Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος: Δεν είναι μικρός ο κίνδυνος, να χάσετε διδάγματα δεσποτικά!

Γιατί δέντρο γνωστό του καλού και πονηρού λέγεται το δέντρο και τι σημαίνει, Σήμερον θέλεις είσθαι μετ’ εμού εν τω παραδείσω.

α’. Πολύ παρακάλεσα την αγάπη σας να θυμάστε τα όσα έχουμε πει, και διπλό το βράδυ να στρώνετε το τραπέζι, το τραπέζι των φαγητών, και να προσθέτετε και το τραπέζι των λόγων.
Τι λοιπόν; Το κάνατε αυτό και στρώσατε δυο τραπέζια; ξέρω ότι το κάνατε και δεν πήρατε μέρος μόνο στο ένα αλλά και στο άλλο.

Γιατί βέβαια δεν θα δείχνατε προθυμία στο κατώτερο και θ’ αμελούσατε το καλύτερο.
Γιατί είναι πολύ καλύτερο το πνευματικό τραπέζι από το τραπέζι των φαγητών.
Γιατί το ένα το τακτοποίησαν χέρια μαγείρων, το άλλο όμως το ετοίμασαν γλώσσες προφητών: το ένα έχει τα προϊόντα της γης, και το άλλο τον καρπό του πνεύματος· και αυτού του τραπεζιού τα τρόφιμα πηγαίνουν γρήγορα προς τη φθορά, εκείνου όμως πηγαίνουν προς την αφθαρσία· κι αυτό το τραπέζι διατηρεί την τωρινή ζωή μας, εκείνο όμως μας οδηγεί προς τη μελλοντική ζωή.

Ότι λοιπόν στρώσατε και αυτό και εκείνο το τραπέζι, το ξέρω, χωρίς να ρωτήσω ούτε κανένα ακόλουθό σας ούτε υπηρέτη, αλλά τον αγγελιοφόρο τον πιο σίγουρο απ’ αυτούς.

Ποιον λοιπόν; Την καλή φήμη για όσα ειπώθηκαν, τον έπαινο για την διδαχή.
Γιατί επειδή είπα χτες ο καθένας σας να κάνει το σπίτι του εκκλησία, δυνατά είχατε φωνάξει, δείχνοντας την ευχαρίστησή σας για όσα είπα.
Και κείνος που ακούει μ’ ευχαρίστηση αυτά πού λέγονται, αυτός είναι έτοιμος και για την επίδειξη των έργων.

Γι’ αυτό και σήμερα με μεγαλύτερη προθυμία άρχισα τη διδασκαλία.
Αλλά ξεσηκωθήτε και τώρα. Γιατί δεν πρέπει μόνο αυτός που μιλάει να είναι ξεσηκωμένος, αλλά κι’ αυτοί που ακούνε πρέπει ν’ αγωνιούν, και περισσότερο κείνοι που ακούνε παρά αυτός που μιλάει.

Γιατί εμείς μια προθυμία έχουμε, να τοποθετήσουμε τα δεσποτικά διδάγματα· για σας όμως είναι περισσότερος ο κόπος, ώστε και να τα δεχθήτε, και να τα φυλάξετε με πολλήν ασφάλεια.

 

Βάλτε λοιπόν, αφού τελειώσει η ομιλία τα κλειδιά στις πόρτες, τους μοχλούς και φοβερές σκέψεις σαν φυλακές βάλτε από παντού γύρω από την ψυχή.
Γιατί ο κλέφτης είναι αδιάντροπος, και πάντοτε αγρυπνεί, και συνεχώς κάνει επιθέσεις, κι’ αν πολλές φορές αποτύχει, πολλές φορές προσπαθεί.

Ας είναι λοιπόν φοβεροί οι φύλακες κι αν δουν τον διάβολο νάρθει και να θέλει ν’ αρπάξει κάτι απ’ αυτά, που τοποθετήθηκαν, ας τον διώξουν με μεγάλες κραυγές· κι’ αν έρθουν βιωτικές φροντίδες, ας τις εμποδίσουν· κι’ αν φυσική λήθη τους ενοχλεί, με την μελέτη το μνημονικό ας διεγείρουν· γιατί δεν είναι μικρός ο κίνδυνος, να χάσουν διδάγματα δεσποτικά.

 

Απόσπασμα από τον 7ο λόγο του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου στην “Γένεση” όπως δημοσιεύεται σε μετάφραση στο βιβλίο, “Ιωάννου του Χρυσοστόμου έργα, τόμος 7ος, Ερμηνευτικά Β'”, των εκδόσεων ο Λόγος. Εισαγωγή, μετάφραση, σχόλια Κώστας Τσιρόπουλος.