Ο μαραγκός και το φέρετρο

Όπως είναι «μαθημένα τα βουνά στα χιόνια», έτσι και η Εκκλησία είναι συνηθισμένη στους διωγμούς και στους αδίκους κατατρεγμούς. Τα λόγια του Χριστού «ει εμέ έδιωξαν και υμάς διώξουσι» και «εμίσησάν με δωρεάν» (με εμίσησαν άδικα, χωρίς λόγο) είναι (2.000 χρόνια τώρα) για την Εκκλησία μία ζωντανή πραγματικότητα.

Εξ ίσου όμως επαληθεύθηκαν και τα λόγια του Χριστού: «επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω Μου την Εκκλησίαν και ΠΥΛΑΙ ΑΔΟΥ ΟΥ ΚΑΤΙΣΧΥΣΟΥΣΙΝ ΑΥΤΗΣ».

* * *

Ένας από τους φανατικώτερους και σκληρότερους διώκτες της Εκκλησίας του Χριστού ήταν και ο αυτοκράτορας Ιουλιανός ο Παραβάτης. Έκανε στόχο του, να εξαλείψει τον Χριστιανισμό και να αναβιώσει την ψεύτικη και δαιμονική θρησκεία των ειδώλων.

Κάποτε, για να έχει μια προσωπική ενημέρωση για τα αποτελέσματα της προσπάθειας του, έκανε μια μεγάλη περιοδεία σε διάφορες επαρχίες της αυτοκρατορίας του. Έφθασε και στην Αντιόχεια. Εκεί συνάντησε έναν παλιό του γνωστό. Τον Χριστιανό Αγάθωνα, που τον γνώριζε από τα νεανικά του χρόνια. Ο Ιουλιανός θέλησε να τον ειρωνευθεί για την πίστη του στον Χριστό· να του πουλήσει πνεύμα. Τον χαιρέτησε λοιπόν και τον ρώτησε εμπαικτικά:

-Τι γίνεται μ’ εκείνον τον μαραγκό από την Γαλιλαία; Πώς πάνε οι δουλειές του; Έχει ακόμα δουλειά;

Ο Αγάθων τότε απάντησε:

-Βεβαίως, βασιλιά μου. Έχει αρκετή απασχόληση. Τώρα τελευταία φτιάχνει ένα φέρετρο. Για την μεγαλειότητα σου.

Μετά από 6 μήνες ο Ιουλιανός πέθαινε σε μια μάχη εναντίον των Περσών με την κραυγή: «Νενίκηκάς με, Γαλιλαίε!».

Πράγματι! Με πόση ακρίβεια η Ιστορία δικαιώνει τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που παρατηρούσε: «Από πόσους πολεμήθηκε η Εκκλησία. Αλλά ποτέ δεν νικήθηκε! Πόσοι τύραννοι! Πόσοι στρατηγοί! Πόσοι βασιλείς! Ο Αύγουστος, ο Τιβέριος, ο Γάϊος, ο Κλαύδιος, ο Νέρων, άνθρωποι με τεράστια δύναμη, την πολέμησαν, ένω βρισκόταν ακόμη στα σπάργανα της. Αλλά δεν κατάφεραν να την ξερριζώσουν… Που είναι, όσοι πολέμησαν την Εκκλησία;

»Δεν γίνεται πια λόγος γι’ αυτούς. Έχουν λησμονηθή…

»Που είναι η Εκκλησία;

«Υψώνεται υπεράνω του ουρανού και λάμπει περισσότερο και από τον ήλιο. Είναι οδυνηρό να κλωτσάει κανείς σε μυτερά καρφιά. Δεν χαλάει τα καρφιά. Τα πόδια του ματώνει… Τίποτε δεν είναι δυνατώτερο από την Εκκλησία, άνθρωπε. Αν έχεις πόλεμο με έναν άνθρωπο, ή θα νικηθείς ή θα νικήσεις. Αν έχεις πόλεμο, όμως, με την Εκκλησία είναι αδύνατον να νικήσεις… Ακουέτωσαν ταύτα έλληνες. Ακουέτωσαν ιουδαίοι…».

(Αρχιμ. Σάββα Δημητρέα, Δίδαξόν με τα δικαιώματά σου, Εκδ. Ι. Μ. Προφήτου Ηλιού, σ. 17)