Πεμπτουσία

Ιερομόναχος Κοσμάς Λαυριώτης με αυστηρά ήθη και όντως μοναχική πολιτεία. Γεννήθηκε στο χωριό Δρέσνα της Ελευθερούπολης από ευσεβέστα¬τους και τιμιώτατους γονείς. Τα πρώτα γράμματα έμαθε στο χωριό του. Πολύ νέος ήλθε στο Άγιον Όρος. Αναπαύθηκε στην ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας του οσίου Αθανασίου του Αθωνίτου. Υποτάχθηκε στον ενάρετο Γέροντα Καισάριο. Μετά από κανονική δοκιμή εκάρη μοναχός. Βλέποντας ο Γέροντάς του την κοσμιότητα, τη σωφροσύνη, την ταπεινοφροσύνη και πραότητα του βίου του έχαιρε. Λόγω της καλλιφωνίας του τον παρέδωσε στον εξαίρετο δάσκαλο των μουσικών Γέροντα Νεκτάριο Προδρομίτη (+1903), ο οποίος τον ανέδειξε σ’ ένα από τους καλύτερους ψάλτες του Αγίου Όρους. Παρακολουθώντας την πρόοδό του ο Γέροντάς του και τη φιλομάθειά του, τον έστειλε στην Αθήνα να σπουδάσει. Μετά το Γυμνάσιο ...

Γέροντας Αβράμιος Κουτλουμουσιανοσκητιώτης (καθήμενος) μετά της συνοδείας του Από την Καισαρεία της Καππαδοκίας όπου γεννήθηκε, νέος ήλθε στο Κελλί του Αγίου Μηνά της Κερασιάς, υπό τον περιβόητο Γέροντα Χατζη-Γιώργη (+1886), του οποίου είναι γνωστή η μεγάλη ασκητικότατα, την οποία είχε μεταδώσει και στους πολλούς υποτακτικούς του. Μετά την εξορία του Γέροντός του, το 1882, ο μοναχός Αβράμιος προσήλθε στην ιερά σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος της μονής Κουτλουμουσίου, στην Καλύβη του Αγίου Γερασίμου του Νέου του εν Κεφαλληνία, την οποία ανακαίνισε εκ βάθρων. Υπήρξε εξαίρετος αγιογράφος, καλός ιεροψάλτης, δίκαιος, δραστήριος, φιλόκαλος και φιλακόλουθος. Ως Δικαίος της σκήτης εργάσθηκε πολύ υπέρ αυτής και την κόσμησε με πολλά αφιερώματα. Απέκτησε καλή κι ευλογημένη συνοδεία, τρεις κατά σάρκα αδελφούς από το χωριό Ράχωβα Ερσέκας Β. ...

Ο κατά κόσμον Σπυρίδων Αγγελίδης και μακάριος αυτός άνδρας γεννήθηκε στην Τρίπολη της Πελοποννήσου το 1830. Το 1852 ήλθε στη μονή Αγίου Παύλου με τρεις φίλους του. Κατά τον ηγούμενο Σεραφείμ († 1960): «Αποβαλών πάσαν κοσμικήν υλοφροσύνην, μετά ζήλου και αυταπαρνήσεως επεδόθη υπακούων τω καθηγουμένω και τοίς λοιποίς πατράσι και δοκιμασθείς εις διαφόρους υπηρεσίας μετωνομάσθη Συμεών». Κατόπιν χειροτονήθηκε διάκονος και διακόνησε τη γραμματεία της μονής. Στη συνέχεια αποπεράτωσε τις σπουδές του στην Αθωνιάδα Ακαδημία και διακόνησε και τη γραμματεία της Ιεράς Κοινότητος. Οι θερμές παρακλήσεις των Γρηγοριατών πατέρων τον έφεραν στον ηγουμενικό θρόνο της ιεράς μονής Γρηγορίου το 1859, αφού πρώτα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Στη μονή τον οδήγησε ο Γέροντάς του Σωφρόνιος Αγιοπαυλίτης († 1882). Γράφει περί αυτού, όπως συνήθως ωραία, ο ...

Μοναχός Αββακούμ Λαυριώτης,ο ανυπόδητος και θεοδίδακτος Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Αντώνιος Γαϊτανιός, στη Σύμη των Δωδεκανήσων το 1894. Η ζωή του ήταν πάντοτε μέσα στις εκκλησιές του ωραίου νησιού του και περισσότερο στη δική τους εκκλησία, τον Άγιο Φανούριο. Μη καταφέρνοντας να πάει στα Ιεροσόλυμα, μέσω Κρήτης και Πειραιά, έφθασε στο Άγιον Όρος και κατευθύνθηκε στην αρχαία μονή της Μ. Λαύρας το 1920. Εκεί εκάρη μοναχός μετά ενός έτους δοκιμή. Στη Βίγλα έκτισε εκκλησάκι του Αγίου Φανουρίου. Στη Λαύρα ήταν πάντα καλός και πρόθυμος διακονητής. Διήλθε από τα διακονήματα του τραπεζάρη, του παροικονόμου -γιατί Οικονόμισσα είναι η Παναγία- του νοσοκόμου και άλλα. Ο μακαριστός μητροπολίτης Κώου Ναθαναήλ Λαυριώτης έγραφε περί αυτού: «Από την εκκλησία δεν έλειπε ποτέ. Τα μοναχικά του καθήκοντα ...

Ο κατά κόσμον Ιωάννης Προκοπίου του Προκοπίου γεννήθηκε στα Βουρλά της Σμύρνης το 1883. Προσήλθε στη μονή Διονυσίου το 1913 και εκάρη μοναχός το 1916. Διακρινόταν μέσα σε όλη τη Διονυσιάτικη αδελφότητα για την απλό¬τητα, την καλοκαγαθία του, την ταπείνωση και την εργατικότητά του. Γι’ αυτό η χάρη του Θεού, που πλουτίζει μόνο τους ταπεινούς, τον επισκέφθηκε, τον χαροποίησε και τον χαρίτωσε. Στον αγώνα του είχε και συχνές δαιμονικές προσβολές. Το 1938 όταν ήταν μυλωνάς στον μύλο της μονής, του παρουσιάσθηκε πλήθος δαιμόνων ως τράγοι και μαϊμούδες να τον εκφοβίσουν. Άρχισε να ψέλνει δυνατά το «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία» και αμέσως εξαφανίσθηκαν. Από τότε είχε μεγάλη ευλάβεια στην Παν¬αγία κι έκαιγε ακοίμητο καντήλι στην εικόνα της στο κελλί του. Όταν προσευχόταν ...

Μοναχός Αβιμέλεχ Μικραγιαννανίτης, σοβαρός σαν προφήτης,γλυκός σαν απόστολος Ο κατά κόσμον Γεράσιμος Μπονάκης του Ιωάννου και της Δέσποινας γεννήθηκε στο χωριό Εμπρόσνερος της επαρχίας Αποκορώνου του νομού Χανίων της Κρήτης. Η θερμή του πίστη και οι από νωρίς γνήσιες πνευματικές του αναζητήσεις φαίνονται από το ότι πήγαινε μικρό παιδί σε ήσυχους κι έρημους τόπους για να προσευχηθεί εγκάρδια. Το 1890 ήλθε σαν διψασμένο ελάφι στις πολύκρουνες αθωνικές πηγές. Εκάρη το επόμενο έτος στο ασκητικό Κελλί του Τιμίου Σταυρού, που βρίσκεται μεταξύ Κερασιάς και Καυσοκαλυβίων. Εκεί υποτάχθηκε στον αυστηρό Γέροντα Παχώμιο. Κατόπιν μόνασε επί δωδεκαετία στη μονή Καρακάλλου, στην παραλία της σκήτης της Αγίας Άννης ως σπηλαιώτης, όπου έκτισε ναό του Όσιου Ιωάννου του Ερημίτου, στη σκήτη του Αγίου Βασιλείου, όπου κι ...

