Ὅταν σᾶς ἔρχονται κακοὶ λογισμοὶ (Ἅγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ)

Ὅταν σᾶς ἐπισκέπτονται κακοὶ λογισμοὶ γιὰ ὁποιονδήποτε, παλέψτε μὲ τὴν κακὴ αὐτὴ σκέψη γιὰ τὸν ἀδελφό μας ἢ τὴν ἀδελφή μας!

Τότε θὰ διαφυλάξετε τὴν ἑνότητα τῆς ζωῆς, τὴν ἑνότητα τῆς ἀγάπης στὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ μας.

Οἱ ἄνθρωποι δὲν γνωρίζουν ὅτι, ὅταν διαλογίζονται κάτι κακὸ σὲ κάποια γωνιὰ τοῦ σπιτιοῦ τους, στὴ «φωλιά» τους, καταστρέφουν τὸ μεγάλο σῶμα ὅλης τῆς ἀνθρωπότητος.

Ἀπὸ τοὺς κακοὺς αὐτοὺς λογισμοὺς καὶ τὶς ἀρνητικὲς διαθέσεις πρὸς τὸν ἀδελφὸ, συντρίβεται ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος καὶ αἰσθάνεται τὴ δυστυχία του.

Αὐτὸ εἶναι πολὺ λεπτὸ πράγμα. Ποτὲ δὲν μποροῦμε νὰ εἴμαστε βέβαιοι, ὅτι ἡ ἄσχημη σκέψη μας δὲν εἶναι ἡ πρώτη σκέψη ἀλλὰ ἡ ἀντανάκλαση τῆς κακῆς διαθέσεως, τῆς ἀσυμπάθειας, τοῦ θυμοῦ ἢ τοῦ ἐκνευρισμοῦ τῆς ἀδελφῆς ἢ τοῦ ἀδελφοῦ ἐναντίον μας.

Ὡστόσο, κάθε κακὴ σκέψη ποὺ ἐμφανίζεται μέσα μου ἀντανακλᾶται ἀρνητικὰ στὶς σχέσεις μου. Ἡ καρδιὰ τοῦ ἄλλου ἀνθρώπου αἰσθάνεται τὴν ἄσχημη αὐτὴ ἐνέργεια.

Καὶ τότε συμβαίνει ἔτσι, ὥστε κατὰ κάποιον τρόπο ἡ ἀρνητικὴ σκέψη γιὰ τὸν ἀδελφό μου νὰ φαίνεται πραγματικὰ «δικαιωμένη», δηλαδὴ νὰ ἀνταποκρίνεται στὴν πραγματικὴ διάθεσή του.

Τότε στερεώνεται ἡ δυσμενὴς σχέση, καὶ μπορεῖ νὰ φθάσει ὡς τὸ πάθος.

Καὶ μὲ τὸν τρόπο αὐτό, ἐφόσον ποτὲ δὲν γνωρίζουμε, ἐπαναλαμβάνω, ἂν πραγματικὰ οἱ σκέψεις μας ἦταν καθαρὲς ἢ ἂν οἱ κακὲς αὐτὲς σκέψεις ἦρθαν ἀρχικὰ σέ μᾶς, καὶ ἔπειτα στὸν ἀδελφὸ ἢ τὴν ἀδελφή μας, εἶναι κατὰ συνέπεια προτιμότερο πάντοτε νὰ μετανοοῦμε γιὰ κάθε κακή μας σκέψη ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ ἐσωτερικὰ ἐνώπιον τοῦ ἀδελφοῦ, ἀναγνωρίζοντας ὡς ἔνοχο τὸν ἑαυτό μας καὶ ὄχι ἄλλο πρόσωπο.

Τότε, σὲ ὅλες τὶς περιπτώσεις θὰ ὑπάρχει πνευματικὸ κέρδος γιὰ τὸν ἴδιο τὸν ἄνθρωπο. Ἂν ἐγὼ ἄρχισα πρῶτος νὰ σκέφτομαι ἀρνητικὰ καὶ ἔπειτα μετανοήσω, μὲ αὐτὸ σβήνω τὴ φωτιὰ τῆς ἐμπάθειας.

Ἂν ἄρχισε ὁ ἄλλος, τότε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἡ ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐχθρούς μας θὰ ἐμφανιστεῖ μὲ αὐτὴ τὴ μορφὴ τῆς μετανοίας καὶ ὄχι μὲ τὴν ἐνοχοποίηση τοῦ ἀδελφοῦ μου. Κατὰ τὸν λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου, λοιπόν, «ἀναπληροῦμεν τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ».

Ἂν καὶ ἀπὸ τὶς δυὸ πλευρὲς ὑπάρξει ἐνέργεια αὐτοῦ ἀκριβῶς τοῦ εἴδους, τότε, μὲ τὸν τρόπο αὐτό, διεξάγοντας πολὺ ταπεινὴ πάλη μὲ κάθε κακὸ λογισμό, μὲ κάθε ἀρνητική, ἄσχημη σκέψη γιὰ τὸν ἀδελφό μας, χωρὶς νὰ παραδίδουμε τὴν καρδιά μας σὲ ἐκεῖνο πού μᾶς καταστρέφει, μποροῦμε νὰ οἰκοδομήσουμε γνήσια μοναστικὴ ζωή.

 Πηγή: agiazoni.gr