Γεννήθηκε ο κατά κόσμον Κυριακός Αντωνίου Μοσχονάς στο χωριό Χαυδάτα της Κεφαλλονιάς τον Ιανουάριο του 1883. Η αρετή του φάνηκε από νωρίς. Καθυστέρησε την προς μονασμό αναχώρησή του, για ν’ αναθρέψει και μεγαλώσει τα πέντε ορφανά μικρά παιδιά του αδελφού του. Ένα από αυτά έγινε αργότερα μοναχός στη μονή του Αγίου Παύλου, ο Γεώργιος (+1998). Στρατεύθηκε και υπηρέτησε την πατρίδα στον μικρασιατικό πόλεμο. Όταν μεγάλωσαν τ’ ανίψια του, προσήλθε στη μονή Αγίου Παύλου το 1925. Εκάρη μοναχός το 1927. Ο ηγούμενος της μονής Σεραφείμ (+1960) τον πίεζε να ιερωθεί, αλλά εκείνος επίμονα αρνιόταν, γιατί, λέει, είχε πάει στον πόλεμο, είχε πιάσει όπλο και μπορεί να σκότωσε κανέναν... Επρόκειτο περί λίαν εναρέτου Γέροντος. Ήταν κατά γενική ομολογία ένας εξαϋλωμένος μοναχός. Επί έτη ...
Γεννήθηκε στη μοναχοτρόφο Μάδυτο της Α. Θράκης το 1878 από ευσεβείς γονείς, ο κατά κόσμον Σεραφείμ Ψαράς. Προσήλθε στην Καλύβη του αγίου ιερομάρτυρος Σεραφείμ της ιεράς σκήτης της Αγίας Άννης το 1894. Εκάρη μοναχός από τον Γέροντα Γελάσιο το 1900. Το 1911 χειροτονήθηκε ιερεύς και κατεστάθη Πνευματικός. Υπήρξε ομολογητής της πίστεως. Κατέθεσε διαμαρτυρία των Αγιορειτών Πατέρων για την αλλαγή του ημερολογίου στον βασιλέα Γεώργιο Β. Ήταν και καλός αγιογράφος. Ο Γέροντας Χερουβείμ αναφέρει περί αυτού στις Νοσταλγικές αναμνήσεις του από το Περιβόλι της Παναγίας: «Όπως οι άγιοι όλων των εποχών χαρακτηρίζονται για την απλότητά τους, έτσι και ο ευλογημένος άνθρωπος, ο παπα-Διονύσιος ο πνευματικός. Είχε έλθει στο Όρος από μικρό παιδί. Ήταν καλός πνευματικός, νους καθαρός, καρδιά απλή. Η προσευχή και ...
Ο κατά κόσμον Βασίλειος Μαντρέας γεννήθηκε στο Τεκόστι της Ρουμανίας το 1898. Ηλθε από τη Ρουμανία στο Άγιον Όρος το 1913. Ο πατέρας του φεύγοντας του είπε: «Παιδί μου Βασίλη, σε αφιερώνουμε στην Παναγία, να ζήσεις με υπακοή και υπομονή, να ευαρεστήσεις τον Θεό, για να σώσει κι εμάς τους γονείς σου ο Θεός, με την αγία σου ζωή». Πήγε πρώτα στη ρουμανική σκήτη του Τιμίου Προδρόμου, όπου έζησε τριάντα χρόνια. Κατόπιν στη ρουμανική σκήτη του Αγίου Δημητρίου-Λάκκου. Επέστρεψε στη σκήτη του Τιμίου Προδρόμου. Το 1915 εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός. Στη συνέχεια πήγε στην Καψάλα. Τελικά εγκαταστάθηκε στο Κελλί του Αγίου Βασιλείου στην Καψάλα. Τον άγιο Βασίλειο τον είχε από μικρός μεγάλη ευλάβεια. Στο Κελλί αυτό είχαν κατοικήσει παλαιότερα άγιοι. Έμεινε σε ...
Ιερά Μονή Ξηροποτάμου (φωτ.1930) Ο κατά κόσμον Αθανάσιος Μάδης γεννήθηκε στο χωριό Γεράκι της Λακωνίας το 1834. Μεγάλωσε ασχολούμενος με τα πατρικά του κτήματα. Στη μονή Ξηροποτάμου εισήλθε το 1865. Μοναχός εκάρη το 1866 μετονομασθείς Ακάκιος. Το 1869 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1872 πρεσβύτερος. Το 1876 προήχθη σε Προϊστάμενο της μονής του. Αγαπούσε ιδιαίτερα την εκκλησία και τις ιερές ακολουθίες. Είχε ευλάβεια, προσοχή και κατάνυξη. Διετέλεσε επί έτη και καλός τυπικάρης. Το μοναχολόγιο της μονής λακωνικά αναφέρει περί αυτού: «Ήτο πολύ φιλακόλουθος, ιστάμενος μετ’ ευλαβείας και προσοχής εν τη εκκλησία, χρηματίσας και τυπικάρης». Ανεπαύθη εν Κυρίω ειρηνικά στις 15.12.1922, ημέρα μνήμης του άγιου ιερομάρτυρος Ελευθερίου. Πήγες – Βιβλιογραφία Μοναχολόγιον Ιεράς Μονής Ξηροποτάμου, α.α. 1. Πηγή: Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, Μέγα Γεροντικό εναρέτων αγιορειτών του εικοστού ...
Ο κατά κόσμον Ιωάννης Κυριάκου Κοντόπουλος γεννήθηκε στις Σαράντα Εκκλησιές της Α. Θράκης το έτος 1880. Προσήλθε στην ωραία και ιερά μονή Δοχειαρίου το 1900. Μοναχός εκάρη το 1902. Το 1911 εξελέγη προϊστάμενος αυτής. Επί μία τριακονταετία και πλέον διακόνησε αόκνως στη γραμματεία της μονής. Το υπομονετικό κι επιμελημένο έργο του παραμένει μέχρι σήμερα αρκετά χρήσιμο. Εργάσθηκε για τη σύνταξη του Καταστατικού Χάρτου του Αγίου Όρους. Διετέλεσε αντιπρόσωπος με βαρύνουσα γνώμη και ήταν σεβαστός απ’ όλους. Ο λογιότατος Ιερόθεος διετέλεσε επίσης καλός ψάλτης και ασχολήθηκε με την αντιγραφή μουσικών χειρογράφων. Έτρεφε ιδιαίτερα μεγάλη ευλάβεια προς την Παναγία τη Γοργοϋπήκοο, τη θαυματουργή προστάτισσα όλων των Δοχειαριτών πατέρων. Κάποτε μάλιστα που από την υπερβολική κόπωση των γραφείων έπαθαν τα μάτια του, κατέφυγε με ...
Γέροντας Ηρωδίων Καψαλιώτης,το ευώδες άνθος του Περιβολιού της Παναγίας Γεννήθηκε φτωχός, ο κατά κόσμον Ιωάννης Μαντούφ, σ’ ένα χωριό της Ρουμανίας, που λέγεται Ορντασέστ, το 1904. Από μικρός αγάπησε υπέρμετρα τον Χριστό. Νέος ήλθε στο αγιασμένο Περιβόλι της Παναγίας, για ν’ αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον Υιό της. Πρόκειται για ευώδες άνθος του θεοφύτευτου κήπου του ιερού Άθωνος και για γλυκόφθογγο στρουθίο τ’ ουρανού. Ρασοφόρεσε μάλλον στο Διονυσιάτικο Κελλί των Εισοδίων της Θεοτόκου στην Καψάλα και το μέγα σχήμα των μοναχών έλαβε στην Καλύβη των Αρχαγγέλων στην Αγιοπαυλίτικη Λακκοσκήτη. Από το τέλος του 1964 ασκήτευε στο Κελλί του Αγίου Δημητρίου στην Καψάλα. Διήλθε και από άλλα μέρη της αγιοτρόφου αθωνικής χερσονήσου: την Προβάτα, τις Καρυές, Κελλιά της Καρακάλλου, Φιλοθέου και Βατοπεδίου. Σαν μέλισσα ...
Ο κατά κόσμον Ευάγγελος Ιωάννου Τσιτμής γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1907. Εργάσθηκε στη μονή Δοχειαρίου, πολλά χρόνια ως λαϊκός μάγκιπας (φούρναρης). Δόκιμος εγράφη το 1974. Μοναχός εκάρη σε μεγάλη ηλικία το 1976 από τον Γέροντα Βενιαμίν. Ήταν πορτάρης της μονής. Μετά μία διετία ανεπαύθη εν Κυρίω στις 10.12.1978. Εκοιμήθη τον ύπνο του δικαίου ο μακάριος δίχως κρότο και κανένα θόρυβο. Κατά την εκταφή του το 1981, που πραγματοποιήθηκε από τη νέα αδελφότητα, έγιναν αισθητά τα σημεία της οσιότητός του. Γράφει αδελφός της μονής, που ήταν παρών: «Τα οστά του ευωδίασαν και το αντελήφθησαν όλοι, και οι εγγύς και οι μακράν. Εμείς απορήσαμε με το θαυμαστό αυτό γεγονός. Αγνοούσαμε τον άνθρωπο εντελώς. Έναν παλαιό συνεργάτη του που ρωτήσαμε απόρησε ...
Ο κατά κόσμον Ευάγγελος Παντελεήμονος Λημώνης γεννήθηκε στη Χότσιστα Κορυτσάς της Β. Ηπείρου το 1875. Διετέλεσε δάσκαλος και ήταν γνώστης άριστος της βυζαντινής μουσικής. Όταν κάποτε οι Τούρκοι θέλησαν να κάψουν ένα ελληνικό σχολείο, αποσόβησε την καταστροφή με την προσευχή του, λέγοντας τους Χαιρετισμούς της Παναγίας. Προσήλθε με ιερό πόθο στη μονή Διονυσίου κι εκάρη μοναχός το 1909. Ως μοναχός διακρίθηκε για την υπακοή του και τη μοναχική του ακρίβεια. Είχε κόψει τελείως το θέλημά του. Συνήθιζε να λέει: «Ο υποτακτικός ουδέν έχει εν τω κόσμω τούτω, ει μη μόνον τον Χριστόν». Έφθασε από την πράξη στη θεωρία. Μετά μία εικοσαετία σκληρών αγώνων στο αυστηρό κοινόβιο του Διονυσίου, όπου έλαβε την κουρά και την ιεροσύνη, έκανε μία τριακονταετία στον Πειραιά, ...
Ιερά Μονή Γρηγορίου (φωτ. 1928) Καταγόταν από το νησί της Μεγαλόχαρης Παναγίας, την Τήνο των Κυκλάδων. Διετέλεσε παροικονόμος του μετοχίου της μονής στη Βούλτσιστα Πιερίας. Μαζί με τον παραδελφό του Γέροντα Συμεών (+1901) συκοφαντήθηκε για ανηθικότητες, αυτός ο βράχος της ηθικής, όπως αναφέρει το μοναχολόγιο. Έτσι είχε το ίδιο δεινό πάθημα με τον προαναφερθέντα. Τοποθετήθηκε δίχως τη θέλησή του σ’ ένα ξεσαμάρωτο ονάριο με την πλάτη μπροστά, και περιεφέρετο δεχόμενος ειρωνείες, εμπαιζόμενος και χλευαζόμενος από διαφόρους. Η θεία δίκη ενήργησε τον παραδειγματισμό των υπολοίπων με το οικτρό τέλος των δεινών συκοφαντών. Μάλιστα ήταν και ένας δόκιμος μοναχός κι ένας εργάτης των κτημάτων της μονής, που είχε βοηθηθεί μαζί με την οικογένειά του. Είχαν και οι δύο οδυνηρό τέλος, για τη ...
Οι αυτάδελφοι Γέροντες Ιγνάτιος αριστερά) και Βασίλειος καθήμενοι) και οι διάκονοι Ιωάσαφ και Αγαθάγγελος όρθιοι) Ο υιός του Αντωνίου Καραγκιόζη ήλθε νέος από τ’ Αλάτσατα της Μ. Ασίας στην Καλύβη του Αγίου Γεωργίου των Ιωσαφαίων της ιεράς σκήτης της Αγίας Τριάδος Καυσοκαλυβίων το 1897. Το 1898 εκάρη μοναχός. Μόναζε με τον κατά σάρκα αδελφό του Βασίλειο, που ήλθε από την πατρίδα τους το 1903 κι εκάρη μοναχός το 1907. Το 1908 χειροτονήθηκε διάκονος από τον πρώην Καρπάθου και Κάσου Νείλο (+1917), που παρεπιδημούσε στο Άγιον Όρος. Ένας άλλος αδελφός του μόνασε στη Σιμωνόπετρα, από το 1908, ο μοναχός Ιωάσαφ (+1938). Στα Καυσοκαλύβια εκοιμήθη και ο πατέρας του ως μοναχός. Το 1924 οι αδελφοί Ιγνάτιος και Βασίλειος μαζί με τον παραδελφό τους ...
Ιερομόναχος Ηλίας Κολιτσιώτης, είχε αγάπη πάντοτε πλούσια. Ο κατά κόσμον Ευθύμιος Βούλπε του Ηλία και της Μελανίας γεννήθηκε στην Πραβίστα της Ρουμανίας το 1851. Οι καλοί γονείς του τον δίδαξαν την ευσέβεια, κυρίως με το παράδειγμά τους. Έλαβε καλή μόρφωση σε ιδιωτικό σχολείο. Το 1877 υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία. Μετά την απόλυσή του πήγε για ένα έτος στη μονή Φρουμοάζα. Το καλοκαίρι του 1879 ήλθε να μονάσει στη σκήτη του Αγίου Δημητρίου - Λάκκου, όπου μόναζαν και αρκετοί συμπατριώτες του. Για την αρετή του χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος το 1880 και χειροθετήθηκε Πνευματικός το 1885. Επί μία δεκαετία παρέμεινε με τον Γέροντα Ιουστίνο στην Καλύβη της Αγίας Σκέπης. Το 1889 μετέβη στη Βίγλα κι έμεινε εκεί ασκούμενος επί μία πενταετία ...
Από την πρώτη στιγμή που γνώρισα τον πολυσέβαστο Γέροντά μας Γεράσιμο, με είλκυσε η απλότητά του, η ταπείνωσή του, η αγάπη του και η σοφία του. Αυτά σε μαγνήτιζαν, μιλούσαν στην καρδιά σου με έναν διαφορετικό τρόπο, ο οποίος ήταν ανερμήνευτος. Είχες μπροστά σου έναν σοφό, έναν χαρισματούχο, έναν άγιο που είχε την απλότητα ενός μικρού παιδιού. Βρισκόσουν μπροστά σε έναν άνθρωπο που ένοιωθες ότι είχε κάτι άλλο, που οι άλλοι άνθρωποι δεν το είχαν. Κάτι που δεν ήταν του κόσμου τούτου. Το βλέμμα του σε διάβαζε. Διάβαζε τα κατάβαθά σου, αλλά δεν τα αποκάλυπτε. Με τρόπο όμως σε οδηγούσε, ήξερε να κρύβεται και να οδηγεί, να βοηθά χωρίς να καταλαβαίνεις. Θυμάμαι περιπτώσεις που γύριζα στη Μικρά Αγία Άννα από την ...
Γεράσιμος μοναχός Μικραγιαννανίτης, ο υμνογράφος (1905-1991) (Φωτογραφία: Douglas Little) Πηγή: athosprosopography.blogspot.gr Κατά τον ηγούμενο της ιεράς μονής Γρηγορίου αρχιμανδρίτη Γεώργιο, ο Γέροντας Γεράσιμος υπήρξε «μοναχός ταπεινός, βιαστής της βασιλείας των ουρανών, υπερορών σαρκός και των της σαρκός, προσευχητικός, πράος, γλυκύς, προσηνής, φιλόθεος και φιλάνθρωπος, διδακτικός, συγχωρητικός, ευκατάνυκτος, άγρυπνον έχων το όμμα της ψυχής, αυστηρός στον εαυτό του και συγκαταβατικός στους συνανθρώπους του». Γεννήθηκε το 1905 στη Δρόβιανη της Β. Ηπείρου. Από τον πατέρα του πήρε την αυστηρότητα προς τον εαυτό του και από τη μητέρα του τη βαθιά, άδολη και ανυπόκριτη θρησκευτική ευλάβεια. Σύχναζε στην εκκλησία του χωριού του και στα εξωκλήσια των βουνών. Είχε επίδοση στα γράμματα, γιατί ήταν ευφυής και είχε καλή μνήμη. Τη βασική του μόρφωση έλαβε στον ...
Ο κατά κόσμον Γεώργιος Πασκάς του Στεφάνου και της Κασσάνδρας γεννήθηκε στο Στανέν της Ρουμανίας. Στο Άγιον Όρος προσήλθε το 1903. Το 1908 εκάρη μοναχός. Έζησε στη ρουμανική σκήτη του Τιμίου Προδρόμου και σε άλλα μέρη του ιερού Άθωνα. Επί περίπου σαράντα χρόνια έζησε στην Καλύβη της Παντοκρατορινής Κάτω Καψάλας του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Νέο τον λέγανε ναύαρχο, γιατί από κοσμικός είχε κάνει ναυτικός. Έκανε τον καπετάνιο και τον καραβοκύρη και μετέφερε σιτάρι στις μονές σε δύσκολα χρόνια. Συνασκητή είχε τον συμπατριώτη του ιερομόναχο Θεοδόσιο, που αργότερα τον πήρε μαζί του στην Καλύβη του Αγίου Σάββα της Καψάλας. Πριν από αυτούς στην Καλύβη του Ευαγγελισμού είχαν κατοικήσει οι επίσης συμπατριώτες τους ιερομόναχοι αδελφοί και λίαν ενάρετοι Γυμνάσιος (+1965) και Διονύσιος (+2004), ...
Ο Γέροντας, π. Βησσαρίων Αγαθωνίτης (1908-1991). : Το 1942-1943 οι Γερμανοί έκαψαν τα χωριά της Καρδίτσας. Όταν έκαψαν το μοναστήρι της Κορώνας πήγα στους Γερμανούς και διαμαρτυρήθηκα. Έκτοτε δεν πείραξαν τα μοναστήρια. Στο χωριό Μαγουλίτσα της Καρδίτσας υπηρετούσε ένας πολύ καλός παπάς. Παπουλάκο τον λέγαμε. Τη μέρα που έκαψαν το μοναστήρι της Κορώνας ο Παπουλάκος αυτός συνάντησε στο δρόμο του χωριού έναν ιερέα… Τον είδε λυπημένο και τον ρώτησε τι έχει. Ο ιερέας του είπε: – Σήμερα καίγεται το σπίτι μου. – Ποιο είναι; τον ρώτησε ο Παπουλάκος. – Να, εκείνο κει, είπε ο ιερέας και έδειξε το μοναστήρι. Και αμέσως εξαφανίστηκε… Ήταν ο Άγιος Σεραφείμ! . Από το βιβλίο του Δημοσθένη Κ. Λέμα “Γέρων Βησσαρίων, Της Ιεράς Μονής Αγάθωνος, Η άγια ζωή του και το άφθαρτο σκήνωμα”. Έκδοση Εταιρείας Ορθοδόξων ...
Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός (4 Δεκεμβρίου) Οι πληροφορίες για το βίο του Αγίου Ιωάννη είναι περιορισμένες και ουσιαστικά περιλαμβάνονται σε συναξάρια. Οι πρώτες ολοκληρωμένες βιογραφίες του ανάγονται στο 10ο αιώνα. Ο πατέρας του Ιωάννη Σέργιος, γόνος επιφανούς οικογενείας ήταν πρωτοσύμβουλος και υπουργός οικονομικών του άραβα χαλίφη Αβδέλ Μελέκ του Α. Ο Ιωάννης γεννήθηκε περί το 675 (ή 655) στη Δαμασκό της Συρίας, γι’ αυτό και ονομάστηκε «Δαμασκηνός». Ο Ιωάννης πρόκοψε πολύ στην σοφία μαζί με τον άγιο Κοσμά τον Μελωδό, που υιοθέτησε ο Σέργιος όταν ο άγιος έμεινε ορφανός. Οι δύο αδελφοί μυήθηκαν στην φιλοσοφία και στις θύραθεν επιστήμες από τον λόγιο μοναχό Κοσμά, τον οποίο ο Σέργιος είχε εξαγοράσει από τους Άραβες. Οι δύο νέοι προόδευσαν στην τέχνη της ποιήσεως και ...
Ένας αυθεντικός ποιμένας της Εκκλησίας. Η πρόσφατη εορτή του αγίου Μεγαλομάρτυρα Προκοπίου φέρνει στο νου μας το μακαριστό Μητροπολίτη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κυρό Προκόπιο, ο οποίος συμπληρώνει φέτος πενήντα χρόνια από την κοίμησή του. Ο μακαριστός Προκόπιος διετέλεσε Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών (1912) και Αιγίνης (από το 1936). Το κοσμικό όνομά του ήταν Δημήτριος Καραμάνος. Γεννήθηκε το 1874 στο Σταυροδρόμι της Κωνσταντινούπολης, αλλά ανατράφηκε στην Αθήνα. Ο πατέρας του καταγόταν από το Γεράκι Λακωνίας, ενώ η μητέρα του από παλαιά αθηναϊκή οικογένεια. Ήταν αριστούχος απόφοιτος της Νομικής Σχολής και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1900 χειροτονήθηκε διάκονος στην Αθήνα από τον μητροπολίτη Αθηνών Προκόπιο Β’ και τοποθετήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Καρύτση. Το 1906 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και έλαβε ...
Σήμερα, 2 Δεκεμβρίου, η Εκκλησία μας τιμά έναν όσιο ο οποίος ζούσε ανάμεσά μας πριν από τρεις δεκαετίες· είναι ο όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης. Ο άγιος αυτός γέροντας φανερώνει σε όλους μας ότι κάθε εποχή η Εκκλησία έχει μέσα της ξεχωριστούς ανθρώπους και διαψεύδει εκείνους που θεωρούν ότι μόνο τα παλιά χρόνια ζούσαν άγιοι. Ο άγιος Πορφύριος έζησε μέσα στον κόσμο και σήμερα ζουν και μιλούν γι΄ αυτόν πολλοί άνθρωποι που τον γνώρισαν από κοντά. Έτσι, γνωρίζουμε πολλά για τη ζωή τους μέσα στον κόσμο, που είναι γραμμένα σε βιβλία. Πρέπει να γνωρίζεις ότι κάθε άγιος που έχει την προσωνυμία «όσιος», ήταν στη ζωή του μοναχός, καλόγερος. Σε πολλές περιπτώσεις, όπως και του αγίου που γιορτάζουμε σήμερα, ήταν και ιερομόναχος, δηλαδή ...
Όσιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης Πρόκειται για ένα φωτεινό αστέρι, για θεοφόρο πατέρα, για αληθινό άνθρωπο, για σύγχρονο όσιο. Ο βίος και οι λόγοι του θέλγουν, ελκύουν, συναρπάζουν κάθε φιλόθεη ψυχή. Είναι ιδιαίτερα μεγάλη η ευλογία που ασπασθήκαμε το χέρι του, σκύψαμε κάτω από το άγιο πετραχήλι του κι ακούσαμε τις χαριτωμένες διδαχές του στη νεότητά μας. Γεννήθηκε το 1906 στο χωριό Άγιος Ιωάννης Καρυστίας της Εύβοιας από πολύτεκνους, φτωχούς και ευσεβείς γονείς. Από μικρός μπήκε στη βιοπάλη. Μόλις δώδεκα ετών έφυγε για το Άγιον Όρος. Υποτάχθηκε στους κατά σάρκα αδελφούς Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο, αυστηρούς Γέροντες της Καλύβης του Αγίου Γεωργίου της σκήτης των Καυσοκαλυβίων. Μετά διετή δοκιμή και πρόθυμη υπακοή εκάρη μοναχός. Από τότε αισθάνθηκε ότι ο Θεός του δώρισε το διορατικό ...
Ο Ιερομόναχος Αμβρόσιος (κατά κόσμον Σπυρίδων Λάζαρης) εκοιμήθη στις 2 Δεκεμβρίου 2006 (ν.ημ.), σε ηλικία 92 ετών. Υπήρξε πνευματικός της Ιεράς Μονής Παναγίας Γαυριώτισσας Δαδίου και χιλιάδων χριστιανών από όλα τα μέρη της Ελλάδος. Ο π. Αμβρόσιος ήταν πηγή της Αγιορειτικής ευωδίας του Χριστού στον κόσμο και αποτελεί μία από τις άγιες σύγχρονες μορφές που στόλισαν της Εκκλησία. Είναι και αυτός καρπός της σαρκώσεως του Χριστού. Η Εκκλησία ανά τους αιώνες είναι εργοστάσιο παραγωγής αγίων, και μέχρι σήμερα συνεχίζει να δίνει το εμπόρευμά της. Ο Γέροντας Αμβρόσιος νήφων και προσευχόμενος Ο μακαριστός π. Αμβρόσιος γεννήθηκε στο χωριό Λαζαράτα της Λευκάδος από γονείς ευσεβείς, τον διδάσκαλο Παναγιώτη Λάζαρη και την Λουΐζα. Ήταν το τέταρτο τέκνο της πολύτεκνης οικογένειας του. Από την νηπιακή του ...