Μέγας Βασίλειος: Περί ταπεινοφροσύνης 2

Και όταν φροντίζης τόσον διά να μην δοξάζεσαι από τους ανθρώπους, όσον άλλοι φροντίζουν διά να δοξάζωνται, να ενθυμήσαι βέβαια τον Χριστόν, ο οποίος λέγει ότι η ακούσιος δόξα από τους ανθρώπους και η διάπραξις του καλού διά να φανή εις τους ανθρώπους ζημιώνουν τον μισθόν από τον Θεόν, διότι αυτοί, λέγει, «έχουν πάρει τον μισθό τους».
Να μη ζημιώνης λοιπόν τον εαυτό σου με το να θέλης να φαίνεσαι εις τους ανθρώπους. Επειδή ο Θεός είναι μέγας θεατής, να φιλοδοξήσης να φαίνεσαι εις τον Θεόν. Διότι αυτός αποδίδει λαμπρόν μισθόν.

Έχεις καταξιωθή με το αξίωμα της προεδρίας και σε περιβάλλουν πολλοί άνθρωποι και σε δοξάζουν; Να εξισωθής με τους υπηκόους· «να μη κυριαρχήτε, λέγει, επάνω εις αυτούς που σας έλαχε να ποιμαίνετε» ούτε να εξουσιάζετε όπως οι κοσμικοί άρχοντες.

Διότι ο Κύριος διέταξε· «αυτός που θέλει να είναι πρώτος, πρέπει να είναι δούλος όλων».
Και διά να ομιλήσωμεν γενικά, έτσι να επιδιώκης την ταπεινοφροσύνην, ωσάν να την έχης ερωτευθή. «Να την αγαπήσης και αυτή θα σε δοξάση».

Έτσι θα βαδίσης σωστά προς την αληθινήν δόξαν, την αγγελικήν, την θείαν. Ο Θεός θα σε ομολογήση ως πραγματικόν μαθητήν του εμπρός εις τους αγγέλους και θα σε δοξάση, εάν μιμηθής εις την ταπεινοφροσύνη αυτόν, που λέγει· «μάθετε από εμέ ότι είμαι πράος και ταπεινός κατά την καρδίαν και θα εύρητε ανάπαυσιν εις τας ψυχάς σας».

Εις αυτόν πρέπει η δόξα και δύναμις εις τους αιώνας των αιώνων.

Από το βιβλίο “Μεγάλου Βασιλείου έργα”, τόμος 6, της σειράς “Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας”, των Πατερικών Εκδόσεων “Γρηγόριος ο Παλαμάς”. Η εισαγωγή, η μετάφραση, και τα σχόλια είναι του Βασίλειου Ψευτογκά.