Η παραβολή του Δείπνου

Ο Κύριος με την παραβολή του Δείπνου καλεί όλους τους ανθρώπους στο τραπέζι της Βασιλείας του, δηλαδή στον Παράδεισο. Μας φανερώνει ακόμα ότι ο Θεός θέλει όλοι οι άνθρωποι να δεχτούν την πρόσκληση που τους απευθύνει και να καθίσουν μαζί σ΄ αυτό το τραπέζι. Αλλά δεν τους στερεί την ελευθερία τους · ο καθένας είναι ελεύθερος να δεχτεί ή να απορρίψει την πρόσκληση του Θεού.

Ένας άρχοντας έκανε ένα μεγάλο τραπέζι, ένα δείπνο και κάλεσε πολλούς. Καθώς όμως η ώρα του δείπνου είχε φθάσει, κανείς δεν φαινόταν. Ο άρχοντας τότε έστειλε τον υπηρέτη του να υπενθυμίσει στους καλεσμένους του και να τους πει ότι το τραπέζι ήταν έτοιμο και στρωμένο με όλα τα καλά που είχε να τους προσφέρει. Αλλά ο υπηρέτης βρέθηκε μπροστά σε αναπάντεχες δικαιολογίες:

– Αγόρασα ένα χωράφι και πρέπει να πάω να το ελέγξω, για να δω πώς είναι, είπε ο πρώτος από τους καλεσμένους στον οποίο απευθύνθηκε ο υπηρέτης. Δεν θα μπορέσω να έρθω.

– Αγόρασα δέκα βόδια, που θα με βοηθήσουν στις εργασίες μου στα χωράφια, δικαιολογήθηκε ο δεύτερος. Είναι ανάγκη να πάω να τα δοκιμάσω. Δικαιολόγησέ με στον αφέντη σου.

– Έκανα τον γάμο μου κι όπως καταλαβαίνεις είναι πολύ δύσκολο να έρθω στον δείπνο, ξέκοψε ο τρίτος, απορρίπτοντας την πρόσκληση του άρχοντα.

Ο υπηρέτης επέστρεψε στον κύριό του και του είπε όλες αυτές τις αιτιολογίες. Ο άρχοντας θύμωσε και είπε αυτή τη φορά στον υπηρέτη του:

– Βγες αμέσως στην πόλη. Πήγαινε σ΄ όλες τις πλατείες αλλά και στα σοκάκια και φέρε να καθίσουν στο τραπέζι όλους τους φτωχούς και τους σακάτηδες που θα βρεις, όλους τους κουτσούς και τους τυφλούς.

Πράγματι, ο υπηρέτης εκτέλεσε την εντολή του κυρίου του και μετά έτρεξε κοντά του, λέγοντας:

– Κύριε, έγινε όπως διέταξες, αλλά ακόμα υπάρχει χώρος και για άλλους.

Και ο κύριος είπε πάλι στον υπηρέτη:

-Βγες στους δρόμους και στα μονοπάτια και ανάγκασε να μπούνε, για να γεμίσει το σπίτι μου. Κανένας από τους ανθρώπους εκείνους που είχαν προσκληθεί δε θα φάει από το τραπέζι μου. Επειδή πολλοί είναι οι καλεσμένοι αλλά λίγοι είναι οι διαλεχτοί.

Ο Δεσπότης που προσκαλεί στο Δείπνο είναι ο Θεός. Οι καλεσμένοι είναι όλοι οι άνθρωποι χωρίς καμία εξαίρεση. Το Δείπνο είναι η Βασιλεία του Θεού, δηλαδή εκεί όπου ο άνθρωπος συμμετέχει και κοινωνεί στη ζωή και στη δόξα του Θεού. Αλλά αρκετές φορές ο καθένας από μας βρίσκει δικαιολογίες.

Ο πρώτος καλεσμένος, που είχε αγοράσει χωράφι, αντιπροσωπεύει όλους εκείνους που θέλουν να έχουν όσο μπορούν περισσότερα υλικά αγαθά. Η πλεονεξία δεν τους αφήνει να φροντίσουν και για το χωράφι της ψυχής τους.

Ο δεύτερος, που είχε αγοράσει τα βόδια, αντιπροσωπεύει τους ανθρώπους που ασχολούνται με το εμπόριο και τις οικονομικές επιχειρήσεις. Εϊναι πολύ απασχολημένοι και δεν έχουν χρόνο να φροντίσουν για τη σωτηρία της ψυχής τους.

Ο τρίτος, που μόλις είχε παντρευτεί, αντιπροσωπεύει τους ανθρώπους εκείνους που είναι πνιγμένοι στις οικογενειακές φροντίδες, προσπαθώντας να αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα αγαθά για τα παιδιά τους.

Η απόφαση του οικοδεσπότη είναι τρομερή. Μας βεβαιώνει ο Κύριος πως όποιος αρνήθηκε την πρόκληση δεν θα πάρει μέρος στη Βασιλεία του· αντίθετα, θα αισθανόμασταν έκπληξη αν βλέπαμε πόσοι ταπεινοί και καταφρονεμένοι σ΄ αυτόν τον κόσμο, που δέχτηκαν την τελευταία στιγμή την πρόσκληση, θα είναι τελικά οι διαλεχτοί.

Ο Χριστός μας προσκαλεί κάθε μέρα και ώρα. Μας προσκαλεί να επικοινωνούμε μαζί του με την προσευχή. Γι΄ αυτό δεν πρέπει να παραμελούμε τις ώρες της προσευχής μας. Να παρακαλούμε τον Θεό στο «Πάτερ ημών» να έλθει η Βασιλεία του στις καρδιές όλων των ανθρώπων και επομένως και στις δικές μας. Ο Κύριος επίσης μας προσκαλεί να πάρουμε μέρος στο μεγάλο Δείπνο της Εκκλησίας, που είναι το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Η συμμετοχή μας στο κυριακάτικο Δείπνο της θείας Κοινωνίας δείχνει την επιθυμία μας να βρεθούμε στην αιώνια Βασιλεία του Θεού.