Άγιος Συμεών: Έρχεται με κάποιαν μορφήν, αλλά μορφήν Θεού!

Συνέχεια από εδώ: http://www.diakonima.gr/?p=492590

Αυτά είναι, αδελφοί, τα θαυμαστά έργα του Θεού προς ημάς!

Όσον ημείς αναβαίνομεν τας βαθμίδας της τελειότητος, δεν έρχεται πλέον εις ημάς όπως προηγουμένως χωρίς μορφήν ή σχήμα ο μη έχων μορφήν και σχήμα θεός, ούτε κάμνει την παρουσίαν και τον ερχομόν του φωτός του προς ημάς σιωπηρώς.

Αλλά πώς έρχεται;
Έρχεται με κάποιαν μορφήν, αλλά μορφήν Θεού.

Διότι ο Θεός δεν παρουσιάζεται με σχήμα ή με εικόνα, αλλά δεικνύεται απλώς σχηματισμένος εις ακατανόητον και ακατάληπτον και άμορφον φως διότι τίποτε περισσότερον από αυτά δυνάμεθα να είπωμεν, τότε παρουσιάζεται καθαρά και γνωρίζεται πολύ καλώς, και βλέπεται καθαρά ο αόρατος, ομιλεί και ακούει χωρίς να φαίνεται, και ως εάν να συνομιλούν δύο φίλοι ο ένας απέναντι εις τον άλλον, συνομιλεί αυτός που είναι από την φύσιν του Θεός με εκείνους που έγιναν από αυτόν και με την ιδικήν του χάριν θεοί, και ωσάν πατήρ στοργικός αγαπά τα παιδιά του και αγαπάται από αυτά υπερβολικώς και γίνεται εις αυτούς παράξενον θέαμα και ακόμη φοβερώτερον ακρόαμα, το οποίον δεν δύναται ούτε να περιγραφή από αυτούς όπως αρμόζει, ούτε επιδέχεται να το αποσιωπήση κανείς· με την σφοδράν επιθυμίαν αυτού πάντοτε φλεγόμενοι (οι πιστοί) και διδασκόμενοι από αυτόν μυστικώς, άλλοτε μεν γράφουν θρηνολογούντες διά τα ξένα πάθη, άλλοτε δε εμφανίζουν δημοσία τα ιδίκά των πταίσματα.

Και άλλοτε μεν διηγούμενοι ευχαρίστως τας προς αυτούς παρασχεθείσας ευεργεσίας και ενεργείας της θείας χάριτος, δοξολογούν θεολογικώς εκείνον, ο οποίος τους μετέβαλε κατά τρόπον που ταιριάζει εις τον Θεόν· άλλοτε δε -εάν τύχη να ακούσουν να λέγεται κάτι αντίθετον και εσφαλμένον περί της σωτηρίας μας- αφού το διορθώσουν σύμφωνα με το μέτρον της γνώσεως του θείου θελήματος που τους εδόθη, το γράφουν, παραθέτοντες τας μαρτυρίας από τας θείας Γραφάς και δεν δύνανται να εφησυχάσουν τελείως ή να χορτασθούν από την διήγησιν.

Διά ποίον λόγον;
Επειδή δεν ανήκουν πλέον εις τον εαυτόν των, αλλ’ εις το Άγιον Πνεύμα που ευρίσκεται εντός των, το οποίον και τους κινητοποιεί και ενεργοποιείται πάλιν υπ’ αυτών, και γίνεται μέσα εις την ψυχήν των όλα όσα ακούει να λέγωνται εις τας θείας Γραφάς περί της βασιλείας των ουρανών, δηλαδή μαργαρίτης, σπειρί συναπιού, προζύμι, νερό, φωτιά, ψωμί, ποτόν ζωής, πηγή ζωντανή και αναβλύζουσα ποταμούς πνευματικών λόγων, λόγων θείας ζωής, λαμπάς, κρεββάτι, νυφικόν δωμάτιον, νυμφίος, φίλος, αδελφός και πατήρ.

Διατί όμως προσπαθώ, λέγων τόσα πολλά, να διηγηθώ τα πάντα αφού αυτά είναι αναρίθμητα;

Διότι πώς είναι δυνατόν ανθρωπίνη γλώσσα να μετρήση και να διηγηθή με λόγους, εκείνα τα οποία μάτι ανθρώπου δεν είδε και αυτί δεν ήκουσε και δεν τα εσκέφθη ούτε τα επεθύμησε ποτέ κανείς;

Πράγματι είναι ακατόρθωτον. Διότι καίτοι είναι όλα αυτά εντός μας επειδή έχομεν εντός μας και περιφέρομεν μαζί μας τον χορηγόν αυτών Θεόν, εν τούτοις δεν είμεθα εις θέσιν ούτε με τον νουν μας να τα μετρήσωμεν ούτε με τον λόγον να τα διηγηθώμεν.

Απόσπασμα από την Α’ Ευχαριστία του Αγίου Συμεών του Νέου Θεολόγου, η οποία περιέχεται, στο βιβλίο «Συμεών του Νέου Θεολόγου», 3ος τόμος, «Κατηχήσεις ΚΑ’ – ΛΔ’, Ευχαριστία 1-2», της σειράς βιβλίων Άπαντα των Αγίων Πατέρων, των εκδόσεων Ωφελίμου Βιβλίου. Μετάφραση, σχόλια Ηλίας Τσιάκος, θεολόγος, νομικός.