Ο Οικουμενικός Πατριάρχης από το Άμπου Ντάμπι για τα διδάγματα της Α’ Οικουμενικής Συνόδου, το Πάσχα 2025 και τις σύγχρονες προκλήσεις

Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος ήταν ο κεντρικός ομιλητής στο Διεθνές Συνέδριο “World Policy Conference”, που έλαβε χώρα στις 13 Δεκεμβρίου στο Άμπου Ντάμπι.

Γραφείο ρεπορτάζ ope.gr

Ο Παναγιώτατος βρίσκεται στο Άμπου Ντάμπι από τις 11 του μηνός και συνοδεύεται από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γέροντα Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ και τον Πανοσιολ. Μ. Εκκλησιάρχη κ. Αέτιο, Διευθυντή του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου.

Στην ομιλία του μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην επέτειο των 1700 ετών από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας, τον κοινός εορτασμό του Πάσχα με τους Καθολικούς το οποίο συμπίπτει εφέτος ημερομηνιακά, και την αντιμετώπιση των σύγχρονων προβλημάτων.

Ακολουθούν, σε ελεύθερη μετάφραση, αποσπάσματα από την ομιλία του Παναγιωτάτου:

«Το επερχόμενο έτος, το 2025, έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς εορτάζουμε τα 1.700 χρόνια από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας. Το 325, ο αυτοκράτορας Μέγας Κωνσταντίνος επέδειξε αξιοσημείωτη προνοητικότητα συγκεντρώνοντας χριστιανούς επισκόπους από όλη την γνωστή τότε οικουμένη , για να αντιμετωπίσουν πρωτίστως πιεστικά θεολογικά ζητήματα, τα οποία συνδέονταν με ζητήματα κοινωνικής συνοχής και ενότητας της αυτοκρατορίας. Η έκδοση του Διατάγματος περί ανεξιθρησκείας, γνωστό και ως «Διάταγμα των Μεδιολάνων», το 313, σημείο καμπής όχι μόνο στην ιστορία του Χριστιανισμού, αλλά και της θρησκείας γενικότερα, καθώς και η νίκη του Μεγάλου Κωνσταντίνου επί του Λικίνιου το 324 αποτέλεσε θρησκευτικό ορόσημο», είπε αρχικά.

«Όπως οι σύγχρονες παγκόσμιες δυσκολίες, τα προβλήματα που καλούνταν να αντιμετωπίσει ο Μέγας Κωνσταντίνος απαιτούσαν τη διατήρηση της ισορροπίας μεταξύ ενότητας και ποικιλίας, εξουσίας και ελευθερίας, ιστορίας και προόδου. Ο τρόπος με τον οποίο ο Αυτοκράτορας προσέγγισε την κοινωνική ειρήνη και τον θρησκευτικό πλουραλισμό παρέχει μια διορατική προοπτική για την τρέχουσα αναζήτησή μας για παγκόσμια κατανόηση και συνεργασία», ανέφερε.

Πάσχα 2025

«Οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν ο Κωνσταντίνος και οι Πατέρες της Νίκαιας –τη διατήρηση της ενότητας μεταξύ της ποικιλίας, την αντιμετώπιση των κοινωνικοοικονομικών αδικιών και την προώθηση της ειρήνης– μοιάζουν εκπληκτικά με τις προκλήσεις της εποχής μας, καθώς συγκεντρωνόμαστε σε αυτόν τον ιστορικό χώρο. Η Εκκλησία της Νίκαιας εκδήλωσε ευαισθησία απέναντι σε όσους έχουν αποκοπεί από την κοινωνία μαζί της και έδειξε ενδιαφέρον για όσους δεν καταλαβαίνουν τη φωνή της. Αυτή η συνειδητοποίηση μας βοηθά σήμερα να αντιμετωπίσουμε τα σύγχρονα προβλήματα», υπογράμμισε.

«Ένα πραγματικό βήμα προς την αποκατάσταση των παλαιών συγκρούσεων είναι η έκκληση του Οικουμενικού Πατριαρχείου προς τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και τον αδελφό μας τον Πάπα Φραγκίσκο της Ρώμης να επιστρέψουν στο Ιουλιανό ημερολόγιο για τον κοινό υπολογισμό του Πάσχα. […]Αυτή η ρεαλιστική πρόταση παρουσιάζει έναν καθαρό δρόμο προς την ενότητα. Ο κοινός εορτασμός μπορεί να ενισχύσει την αμοιβαία κατανόηση και τον διάλογο μεταξύ των χριστιανικών παραδόσεων. Αυτό το timing αποκαλύπτει ότι, στους βασικούς μας εορτασμούς, διατηρούμε κοινά σημεία παρά τις μακροχρόνιες διαιρέσεις. Ο κοινός εορτασμός της Ανάστασης του Χριστού μάς βοηθά να αναγνωρίσουμε το κοινό μας παρελθόν και να προχωρήσουμε προς τη μελλοντική ενότητα. Αυτή η κοινή Εορτή θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε άλλες διαφορές, δείχνοντας ότι η κοινή μας πίστη μάς επιτρέπει να υπερβούμε τις προηγούμενες διαιρέσεις και να συνεργαστούμε για τη δόξα του Θεού», επεσήμανε.

