Το μεγαλύτερο χάρισμα είναι η αγάπη (Απόστολος Παύλος)

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ’

1.  Εάν μιλώ τάς γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αλλά δεν έχω αγάπην, έγινα χαλκός πού δίνει ήχους ή κύμβαλον πού βγάζει κρότους.

2.  Και εάν έχω χάρισμα προφητείας και γνωρίζω όλα τα μυστήρια και όλην την γνώσιν, και εάν έχω όλην την πίστιν, ώστε να μεταθέτω βουνά, αλλά δεν έχω αγάπην, δεν είμαι τίποτε.

3. Και εάν μοιράσω σε ελεημοσύνες όλην μου την περιουσίαν, και εάν παραδώσω το σώμά μου διά να καή, αλλά δεν έχω αγάπην, καμμίαν ωφέλειαν δεν έχω.

4. Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι γεμάτη από ευμένειαν, η αγάπη δεν είναι ζηλότυπη, η αγάπη δεν καυχάται, δεν είναι υπερήφανη,

5. δεν κάνει ασχήμιες, δεν ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δεν λογαριάζει το κακόν,

6. δεν χαίρει διά το κακόν, αλλά συγχαίρει εις την αλήθειαν,

7. όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, ελπίζει για το κάθε τι, υπομένει το κάθε τι.

8. Η αγάπη ποτέ δεν θα παύση να υπάρχη. Εάν είναι προφητείαι, θα καταργηθούν· εάν είναι γλώσσαι, θα παύσουν· εάν είναι γνώσις, θα καταργηθή.

9. Διότι μερικήν γνώσιν έχομεν και μερικήν προφητείαν.

10. Αλλ’ όταν έλθη το τέλειον, τότε το μερικόν θα καταργηθή.

11. Όταν ήμουν νήπιον, εμιλούσα σαν νήπιον, εσκεπτόμουν σαν νήπιον, εσυλλογιζόμουν σαν νήπιον. Όταν έγινα άνδρας, κατήργησα τους νηπιακούς τρόπους.

12. Τώρα βλέπομεν σαν σε καθρέφτη αμυδρώς, τότε όμως θα βλέπωμεν πρόσωπον προς πρόσωπον. Τώρα γνωρίζω μερικώς, αλλά τότε θα έχω πλήρη γνώσιν, όπως είναι και η γνώσις του Θεού δι’ εμέ.

13. Ώστε αυτά τα τρία μένουν: πίστις, ελπίς, αγάπη· μεγαλύτερη όμως από αυτά είναι η αγάπη.