Συναξαριακές Μορφές

  Μοναχός Νείλος Σιμωνοπετρίτης. Ο «τόσον λόγιος όσον ταπεινός» Ο ευλαβέστατος, οσιολογιώτατος μοναχός Νείλος, κατά κόσμον Νικόλαος Μητρόπουλος, γεννήθηκε στα Τρεσταινά Γορτυνίας το 1871. Στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 έλαβε μέρος ως αξιωματικός και τιμήθηκε για την ανδρεία και τη διαγωγή του. Σε μία μάχη που κινδύνευσε η ζωή του, υποσχέθηκε να γίνει μοναχός. Την υπόσχεσή του δεν τη λησμόνησε. Μετά από χρόνια αναχώρησε από τον Πειραιά με πλοίο για το Άγιον Όρος με τον όσιο Γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο († 1980). Προηγήθηκε εξομολόγηση και των δύο στον άγιο Νεκτάριο Πενταπόλεως, αγρυπνία στο ναΐσκο του Προφήτου Ελισσαίου και θεία Κοινωνία και γεύμα στην οικία του Ν. Μπούκη με τους Α. Παπαδιαμάντη και Α. Μωραϊτίδη τους ψάλτες, διηγηματογράφους και φίλους τους. Εισήλθε στη μονή ...

  Ιερομόναχος Νικόδημος Κουτλουμουσιανοσκητιώτης (1926 – 17 Ιουλίου 1986) Ο κατά κόσμον Εμμανουήλ Καλλιγιαννάκης και μετέπειτα ευλαβέστατος παπα-Νικόδημος γεννήθηκε στον Κρουσώνα Ηρακλείου Κρήτης το 1926. Εργαζόταν στ’ αμπέλια και τις ελιές, μελετούσε βίους αγίων και δεν έλειπε ποτέ από την εκκλησία. Μία νύχτα, εορτή του Αγίου Πνεύματος, καληνύχτισε τους γνωστούς του, πήρε ένα τσουβάλι, όπου έβαλε τα λίγα πράγματά του κι έφυγε για τη μονή Αγίου Αντωνίου Βροντησίου, όπου μετά καιρό εκάρη μοναχός. Κατόπιν πήγε στην Ιερά μονή Οδηγητρίας και στη συνέχεια στη μονή Κουδουμά, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και ιερεύς, από τον επίσκοπο Αρκαδίας Τιμόθεο († 2006) ο οποίος τον χειροθέτησε και Πνευματικό. Εξομολογούσε πολλούς και η προσευχή του θεράπευε άρρωστους και δαιμονισμένους. Διετέλεσε για μία διετία και ηγούμενος της μονής. ...

    Γέροντας Δωρόθεος ο ευθύς, ταπεινός και άκακος Ο κατά κόσμον Δημήτριος Τσιρώνης γεννήθηκε στη Δίβρη Ηλείας το 1873. Δεκαπεντάχρονος κρυφά ήλθε να μονάσει στο Άγιον Όρος. Κατευθύνθηκε στην Καλύβη του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου της Κουτλουμουσιανής σκήτης του Αγίου Παντελεήμονος. Οι Γέροντες, λόγω της απαγορεύσεως των αγενείων στο Άγιον Όρος, και επειδή ήταν μικρός, τον φύλαγαν μέσα στην Καλύβη και κρεμούσαν σκεπάσματα στην απλωταριά, για να μη φαίνεται. Εκάρη μοναχός, το 1894, με τ’ όνομα Δωρόθεος. Χειροτονήθηκε διάκονος το 1898 και πρεσβύτερος το 1904. Ο αγιασμός έξω του Κυριάκου της σκήτης Κουτλουμουσίου κατά την πανήγυρη της 27.7.1940 Αργότερα απόκτησε δύο υποτακτικούς, τον ιερομόναχο Αντώνιο και τον μοναχό Σάββα. Τον δεύτερο τον πρόλαβα λίγο στη σκήτη, όταν ήλθα το 1985. Κατόπιν πήγε ...

  Σίμων ιερομόναχος Σιμωνοπετρίτης (1913-1998)(Φωτογραφία: Douglas Little) -Πηγή: http://athosprosopography.blogspot.gr/2014/11/blog-post_16.html Από τον Τσεσμέ Κρήνης της Μ. Ασίας, που γεννήθηκε το 1913 πήγε κατά την πολύκλαυστη μικρασιατική καταστροφή στη Χίο. Από εκεί, η φτώχεια, η ευσέβεια, η ευλάβεια, η ανάγνωση της Αμαρτωλών Σωτηρία τον φέρνει στην υψιβάμονα Σιμωνόπετρα το 1933. Εδώ μόναζαν αρκετοί συμπατριώτες του. Το 1934 κείρεται μοναχός. Το 1939 χειροτονείται διάκονος και το 1945 πρεσβύτερος. Σύντομα όμως παραιτήθηκε της ιερωσύνης, για να ζήσει ως απλός μοναχός. Λένε ότι θυμήθηκε πως νέος είχε κλέψει ένα μονής της μετάνοιας του. Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 14.7.1998. Αυτή είναι όλη η ζωή του καλοκάγαθου παπα-Σίμωνα. Μία δεκαετία που ζήσαμε μαζί διέκρινα τη μεγαλοσύνη του στη μικρότητα του, την υπεροχή του στην ηθελημένη αφάνεια και την ολοκλήρωσή του ...

  Γέροντας Βαρλαάμ Νεοσκητιώτης († 1994) (φωτ. μοναχού Χαρίτωνος Καρουλιώτου)Πηγή φώτο: Μοναχού Χαρίτωνος – Monk Chariton, Ματιές στον Άθω – Images of Athos, Έκδοσις Γ΄, 2007.     Ο κατά κόσμον Θεόδωρος Μαραγκός του Ανδρέα γεννήθηκε στην Ανάσταση Καλαβρύτων το 1910. Προσήλθε στην Καλύβη του Αγίου Γεωργίου στη Νέα Σκήτη το 1928 και εκάρη μοναχός το επόμενο έτος. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1934 και πρεσβύτερος το 1938. Στην Καλύβη αυτή μόναζε με τον αδελφό του μοναχό Θεοδόσιο (1887-1970) και τους αδελφούς θείους του Θεοδόσιο Σιναΐτη και Γεώργιο († 1957). Ο ιερομόναχος Βαρλαάμ ήταν καλός αγιογράφος και ευλαβής ιερουργός. 'Υπήρξε ασκητικός και βιαστής στην καλογηρική του. Κατά τη διάρκεια των ιερών αγρυπνιών, ακολουθιών, και ιδιαιτέρως των θείων Λειτουργιών, δεν καθόταν καθόλου στο στασίδι. Ακόμη και στα προχωρημένα ...