Ο κατά κόσμον Ματθαίος Τριχάκης γεννήθηκε στις 15.11.1913 στο χωριό Κεφάλα Αποκορώνου Κρήτης από ευσεβείς γονείς. Είχε πέντε αδέλφια. Ο πατέρας του αναπαύθηκε όταν ήταν μικρός. Η χήρα μητέρα μεγάλωσε τα παιδιά με αυστηρές αρχές. Κατά τη στρατιωτική του θητεία αρρώστησε βαριά προς θάνατο. Έγινε καλά με τη βοήθεια της Παναγίας. Όπως έλεγε ο ίδιος: «Η Κυρία Θεοτόκος με είχε για κάπου αλλού και για να μετανοήσω, μου χάρισε τη ζωή». Μετά την απόλυσή του από τον στρατό επισκέφθηκε τη μονή Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη. Κατά την ακολουθία του Όρθρου, ως λέγει, αισθάνθηκε ότι ο Θεός ήταν εκεί και οι μοναχοί συνομιλούσαν μαζί Του. Έτσι αποφάσισε τη μοναχική του αφιέρωση. Με την ευχή της μητέρας του πήγε στη μονή Λογγοβάρδας της Πάρου, ...

Μοναχός Ενώχ Καψαλιώτης "Για την Παναγία ήλθα στο Άγιον Όρος" Ο κατά κόσμον Ιωάννης Μπένια του Κωνσταντίνου και της Κασσάνδρας γεννήθηκε στο Βιντερέη Τουτοβά της Ρουμανίας το 1895. Ο πατέρας του είχε καταλάβει ότι θέλει να πάει να γίνει μοναχός και του έφτιαξε μεγάλο σπίτι, για να τον δελεάσει και να παραμείνει. Εκείνος πήγε στρατιώτης και όταν επέστρεψε, είπε πως θέλει να πάει για προσκύνημα στο Άγιον Όρος. Ο πατέρας του πάλι δεν τον άφηνε. Έφυγε κρυφά με πλοίο από την Κωνστάντζα κι έφθασε στον Πειραιά, όπου βρήκε πολλούς πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Δεν είχε τίποτε χαρτιά μαζί του. Μπήκε σ’ ένα τρένο και πήγε στη Θεσσαλονίκη και από εκεί μ’ ένα πλοίο έφθασε χαρούμενος στη Δάφνη. Ήλθε στο πολυύμνητο ...

Η αγία γεννήθηκε σ΄ ένα χωριό του νομού Πέλλας στα τέλη του 18ου αιώνα, τη Σλάτενα, που σήμερα ονομάζεται Χρυσή. Καταγόταν από αγράμματους και φτωχούς γονείς, οι οποίοι αγωνίζονταν σκληρά για να εξασφαλίσουν το καθημερινό τους ψωμί, δουλεύοντας στα χωραφάκια τους. Είχαν ν΄ αναθρέψουν τέσσερις θυγατέρες. Οι τίμιοι αυτοί βιοπαλαιστές, παρά τον φόβο των Τούτκων κατακτητών, δεν παρέλειψαν να διδάξουν στα παιδιά τους τη χριστιανική πίστη. Ιδιαίτερα η κόρη τους, η Χρυσή, κορίτσι χαριτωμένο, αγάπησε πολύ τον Χριστό. Θαύμαζε τον άγιο Κοσμά τον Αιτωλό και τους Νεομάρτυρες της εποχής της, καθώς άκουγε τα φρικτά βάσανά τους και το μαρτυρικό τους τέλος. Κάποτε την αξίωσε ο Θεός να βαδίσει κι αυτή τον δρόμο του μαρτυρίου. Μια μέρα που πήγε μαζί με άλλες κοπέλες ...

Μοναχός Γεώργιος- ο εργάτης της νοεράς προσευχής-Φωτο Α.Τσουκνίδα Γεννήθηκε στο Σουφλί του Έβρου το 1902 ο κατά κόσμον Δήμος Ι. Καζακίδης. Νέος ήλθε το 1925 να μονάσει στο Παντοκρατορινό Κελλί του Αγίου Γεωργίου του Φανερωμένου της Καψάλας, στην υπακοή του εναρέτου Γέροντος Ευλογίου του νηστευτού (+1948), που υπήρξε υποτακτικός του περιβόητου ασκητή του Άθωνος Χατζη-Γιώργη (+1886). Εκάρη μοναχός το 1928. Μετά την οσιακή κοίμηση του Γέροντος Ευλογίου, ο π. Γεώργιος υποτάχθηκε πρόθυμα στον Γέροντα Παχώμιο (+1974), ο οποίος και αυτός υπήρξε θερμός φίλος της αρετής, όπως και ο παραδελφός του Δανιήλ (+1930). Ο Γέροντας Γεώργιος είχε μεγάλη ευλάβεια στον άγιο μεγαλομάρτυρα Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο, του οποίου τ’ όνομα έφερε και διηγείτο με θέρμη, θαυμασμό και συγκίνηση τα θαύματα του προστάτη αγίου ...

