Το κουνούπι και ο Ελέφαντας
21 Οκτωβρίου 2011
Παρακολουθώντας τις ειδήσεις καθημερινώς, όλοι οι άνθρωποι συμφωνούν, ότι κάτι πονηρό κυοφορείται στην αμαρτωλή μήτρα της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας μας. Πολλοί υποπτεύονται, ότι ή παγκόσμια οικονομική κρίσι είναι τεχνητή, προσχεδιασμένη και καλώς μελετημένη.
Διότι πώς εξηγείται το γεγονός, ότι οι οικονομίες όλων σχεδόν των ισχυρών κρατών τού πλανήτου κινδυνεύουν από τη μία στιγμή στην άλλη να καταρρεύσουν; Είναι δυνατόν όλα τα κράτη ξαφνικά να άντελήφθησαν, ότι είναι υπερχρεωμένα, ότι έχουν τεράστια ελλείμματα, ότι τα έξοδά τους υπερβαίνουν τα έσοδά τους και ότι δεν ήμπορούν να ξεχρεώσουν τα χρέη τους προς τούς δανειστάς των; Δεν έγνώριζαν την οικονομική τους κατάσταση πέρυσι, προ δύο ή τριών ετών;
Και γιατί χρεώθηκαν τόσο πολύ; Ένα νοικοκυριό δικαιολογείται να παρασυρθεί από την επικρατούσα υπερκατανάλωση και να υπερχρεωθεί. Οικονομικοί κολοσσοί όμως σαν τις Η.Π.Α, την Ιταλία, κ.ά., με παγκοσμίου φήμης οικονομολόγους στα επιτελεία τους και αυστηρούς μηχανισμούς ελέγχου στα λογιστήριά τους, είναι δυνατόν να ισχυρίζωνται, ότι κινδυνεύουν να κάνουν στάση πληρωμών και να παρασύρουν στην ύφεση όλη την ανθρωπότητα;
Και πώς είναι δυνατόν να ασχολούνται όλοι, ηγέτες, τεχνοκράτες, κεφαλαιοκράτες, επενδυτές, οίκοι αξιολογήσεως, επί τόσους μήνες με την πιθανή χρεοκοπία της Ελλάδος, και να κινδυνολογούν, ότι μια τέτοια χρεοκοπία θα γίνει αιτία να διαλυθεί το ευρώ και ή ευρωζώνη, τη στιγμή κατά την οποία το άλλοτε κραταιό δολλάριο της Υπερδυνάμεως κινδυνεύει να μετατροπή σ’ ένα ανεπιθύμητο νόμισμα χωρίς αντίκρυσμα;
Γιατί τόσος θόρυβος για ένα «κουνούπι», με το όποιο ομοιάζει οίκονομικώς ή πατρίδα μας, ή οποία άλλωστε, από τότε πού απέκτησε την εθνική της ανεξαρτησία, δεν έπαυσε ποτέ να είναι χρεωμένη στους ισχυρούς «φίλους» και συμμάχους της, την στιγμή πού κινδυνεύει να σωριασθεί στο έδαφος ένας πελώριος «ελέφαντας», ή πτώση του όποιου θα έχει καταστροφικές συνέπειες για την παγκοσμιοποιημένη ανθρωπότητα;
«Ο ΣΤΑΥΡΟΣ»Σεπτέμβριος 2011
http://aktines.blogspot.com/2011/10/blog-post_1352.html#more