Το καλύτερο δώρο!

Μια νύχτα
του Δεκεμβρίου
του 400 μ.χ.
ο όσιος Ιερώνυμος
άφησε
το ασκητήριο του
και πήγε
στην Βηθλεέμ
στην αγία Φάτνη.

Ξαφνικά ακούστηκε
να προφέρει το όνομά του
μια γλυκιά φωνή:
–Ιερώνυμε!

Ξαφνιάστηκε ο Όσιος.

–Ιερώνυμε!
ξανακούστηκε η φωνή.

–Τι δώρο θα μου κάνεις,
καθώς πλησιάζει
η γιορτή Μου;

Ήταν η γλυκιά φωνή
του Ιησού.

Ξέσπασε σε λυγμούς
ο Άγιος
και έπεσε σε συλλογή.

Πέρασαν λίγα λεπτά
και μετά τόλμησε
να ψελλίσει:

–Κύριε, δεν βρίσκω κάτι.

Η φωνή του Χριστού
ξανακούστηκε:

–Ιερώνυμε,
τις αμαρτίες σου θέλω.
Δώσε μου
τις αμαρτίες σου!

–Τις αμαρτίες μου;

Τι να τις κάνεις, Κύριε,
τις αμαρτίες μου;

-Τις θέλω
γιατί γι’αυτό
έγινα άνθρωπος.

Για να τις συγχωρέσω!

*π.Σπ.Ρ.