Ιερομόναχος, π. Χαράλαμπος Διονυσιάτης: Μια φορά ετόλμησα να στήσω το θέλημα…

Κι όμως, λέγει ο Γέροντας [Ιερομόναχος, π. Χαράλαμπος Διονυσιάτης], μια φορά ετόλμησα να στήσω το θέλημα, αλλά την άρπαξα γερή και πέρασα ένα μάθημα που το θυμάμαι σ’ όλη μου τη ζωή, για να καταλάβω τι σημαίνει “κάλλιον χίλιες φορές το στραβό του Γέροντα”.
Επισκευάζαμε τα καλυβάκια μας στην Νέα Σκήτη. Οι άλλοι πατέρες της συνοδείας μας, συμφώνησαν με τον Γέροντα [όσιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή] για μια δαπανηρή παραγγελία, χωρίς να με ρωτήσουν.
Εγώ επειδή ήξερα από τον κόσμον από οικοδομικά, διαπίστωσα ότι θα πετάξουμε λεφτά άδικα. Τρέχω στον Γέροντα να προλάβω το σφάλμα, προς το κοινόν συμφέρον.
Τι όμως νομίζετε ότι έγινε; Με περιλαμβάνει χωρίς καμμία συζήτησι και με έλουσε κυριολεκτικά με ένα σωρό κατσάδες, βρισιές και μ’ έδιωξε σαν σκυλί.
Φεύγω με κατεβασμένο κεφάλι αλλά δεν το βάζω κάτω· λέω μέσα μου: “Καλά, καλά· ευχαριστώ για τις κατσάδες, αλλά αύριο που θα πετάξης στον κατήφορο ένα σωρό λεφτά, τότε τα ξαναλέμε”.
Πράγματι τα ξανάπαμε, αλλά και πάλιν εγώ το χρεώθηκα. Αφού έφθασαν όλα τα υλικά και όπως πράγματι το υπολόγισα, ήταν ακατάλληλα, τα πετάξαμε στην αποθήκην.
Δεν πέρασαν όμως λίγες μέρες και μας χρειάστηκαν για μιαν άλλην δουλειά που ανοίξαμε, και μάλιστα με τόσην ακρίβεια σαν να τα κάναμε ειδικήν παραγγελία.
Ε, τότε με το δίκαιό του ο Γέροντας με περίλαβε και μου ’κανε και ένα γερό μάθμα.

 

Από το βιβλίο του Μοναχού Ιωσήφ Διονυσιάτη, “Ιερομόναχος, Χαράλαμπος Διονυσιάτης, Ο διδάσκαλος της νοεράς προσευχής”.