Οι επτά Μακκαβαίοι
1 Αυγούστου 2010
«Αυτοκράτωρ εστὶ των παθων ο ευσεβὴς λογισμός». Ο ευσεβὴς λογισμὸς είναι κυρίαρχος και εξουσιαστής επὶ των παθών. Αυτό με περίσσια ανδρεία απέδειξαν οι επτὰ αδελφοὶ Μακκαβαίοι με τη στάση τους απέναντι στον βασιλιὰ της Συρίας Αντίοχο, όταν αυτὸς τους έταξε δόξες, τιμές και επίγειες απολαύσεις, αν αυτοί καταπατούσαν τόν Μωσαϊκό νόμο και έτρωγαν από τα απαγορευμένα φαγητά που τους πρόσφερε.
Προηγήθηκε ο ενενηκονταετής διδάσκαλός τους, Ελεάζαρος, που εφάρμοσε στο έπακρο το νόμο που τους δίδασκε, με αποτέλεσμα ο Αντίοχος να τον ρίξει στὴ φωτιά. Εμπνεόμενα από τη θυσία του γέροντα διδασκάλου τους, τα επτά αδέλφια κράτησαν την ίδια γενναία στάση απέναντι στο βασιλιά, όταν τους κάλεσε μπροστά του.
Στην αρχή ο Αντίοχος προσπάθησε να τους κολακεύσει με διάφορα εγκώμια για τη νιότη τους. Τους είπε ότι αν έτρωγαν από τα ειδωλόθυτα που τους πρόσφερε, θα απολάμβαναν μεγάλες τιμές, και φυσικά θα τους έσωζε από το θάνατο. Τότε οι επτά αδελφοί απάντησαν στον Αντίοχο: «χαλεπώτερον γαρ αυτού του θανάτου νομίζομεν είναι σου τον επί τη παρανόμω σωτηρία ημών έλεον». Δηλαδή, είναι περισσότερο επιβλαβής και απ’ αυτόν το θάνατο, νομίζουμε, η συμπάθειά σου για την παράνομη σωτηρία μας. Εξοργισμένος τότε ο Αντίοχος, με τροχούς, φωτια και ακόντια, έναν – έναν τους σκότωσε όλους.
Όταν είδε αυτό η μητέρα τους Σολομονή, ρίχτηκε μόνη της στη φωτιά και έτσι όλοι μαζί πήραν το στεφάνι του μαρτυρίου.
