Ομιλία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γλυφάδας κ. Παύλου, εκπροσώπου της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Εξόδιο Ακολουθία του Μητροπολίτου Αυστρίας κυρού Μιχαήλ
26 Οκτωβρίου 2011
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος
καί ὁ Μακαριώτατος Πρόεδρος Αὐτῆς,
Ἀρχιεπίσκοπος Άθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος
Κύριος Ἱερώνυμος,
ἐκπροσωπούμενοι ὑπ΄ἐμοῦ τοῦ ἐλαχίστου Συνοδικοῦ Μητροπολίτου,
τήν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος φωνήν, κομίζοντες ἐν Βιέννῃ, κατά τήν ἱερωτάτην ταύτην στιγμήν τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας τοῦ μακαριστοῦ προκαθημένου τῆς ἐν Αὐστρίᾳ καί Οὐγγαρίᾳ παροικούσης Ἐκκλησίας, κυροῦ Μιχαήλ, κλίνομεν γόνυ συμπαθείας καί καταθέτομεν τόν σεβασμόν καί τά συλλυπητήρια ἡμῶν, πρός τό Χριστεπώνυμον Ὀρθόδοξον πλήρωμα τῆς ἐνδόξου ταύτης Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἡ ἐξ ἐπιγείων ἀναχώρησις τοῦ ἐκλεκτοῦ καί ἀρχοντικοῦ Ἱεράρχου, δάκρυα πληροῦσα τούς όφθαλμούς καί θλίψιν τάς καρδίας τῶν ἀνά τήν Ἱεράν ταύτην τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Ἐπαρχίαν, προξενεῖ εἰς τό Ὀρθόδοξον ποίμνιον κενόν ἀγάπης, συμπαραστάσεως, ἀφοσιώσεως, εὐγενείας καί καλωσύνης, χαρίσματα, ἅτινα ἐστόλιζαν τήν ψυχήν καί τό ἀνάστημα τοῦ κεχαριτωμένου Ποιμενάρχου.
Ἡ καθ΄ Ἑλλάδα Ἐκκλησία, στερουμένη τῆς εὐλογημένης τακτικῆς παρουσίας καί συμπροσευχῆς Αὐτοῦ, αἰσθάνεται πτωχοτέρα, διά τήν σιγήν τοῦ μελῳδικοῦ Λειτουργοῦ, τοῦ τήν Τάξιν ἀπαρασαλεύτως τηροῦντος Κληρικοῦ, τοῦ μεστοῦ Θεολογίας Ἱεροκήρυκος, τοῦ εὐπροσηγόρου τῶν τῆς Ἐκκλησίας πραγμάτων συνοδίτου, τοῦ φιλαδέλφως συμπάσχοντος Ἐπισκόπου, τοῦ πάντοτε, μετ΄εὐπρεπείας, μηδείαμα καρδίας προσφέροντος, Ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ.
Ἡ Θριαμβεύουσα τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Ἁγίων Ἐκκλησία, ὑποδεχομένη τήν μακαρίαν Αὐτοῦ ψυχήν, βέβαιον θεωροῦμεν, ὅτι προετοιμάζει εἰς τήν τοῦ ἐπουρανίου Θυσιαστηρίου λειτουργίαν, θέσιν τιμητικήν καί ἀξιόζηλον, διά τόν φιλάνθρωπον καί φιλόθεον, τίμιον καί ἀκάματον, ἐργάτην τοῦ Εὐαγγελίου.
Τήν ἐξ ὕψους παρηγορίαν εἰς ἅπαντα τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν φιλόχριστον λαόν τῆς Θεοσώστου ταύτης Ἱερᾶς Μητροπόλεως ἐπικαλούμενοι, προσευχόμεθα, διά τήν ἀνάπαυσιν τῆς ψυχῆς τοῦ μεγαλοπρεποῦς Ἱεράρχου, καί τήν κατάταξιν αὐτοῦ μετά τῶν Ἁγίων καί τῶν Δικαίων, τούς ὁποίους ὁ προκείμενος μακάριος Ἀνήρ, πάντοτε μετά τοῦ προσήκοντος ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους ἐτίμα, καί λειτουργίας ἀναιμάκτους καί εἰρηνικάς προσέφερε.
Ἡ μνήμη Αὐτοῦ εἴη αἰωνία.
Καλήν Ἀνάστασιν.