Το Γενέθλιον της Παναγίας – Πανηγυρίζει η Ι.Μ.Κύκκου

του Μητροπολίτου Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ

Η εορτή της Γεννήσεως της Παναγίας έχει ιδιαίτερη θέση μέσα στο ετήσιο εορτολόγιο της Εκκλησίας μας που συνδέεται άμεσα με την μοναδικότητα του προσώπου της Παναγίας μας στο έργο της εν Χριστώ σωτηρίας μας. Αν η πρώτη γυναίκα της δημιουργίας του Θεού, η Έυα, με την ανυπακοή της μαζί με τον Αδάμ, μας οδήγησαν μακρυά από τον Παράδεισον, με την έλευση του θανάτου στη ζωή μας, η υπακοή της Παναγίας μας στο θέλημα του Θεού μας οδήγησε στην Ανάσταση της Ανθρωπίνης φύσεως στο Πρόσωπο του Ιησού Χριστού και κατά συνέπεια ολόκληρη την ανθρωπότητα.

Η Παναγία μας διεδραμάτισε σημαντικό και κορυφαίο ρόλο στην όλη ιστορική εμφάνιση του Χριστιανισμού στο προσκήνιο της παγκόσμιας Ιστορίας. Η όλη της ζωή είναι ένα αξιοθαύμαστο γεγονός, στην πραγματικότητα ένα θαύμα του Θεού. Γεννήθηκε με θαυματουργικό τρόπο από πολύ ηλικιωμένους, αλλά πολύ ευσεβείς και πιστούς γονείς, τους οποίους η Εκκλησία μας ονομάζει Θεοπατέρες, τον Ιωακείμ και την Άννα. Η Εκκλησία μας, αναφερόμενη στην Γέννηση της Θεοτόκου, τονίζει ότι η Γέννηση της «χαράν εμήνυσε πάση τη οικουμένη» διότι εξ αυτής «ανέτειλε ο ήλιος της Δικαιοσύνης» δηλαδή ο Ιησούς Χριστός που μας έσωσε. Ο Νομπελίστας ποιητής μας Ελύτης χρησιμοποίησε τον στίχο αυτό της εορτής της Παναγίας μας στην Ιστορική πορεία του Έθνους, τον οποίο ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης Θεοδωράκης μελειοποίησε και έγινε δημοτικό τραγούδι του λαού μας, «Της Δικαιοσύνης ήλιε Νοητέ» στο γνωστό «Αξιον Εστίν», που προέρχεται πάλι από τους ύμνους που αναφέρονται στο πρόσωπο της Παναγίας μας.

Η πράξη της Παναγίας μας να απαντήσει θετικά στην κλήση του Θεού για τη σωτηρία μας δεν είχε ατομικό χαρακτήρα. Είχε χαρακτήρα συλλογικό, απαντά εκ μέρους ολόκληρης της Ανθρωπότητας, γιατί έπρεπε να διαφυλαχθεί το αγαθόν της ελευθερίας που ο Θεός χάρισε στους προτοπλάστους, το αυτεξούσιον. Έτσι το έργο της Θείας Οικομονίας διά την εν Χριστώ σωτηρία μας πραγματοποιείται και με τη δική μας ανθρώπινη συνγκατάθεση. Η Παναγία μας ως ο κορυφαίος ευσεβής άνθρωπος της παγκόσμιας κοινωνίας με την παρουσία της από της μικράς της ηλικίας στον χώρον του Ναού, έστω και ορφανή, προσευχόμενη και δεόμενη δι’ όλους μας, έγινε η «κεχαριτωμένη», έγινε η «ανύφευτη Νύμφη», που έδωσε την δική της σάρκα στον Υιόν και Λόγον του Θεού διά την εν Χριστώ σωτηρίαν μας.

Ως άνθρωπος η Παναγία μας υπόφερε πολύ, έζησε την ορφάνεια, που μπορεί να ζήσει το κάθε παιδί στην ηλικία της και στην συνέχεια, όσοι δεν μπορούσαν να δούν την παρουσία του Θεού στη ζωή της, όταν γέννησε στην φάτνη των αλόγων το Βρέφος Ιησού, ήσαν έτοιμοι να την πετροβολήσουν, ως άπιστη πλανεμένη γυναίκα που έμεινε έγκυος χωρίς να πατρευτεί. Κι αυτός ακόμη ο αρραβωνιαστικός της ήταν έτοιμος να την εγκαταλείψει. Ο Ιωσήφ ο Μνήστωρ έμεινε μαζί της επειδή επενέβηκε ο Θεός στη ζωή του με τον Αρχάγγελον. Μόλις γεννήθηκε το Βρέφος Ιησού, ο μεγαλύτερος δυνάστης της εποχής ο κακούργος Βασιλιάς Ηρώδης κυνηγούσε το Βρέφος με ολόκληρο στρατό να το δολοφονήσει. Τελικά σκότωσε χιλιάδες αθώα βρέφη.

