Όσιος Παΐσιος: Η αμαρτία είναι έξω από την λογική!

Ο Θεός είναι πολύ κοντά μας, άλλα και πολύ ψηλά.
Για να “κάμψη” κανείς τον Θεό, ώστε να κατεβή να μείνη μαζί του, πρέπει να ταπεινωθή και να μετανοήση.

Τότε ο πολυεύσπλαχνος Θεός, βλέποντας την ταπείνωση του, τον υψώνει ως τους Ουρανούς και τον αγαπάει πολύ. “Χαρά έσται εν τω ουρανώ επί ενί αμαρτωλώ μετανοούντι”, λέει το Ευαγγέλιο.

Ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο τον νου, για να αναλογίζεται το σφάλμα του, να μετανοή και να ζητάη συγχώρηση.

Ο αμετανόητος άνθρωπος είναι σκληρό πράγμα.

Είναι πολύ ανόητος, επειδή δεν θέλει να μετανοήση, για να απαλλαγή από την μικρή κόλαση που ζη, η οποία τον οδηγεί στην χειρότερη, την αιώνια.

Έτσι στερείται και τις επίγειες παραδεισένιες χαρές, οι oποίες συνεχίζουν στον Παράδεισο, κοντά στον Θεό, με τις πολύ μεγαλύτερες χαρές, τις αιώνιες.

Όσο ο άνθρωπος βρίσκεται μακριά από τον Θεό, είναι εκτός εαυτού.
Βλέπεις, στο Ευαγγέλιο γράφει ότι ο άσωτος υιός “εις εαυτόν ελθών είπε· πορεύσομαι προς τον πατέρα μου”.

Δηλαδή, όταν συνήλθε, όταν μετάνοιωσε, τότε είπε: “Θα επιστρέψω στον πατέρα μου”.

Όσο ζούσε στην αμαρτία, ήταν εκτός εαυτού, δεν ήταν στα λογικά του, γιατί η αμαρτία είναι έξω από την λογική.

Απόσπασμα από το βιβλίο, Γέροντος Παϊσίου, “Πνευματικός αγώνας, Λόγοι Γ’”, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, Σουρωτή Θεσσαλονίκης.