Το δίδαγμα της Α’ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας

«Εμπνευσμένοι από τη σοφία και τη σύγχρονη εμπειρία της Α’ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας, προτείνουμε μερικές εφικτές ενέργειες που μπορούμε να κάνουμε για να τιμήσουμε την πνευματική μας κληρονομιά, ενώ αντιμετωπίζουμε ζητήματα της τρέχουσας κοινωνίας. Η σοφία της Νίκαιας μάς διδάσκει ότι οι παγκόσμιες προκλήσεις απαιτούν παγκόσμιες απαντήσεις που βασίζονται σε κοινές αξίες και αμοιβαίο σεβασμό. Αυτές οι συστάσεις προέρχονται από ενδελεχή μελέτη της ιστορίας και των σύγχρονων αναγκών, ενσωματώνοντας επομένως την αρχαία γνώση με την παρούσα αναγκαιότητα», δήλωσε.

Η αντιμετώπιση των σύγχρονων προκλήσεων

«Η Ορθόδοξη Εκκλησία κατέχει ιδιαίτερη θέση στην αντιμετώπιση παγκόσμιων προβλημάτων αφού, αν και δεν συμμετέχει σε πολιτικές εκστρατείες, η μαρτυρία της για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την πνευματική ελευθερία έχει πολιτική συνάφεια. Αυτή η λεπτή μέθοδος επιτρέπει στην Εκκλησία να παραμείνει προσηλωμένη στον πνευματικό της στόχο, ενώ παράλληλα προσθέτει σημαντικά στον δημόσιο διάλογο. Η αλληλεπίδρασή μας με τις σύγχρονες ανησυχίες πηγάζει από τη βασική μας αφοσίωση στην ανθρώπινη άνθηση και την πνευματική ευημερία και όχι από την πολιτική φιλοδοξία. Η διατήρηση αυτής της προσεκτικής ισορροπίας μάς βοηθά να προσεγγίζουμε επείγοντα παγκόσμια προβλήματα χωρίς περιορισμούς από πολιτικούς στόχους. Εστιάζοντας αντ’ αυτού στις οικουμενικές αξίες που προάγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την κοινωνική αρμονία, η ευθύνη μας συνίσταται κυρίως στην παροχή ηθικής κατεύθυνσης και πνευματικής διορατικότητας που υπερβαίνει τις πολιτικές διαιρέσεις. Αυτή η στρατηγική μας επιτρέπει να διατηρήσουμε την πνευματική μας ακεραιότητα, ενώ, ωστόσο, δεν μας εμποδίζει να συμμετέχουμε σε σημαντικές συζητήσεις όπως η οικονομική δικαιοσύνη, οι τεχνολογικές εξελίξεις και η κλιματική κρίση. Υπό αυτό το πρίσμα, μπορούμε να προωθήσουμε μια πιο ολιστική προσέγγιση στα παγκόσμια προβλήματα που σέβεται τη Θεϊκή σοφία καθώς και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια», τόνισε.

«Αντιμετωπίζοντας τις σημερινές προκλήσεις, πρέπει να θυμόμαστε το διαρκές μάθημα που αποκομίσαμε από την Α’ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας: η πραγματική επιτυχία προκύπτει από την αρμονική ενσωμάτωση της πνευματικής σοφίας και της πρακτικής διακυβέρνησης. Ο επικείμενος κοινός εορτασμός του Πάσχα το 2025 δεν χρησιμεύει μόνο ως ημερολογιακή ευθυγράμμιση, αλλά και ως σημαντικό σύμβολο της πιθανής ενοποίησης μεταξύ των χριστιανικών παραδόσεων. Αυτή η μοναδική σύγκλιση παρουσιάζει μια ευκαιρία να μετατραπεί η συμβολική ενότητα σε απτή σχέση. Αντλώντας έμπνευση από το παράδειγμα που έθεσε η Νίκαια, μπορούμε να συνεργαστούμε για να διασφαλίσουμε ότι αυτή η εκδήλωση θα λειτουργήσει καταλυτικά προς όφελος της κοινωνίας. Όπως οι πρόγονοί μας πριν από δεκαεπτά αιώνες, το μονοπάτι που έχουμε μπροστά μας απαιτεί την ενσωμάτωση της πνευματικής μας κληρονομιάς με πρακτικές λύσεις. Ας αδράξουμε αυτή την κατάλληλη στιγμή για να δημιουργήσουμε συνεργατικές συνδέσεις μεταξύ της θρησκευτικής σοφίας και της σύγχρονης γνώσης που θα ωφελήσουν τις μελλοντικές γενιές», κατέληξε.

Διαβάστε ολόκληρη την ομιλία στα αγγλικά ΕΔΩ