Φιλοξενία

Εὰν ὑποδεχθῆς (για φιλοξενία) κάποιον ἐπίσημο καὶ λαμπρὸ καὶ δείξης μεγάλη προθυμία, δὲν ἔκανες τίποτε ἀξιοθαύμαστο᾽ διό τὸ ἀξίωμα τοῦ φιλοξενουμένου ἐξαναγκάζει πολλὲς φορὲς καὶ τὸν ἀφιλόξενο νὰ δείχνη κάθε καλὴ διάθεσι. Ὅμως τὸ πιὸ ὑπέροχο καὶ ἀξιοθαύμαστο εἶναι ὅταν καὶ τοὺς τυχόντες καὶ τοὺς περιφρονημένους καὶ τοὺς εὐτελεῖς νά τοὺς δεχόμαστε μὲ πολλὴ καλωσύνη. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστός, ὑποδεχόμενος αὐτοὺς ποὺ ἐνεργουν ἔτσι, ἔλεγε᾽ «ἐφ᾽ ὅσον τὸ κάνετε σ᾽ ἕναν ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς ἀδελφούς μου τοὺς ἐλαχίστους, σ᾽ ἐμένα τὸ κάνατε». Καὶ πάλι «ἔτσι δὲν εἶναι θέλημα τοῦ Πατέρα σας, νὰ χαθη ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐλαχίστους αὐτούς». Καὶ πάλι «ὅποιος σκανδαλίση ἕναν ἀπὸ τοὺς ἀσήμαντους αὐτούς, του συμφέρει νὰ κρεμάση μυλόπετρα γύρω ἀπὸ τὸν λαιμό του καὶ νὰ ρι φθη στὴ θάλασσα”. Καὶ παντοῦ πολὺς λόγος γίνεται ἀπὸ τὸν Χριστὸ γιὰ τοὺς μικροὺς καὶ ἐλαχίστους.

~ Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου