Όσιος Ιουστίνος: Δημιουργηθείς θεοειδής ο άνθρωπος έχει και την θεοειδή ελευθερίαν!

Έναντι του Θεανθρώπου και ως Προσώπου και ως Εκκλησίας, ίσταται ο άνθρωπος με την θεοειδή φύσιν του.

Δημιουργηθείς θεοειδής ο άνθρωπος έχει και την θεοειδή ελευθερίαν, η οποία έχει απεράντους διαστάσεις.

Κατά την ελευθέραν θέλησίν του ο άνθρωπος δύναται και τον Θεόν να απορρίψη και τον διάβολον να εκλέξη.

Ούτος δύναται να καταστή «Θεός κατά χάριν», αλλά και διάβολος κατά την ελευθέραν θέλησίν του.

Το αυτεξούσιον θέλημα του ανθρώπου φυσικώς και θεαρέστως χρησιμοποιούμενον οδηγεί αυτόν προς τον Θεόν και ενώνει με Αυτόν· χρησιμοποιούμενον δε παρά φύσιν, δηλαδή κατά κατάχρησιν οδηγεί προς τον διάβολον και ενώνει με αυτόν.

Τρανή απόδειξις τούτου είναι όλη η ιστορία του ανθρωπίνου γένους.

Διά τούτο ο Θεός έγινεν άνθρωπος, ώστε εν τη θεανθρωπίνη υποστάσει Του να δείξη εις τον άνθρωπον πως δύναται ούτος να χρησιμοποιή ορθώς και κανονικώς το αυτεξούσιον θέλημά του και πώς διά της χάριτος να οικοδομήση εαυτόν εις χριστοειδη άνθρωπον, τελειοποιούμενον και τελειοποιούντα την θεοείδειάν του.

Διά τον σκοπόν ακριβώς αυτόν ίδρυσεν επί του εαυτού Του την Εκκλησίαν Του εν τη οποία δίδει τας αναγκαίας εις τον άνθρωπον θείας δυνάμεις.

Γενόμενος «σύσσωμος» του θεανθρωπίνου σώματος της Εκκλησίας (Εφ. 3, 6) ο άνθρωπος διά της χάριτος των μυστηρίων και των κατά χάριν αρετών της Εκκλησίας φθάνει εις τον θεόσδοτον προορισμόν του, γίνεται δηλαδή Θεός κατά χάριν.

Η σωτήριος σοφία του χριστιανού, συνίσταται εις το να υποτάξη εκουσίως την ελευθέραν θέλησίν του εις το θέλημα του Θεού, όπως ο Χριστός εν τη θεανθρωπίνη Υποστάσει Του ήνωσε την ανθρωπίνην θέλησίν Του εις την θείαν.

Η σχέσις και ένωσις αυτή της θείας και ανθρωπίνης θελήσεως του Χριστού είναι ο βασικός νόμος της ζωής του θεανθρωπίνου σώματός Του, της Εκκλησίας.

Συμφώνως προς αυτόν τον κανόνα τα μέλη της Εκκλησίας πρέπει να υπακούουν εκουσίως και εν αγάπη εις το θέλημα του Χριστού και τοιουτοτρόπως να αποκτούν την σωτηρίαν και την αιώνιον ζωήν και θέωσιν εις την βασιλείαν της ελευθερίας και της αγάπης του Χριστού.

 

Απόσπασμα από το βιβλίο του Αρχ. Ιουστίνου Πόποβιτς (οσίου Ιουστίνου), “Ορθόδοξος Εκκλησία και Οικουμενισμός”, των εκδόσεων Ορθόδοξος Κυψέλη. Μετάφραση Ιερομονάχων Αμφιλοχίου Ράντοβιτς, Αθανασίου Γιέβτιτς.