Ιερομόναχος Ευδόκιμος Ξηροποταμηνός -Ένας ακόμα γνήσιος Αθωνίτης Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Ελευθέριος Παύλου Δουρουντάκης στο χωριό Γεράνι των Χανίων της Κρήτης. Εργάσθηκε ως δάσκαλος. Ήταν συμμαθητής και φίλος με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Το 1890 προσήλθε στη μονή Ξηροποτάμου και το 1893 εκάρη μοναχός. Το 1893 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1896 πρεσβύτερος. Το 1900 προήχθη σε προϊστάμενο. «Υπήρξε μια δυναμική πνευματική παρουσία στη μονή της μετανοίας του, την οποία υπηρέτησε από διάφορες σημαντικές θέσεις. Σημα¬ντική ήταν και η συμμετοχή του στα κοινά της μοναστικής πολιτείας». Χρημάτισε μέλος της πενταμελούς επιτροπής για τη σύνταξη του Κα¬ταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους το 1924. Το 1925 εξέδωκε βιβλίο για τη μονή του και το 1933 κατάλογο των χειρογράφων της. Το πρώτο βιβλίο του αφιερώνεται: «Ταις ...

Μοναχός Αρτέμιος Σιμωνοπετρίτης Ο κατά κόσμον Αναστάσιος Τρυφωνίδης γεννήθηκε στην Έδεσσα το 1866. Για ένα διάστημα εργάσθηκε στη Μακεδονία ως δάσκα¬λος. Νέος μόνασε στην ιερά μονή Μεγίστης Λαύρας. Το 1903 προσήλθε στη μεταξύ ουρανού και γης μονή της Σιμωνόπετρας. Στην εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου του 1906 εκάρη μεγαλόσχημος. Ήταν καλός ψάλτης. Ήταν βιαστής μοναχός. Ζούσε στα υπόγεια της μονής. Ήταν ένας κρυφός ασκητής μέσα στο κοινόβιο. Σανίδα είχε για κρεββάτι. Προαισθάνθηκε το τέλος του. Πήγε στον τραπεζάρη και του ζήτησε να τον κεράσει ένα ρακί, γιατί είπε, «αύριο θα πεθάνω». Πήγε στον ηγούμενο Χαραλάμπη (+1973) και του ζήτησε· «να με διαβάσεις ένα ευχέλαιο και αύριο να μεταλάβω». Του διάβασε το ευχέλαιο. Την άλλη ημέρα λειτούργησε ο ηγούμενος στο παρεκκλήσι του ...

Προηγούμενη δημοσίευση:http://bitly.com/1LBBcY6> Τέταρτο γνώρισμα ήταν η δοξολογική υπομονή κατά το μαρτύριο του αίματος η στις θλίψεις, είτε αυτές προέρχονταν από το διάβολο ως άμεσες η έμμεσες μέσω ανθρώπων επιθέσεις, είτε από πολυχρόνιες βασανιστικές αρρώστιες. Ο σύγχρονός μας άγιος Λουκάς Επίσκοπος Συμφερουπόλεως ο ιατρός και θαυματουργός που διώχθηκε τόσο σκληρά από το αθεϊκό καθεστώς, έφθασε στο σημείο να γράφει· ΄΄αγάπησα το μαρτύριο, το οποίο καθαρίζει τόσο παράξενα την ψυχή΄΄. Ο Άγιος Πορφύριος που τόσο υπέφερε από τις ασθένειές του, έλεγε· ΄΄ποτέ δεν παρακάλεσα τον Κύριο να μου πάρει τις αρρώστιες μου. Ντρέπομαι να του το ζητήσω΄΄. Τέτοια πνευματική αρχοντιά είχε, που μέσα στον πόνο ήταν ευτυχής και δόξαζε τον Θεό. Και ο Άγιος Παΐσιος είχε πει το συγκλονιστικό, ότι ΄΄ο Θεός κρέμασε τη ...

Γεννήθηκε στην επαρχία Σαράτοφ της Ρωσίας το 1869. Από μικρός αγάπησε την προσευχή, την οποία δίδασκε και στους συνομίληκούς του, αγόρια και κορίτσια, που τον σέβονταν ως Γέροντα του μικρού «κοινοβίου» τους. Αγάπησε τη μάθηση κι έφθασε ν’ αποφοιτήσει από τη θεολογική Ακαδημία του Καζάν. Εκεί εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε ιερεύς. Το 1901 ήλθε στο Άγιον Όρος και αγωνίσθηκε σε διάφορα Κελλιά και Καλύβες της Καψάλας και του Αγίου Βασιλείου. Από το 1913 εγκαταστάθηκε στα Καρούλια. Αγαπούσε ιδιαίτερα τη μελέτη του μυροβόλου Συναξαριστή. Αγωνιζόταν σθεναρά να μιμηθεί τους άγιους, να νικήσει τον θυμό, που τον ταλαιπωρούσε, να φθάσει στην απάθεια. Εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός από τον Γέροντα Ιγνάτιο τον Πνευματικό (+1927). Τα τελευταία οκτώ έτη της ζωής του έζησε με τον υποτακτικό του ...

Μητροπολίτης Φώτιος Μοσχονησίων Ο κατά κόσμον Δημήτριος Μαρινάκης γεννήθηκε στην Κρήνη Αλα­τσάτων της Μ. Ασίας το 1871. Το 1920 ενεγράφη στην ιερά μονή Ξηροποτάμου. Το 1926 προσήλθε στο ιερό Καρακαλλινό Κελλίον των Γαλατσάνων, που το αγιογράφησαν οι ίδιοι, του Γενεσίου της Θεοτόκου-Καρυών, απέναντι του πάνσεπτου Ιερού ναού του Πρωτάτου. Τον καλούσαν σε πολλές αγιορειτικές πανηγύρεις κι έκανε αρκετές χειροτονίες Αγιο­ρειτών πατέρων. Ήταν ελεήμων και αγαπητός αρχιερεύς, που αγάπησε ιδιαίτερα το Άγιον Όρος. Ανεπαύθη την 1.10.1930 σε αυτό το Κελλί, όπου και ετάφη. Η κάρα του κατακίτρινη φυλάγεται εκεί μέχρι σήμερα, σημείο και αυτό του ενάρετου βίου του ταπεινού μητροπολίτου. Πηγές-Βιβλιογραφία Μοναχολόγιον Ιεράς Μονής Καρακάλλου. Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού αιώνος Τόμος Α’ – 1901-1955, σελ. 239 , Εκδόσεις Μυγδονία, Α΄ ...

Ιερομόναχος Ιωακείμ Νεοσκητιώτης Γεννήθηκε στο χωριό Κοντογουράτα της Κεφαλλονιάς από ευσεβή οικογένεια. Ο παππούς του και ο πατέρας του προείδαν το τέλος τους. Ο πατέρας του ονομαζόταν Γεράσιμος Σπετσιέρης και η μητέρα του Διαμαντούλα Φαραντάτου. Ο πατέρας του πατέρα του ήταν ο ιερεύς Ιωάννης (+1859), ο οποίος προείπε την ιερατική εξέλιξη του εγγονού του. Στην αγία κολυμβήθρα, κατά τη θέληση εκείνου, έλαβε τ’ όνομα του παππού του. Όταν ήταν παιδί, όλοι τον φώναζαν παπά. Πολλές φορές κινδύνεψε να πεθάνει από διάφορες ασθένειες, αλλά η σωστική βοήθεια της Παναγίας τον προφύλαξε. Καθώς γράφει ο ίδιος στ’ Απομνημονεύματά του, «εκ της μικράς ηλικίας μου εις έρως κατέτρωγε την καρδίαν μου, να γίνω μοναχός». Υποτάχθηκε με αφοσίωση σ’ ενάρετους και αυστηρούς Γέροντες, τον Χριστόφορο, ...

Ιερομόναχος Χρυσόστομος Διονυσιάτης Η καταγωγή του ήταν από τη Βάρνα της Βουλγαρίας. Ήταν τελειόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής, της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης και του Πανεπιστημίου Ερλάγγης της Γερμανίας. Ήταν γνώστης της βουλγαρικής, λατινικής, γερμανικής, γαλλικής, ρωσικής, αγγλικής και τουρκικής γλώσσας. Το 1909 προσήλθε στη μονή Διονυσίου κι εκάρη μοναχός. Μετά διετία προσκλήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, όπου χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος κι εστάλη στη Βουλγαρία ως ιεροκήρυκας. Εκεί περιέπεσε σε μεγάλες δυσκολίες, περιπέτειες και πειρασμούς. Επανήλθε στη μονή του και ανέλαβε προϊσταμενικά και γραμματειακά καθήκοντα. Κατά την αγγλογαλλική κατοχή (1916-1917) χρημάτισε αρχιγραμματέας της Ιεράς Κοινότητος και λόγω της μορφώσεως και πολυγλωσσίας του φάνηκε ιδιαίτερα χρήσιμος για το Άγιον Όρος. Διετέλεσε καθηγητής στη Σχολή του Τιμίου Σταυρού Ιεροσολύμων, γυμνασιάρχης Σύμης, ...

Ιερά Ρουμάνικη Σκήτη Αγίου Προδρόμου Φωτογραφία 1913 Γεννήθηκε τη Μεγάλη Πέμπτη του 1807 σ’ ένα άσημο χωριό, την Ανυνοάσα της Ρουμανίας. Κατά κόσμον ονομαζόταν Ιωάννης Ντραγκιτσέσκου. Νέος μόνασε στη μονή Χωράιτσα της Μολδαβίας. Το 1845 ήλθε στην Καλύβη του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη σκήτη της Αγίας Άννης. Το 1857 μετοίκησε στη ρουμανική σκήτη του Τιμίου Προδρόμου. Ήταν και αυτός άριστος φοιτητής του πανεπιστημίου της ερήμου. Δεν είχε κοσμική σοφία αλλά χάρη Θεού κι έτσι έγινε σοφός διδάσκαλος και πνευματικός οδηγός πολλών. Ο λόγος του είχε βιωματικότητα και ιλαρότητα και γι’ αυτό επηρέαζε. Ο προσιτός τρόπος των ψυχωφελών του λόγων στήριζε τους συζητητές του πολύ. Είχε τη χάρη να μαλακώνει και τις πιο λίθινες καρδιές. Πολλούς οδήγησε έτσι σε αληθινή μετάνοια και ...

Ο κατά κόσμον Βσέβολοδ Κριβοσέιν γεννήθηκε στην Πετρούπολη το 1900. Ο πατέρας του διετέλεσε υπουργός και αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβερνήσεως. Σπούδασε φιλολογία στα πανεπιστήμια Πετρουπόλεως και Μόσχας. Κατά τη στρατιωτική του θητεία έπαθε κρυ­οπαγήματα. Αναχώρησε για το εξωτερικό το 1920 κι επισκέφθηκε την Αίγυπτο, την Κωνσταντινούπολη και το Παρίσι. Συνέχισε τις φιλοσοφι­κές σπουδές του στη Σορβόνη και στο Μόναχο. Έμαθε καλά ελληνικά και ασχολήθηκε με τη μελέτη των Πατέρων της Εκκλησίας. Το φθινόπωρο του 1925 ήλ­θε στο Άγιον Όρος. Εισήλθε στην ιερά μονή Αγίου Παντελεήμονος, όπου εκάρη μονα­χός το 1927. Συνδέθηκε πνευ­ματικά με τον όσιο Σιλουανό (+1938) και τον βιογράφο του Γέροντα Σωφρόνιο (+1993). Διακόνησε τη μονή του επί πολλά έτη σε διάφορες θέσεις. Ως γραμματεύς και μέλος της Γεροντικής Συνάξεως, ως αντιπρόσωπος ...