Τα μεγαλύτερα κακά μπορούν να μας τα κάνουν αυτοί που έχουν υλική δύναμη και βρίσκονται μακρυά από το Θεό, όπως ο Χίτλερ και οι σύγχρονοι δικτάτορες που βλέπουμε στις αραβικές χώρες.

Όταν διά τον φόβο των Ιουδαίων έντρομοι οι Μαθητές του Χριστού έτρεχαν να κρυβούν φοβούμενοι για τη ζωή τους, η Παναγία μας βρέθηκε στην πρώτη γραμμή κοντά στον Υιόν της μέχρι τον Γολγοθά. Άγγιξε τα αθώα αίματα του Μοναχογιού της που έτρεχαν από τον παράνομο Σταυρόν του Μαρτυρίου. Την έπνιγε το δίκαιο, γιατί ήταν σίγουρη ότι ο Υιός της ήταν αθώος. Είναι τραγικό και επώδυνον να βλέπεις το παιδί σου να πεθαίνει άδικα, ανυπεράσπιστο. Να τιμωρείται για πράγματα που δεν έκανε. Να βλέπει την κακία αμαρτωλών ανθρώπων και απατεώνων που χρησιμοποιούν μάλιστα και την πολιτική και στρατιωτική εξουσία της εποχής για την μεγαλύτερη αδικία που έγινε στον κόσμο. Να καταδικάζουν με την πιο ατιμωτική μορφή του θανάτου Εκείνον που ομίλησε για την δικαιοσύνη, για την αγάπη, για την προστασία των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για την αλληλοβοήθεια των ανθρώπων. Όλη αυτή την αδικία και τον πόνο έζησε η Παναγία μας.

Η χαρά της Αναστάσεως απάλυνε τον μεγάλο της πόνο. Η Παναγία μας διαδραματίζει πλέον κορυφαίον ρόλον στην οργάνωση της Πρώτης Εκκλησίας. Στον χώρον που ζούσε γίνονται οι πρώτες συνάξεις των Μαθητών του Χριστού, εκεί γίνεται η εκλογή του Ματθία στη θέση του προδότη Ιούδα, εκεί τελούνται οι πρώτες Ευχαριστιακές συνάξεις, οι πρώτες Θείες Λειτουργίες. Η Παναγία μας καθοδηγεί τους πάντες με την ευσέβεια της και τις προσευχές της και την ακλόνητη πίστη της στο Θεό.

Παντού κτίζονται Ναοί και Μοναστήρια για να τιμηθεί το πρόσωπο της Παναγίας μας, ως πρότυπο υπακοής στο θέλημα του Θεού. «Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιμο μοι κατά το ρήμα σου». Το ίδιο προσεύχονται καθημερινά κι όλοι οι χριστιανοί στην ανάγνωση της Κυριακής προσευχής «Πάτερ ημών…. γεννηθήτω το Θέλημα σου…Το θέλημα του Θεού είναι η εν Χριστώ σωτηρία μας.

Σήμερα πανηγυρίζει κι η γνωστή Ιερά, Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή Κύκκου, όπου η θαυματουργός Εικόνα που ιστόρησε κατά την τοπική παράδοση ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Λουκάς, γίνεται το κέντρο εκφράσεως της ευσέβειας του λαού μας. Πονεμένες και τραυματισμένες ψυχές με βαθειά πίστη στο Θεό και ακλόνητη ελπίδα στις πρεσβείες της υπεραγίας και Δεσποίνης ημών Θεοτόκου καταρρέουν ως ευλαβείς προσκυνητές στα βουνά του Κύκκου για να εκκλησιασθούν, να ανάψουν ένα κερί για τη χάριν της δεόμενοι υπέρ υγείας πάντων ημών και δικαιώσεως των αδικημένων, υπέρ αναρρώσεως των εν ασθενεία ευρισκομένων αδελφών ημών, της επιστροφής των προσφύγων εις τας πατρογονικάς αυτών εστίας, υπέρ ανευρέσεως των αγνοουμένων, υπέρ προστασίας και φωτισμού των εν εξουσία ευρισκομένων αδελφών ημών, υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου……και της ενότητος και ομοψυχίας ημών…….

Για δέκα αιώνες η Ιερά Μονή Κύκκου μέσα από τις ψαλμωδίες και τις προσευχές των χιλιάδων μοναχών της και το φιλανθρωπικό, εθνικό, θρησκευτικό, πολιτιστικό και ανθρωπιστικό και ιεραπστολικό της έργο κατέστη το πνευματικό μαργαρήτι της προσφοράς της Αγάπης της Αγιωτάτης Εκκλησίας της Κύπρου και της Παγκόσμιας Ορθδοξίας. Το άγιο Πρόσωπον της Παναγίας μας μεταμόρφωσε τα άβατα βουνά του Κύκκου σε επίγεια πνευματική Γέφυρα που μας οδηγεί στους Ουρανούς, στη Βασιλεία του Θεού, στον Παράδεισον.

Πηγή: http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=6770