Μέγας Βασίλειος: Ολόκληρη η ζωή του Κυρίου μάς παιδαγωγεί προς την ταπεινοφροσύνην!

Συνέχεια από εδώ: http://www.diakonima.gr/?p=495481

Κάθε φοράν αυτά και παρόμοια να επαναλαμβάνωμεν εις τον εαυτόν μας εναντίον της υπερηφανείας, διά να υψωνώμεθα, αφού ταπεινώνομεν τους εαυτούς μας με το να μιμούμεθα την άκραν ταπείνωσιν του Κυρίου, που κατέβη από τον ουρανόν και να προχωρούμεν αντιθέτως, από την ταπείνωσιν εις εξαίσιον ύψος.

Διότι πράγματι ολόκληρον την ζωήν του Κυρίου την ευρίσκομεν να μας παιδαγωγή προς την ταπεινοφροσύνην.

Ενώ ήταν βρέφος, δεν τον έβαλαν εις κρεββάτι, αλλά εις το σπήλαιον και εις το παχνί.

Επέρασε την ζωήν του εις το σπίτι του ξυλουργού και της πτωχής μητέρας, υπακούων εις την μητέρα και εις τον αρραβωνιαστικόν αυτής.

Εδιδάσκετο και ήκουε πράγματα, τα οποία δεν είχεν ανάγκην να ακούση· ερωτούσε και με τας ερωτήσεις του εθαυμάζετο διά την σοφίαν του.

Υπετάσσετο εις τον Ιωάννην, και ο Δεσπότης εδέχετο το βάπτισμα από τον δούλον.

Δεν ανθίστατο εις κανένα από αυτούς που εξεγείροντο εναντίον του, ούτε αντέτεινε την άρρητον εξουσίαν που είχεν, αλλ’ υπεχωρούσεν ωσάν εις περισσότερον δυνατούς και επέτρεπεν εις την πρόσκαιρον εξουσίαν να φανερώνη την δύναμίν της.

Εμπρός εις τους αρχιερείς εστέκετο εις στάσιν δικαζομένου· εις τον ηγεμόνα προσήγετο και υπέμεινε την δίκην και μολονότι ημπορούσε να αποδείξη ότι ψεύδονται οι συκοφάνται, υπέμεινε διά της σιωπής την συκοφαντίαν των.

Επτύετο από τους δούλους και τους τιποτένιους υπηρέτας· παρεδίδετο εις τον θάνατον και μάλιστα εις τον πιο αισχρόν διά τους ανθρώπους θάνατον.

Έτσι επέρασεν όλα τα στάδια ως άνθρωπος από την γέννησιν ως το τέλος της ζωής.

Και ύστερα από αυτήν την ταπείνωσιν φανερώνει την δόξαν και μαζί με τον εαυτόν του δοξάζει και αυτούς που μαζί του έγιναν άδοξοι.

Απ’ αυτούς πρώτοι είναι οι μακάριοι μαθηταί· αυτοί που πτωχοί και γυμνοί διέτρεξαν ολόκληρον την οικουμένην, χωρίς να έχουν την σοφίαν του λόγον, χωρίς να συνοδεύωνται από πλήθος υπηρετών, αλλά μοναχοί και σαν αλήτες και έρημοι διέτρεχαν την ξηράν και την θάλασσαν· εμαστιγώνοντο, ελιθοβολούντο, εδιώκοντο και τέλος εφονεύοντο.

Αυτά είναι δι’ ημάς πατρικά και θεία διδάγματα.

Αυτούς ας μιμηθούμεν, διά να ανατείλη εις ημάς από την ταπείνωσιν αιώνιος δόξα, η τελεία και αληθινή δωρεά του Χριστού.

Απόσπασμα από την “Ομιλίαν περί ταπεινοφροσύνης” του Μεγάλου Βασιλείου, όπως δημοσιεύεται σε απόδοση στην νεοελληνική, στον τόμο “Μ. Βασιλείου έργα 6”, της σειράς Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, των Εκδόσεων Πατερικαί Εκδόσεις “Γρηγόριος Παλαμάς”. Εισαγωγή, κείμενο, μετάφραση, σχόλια Βασίλειος Ψευτογκάς.