Γιατί τα μοναστηριακά φαγητά είναι πιο νόστιμα από τα ηγεμονικά;

Στους ευσεβείς επισκέπτες που έρχονταν για πνευματική ωφέλεια, ο όσιος Θεοδόσιος, ηγούμενος της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, παρέθετε μαζί με τη θεία διδασκαλία και γεύμα με ψωμί, κρασί και φαγητά του μοναστηριού. Αυτό το έκανε αρκετές φορές και στον ηγεμόνα Ιζιασλάβο, ο οποίος κάποτε, ενώ έτρωγε, είπε στον όσιο:
– Στο σπίτι μου, πάτερ, υπάρχουν όλα τα καλά του κόσμου. Οι υπηρέτες μου είναι άριστοι γνώστες της μαγειρικής τέχνης. Και όμως, τα ηγεμονικά μου φαγητά ποτέ δεν έχουν τη νοστιμάδα που βρίσκω στα δικά σας. Για εξήγησέ μου, σε παρακαλώ, που οφείλεται η επιτυχία σας αυτή;

Και ο θεοφώτιστος ηγούμενος, που ήθελε να ελκύσει τον ηγεμόνα στην αγάπη του Θεού, αποκρίθηκε:
– Άρχοντά μου, αφού ζητάς να μάθεις την αιτία, θα σου την αποκαλύψω. Εδώ στο μοναστήρι μας, πριν αρχίσουν οι αδελφοί το μαγείρεμα, τηρούν τον εξής κανονισμό: Ο προϊστάμενος του μαγειρείου έρχεται και παίρνει την ευλογία μου. Έπειτα γονατίζει τρεις φορές μπροστά στην Αγία Τράπεζα και μ’ ένα κερί παίρνει φωτιά από το καντήλι του Ιερού, για ν’ ανάψει μ’ αυτή την εστία του μαγειρείου ή τον φούρνο.

Ο βοηθός, πριν βάλει το νερό στο καζάνι, ζητάει την ευλογία του προϊσταμένου του. “Ευλόγησον, πάτερ”, του λέει. “Ο Θεός να σε ευλογεί, αδελφέ”, αποκρίνεται ο προϊστάμενος.

Για να μη σου τα πολυλογώ, όλα γίνονται με τέτοιον τρόπο, γι’ αυτό και τα φαγητά μας είναι τόσο νόστιμα. Οι δικοί σου υπηρέτες, όμως, απ’ ό,τι γνωρίζω, κάνουν την υπηρεσία τους φιλονικώντας και βαρυγκωμώντας και συκοφαντώντας ο ένας τον άλλον.

Συχνά, μάλιστα, δέχονται χτυπήματα από τους επόπτες. Κοντολογίς, όλα γίνονται με αμαρτίες. Σ’ αυτό οφείλεται το ότι δεν βρίσκεις νόστιμα τα φαγητά σας.

Πράγματι, πάτερ, έτσι ακριβώς είναι, όπως τα λες, συμφώνησε ο Ιζιασλάβος.

Από το “Πατερικόν των Σπηλαίων του Κίεβου”, έκδοση Ιεράς Μονής Παρακλήτου.