Προσευχή κατά τη χαραυγή

+Γέροντος Σωφρονίου (του Έσσεξ)

Ω Κύριε αιώνιε και Δημιουργέ των πάντων, ο οποίος με την ανεξερεύνητη αγαθότητά σου με κάλεσες σ’ αυτή τη ζωή,

ο οποίος μου έδωσες τη χάρη του βαπτίσματος και τη σφραγίδα του Αγίου Πνεύματος,

ο οποίος με προίκισες με την επιθυμία

να αναζητήσω εσέ

τον μόνο αληθινό Θεό,

εισάκουσε την προσευχή μου.

Δεν έχω ζωή, φως, χαρά ή σοφία ούτε δύναμη χωρίς εσένα, ω Θεέ.

Εξαιτίας των αμαρτιών μου δεν τολμώ να υψώσω τους οφθαλμούς μου σ’ εσένα. Αλλά συ είπε στους μαθητές σου:

«Κάθε τι που θα ζητήσετε στην προσευχή σας με πίστη, θα το λάβετε»

και «κάθε τι που θα ζητήσετε στο Όνομά μου θα γίνει».

Γι’ αυτό τολμώ να σ’ επικαλεστώ: Καθάρισε με από κάθε ρύπο σωματικό και πνευματικό.

Δίδαξέ με να προσεύχομαι σωστά.

Ευλόγησε αυτή τη μέρα που χάρισες σ’ έμενα τον ανάξιο δούλο σου.

Με τη δύναμη της ευλογίας σου κάνε με ικανό συνέχεια να ομιλώ και να εργάζομαι για τη δόξα σου,

με καθαρό πνεύμα, ταπείνωση, υπομονή, αγάπη, ευγένεια, ειρήνη, θάρρος και σοφία,

να αισθάνομαι πάντοτε την παρουσία σου.

Με την άπειρη αγαθότητά σου, ω Κύριε Θεέ δείξε μου το δρόμο του θελήματός σου, και δώσε ώστε να βαδίζω μπροστά σου χωρίς αμαρτία.

Ω Κύριε, σ’ εσένα όλες οι καρδιές είναι ανοικτές.

Συ γνωρίζεις όλα όσα έχω ανάγκη.

Συ γνωρίζεις την τυφλότητα και την άγνοιά μου.

Συ γνωρίζεις την αστάθεια και την διαφθορά της ψυχής μου.

Αλλ’ ούτε ο πόνος και η αγωνία μου είναι κρυμμένα από σένα.

Δέξου, σε παρακαλώ, την προσευχή μου και με το Άγιο Πνεύμα σου δίδαξε με τον δρόμο που πρέπει να πορευθώ.

Και όταν η διεστραμμένη μου θέληση με οδηγήσει σ’ άλλους δρόμους,

μη μ’ αφήσεις να χαθώ, αλλά κάνε με να επιστρέψω σε σένα.

Δος μου, με τη δύναμη της αγάπης σου, να κρατηθώ σταθερά στο αγαθό.

Φύλαξέ με από κάθε λόγο ή πράξη που μπορεί να καταστρέψει την ψυχή,

από κάθε επιθυμία που μπορεί να σε δυσαρεστήσει και να βλάψει τον αδελφό μου.

Δίδαξέ με πώς πρέπει και τί πρέπει να λέγω.

Αν είναι θέλημά σου να μην απαντώ,

δος μου πνεύμα ειρηνικής σιωπής,

που να μη προκαλεί λύπη ή πόνο στον αδελφό μου.

Στήριξέ με στο δρόμο των εντολών σου και μέχρι την τελευταία μου πνοή δώσε να μην απομακρυνθώ από το φώς των εντολών σου.

Οι εντολές σου ας γίνουν ο μόνος νόμος της ζωής μου

στη γη και σ’ όλη την αιωνιότητα.

Ω Θεέ, σε παρακαλώ, ελέησέ με. Λύτρωσέ με από τη θλίψη και την αθλιότητα μου

και μην κρύβεις από μένα το δρόμο της σωτηρίας.

Μέσα στη μωρία μου, ω Θεέ, σου ζήτησα πράγματα πολλά και μεγάλα.

Θυμάμαι πάντοτε την αδυναμία μου, την αγένεια και την φαυλότητά μου και κράζω: Ελέησέ με.

Μη με απομακρύνεις από το Πρόσωπο σου εξαιτίας τής αλαζονείας μου.

Δώσε και αύξησε σε μένα τη δύναμη

να σε αγαπώ σύμφωνα με τις εντολές σου,

εγώ ο χειρότερος των ανθρώπων,

με όλη μου την καρδιά,

με όλη μου τήν ψυχή,

με όλη μου τη διάνοια,

με όλη μου τη δύναμη,

και με όλη μου την ύπαρξη.

Ναι, ω Θεέ, με το Άγιο Πνεύμα σου, δίδαξέ με δίκαια κρίση και γνώση.

Δος μου τη γνώση της δικής σου αλήθειας,

πριν έλθει το τέλος μου.

Διατήρησε τη ζωή μου στον κόσμο τούτο, μέχρι να μπορέσω να σου προσφέρω άξια μετάνοια.

Μη με οδηγήσεις σε θάνατο στη μέση των ήμερων μου.

Ούτε ενόσω ο νους μου είναι τυφλωμένος.

Όταν όμως θέλεις να βάλεις τέρμα στη ζωή μου,

να μου το δείξεις από πρωτύτερα

για να προετοιμάσω την ψυχή μου

πριν παρουσιαστεί μπροστά σου.

Να είσαι μαζί μου, ω Θεέ, κατά την

φοβερή αυτή ώρα

και να μου δωρίσεις τη χαρά της σωτηρίας.

Καθάρισέ με από τις κρυφές αμαρτίες μου

και απ’ όλη την αχαριστία που έχω μέσα μου

και δώρισέ μου καλή απολογία μπροστά στο θρόνο της κρίσης σου.

Ναι, ω Θεέ, με το μεγάλο σου  έλεος

και την αμέτρητη αγάπη σου για το ανθρώπινο γένος,

Άκουσε την προσευχή μου.

(Αρχιμ.Σωφρονίου, «Η ζωή Του, ζωή μου»)