Τα λόγια πληγώνουν

Όταν κριτικάρουμε κάποιον, είναι σαν να του λέμε ότι αυτό που έκανε ή παρέλειψε να κάνει ήταν λάθος, αλλά και ότι είναι ανεπαρκής ή κακός ως άτομο.

Η κριτική δημιουργεί πολλά προβλήματα, ορισμένα από τα οποία είναι τα εξής:

Η κριτική πληγώνει: Αυτός είναι ο σκοπός της. Είναι σαν να χαστουκίζεις κάποιον με τα λόγια σου.

Η κριτική καταστρέφει: Κανείς δε νιώθει καλά όταν τον κριτικάρουν, διότι η κριτική καταρρακώνει τους πάντες.

Η κριτική κατηγορεί: Σε κανέναν δεν αρέσει να τον κατηγορούν για κάτι που έκανε ή που δεν έκανε. Οι κατηγορίες δεν υποδεικνύουν τη σωστή ενέργεια. Απλώς επικεντρώνονται στο λάθος.

Η κριτική κλείνει τους ανθρώπους στον εαυτό τους: Ορισμένοι υιοθετούν αμυντική στάση. Άλλοι δε λένε τίποτε, δεν κάνουν τίποτε.

Η κριτική δημιουργεί θυμό: Ορισμένοι αντιδρούν στην κριτική θυμώνοντας και αρχίζουν να ανταποδίδουν τα σχόλια.

Ειδικότερα, η ιδέα που οι έφηβοι έχουν για τον εαυτό τους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ιδέα που οι συνομήλικοί τους έχουν για αυτούς.
Ο έφηβος πιο πολύ επηρεάζεται από τις επιδράσεις που δέχεται από τους συνομηλίκους του παρά από την οικογένειά του.

Με αποτέλεσμα όταν απορρίπτεται από αυτούς με ταμπέλες, συγκρίσεις και ταπεινώσεις, τότε, απομόνωση, αίσθημα μειονεκτικότητας, μη ομαλή προσαρμογή να επιδρούν αρνητικά στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
Ίσως οι συνομήλικοί του να μην εννοούσαν αυτά που είπαν. Πιθανόν να ξεχάσουν σύντομα τα λόγια τους. Αλλά το παιδί ή ο έφηβος δε θα τα ξεχάσει.

 

( Βιβλιογραφία: 1) Επικοινωνόντας με τα παιδιά, Bonnie Miller, 2003
2) Ψυχολογία του εφήβου με εισαγωγή στην ψυχολογία του παιδιού, Κώστας Γ. Μάνος, δ΄ έκδοση, εκδ. Γρηγόρη
Αθήνα 1997