Δρόμος Σπάρτης- Καλαμάτας: Ο πιο όμορφος και επικίνδυνος δρόμος στην Ελλάδα

Δύο ώρες περίπου με το αυτοκίνητο, μέσα σε πυκνό δάσος από έλατα, ανάμεσα σε απόκρημνους βράχους και βρύσες με τρεχούμενο νερό, περνά ο δρόμος που συνδέει την πόλη της Σπάρτης με την Καλαμάτα.

Μέσω αυτής της πορείας οι ταξιδιώτες έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν ένα άγριο και πυκνό τοπίο, το οποίο, αν μη τι άλλο, τους αποζημιώνει.

Η διαδρομή που ενώνει τη Σπάρτη με την Καλαμάτα μέσω Ταϋγέτου θεωρείται από τις πιο όμορφες στην Ελλάδα, ωστόσο οι συνεχείς κατολισθήσεις έχουν μετατρέψει το μαγευτικό αυτό δρόμο σε «άβατο», υποβαθμίζοντας την περιοχή και τις επιχειρήσεις, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μεγάλο πλήγμα στον τουρισμό των εν λόγω περιοχών.

Η διαδρομή περνά μέσα από το βουνό στην κυριολεξία, τον Ταΰγετο, φτάνοντας σε υψόμετρο τα 1.300 μέτρα. Ο επιβλητικός Ταΰγετος εκτείνεται στη Λακωνία και στη Μεσσηνία, και σε ένα μικρότερο μέρος του στην Αρκαδία.

Γραφικά χωριά πλαισιώνουν από την πλευρά και της Καλαμάτας και της Σπάρτης αντίστοιχα, με μοναδική ομορφιά. Η Τρύπη κοντά στη Σπάρτη και η Αρτεμισία κοντά στην Καλαμάτα. Παραπάνω από μια δεκαετία πριν, κατά μήκος του δρόμου υπήρχαν διαφόρων ειδών πάγκοι, με μικροπωλητές ντόπιους που πουλούσαν φρούτα, λαχανικά, μυρωδικά και άλλα τοπικά προϊόντα.

Βουνό… τα προβλήματα
Κάθε χειμώνα παρουσιάζονται σοβαρά προβλήματα στη διαδρομή λόγω των κακών καιρικών συνθηκών. Δεν είναι λίγες οι φορές που τεράστια βράχια ξεκολλάνε από τις άγριες βουνοκορφές, προκαλώντας σοβαρές ζημιές στο οδόστρωμα, ακόμα και σε διερχόμενα οχήματα. Τα προηγούμενα χρόνια είχαν σημειωθεί ατυχήματα από τις πτώσεις βράχων στο οδόστρωμα, όπως και υλικές ζημιές σε οχήματα, ακόμα και τραυματισμούς μοτοσικλετιστών.

Έτσι, εκτός από τη διαδρομή που είναι αρκετά απαιτητική για τους οδηγούς και χρειάζεται έμπειρη οδήγηση για να περάσει κανείς τους φιδίσιους ανηφορικούς δρόμους, χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή σε περίπτωση που επικρατούν άσχημες καιρικές συνθήκες.

Σε πολλά σημεία της διαδρομής υπάρχουν καθιζήσεις και κατολισθήσεις, ενώ τα πλέγματα που έχουν τοποθετηθεί για προστασία, είναι μια σταγόνα στον ωκεανό, αφήνοντας πολλά σημεία της βραχώδους διαδρομής ακάλυπτα.

Όταν αρχίζει να ανηφορίζει η διαδρομή προς το βουνό, χρησιμοποιείται μόνο η μία λωρίδα κυκλοφορίας λόγω των σοβαρών καθιζήσεων και κατολισθήσεων κατά μήκος της. Με αυτόν τον τρόπο η ήδη απαιτητική διαδρομή γίνεται ακόμα πιο επικίνδυνη, γεγονός που συμπληρώνεται από την ελλιπή προειδοποιητική σήμανση στα πιο δύσκολα σημεία της. Σε κάποια σημεία φαίνεται να έχει στρωθεί πρόχειρα νέα άσφαλτος, δημιουργώντας «μπαλώματα» στους δρόμους, δίχως συνέχεια, αφήνοντας εκτεθειμένα τα χωμάτινα κομμάτια στις άγριες καιρικές συνθήκες.

«Με ψίχουλα δε βγαίνει αποτέλεσμα»
«Με ψίχουλα δε βγαίνει αποτέλεσμα» τονίζει στο notospress ο προϊστάμενος της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων Π.Ε. Μεσσηνίας, Παναγιώτης Γιαννακέας. Το έργο αποκατάστασης της κατολίσθησης στον παλιό δρόμο Σπάρτης – Καλαμάτας υλοποιείται από την εργολαβία της Περιφέρειας Πελοποννήσου.

Σύμφωνα με τον κ. Γιαννακέα, έχει δοθεί παράταση μέχρι τα τέλη Απριλίου για την ολοκλήρωση του έργου. Ωστόσο, βάσει νεότερων εκτιμήσεων και κατόπιν σχετικής υπόδειξης από τους υπευθύνους του, θα χρειαστεί συμπληρωματική παράταση, με το έργο να υπολογίζεται να ολοκληρώνεται στα τέλη Μαΐου.

«Λύσεις με ασφάλεια» προσπαθεί να δώσει η Διεύθυνση Τεχνικών Έργων στο δύσκολο έργο της αποκατάστασης» σημειώνει ο κ. Γιαννακέας. Οι προσπάθειες που γίνονται αυτή τη στιγμή, δυστυχώς, μοιάζουν με «μπαλώματα», όπως λέει χαρακτηριστικά ο προϊστάμενος κ. Γιαννακέας, καθώς τα «μέτωπα» που χρήζουν άμεσης αποκατάστασης είναι πάρα πολλά.

Το άνοιγμα του δρόμου, το 1950-1960, έγινε με μέσα που προκάλεσαν ανεπανόρθωτη ζημιά στο εσωτερικό του εδάφους. Τα ανεξέλεγκτα ανοίγματα με πυρίτιδα δεν έγιναν υπολογισμένα, αλλά είχαν ως συνέπεια να προκληθεί σοβαρή εσωτερική ζημιά και στο υπέδαφος, που δεν έπρεπε να αλλοιωθεί. Το αποτέλεσμα, λοιπόν, είναι μέσα στις ρωγμές του βραχώδους εδάφους να σχηματίζεται πάγος –λόγω του υψόμετρου του Ταϋγέτου-, που είναι τεχνικά αδύνατον να αντιμετωπιστεί.

Τα προβλήματα είναι πολλά και εμφανίζονται ολοένα και περισσότερα. Οι κατολισθήσεις, σύμφωνα με τον κ. Γιαννακέα, οφείλονται στη σύσταση του υπεδάφους που είναι ευαίσθητο στις καθιζήσεις, στη μεγάλη υδροφορία του υπεδάφους και στη διευθέτηση των επιφανειακών υδάτων. Ακόμα, πέρα από το Τουριστικό, εμφανίζονται σοβαρά προβλήματα στην Αρτεμισία, κοντά στην ταβέρνα «Κούπιτσα», όπου έχει δημιουργηθεί ένα ακόμα πρόβλημα με κατακρήμνιση του πρανούς, ύψους 20 μέτρων.

Για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά τα συγκεκριμένα προβλήματα δεν αρκεί ο προϋπολογισμός που έχει εγκριθεί. Σε ένα έργο που εκτιμάται ότι θα έπρεπε να δαπανηθούν τουλάχιστον 9 εκατομμύρια, το ποσό των 3 εκατομμυρίων δεν επαρκεί. «Αν το κράτος δεν ήταν “φτωχό”, δε θα υπήρχαν τέτοια ζητήματα» τονίζει ο κ. Γιαννακέας.

«Όχι» στην εγκατάλειψη
Τα τελευταία χρόνια η πλειονότητα του κόσμου προτιμά να κατευθυνθεί στη Μεσσηνία μέσω του αυτοκινητόδρομου (Σπάρτη-Λεύκτρο-Καλαμάτα), κυρίως για ασφάλεια. Μολονότι η διαδρομή μέσω του αυτοκινητόδρομου έχει μεγαλύτερη χιλιομετρική απόσταση, και απαιτείται η πληρωμή διοδίων, φαίνεται να είναι και η πιο αξιόπιστη για τους οδηγούς αυτοκινήτων.

Μπορεί η μορφολογία του βουνού να δημιουργεί συνεχώς φόβο για την ασφάλεια του δρόμου, όμως αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι θα πρέπει να εγκαταλειφθεί η περιοχή. Παρά τις αδυναμίες της, δεν παύει να αποτελεί μια διαδρομή υψηλού φυσικού κάλλους. Συνεπώς, πρέπει να γίνει πρόβλεψη για την ανάπτυξή της. Πρόκειται για μια περιοχή πόλο έλξης για πιθανούς επενδυτές που θέλουν να εκμεταλλευτούν θετικά την ομορφιά και τη μοναδικότητα του τοπίου.

Ο Ταΰγετος μπορεί να αξιοποιηθεί τουριστικά και αυτό το αποδεικνύει και η δραστηριοποίηση νέων επιχειρήσεων, που προσπαθούν να προσελκύσουν τουρισμό στο βουνό και κατά τη χειμερινή περίοδο. Επιπλέον, αξίζει να προστατευτούν οι δυνατότητες καλλιέργειας, π.χ. πατάτας, στις περιοχές αυτές, που θα μπορούσαν να αναπτύξουν τον πρωτογενή τομέα.

«Θέλει επιμέλεια και σωστή διαχείριση» ο δρόμος Σπάρτης-Καλαμάτας, επισημαίνει ο κ. Γιαννακέας και συμπληρώνει ότι ένα μόνιμο συνεργείο συντήρησης θα βοηθούσε σημαντικά στην άμεση αντιμετώπιση μικρο-κατολισθήσεων, που θα αποτρέψουν τη δημιουργία μεγαλύτερων κατολισθήσεων και προβλημάτων γενικότερα.

Στους κατοίκους του Ταϋγέτου, αλλά και στους λάτρεις του, δεν αξίζει μόνο να χαίρονται ένα ασφαλές οδικό δίκτυο, αλλά και να αναπτυχθεί η περιοχή τους όπως ακριβώς τους αναλογεί.

 

ΠΗΓΗ: notospress.gr, Της Ειρήνης Κοντογιάννη