Εμάς δεν μας έδιωξαν με τη βία από τον τόπο μας τον οποίο σήμερα κτίζουν μεγάλες εταιρείες; – Της Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη

Ξεσηκώθηκε σάλος με τις εξαγγελίες του Τραμπ ότι θα διώξει τους Παλαιστινίους από τη Γάζα και θα τη μετατρέψει σε Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής. Λες και πρώτη φορά συμβαίνει κάτι τέτοιο. Πόση υποκρισία, επιτέλους. Σε μας τι έκαναν πριν από πενήντα χρόνια; Δεν μας έδιωξαν με τις ευλογίες των ισχυρών όλης της γης και μας ανάγκασαν με τη βία να εγκατασταθούμε αλλού; Ξεριζωμένοι και πλάνητες. Δεν ζούμε εδώ και πενήντα χρόνια μακριά από τη γη των προγόνων μας; Δεν έδωσαν τα σπίτια και τα χωράφια μας σε επήλυδες της Ανατολής; Δεν νέμονται το βιος μας όλο αλλότριοι άνθρωποι; Δεν μπούκαραν μεγαλόσχημες εταιρείες με βαρύγδουπα ονόματα που έκτισαν τη γη μας;

• Της Ζήνας Λυσάνδρου-Παναγίδη, Φιλoλόγου, M.Sc. Η.Π.Α.,τ. Δήμαρχος κατεχόμενου Λευκονοίκου, Αμμοχώστου

Για χρόνια δεν βλέπαμε όλη την παραλία του βόρειου μέρους του νησιού μας να γεμίζει με τουριστικά καταλύματα, επαύλεις και ολόκληρα χωριά τα οποία έκτιζαν εταιρείες από διάφορες χώρες;
Προσφάτως, αφού έκτισαν όλη την παραλία του Τρικώμου με εκείνους τους τερατόμορφους πύργους, πέρασαν και στα ενδότερα. Άρχισαν να κτίζουν τη Μεσαορία μας. Ύψωσαν τεράστιες πολυκατοικίες στα νότια του κοιμητηρίου μας στο Λευκόνοικο! Βρήκαν τη γη και τη μαγαρίζουν! Έτοιμα οικόπεδα!

Κι οι πρόγονοί μας που την πότισαν με τον ιδρώτα τους, συνήθιζαν να κτίζουν τα σπίτια τους το ένα δίπλα στο άλλο, για να μείνει η γη για να την καλλιεργούν. Αυτή η πλούσια, εύφορη, παχιά γη της πεδιάδας μας που, σαν χόρταινε από το νερό της βροχής, αποζημίωνε με το παραπάνω τους γεωργούς της. Αν γιωρκήσει η Μεσαρκά…

Κι αυτοί οι παγκόσμιοι κλέφτες, γιατί ήρθαν από όλη τη γη οι εκμεταλλευτές μας για να επιτελέσουν το ανίερο έργο τους, δεν μπορούν να αφουγκραστούν τον πόνο και τον καημό της γης και των ανθρώπων της. Η γη μας δεν είναι για τσιμέντωμα. Είναι για να δέχεται τους σπόρους του σιταριού στα σπλάχνα της, να ρουφά το νερό της βροχής αλλά και το νερό που κουβαλούν από το βουνό οι χείμαρροί μας, να ετοιμάζει τα στάχυα. Κι ύστερα να έρθουν οι θεριστικές μηχανές, παλαιότερα οι θεριστάδες, για να θερίσουν τον ευλογημένο καρπό.

Αυτή είναι η προσφορά της γης μας. Αυτός είναι ο προορισμός της. Η τάξη των πραγμάτων η ευλογημένη! Δεν είναι οι ουρανομήκεις κατασκευές αλλότριων ανθρώπων. Δεν συνάδουν με τον χώρο και την ιστορία του…

«Συνελόντι ειπείν», ασφαλώς και κανένας νουνεχής άνθρωπος δεν δέχεται να τον εκδιώκουν με τη βία από τον τόπο του. Δεν υπάρχει πιο ευλογημένος άνθρωπος από αυτόν που ζει στη γενέθλια γη του. Είναι η πατρίδα του. Εκεί που πρωταντίκρισε το φως του ήλιου! Γιατί, όπως μας θυμίζει η αγωνίστρια, η ποιήτρια, η φιλόλογος και Υπουργός μας, Κλαίρη Αγγελίδου,
«άμα ξεριζωθείς από το σπίτι σου, δεν έχεις δέντρο να κρεμάσεις τα όνειρά σου».

Εμείς, όμως, ελπίζουμε στον Θεό! Κι όπως συχνά μας θυμίζει ο συμμαθητής μου, ο Γέροντας Εφραίμ ο Βατοπαιδινός: «έως τώρα μιλούν οι δυνατοί της γης. Ο Θεός δεν μίλησε ακόμη. Κι αν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός δεν έχει τα δικά του;»

«Θαρσείνχρη», λοιπόν. «Τάχ’ αύριονέσσεταιάμεινον!»