόλων του Καρακάλλου, από τότε που εισήλθε την πύλη της μονής της μετανοίας του. Η ζωή του κύλησε με μεγάλη άσκηση, υπακοή και υπομονή. Μετά από ασθένειες που με καρτερία φιλοξένησε στο σώμα του, απόκτησε συνεχή δάκρυα. Τον έβλεπες, καθώς διηγείται ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Μουστάκας, όλο χαρά, πάντοτε μ’ ένα μεγάλο μαντήλι καταμουσκεμένο από των ματιών του τις ακριβές σταλαγματιές, που εύφραιναν την ταπεινή καρδιά του. Σαν του μεγάλου αββά της αρχαίας ερήμου, δεν στέγνωνε ποτέ το μαντήλι του καλού Ανδρέου. Το μοναχολόγιο της ιεράς κοινοβιακής, σταυροπηγιακής και βασιλικής μονής Καρακάλλου φειδωλά αρκετά, ως συνήθως, σημειώνει περί αυτού: «Ιδιότης: Μοναχός. Ονομασία κατά κόσμον: Αθανάσιος Κλαβάτζας. Τόπος γεννήσεως: Πλαγιάριον ...

  Γέροντας Κωνστάντιος Καρυώτης, ο αγιόφιλος και θεοτοκόφιλος Ο κατά κόσμον Ιωάννης Ψαλίδας του Κυριάκου και της Σταυρούλας γεννήθηκε στο Αιγάλεω των Αθηνών το 1924. Προσήλθε στο 'Άγιον ’Όρος το 1950 κι εκάρη μοναχός το επόμενο έτος. Γέροντας ήταν ο μοναχός Κωνστάντιος (t 1950) στο Κουτλουμουσιανό Κελλί των Αγίων Αρχαγγέλων πάνω από τις Καρυές. Πριν λίγο είχε κοιμηθεί και ο Γέροντας Γαβριήλ (t 1947). Ο π. Κωνστάντιος διετέλεσε πολλά χρόνια Γέροντας του Κελλίου. Ο Γέροντας Κωνστάντιος. Πάσχα στο Κελλί του Είναι γεγονός, όπως αναφέρουν γείτονες του, πως «πίσω από μια ιδιαζόντως τραχείαν επιφάνειαν εκρύβετο μια ιδιαζόντως ευγενής φύσις». Είχε περίπου σαράντα χρόνια να βγει από το 'Άγιον ’Όρος. Ένας προσεκτικός επισκέπτης δίχως δυσκολία θα παρατηρούσε τους καρπούς της καρτερίας και της φιλοπονίας ...

Είναι κάποιες μορφές που δεν ξεχνιούνται με τίποτε. Είναι κάποιες προσωπικότητες που το ανάστημά  τους ξεπέρασε κάθε αναμενόμενη διάσταση. Είναι κάποιοι άνθρωποι που το πέρασμά τους απ’ τη ζωή υπήρξε φάρος φωτεινός και ακτινοβόλος. Μια τέτοια μορφή ήταν ο αείμνηστος ήρωας της κοινότητάς μας, ο Μιχαήλ Ζένιου. Ένας νέος που στα λίγα χρόνια που έζησε πέτυχε να ανακαλύψει το σωστό προορισμό της ζωής. Να έχει στόχους ευγενείς και ανώτερους. Να υπηρετήσει με παλμό και με αγάπη την εκκλησία, την πατρίδα, τη νεολαία. Η προσφορά του δεν ήταν μόνο μεγάλη. Ήταν συνάμα γνήσια και ειλικρινής. Οι αρχές και τα πιστεύω του, ήταν αδιαπραγμάτευτα. Και όλα τα σφράγισε με το νεανικό αίμα του. Με την ηρωική θυσία του τον Αύγουστο του 1974. Ο ΜιχαήλΖένιου ...

Ο Μιχαήλ Ζένιου γεννήθηκε το 1947 στους Τρούλλους Λάρνακας, όπου φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο. Σε ηλικία 11 χρόνων εντάχθηκε στις τάξεις της ΑΝΕ, δηλαδή της Αλκίμου Νεολαίας της ΕΟΚΑ. Κατά τα γυμνασιακά του χρόνια μετοίκησε στη Λευκωσία για να φοιτήσει στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και επανερχόταν στους Τρούλλους κατά τις περιόδους των σχολικών διακοπών των Χριστουγέννων, του Πάσχα και του Καλοκαιριού. Στη Λευκωσία ήταν ιδρυτικό μέλος του Χριστιανικού Ομίλου Μαθητών (Χ.Ο.Μ.) της Παλλουριώτισσας, και σύντομα εκλέχθηκε Πρόεδρός του. Αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο με άριστα. Κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά, όπου υπηρέτησε ως δόκιμος αξιωματικός και ακολούθως φοίτησε στη Φυσικομαθηματική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) της Ελλάδας. Επέστρεψε στην Κύπρο το 1971, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, και εργάστηκε ...

Ο ιερομόναχος Δανιήλ Κατουνακιώτης (σχέδιο Κωνσταντίνου Ξενόπουλου) Προερχόμενος από το Φρένελι Κυδωνιών της Μικράς Ασίας ήλθε περί το 1900 στο Άγιον Όρος, αφού εργάσθηκε για ένα διάστημα στο Κάϊρο της Αίγυπτου κοντά στους θείους του, στην υπακοή του πολυεναρέτου Γέροντος Δανιήλ του Σμυρναίου († 1929), στο ησυχαστήριο των Όσιων Αγιορειτών Πατέρων-Δανιηλαίων στα Κατουνάκια. Εδώ εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και χειροθετήθηκε Πνευματικός. Διακρινόταν για την απλότητα των τρόπων του, την ευκοσμία των ηθών, τη χρηστότητα και την τέλεια αμνησικακία του. Ωφελούσε όλους όσοι τον πλησίαζαν, ακόμη και με μόνη τη σεμνότητά του, την καλή συναναστροφή του και καλοκαγαθία του. Είχε χάρισμα καλλιφωνίας και ήταν εξαιρετικός ιεροψάλτης. Κυρίως όμως είχε την υψοποιό ταπείνωση, τη μακαρία αγαθότητα και απλότητα κι έτσι ...

  Ιερομόναχος Χριστόφορος Προδρομίτης, είχε φήμη εναρέτου και λογίου Γέροντας Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1822, ο κατά κόσμον Χριστόδουλος Δημητριάδης. Εκεί έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Από παιδί ποθώντας τη μοναχική αφιέρωση πήγε στη γειτονική μονή του Τιμίου Προδρόμου. Μετά από την κανονισμένη δοκιμή εκάρη μοναχός. Συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές στις Σέρρες. Κατόπιν αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και τη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Μιλούσε άπταιστα λατινικά και γαλλικά. Δίδαξε στις Σέρρες, την Αλιστράτη και το Μελένικο, καθώς επίσης επί διετία στη σχολή της μονής Ιβήρων. Το 1879 διορίσθηκε καθηγητής στην Αθωνιάδα Σχολή, όπου δίδαξε επί οκταετία «μετ’ απαραμίλλου ζήλου και λίαν ευδοκίμως, τον βαθύτατον σεβασμόν και την απεριόριστον εκτίμησιν και αΐδιον ευγνωμοσύνην αποκομίσας ού μόνον των μαθητών αυτού ...