Ο Όσιος Θωμάς ο διά Χριστόν σαλός και το τέλος της επιδημίας πανούκλας!

(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)

(24 Απριλίου 594 μ.Χ.)

Ο Όσιος Θωμάς έγινε μοναχός στη Συρία. Έζησε μία εξαιρετικά ενάρετη ζωή αλλά φοβόταν μην τυχόν και πέσει σε υπερηφάνεια από τον έπαινο των άλλων.

Προκειμένου να κρύψει την αρετή του, άρχισε να μιμείται τη ζωή των δια Χριστόν σαλών. Αν και οι άλλοι πίστευαν ότι ο Θωμάς ήταν απρόσεκτος και σαλός, ο ηγούμενος της μονής γνώριζε την κρυμμένη αρετή του και του έδινε μερικές φορές πολύ υπεύθυνες αρμοδιότητες.

Κατά την διάρκεια της εκπλήρωσης μιας τέτοιας διακονίας ο Θεός τον έκανε γνωστό με θαυματουργικό τρόπο.

Συγκεκριμένα, ο όσιος στάλθηκε στην Αντιόχεια για να πάρει τις ετήσιες μοναστηριακές προμήθειες, οι όποιες συνήθως δίνονταν από τον ίδιο τον Πατριάρχη Αντιοχείας.

Εκείνη την εποχή την πατριαρχική πόλη την είχε χτυπήσει συμπτωματικά μία επιδημία πανούκλας.

Καθώς ο όσιος περίμενε στην Αντιόχεια, πλησίαζε κατά διαστήματα έναν συγκεκριμένο ιερέα, τον όποιο έλεγαν Αναστάσιο και με ένα σαλό τρόπο, ζητιάνευε ελεημοσύνη για τη μονή του.

Μία από αυτές τις φορές, ο π. Αναστάσιος χτύπησε πολύ άσχημα τον άγιο.

Όταν εκείνοι που ήταν παρόντες διαμαρτυρήθηκαν για αυτήν την συμπεριφορά, ο όσιος τους ηρέμησε και τους είπε: «Στο μέλλον, ούτε εγώ θα πάρω, ούτε ο Αναστάσιος θα δώσει».

Η προφητεία γρήγορα εκπληρώθηκε, καθότι ο μεν π. Αναστάσιος κοιμήθηκε την επομένη
ήμερα, ο δε άγιος ενώ επέστρεφε στη μονή του, αρρώστησε καθώς πέρναγε από τα προάστια της Αντιόχειας και λίγο αργότερα κοιμήθηκε στην εκκλησία του Αγίου Ευθυμίου, όπου είχε πάει να προσευχηθεί.

Το λείψανο του οσίου ενταφιάστηκε στο κοιμητήριο για τους ξένους μαζί με μερικούς άλλους νεκρούς.

Εδώ όμως συνέβη ένα θαυμαστό γεγονός η γη ανύψωσε τα άλλα νεκρά σώματα που ήταν μαζί με τον άγιο στον κοινό τάφο.

Αυτό το περιστατικό αναφέρθηκε στον Πατριάρχη Εφραίμ ο όποιος ερεύνησε το θέμα.

Έβαλαν πάλι τα σώματα στο κοινό τάφο, αλλά αυτά πάλι ξεβράστηκαν στην επιφάνεια της γης. Ακούγοντας αυτό ο Πατριάρχης, παρήγγειλε να ξεθαφτεί το σκήνωμα του μοναχού.

Όταν αυτό αποκαλύφθηκε από το χώμα, βρέθηκε να είναι άφθαρτο και να ευωδιάζει.

Τότε μετέφεραν το λείψανο του οσίου στην Αντιόχεια με εορταστική πομπή.

Το τοποθέτησαν σε έναν ξεχωριστό τάφο και διαπιστώθηκε πως σταμάτησε η πανούκλα την ημέρα που τα λείψανα μπήκαν στην πόλη.

Έτσι, ορίστηκε η μνήμη του Οσίου να εορτάζεται στις 24 Απριλίου, την ημέρα που έγινε η
μεταφορά του λειψάνου του στην Αντιόχεια.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο, «Ημείς μωροί διά Χριστόν, Βίος και πολιτεία οσίων σαλών», έκδοση Ιεράς Καλύβας Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου Νέα Σκήτη Αγίου Όρους.

Πηγή: pemptousia.gr