Ανακαλύπτουμε την Ζάκυνθο

 

 

Η Ζάκυνθος χτυπήθηκε από το μεγάλο σεισμό του 1953 που έπληξε την περιοχή και η πόλη καταστράφηκε σε μεγάλο βαθμό. Γρήγορα όμως τα κτίρια ξανακτίστηκαν με καλή ρυμοτομία και ακολουθώντας την παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Αλησμόνητη όμως θα σας μείνει η εξαιρετική θέα από το λόφο της Μπόχαλης.

Η Ζάκυνθος υπήρξε τμήμα του βασιλείου του Οδυσσέα και γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη ιδρύοντας σημαντικές αποικίες, στη διάρκεια των Κλασικών χρόνων. Ήταν ανεξάρτητη μέχρι το 455 π.Χ., οπότε πέρασε υπό την κυριαρχία των Αθηναίων. Στη συνέχεια, αφού πέρασε από τα χέρια των Σπαρτιατών και των Μακεδόνων, το 191 π.Χ. βρέθηκε υπό την κατοχή των Ρωμαίων. Μετά την περίοδο επικράτησης της Βυζαντινής αυτοκρατορία και το 12ο αι. η Ζάκυνθος κατελήφθη από τους Νορμανδούς.

Η μεγάλη ανάπτυξη στα γράμματα, το εμπόριο και την γεωργία, έρχεται το 1483 με την Ενετική κατοχή, που διήρκησε μέχρι το 1797. Οι Ενετοί επέβαλαν τη νομοθεσία τους και χώρισαν τους κατοίκους σε κοινωνικές τάξεις: τους ποπολάρους, τους αστούς και τους ευγενείς οι οποίοι γράφονταν στη Χρυσή Βίβλο (Libro d´oro).

Η επανάσταση των καταπιεσμένων πολιτών (1628-1632), γνωστή ως Ρεμπελιό των Ποπολάρων, υπήρξε η πρώτη την εποχή αυτή αστική λαϊκή επανάσταση σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η οποία όμως καταστάληκε από τους Ενετούς.
Το 1797 με τον ερχομό των Γάλλων Δημοκρατικών και νωπές ακόμη τις ιδέες της Γαλλικής επανάστασης του 1789 οι Ζακυνθινοί καίνε στην πλατεία του Αγίου Μάρκου τη Βίβλο των Ευγενών.

Μετά τη σύντομη παρουσία των Γάλλων στο νησί ακολουθεί η περίοδος της Ρωσοτουρκικής κατοχής για να ιδρυθεί τελικά το 1800 η Επτανησιακή Πολιτεία, το πρώτο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος. Ακολουθεί δεύτερη περίοδος Γαλλικής κατοχής και στη συνέχεια το νησί καταλαμβάνεται από τους Άγγλους οι οποίοι ορίζουν τη Ζάκυνθο πρωτεύουσα του Κράτους των Ιονίων.

Εκείνη την περίοδο, η οποία συνέπεσε χρονικά με τον Αγώνα για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον τουρκικό ζυγό, η Ζάκυνθος πρόσφερε πολλά στην Επανάσταση. Τελικά, το 1864 ενσωματώθηκε με την Ελλάδα μαζί με τα υπόλοιπα Επτάνησα.

Αξιοθέατα / Μουσεία

Το κτίριο που στεγάζει τη Δημοτική Βιβλιοθήκη, το Πολιτιστικό Κέντρο και τον κινηματογράφο “Φώσκολος”, σε νεοκλασικό στυλ, με καμάρες στην πρόσοψη, Σήμερα έχει περισσότερους από 60.000 τόμους, περιλαμβάνει αρκετά σπάνια βιβλία σχετικά με την ιστορία και τη λαογραφία της Ζακύνθου και συνεχώς εμπλουτίζεται. Στο ισόγειο του κτιρίου λειτουργεί το μουσείο Κατοχής και Εθνικής Αντίστασης με εκθέματα από την περίοδο της πρόσφατης ιταλογερμανικής κατοχής αλλά και παλαιότερων περιόδων κατοχής από τους κατακτητές που γνώρισε το νησί.

Το μουσείο Μεταβυζαντινής Τέχνης, που παρουσιάζει πολύ αξιόλογα εκθέματα επτανησιακής και κρητικής τέχνης.

Η πλατεία του Αγίου Μάρκου. Η πλατεία αυτή, παλιά γνωστή με το όνομα Πλατυφόρος, ήταν από τα τέλη του 16ου αι. ο τόπος συνάντησης των ευγενών του νησιού. Σε αυτή την πλατεία το 1797 οι ποπολάροι έκαψαν το Libro d´oro και φύτεψαν συμβολικά το δέντρο της ελευθερίας. Πάνω στην πλατεία βλέπουμε την ομώνυμη καθολική εκκλησία του Αγίου Μάρκου που ιδρύθηκε το 1518.

Ο ναός του Αγίου Διονυσίου, προστάτη του νησιού. Ο Άγιος Διονύσιος άφησε την τελευταία του πνοή στις 17 Δεκεμβρίου 1624 στις Στροφάδες όπου και θάφτηκε. Τα οστά του μεταφέρθηκαν στη Ζάκυνθο περίπου 100 χρόνια αργότερα, στις 24 Αυγούστου 1716. Ολόκληρη η Ζάκυνθος γιορτάζει στις δυο αυτές ημερομηνίες τη μνήμη του πολιούχου της με μεγαλοπρεπείς λιτανείες και πανηγύρια που συγκεντρώνουν χιλιάδες πιστών.

Ο λόφος του Στράνη. Στο πλάτωμα το βλέμμα αγκαλιάζει το νησί και τις ακτές της απέναντι στεριάς. Από εδώ ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, παρακολουθούσε την εξέλιξη της πολιορκίας του Μεσολογγίου και εμπνεύστηκε το θαυμάσιο ποίημα “Ελεύθεροι πολιορκημένοι”.

Ο λόφος της Μπόχαλης, ένα παλιό προάστιο της πόλης που σήμερα είναι αξιοποιημένο τουριστικά με ταβέρνες και καφετέριες απ’ όπου απολαμβάνουμε την υπέροχη θέα στην πόλη και μέχρι τις πελοποννησιακές ακτές. Στην κορυφή του λόφου βρίσκονται τα ερείπια του ενετικού κάστρου. Περνώντας τις τρεις πύλες για να μπούμε μέσα θα συναντήσουμε εντοιχισμένο το Λέοντα του Αγίου Μάρκου, το σύμβολο της Γαληνότατης Δημοκρατίας των Ενετών.

Το Ναυτικό μουσείο στη Μπόχαλη περιλαμβάνει σε πανελλαδική αποκλειστικότητα 140 υδατογραφίες που απεικονίζουν την εξελικτική πορεία της ναυτικής ιστορίας του ελληνικού έθνους.

Τον Αϊ-Γιώργη των Φιλικών στην Μπόχαλη, στην εικόνα του οποίου ορκίστηκαν οι οπλαρχηγοί, Κολοκοτρώνης, Νικηταράς και άλλοι αγωνιστές της Ελληνικής Επανάστασης.

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου του Μώλου ιδρύθηκε το 1561 από τη συντεχνία των ναυτικών και είναι το μοναδικό βενετσιάνικο κτίριο που διασώθηκε από τους σεισμούς και τη φωτιά που ακολούθησε. Το εξωτερικό της αναστηλώθηκε και επενδύθηκε με πέτρα από το λατομείο του Γέρακα. Η εκκλησία γιορτάζει στις 10 Μαