Πεμπτουσία

  Πατρίδα του ήταν η ξακουστή Σμύρνη, στην οποία γεννήθηκε το 1880. Τελείωσε το εκεί Σχολαρχείο και το 1897 ήλθε στο αγιότεκνο Άγιον Όρος και στην αγιοτρόφο σκήτη των Καυσοκαλυβίων. Στην αρχή υποτάχθηκε στον αγιογράφο Γέροντα Νικόδημο τον Σερραίο († 1907) στην Καλύβη των Αγίων Πάντων, του οποίου έλαβε και το όνομα, και κατόπιν στον Γέροντα Αρσένιο († 1956), τον άριστο ξυλογλύπτη, από τον οποίο έμαθε και αυτός μ’ επιτηδειότητα την ξυλογλυπτική τέχνη. Τον Γέροντα Αρσένιο ακολούθησε στην Καλύβη της Ζωοδόχου Πηγής. Γέροντας Νικόδημος Καυσοκαλυβίτης Κατά τον παπα-Μάξιμο τον Καυσοκαλυβίτη: «Επροχώρησε ανδρείως τον δρόμο της αφιερωμένης ζωής. Κάθε σαρκική κλίση και επιθυμία εσφάγη στον βωμό του πνεύματος. 'Οδηγήθηκαν τα βήματά του στην έρημο των Καυσοκαλυβίων, στην αγιοτόκο σκήτη με τα λαμπρά πρότυπά της. ...

  Ιερά Μονή Διονυσίου Ο ευλογημένος αυτός άνθρωπος του Θεού γεννήθηκε στη Χαλκίδα της Εύβοιας το 1878. Λαϊκός ονομαζόταν Ευάγγελος Γεωργίου Ζαρκάδης. Νέος είδε σε όραμα την αγία μεγαλομάρτυρα Παρασκευή, η οποία τον παρηγόρησε για κάποιο λυπηρό οικογενειακό περιστατικό και του είπε ότι θα γίνει μοναχός. Προσήλθε στην ιερά μονή Διονυσίου το 1903. Εκάρη μοναχός σε αυτή το 1906. Διακρίθηκε ως μοναχός με πολλή ταπείνωση, θερμή πίστη και μακαρία απλότητα. Ως οικονόμος στο μετόχι της μονής στα Μαριανά Χαλκιδικής δέχθηκε την επίσκεψη του Τιμίου Προδρόμου, που του υπέδειξε τον τόπο πεσμένου ναού του, τον οποίο ο Βησσαρίων ανήγειρε. Άλλοτε πάλι τη νύχτα της Αναστάσεως του Κυρίου, που ήταν αναγκασμένος να μείνει στο μετόχι, άκουσε ουράνια μελωδία και αισθάνθηκε άρρητη και ανείπωτη ευωδία. ...

Γεννήθηκε στη Ραγούζα της Δαλματίας, σημερινό Ντουμπρόβνικ της Κροατίας, το 1568 από εύπορους γονείς. Ο πατέρας του Ιωάννης ήταν Βενετός καραβοκύρης, και όταν ο άγιος ήταν 12 ετών πνίγηκε σε ναυάγιο. Η μητέρα του Αικατερίνη καταγόταν από τη Λήμνο και διακρινόταν για την ευλάβεια της. Στο βάπτισμα έλαβε το όνομα Ιάκωβος. Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του τον πήγε στην Αχρίδα, όπου ήταν ο αδελφός της, ένας πλούσιος έμπορος. Έλαβε καλή μόρφωση και παρέμεινε επί πενταετία πλησίον ενός ιερομονάχου εξαδέλφου της μητέρας του, πού μόναζε στη μονή της Θεοτόκου Αχρίδος, όπου συνέχισε τις σπουδές του. Το 1588 ήλθε στο Αγιον “Ορος και εγκαταβίωσε στη μονή Παντοκράτορος, όπου εκάρη μοναχός και ονομάσθηκε Ιωσήφ κατά το μέγα σχήμα. Μετά διετία ...

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 16 Αυγούστου 1686 Ο ένδοξος μεγαλομάρτυς Απόστολος ο Νέος καταγόταν από τον Άγιο Λαυρέντιο του Πηλίου, από ευσεβείς γονείς. Σε ηλικία 15 ετών ορφάνεψε και έφυγε για την Κωνσταντινούπολη όπου εργαζόταν ως υπάλληλος σ’ ένα καπηλειό. Ενώ ο Άγιος είχε ήδη τέσσερα χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, συνέβη το εξής γεγονός στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Οι κάτοικοι του Αγίου Λαυρεντίου και της περιοχής, επειδή καταπιέζονταν σκληρά από τη βαριά και άδικη φορολογία, αποφάσισαν να προσφύγουν στους επιτρόπους του Σουλτάνου, η οποία όριζε τα χωριά εκείνα. Πράγματι επέτυχαν κάποια μείωση της φορολογίας και επέστρεψαν. Ο Βοεβόδας όμως όχι μόνο δεν αναγνώρισε τα έγγραφα των επιτρόπων και τα απέρριψε ως πλαστά αλλά συνέλαβε και τρεις από την επιτροπή των κατοίκων, που είχαν ...

Ιερομόναχος Ιγνάτιος Πνευματικός, ο πολύ σεβαστός Γέροντας. Ο κατά κόσμον Ιωάννης Γραμματάς του Χριστοφόρου και της Βασιλείας καταγόταν από τη Μυτιλήνη, στην οποία γεννήθηκε το 1871. Προσήλθε στο ιερό Κελλί Κοιμήσεως Θεοτόκου – Κρανιάς της σκήτης Γλωσσίας – Προβάτας, το 1891, στο οποίο, λέγεται, μόνασε και ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς τον 14ο αιώνα. Εκάρη μοναχός το 1893. Το 1894 χειροτονήθηκε διάκονος και το 1898 πρεσβύτερος. Κατά τον υποτακτικό του ιερομόναχο Καλλίνικο, «υπήρξεν ευπροσήγορος και παρηγορητικός εις πάντας. Ήτο εφοδιασμένος από όλας τας αρετάς, και την φιλαδελφίαν και αγάπην προς πάντας, και αμνησικακίαν εις τους εχθρούς του, μάλλον δε και επροσηύχετο υπέρ αυτών, την δε ελεημοσύνην εις πάντα αιτούντα ευχαρίστως και ιλαρώς εξετέλει. Διετήρει αδιάσπαστον την νοεράν προσευχήν εν παντί καιρώ. ...

  Γέροντας Κωνστάντιος Καρυώτης, ο αγιόφιλος και θεοτοκόφιλος Ο κατά κόσμον Ιωάννης Ψαλίδας του Κυριάκου και της Σταυρούλας γεννήθηκε στο Αιγάλεω των Αθηνών το 1924. Προσήλθε στο 'Άγιον ’Όρος το 1950 κι εκάρη μοναχός το επόμενο έτος. Γέροντας ήταν ο μοναχός Κωνστάντιος (t 1950) στο Κουτλουμουσιανό Κελλί των Αγίων Αρχαγγέλων πάνω από τις Καρυές. Πριν λίγο είχε κοιμηθεί και ο Γέροντας Γαβριήλ (t 1947). Ο π. Κωνστάντιος διετέλεσε πολλά χρόνια Γέροντας του Κελλίου. Ο Γέροντας Κωνστάντιος. Πάσχα στο Κελλί του Είναι γεγονός, όπως αναφέρουν γείτονες του, πως «πίσω από μια ιδιαζόντως τραχείαν επιφάνειαν εκρύβετο μια ιδιαζόντως ευγενής φύσις». Είχε περίπου σαράντα χρόνια να βγει από το 'Άγιον ’Όρος. Ένας προσεκτικός επισκέπτης δίχως δυσκολία θα παρατηρούσε τους καρπούς της καρτερίας και της φιλοπονίας ...

  Ο Γέροντας Ανδρέας Καρακαλλινός διήλθε πάνω από πέντε δεκαετίες στην ιερά μονή των Αγίων Αποστόλων του Καρακάλλου, από τότε που εισήλθε την πύλη της μονής της μετανοίας του. Η ζωή του κύλησε με μεγάλη άσκηση, υπακοή και υπομονή. Μετά από ασθένειες που με καρτερία φιλοξένησε στο σώμα του, απόκτησε συνεχή δάκρυα. Τον έβλεπες, καθώς διηγείται ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Μουστάκας, όλο χαρά, πάντοτε μ’ ένα μεγάλο μαντήλι καταμουσκεμένο από των ματιών του τις ακριβές σταλαγματιές, που εύφραιναν την ταπεινή καρδιά του. Σαν του μεγάλου αββά της αρχαίας ερήμου, δεν στέγνωνε ποτέ το μαντήλι του καλού Ανδρέου. Το μοναχολόγιο της ιεράς κοινοβιακής, σταυροπηγιακής και βασιλικής μονής Καρακάλλου φειδωλά αρκετά, ως συνήθως, σημειώνει περί αυτού: «Ιδιότης: Μοναχός. Ονομασία κατά κόσμον: Αθανάσιος Κλαβάτζας. Τόπος γεννήσεως: Πλαγιάριον ...

Ο ιερομόναχος Δανιήλ Κατουνακιώτης (σχέδιο Κωνσταντίνου Ξενόπουλου) Προερχόμενος από το Φρένελι Κυδωνιών της Μικράς Ασίας ήλθε περί το 1900 στο Άγιον Όρος, αφού εργάσθηκε για ένα διάστημα στο Κάϊρο της Αίγυπτου κοντά στους θείους του, στην υπακοή του πολυεναρέτου Γέροντος Δανιήλ του Σμυρναίου († 1929), στο ησυχαστήριο των Όσιων Αγιορειτών Πατέρων-Δανιηλαίων στα Κατουνάκια. Εδώ εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και χειροθετήθηκε Πνευματικός. Διακρινόταν για την απλότητα των τρόπων του, την ευκοσμία των ηθών, τη χρηστότητα και την τέλεια αμνησικακία του. Ωφελούσε όλους όσοι τον πλησίαζαν, ακόμη και με μόνη τη σεμνότητά του, την καλή συναναστροφή του και καλοκαγαθία του. Είχε χάρισμα καλλιφωνίας και ήταν εξαιρετικός ιεροψάλτης. Κυρίως όμως είχε την υψοποιό ταπείνωση, τη μακαρία αγαθότητα και απλότητα κι έτσι ...

  Ιερομόναχος Χριστόφορος Προδρομίτης, είχε φήμη εναρέτου και λογίου Γέροντας Γεννήθηκε στις Σέρρες το 1822, ο κατά κόσμον Χριστόδουλος Δημητριάδης. Εκεί έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Από παιδί ποθώντας τη μοναχική αφιέρωση πήγε στη γειτονική μονή του Τιμίου Προδρόμου. Μετά από την κανονισμένη δοκιμή εκάρη μοναχός. Συνέχισε τις γυμνασιακές του σπουδές στις Σέρρες. Κατόπιν αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και τη Φιλοσοφική Σχολή των Αθηνών. Μιλούσε άπταιστα λατινικά και γαλλικά. Δίδαξε στις Σέρρες, την Αλιστράτη και το Μελένικο, καθώς επίσης επί διετία στη σχολή της μονής Ιβήρων. Το 1879 διορίσθηκε καθηγητής στην Αθωνιάδα Σχολή, όπου δίδαξε επί οκταετία «μετ’ απαραμίλλου ζήλου και λίαν ευδοκίμως, τον βαθύτατον σεβασμόν και την απεριόριστον εκτίμησιν και αΐδιον ευγνωμοσύνην αποκομίσας ού μόνον των μαθητών αυτού ...

Γεννήθηκε στην περιοχή των Τρικάλων Θεσσαλίας το 1836, από πατέρα ιερέα, από τον οποίο εμπνεύσθηκε τη μεγάλη του αγάπη στη θεία λατρεία. Για θρανίο του είχε το αναλόγιο των εκκλησιών, για αναγνωστικό του το Μέγα Ωρολόγιον, για μουσικό όργανο το Ψαλτήρι, για τραγούδια τους βυζαντινούς ύμνους, για πρότυπα τους αγίους μας. Παιδί εισήλθε στο πέτρινο δάσος των Μετεώρων. Φόρεσε με χαρά ψυχής μεγάλη το ράσο του δόκιμου. Νωρίς βυθίσθηκε στα καθάρια νερά των πλούσιων μοναστηριακών βιβλιοθηκών, λαμβάνοντας παραδείγματα και σοφά διδάγματα. Αντέγραφε αξεκούραστα λόγους χάριτος. Παπα-Χαρίτων ο Πνευματικός, ο σοφός σπηλαιώτης διδάσκαλος Μία δωδεκαετία που παρέμεινε στο θεοβάδιστο όρος Σινά του πρόσφερε πολλά αγαθά στη φιλόθεη, φιλόσια και φιλέρημη ψυχή του. Από εκεί πέταξε για την έρημο του Περιβολιού της Παναγίας ...

Ο Μιχαήλ Ζένιου γεννήθηκε το 1947 στους Τρούλλους Λάρνακας, όπου φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο. Σε ηλικία 11 χρόνων εντάχθηκε στις τάξεις της ΑΝΕ, δηλαδή της Αλκίμου Νεολαίας της ΕΟΚΑ. Κατά τα γυμνασιακά του χρόνια μετοίκησε στη Λευκωσία για να φοιτήσει στο Παγκύπριο Γυμνάσιο και επανερχόταν στους Τρούλλους κατά τις περιόδους των σχολικών διακοπών των Χριστουγέννων, του Πάσχα και του Καλοκαιριού. Στη Λευκωσία ήταν ιδρυτικό μέλος του Χριστιανικού Ομίλου Μαθητών (Χ.Ο.Μ.) της Παλλουριώτισσας, και σύντομα εκλέχθηκε Πρόεδρός του. Αποφοίτησε από το Παγκύπριο Γυμνάσιο με άριστα. Κατατάχθηκε στην Εθνική Φρουρά, όπου υπηρέτησε ως δόκιμος αξιωματικός και ακολούθως φοίτησε στη Φυσικομαθηματική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, με υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ) της Ελλάδας. Επέστρεψε στην Κύπρο το 1971, μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, και εργάστηκε ...

Σχέδιο Ιεράς Μονής Χιλανδαρίου του έτους 1958 Γεννήθηκε στο Πρίμπογι της Ανατολικής Βοσνίας από ευσεβείς γονείς. Είχε και ο ίδιος οικογένεια. Δύο υιοί του έγιναν ιερείς. Η σύζυγός του και η κόρη του μόνασαν. Ο ίδιος ήλθε στη μονή Χιλανδαρίου το 1971 και διακρίθηκε μεταξύ των πατέρων της. Εκάρη μοναχός το 1973. Πρόθυμος στην υπακοή και επιμελής στην εκκλησία. Μέχρι που γέρασε πολύ, αν και αδύναμος, δεν καθόταν στο στασίδι του. Σπάνια καθόταν για λίγη ξεκούραση. Ήταν λιγόλογος, ήπιος και ήρεμος άνθρωπος. ’Έλεγε μόνο τ’ απαραίτητα και σημαντικά. Μόλις τελείωνε η πρωινή ακολουθία, δεν ξεκουραζόταν, αλλά έπιανε αμέσως δουλειά. Διακόνημα είχε να επισκευάζει πορτοπαράθυρα και ό,τι άλλο είχε ανάγκη επιδιορθώσεως, μπαλώματος ή  συντηρήσεως. Το Χιλανδάρι το έβλεπε σαν σπίτι του και το ...

Είναι κάποιες μορφές που δεν ξεχνιούνται με τίποτε. Είναι κάποιες προσωπικότητες που το ανάστημά  τους ξεπέρασε κάθε αναμενόμενη διάσταση. Είναι κάποιοι άνθρωποι που το πέρασμά τους απ’ τη ζωή υπήρξε φάρος φωτεινός και ακτινοβόλος. Μια τέτοια μορφή ήταν ο αείμνηστος ήρωας της κοινότητάς μας, ο Μιχαήλ Ζένιου. Ένας νέος που στα λίγα χρόνια που έζησε πέτυχε να ανακαλύψει το σωστό προορισμό της ζωής. Να έχει στόχους ευγενείς και ανώτερους. Να υπηρετήσει με παλμό και με αγάπη την εκκλησία, την πατρίδα, τη νεολαία. Η προσφορά του δεν ήταν μόνο μεγάλη. Ήταν συνάμα γνήσια και ειλικρινής. Οι αρχές και τα πιστεύω του, ήταν αδιαπραγμάτευτα. Και όλα τα σφράγισε με το νεανικό αίμα του. Με την ηρωική θυσία του τον Αύγουστο του 1974. Ο ΜιχαήλΖένιου ...

  Ο μητροπολίτης Κώου Ναθαναήλ Ο κατά κόσμον Χρυσόστομος Δίκαιος του Δημητρίου και της Κωνσταντίνας γεννήθηκε στο χωριό Αγρίδια της νήσου Ίμβρου το 1919. Βλέποντας ο τότε μητροπολίτης Ίμβρου Ιάκωβος (t 1980) τη μεγάλη άγάπη του για την Εκκλησία, τον έστειλε το 1937 για σπουδές στην Αθωνιάδα Σχολή. Το επόμενο έτος εκάρη μοναχός στη Μεγίστη Λαύρα. Το 1939 χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μιλητουπόλεως Ιερόθεο (t 1956). Το 1944 μετέβη στη Μ. Ανατολή. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στη Γάζα από τον μητροπολίτη Καρυστίας Παντελεήμονα († 1962). Κατετάγη ως στρατιωτικός ιερέας κι έλαβε μέρος στις μάχες του Ρίμινι. Σπούδασε στη συνέχεια στη Θεολογική Σχολή Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές του στη Γαλλία. Το 1953 ανέλαβε σχολάρχης της Αθωνιάδος. Το 1956 εξελέγη επίσκοπος Μιλητουπόλεως και χειροτονήθηκε στο ναό ...

Φωτο:flickriver.com Ο κατά κόσμον Γεώργιος Συκιώτης του Αργυρίου και της Διαλεκτής γεννήθηκε στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής. Το 1910 προσήλθε στο Άγιον Όρος, μετά τον θάνατο της συζύγου του. Το 1911 εκάρη μοναχός. Διετέλεσε προϊστάμενος της μονής του, της Σίμωνος Πέτρας. Επί πολλά έτη, κατά τον Αγιαννανίτη Γέροντα Χρύσανθο († 1981), ήταν βουρδουνάρης της μονής, υπεύθυνος για τα ζώα. Τα ζώα ζούσαν συνήθως ελεύθερα, γιατί δεν υπήρχαν σταύλοι. Κάθε απόγευμα όμως πήγαιναν στον φιλόζωο Γέροντα Γερόντιο, στην περιοχή του Καλαμιτσίου, για να ξεδιψάσουν από την εκεί πηγή. Μόλις άκουγαν τη φωνή του καλού Γεροντίου πήγαιναν κι έτριβαν το κεφάλι τους στο στήθος του. Επικαλούμενος τον άγιο Μόδεστο, τον προστάτη των ζώων, όταν έχανε κάποιο ζώο, αμέσως το έβρισκε. Αν πάλι κάποιο ήταν άρρωστο, ...

    Φωτο:imma.edu.gr Ο κατά κόσμον Κλεάνθης Μπογιατζής γεννήθηκε στο χωριό Σίσκληπο της επαρχίας Κυρηνείας της Κύπρου. Η άγάπη του για την Εκκλησία, τον Χριστό και την αφιέρωση τον έφερε νέο στο 'Άγιον ’Όρος. Προσήλθε στην Ιερά μονή Αγίων Αποστόλων Καρακάλλου το 1898. Εκάρη μοναχός το 1901. Διακρίθηκε ως πρακτικός ιατρός και νοσοκόμος, διακόνων όχι μόνο τους πατέρες της μονής του, αλλά και όλους τους πατέρες του Αγίου Όρους, με ιδιαίτερη προσοχή, άγάπη και φροντίδα. Επί μία πεντηκονταετία υπήρξε ανάργυρος ιατρός, ταπεινός διακονητής, φιλάδελφος και φιλόστοργος προς όλους. Γράφουν περί αυτού: «Διά της πείρας του υπερέβαλε και τους επιστήμονας ιατρούς. Εθεράπευε τους πάντας αναργύρως όσοι προσήρχοντο, εις δε την επούλωσίν των πληγών ήτο απολύτως ειδικευμένος. Εθεράπευεν ακόμη και διά της καλοκαγαθίας και προσήνειας ...

  Ιερομόναχος Βασίλειος Ξηροποταμηνός Γεννήθηκε στο χωριό Βουλισμένη Λασιθίου Κρήτης το 1875, ο κατά κόσμον Μιχαήλ Βλασσάκης. Τα πρώτα του γράμματα έμαθε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του. Οι φτωχοί γονείς του, Παντελεήμων και Καλλιόπη, για να μη ξοδεύουν λάδι για το λυχνάρι, δεν το άναβαν το βράδυ. Ο μικρός Μιχαήλ, που αγαπούσε τη μελέτη και την πρόοδο, μάζευε την ημέρα ξύλα, τη νύχτα τα έκαιγε κι έτσι διάβαζε. Για ένα διάστημα εργάσθηκε ως γραμματεύς δικηγορικού γραφείου. Στη μονή Ξηροποτάμου προσήλθε το 1893. Το 1896 εκάρη μοναχός από τον Γέροντά του Ευγένιο († 1924). Διάκονος χειροτονήθηκε το 1896 και πρεσβύτερος το 1901. Το 1908 προήχθη σε προϊστάμενο. Είχε μεγάλο σεβασμό και υπακοή στον Γέροντά του, ο οποίος του ενέπνευσε την αγάπη προς ...

  Μητροπολίτης πρώην Καρπάθου και Κάσου Νείλος, λιτός, ασκητικός, πένης πάντοτε και ευεργετών Γεννήθηκε στο χωριό Πιαλί Τεγέας της Αρκαδίας το 1836 από ευλαβείς γονείς. Κατά κόσμον ονομαζόταν Νικήτας Σμυρνιωτόπουλος και είχε τέσσερα αδέλφια. Μικρός έκανε και τον τσομπάνη. Κατόπιν φοίτησε στη Ριζάρειο Σχολή Αθηνών. Εικοσάχρονος εισήλθε στη μονή Κουτλουμουσίου, όπου εκάρη μοναχός από τον σεβάσμιο ηγούμενο Ιωάσαφ τον Βυζάντιο. Αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Κατόπιν αναχώρησε για την Έφεσο υπό τον μητροπολίτη Αγαθάγγελο († 1893). Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Διετέλεσε ιεροκήρυκας και δάσκαλος στις Κυδωνιές, στη Σμύρνη και την Έφεσο. Χειροτονήθηκε βοηθός επίσκοπος Ερυθρών. Προήχθη σε μητροπολίτη Καρπάθου και Κάσου. Για δύο έτη ποίμανε την επαρχία του. Παραιτήθηκε και αναχώρησε για το Άγιον Όρος. Μόνασε στην Καλύβη της Υπαπαντής ...

Μοναχός Αρτέμιος Γρηγοριάτης, ντόμπρος, θαρραλέος, λεβέντης Γεννήθηκε στο Γεωργίτσι Λακωνίας το 1848. Προσήλθε στη μονή Γρηγορίου το 1878 κι εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός μετά διετία. Διήλθε από πολλά διακονήματα της μονής με εργατικότητα, αυταπάρνηση και φιλοτιμία. Δεν λησμονούσε καθημερινά το «δι’ ο εξήλθεν του κόσμου». Ποτέ του δεν κατέκρινε κανέναν. Αρκείτο στα ευτελέστερα των ενδυμάτων. Η κλίνη του τον φιλοξενούσε για ελάχιστες ώρες του ημερονυκτίου. Από ώρες πριν, καθήμενος στο σκαμνί του, φορώντας το ράσο και το κουκούλι του ανέμενε το πρώτο τάλαντο. Άλλοτε πάλι έμενε ώρες γονατιστός στο παρεκκλήσι της Αγίας Αναστασίας. Στο στασίδι του πάντα, όρθιος, ακόμη και στη γεροντική ηλικία. Θεωρούσε δικαιολογημένα την κάθε δοκιμασία θεϊκή ευλογία. Τα θαύματα δεν τον παραξένευαν και δεν τον εξέπλησσαν. Τα θεωρούσε φυσικά. Η ...