Σχόλια του Κλάους Κένεθ για το πρόσωπο του μακαρίου γέροντος Σωφρόνιος του Έσσεξ

Προς μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα ότι περισσότερες από είκοσι πέντε περίπου χριστιανικές ομολογίες -στις τάξεις των οποίων ανήκαν πολλοί φίλοι μου- πάσχιζαν να με προσελκύσουν στο δικό τους στρατόπεδο, γιατί πίστευαν ότι έτσι θα τους έκανα «διαφήμιση». Στην πραγματικότητα ένιωθα άνετα οπουδήποτε, αν και είχα συχνά την αίσθηση ότι σε αυτή η εκείνη την κοινότητα δεν ήταν δυνατόν να βρω παρά ένα μικρό μέρος της διδασκαλίας του Κυρίου μας. Και αυτό γιατί κάθε κοινότητα εστίαζε στη δική της προσέγγιση όσον αφορά την ερμηνεία των Γραφών.

Έτσι, για κάποιες κοινότητες το μυστήριο της βάπτισης ήταν ότι πιο σημαντικό, ενώ για άλλες κοινότητες τη μεγαλύτερη βαρύτητα είχε η διάδοση του Ευαγγελίου• μάλιστα, ορισμένες από αυτές έδιναν την εντύπωση ότι υπηρετούσαν αποκλειστικά το Βατικανό, ενώ σε άλλες πάλι το κεντρικό θέμα ήταν η Δευτέρα Παρουσία. Για τους καθολικούς ήμουν βαπτισμένος ρωμαιοκαθολικός και ανήκα στην Εκκλησία τους, για τους ευαγγελικούς έγινα αληθινός χριστιανός χάρη στην Εκκλησία τους, ενώ οι προτεστάντες με προέτρεπαν συνεχώς να ασπαστώ τα δόγματα της Εκκλησίας τους… Οι μεννονίτες, οι δαρβιστές, οι αντβεντιστές και άλλες είκοσι περίπου χριστιανικές ομολογίες, όλοι τους ήταν έτοιμοι να με κάνουν δεκτό στους κόλπους της Εκκλησίας τους,το θέμα όμως ήταν σε ποια Εκκλησία ανήκα εγώ. Πάντως,τα περισσότερα από όσα άκουγα ήταν απλώς νοητικά κατασκευάσματα· ελάχιστα πήγαζαν από την καρδιά. Ώσπου μια μέρα σκέφτηκα να δώσω μια συμβουλή στον εαυτό μου: Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου »