Φλαμουριά

Eπιστημονική Oνομασία: Tilia platyphyllos
Άλλα Ονόματα:  Τίλιο, Φιλύρα
Φυτό: φυλλοβόλο, διοικό, δέντρο, ψηλό, Άνθος: κίτρινο, με 5 πέταλα, Φύλλο: καρδιόσχημο, πριονωτό, μικρό, κρεμαστή, Ταξιανθία: βότρυς, Κορμός: ευθυτενής, Καρπός: μονόσπερμος,

Τα άνθη της είναι ένα καλό ηρεμιστικό που μας βοηθά να κοιμηθούμε καλά και ήρεμα…

Η φλαμουριά είναι φυλλοβόλο δέντρο μεγάλου μεγέθους με καρδιόμορφα φύλλα.

Ανθίζει τον Ιούνιο ή τον Ιούλιο αναλόγως το υψόμετρο και το κλίμα της περιοχής. Τα άνθη είναι ανοιχτοκίτρινα με γλυκιά μυρωδιά, μελιτογώνα και κρεμαστά.
Εκείνη την εποχή εκτός από τα άνθη μπορούμε να μαζεψουμε και φύλλα τα οποία είναι φαγώσιμα. Τους καρπούς τους μαζεύουμε τέλη καλοκαιριού ή φθινόπωρο ένω τη φλούδα και τη ρίζα τον χειμώνα. Είναι μελισσοκομικό φυτό.

Θεραπευτικές ιδιότητες: Πρόκειται για αρωματικό βότανο που δρα ως διουρητικό, ήπιο στυπτικό, αποχρεμπτικό, ηρεμεί τα νεύρα και κατεβάζει την υψηλή πίεση του αίματος, αυξάνει την εφίδρωση, ελευθερώνει τους σπασμούς και βελτιώνει την πέψη.

Χρησιμοποιείται εσωτερικά και δρα θετικά σε προβλήματα υπέρτασης, αρτηριοσκλήρυνσης, καρδιακές και πεπτικές ανωμαλίες που συνοδεύονται με ανησυχία, ουρικές φλεγμονές, γρίπη, αναπνευστική καταρροή, ημικρανία, νευρική υπερένταση και πονοκέφαλους.

Το έγχυμα των ανθών και των φύλλων το παίρνουμε σε κρυολογήματα που συνοδεύονται από πυρετό (συνάχι, βήχα, γρίπη, φλέματα, βρογχίτιδα κ.α.). Χάρη στην ιδιότητα του βοτάνου να προκαλεί εφίδρωση και αύξηση της διούρησης, τα άνθη χρησιμοποιούνται και σε ασθένειες των νεφρών και της ουρήθρας, όπως επίσης και για να ελαφρώσουν τους πόνους και να βελτιώσουν την λειτουργία του στομάχου. Χρησιμοποιείται επίσης ως χολαγωγό στις ασθένειες του συκωτιού και πέτρες στη χολή. Είναι καλό ηρεμιστικό και μας βοηθά να κοιμηθούμε καλά και ήρεμα.

Συνίσταται για:
αρθριτικά, νεύρα, ρευματισμούς, ψαμμίαση (πέτρες στα νεφρά), Αϋπνία
Βιότοπος:
δάσος πλατυφύλλων, πόλη, καλλιεργήσιμο είδος
Μήνας συλλογής:
Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος
Μήνες άνθισης:
Ιούνιος, Ιούλιος

Πηγές: Αναστάσιος Άλκιμος Δέντρα & Θάμνοι σελ: 171 –  alekati.gr