Π.Μ. Σωτῆρχος: Η Κυριακή της συγχωρήσεως
5 Μαρτίου 2020
ΤΑ ΤΡΙΑ ΠΡΩΤΑ ΒΗΜΑΤΑ
Ὁ ἀληθινά Μέγας Βασίλειος γράφει στά «Ἠθικά» του τά τρία πρῶτα βήματα, τά τρία πρῶτα καθήκοντα τοῦ Χριστιανοῦ εἶναι: «Τό νά ἀγαποῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, ὅπως μᾶς ἀγάπησε ὁ Χριστός…Τό νά βλέπουμε διαρκῶς μπροστά μας τόν Κύριον…Καί νά ἐπαγρυπνοῦμε κάθε ἡμέρα καί κάθε ὥρα καί νά εἴμαστε ἕτοιμοι νά τελειοποιηθοῦμε, γιά νά εὐαρεστήσουμε τόν Θεόν, ἀφοῦ γνωρίζουμε ὅτι ὁ Κύριος ἔρχεται σέ ὥρα, πού δέν γνωρίζουμε». Ἐμεῖς πῶς βηματίζουμε;
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΑΓΑΠΗ
Πρώτη καί πάνω ἀπό ὅλα εἶναι, πρέπει νά εἶναι ἡ ἀγάπη τοῦ πιστοῦ πρός τόν Θεόν. Ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, σέ μιά Ὁμιλία του γιά τούς Ψαλμούς, λέγει μεταξύ ἄλλων: «Ἄν δέν κυριευθοῦμε ἀπό τόν ἔρωτα τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν καί ἀπό τόν πόθον τῆς ἄνω Ἱερουσαλήμ (πού εἶναι ἡ Βασιλεία τῶν οὐρανῶν), ἀλλά μένουμε προσκολλημένοι στήν ἐπίγεια ζωή, κυλιόμενοι μέσα στόν βοῦρκο τῶν κοσμικῶν φροντίδων, δέν θά μπορέσουμε νά ἀπολαύσουμε τήν οὐράνια πατρίδα».
ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ
Πολλοί ἀπό ζῆλον χωρίς διάκριση προσπαθοῦν νά φωτίσουν τούς ἄλλους καί νά τούς σώσουν, πρίν φωτισθοῦν καί σωθοῦν οἱ ἴδιοι. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γράφει στόν Β´ Ἀπολογητικόν Λόγον του: «Πρέπει νά καθαρίσουμε πρῶτα τόν ἑαυτό μας, καί ἔπειτα νά καθαρίσουμε τούς ἄλλους. Πρῶτον νά ἀποκτήσουμε ἐμεῖς σοφία καί ἔπειτα νά κάνουμε σοφούς καί τούς ἄλλους. Πρέπει νά γίνουμε φῶς γιά νά φωτίσουμε τούς ἄλλους. Νά πλησιάσουμε τόν Θεόν οἱ ἴδιοι, γιά νά φέρουμε κοντά στόν Θεόν καί τούς ἄλλους. Πρέπει νά ἁγιασθοῦμε ἐμεῖς γιά νά ἁγιάσουμε τούς ἄλλους». Ἄς μή ξεκινοῦμε τόν πόλεμον χωρίς ὅπλα, διότι κινδυνεύουμε ἀντί νά σώσουμε τούς ἄλλους νά χαθοῦμε κι ἐμεῖς μαζί τους. Τό Εὐαγγέλιον μᾶς φωνάζει καί μᾶς προειδοποιεῖ: «Τυφλός δέ τυφλόν ἐάν ὁδηγῆ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται» (Ματθ. ΙΕ´ 14). Προσοχή λοιπόν στόν ἄκριτον ζῆλον.
ΠΡΟΣ ΟΛΑ ΩΦΕΛΙΜΗ Η ΕΥΣΕΒΕΙΑ
Διαβάζω στό ἔργον «Περί ἀγάπης» (Δ´ Ἑκατοντάδα) τοῦ Ἁγ. Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ, μιάν ἀλήθεια, πού ποτέ δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε, ἀλλά νά τήν ἔχουμε ἀχώριστον φίλον σέ ὅλη μας τήν ζωήν. Γράφει ὁ Ἅγιος τήν ἀκόλουθη διδασκαλία: «Μή συγκεντρώνεις ὅλη τήν φροντίδα σου στήν σάρκα,ἀλλά ὅρισε γι᾽ αὐτήν τήν κατά δύναμιν ἄσκηση, καί στρέψε ὅλον τόν νοῦν σου πρός τήν ἐσωτερικήν ἄσκηση». Διότι «ἡ σωματική ἄσκηση εἶναι λίγο ὠφέλιμη, ἐνῶ ἡ εὐσέβεια εἶναι πρός ὅλα ὠφέλιμη» (Α´ Τιμ. Δ´ 8). Ἄς μή ἀπορροφᾶ ὅλο τό εἰκοσιτετράωρόν μας ἡ σάρκα. Ἄς δώσουμε λίγες ὧρες καί στήν ψυχή μας, πού μένει μέσα μας φυλακισμένη…
Ο ΘΕΟΣ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΘΕΣΙΝ
Στόν Λόγον του «Περί διακρίσεως» (ΚΣΤ´) ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης γράφει ὅτι: «Ὁ Θεός ἐξετάζει τήν πρόθεσιν. Σέ ὅσα ὅμως μποροῦμε, ζητεῖ μέ φιλάνθρωπον τρόπον, καί ἔργα. Εἶναι μέγας αὐτός, πού δέν παραλείπει τίποτε ἀπό ὅσα μπορεῖ. Μεγαλύτερος ὅμως εἶναι ἐκεῖνος, πού μέ ταπείνωση ἐπιχειρεῖ πράγματα ὑπέρ τήν δύναμή του.Πολλές φορές οἱ δαίμονες μᾶς ἐμποδίζουν ἀπό τά ἐλαφρά καί ὠφέλιμα ἔργα καί μᾶς προτρέπουν περισσότερον στά πλέον κοπιαστικά». Ὁ λόγος εἶναι προφανής, θέλουν νά μᾶς ὁδηγήσουν στήν ἀποτυχία.
Π.Μ. Σωτῆρχος
