«Θεέ μου, συγχώρησέ με»!

Κάποιος μοναχός από ευλάβεια επαίνεσε τον γερο-Ιωσήφ λέγοντάς του ότι είναι το καύχημα της ησυχίας και το στήριγμα των μοναχών.

Προς στιγμήν δέχθηκε τον έπαινο, αλλά αμέσως μετά χτύπησε το χέρι του στο γόνατο λέγοντας:

«Πειρασμέ. Ήμαρτον. Θεέ μου, συγχώρησέ με».

Αυτή η ολιγόστιγμη συγκατάθεση στον έπαινο είχε κανόνα από τον Θεό· τη νύχτα στην αγρυπνία νύσταζε υπερβολικά και δεν μπορούσε να προσευχηθεί.

Έχασε την αγρυπνία του και είπε: «Πρώτη φορά μου συνέβη αυτό. Δέχθηκα λογισμό κενοδοξίας και όλη τη νύχτα δεν μπορούσα να προσευχηθώ από τη νύστα».

 

Από το βιβλίο «Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορειτική παράδοση», Άγιον Όρος 2011,σ.572.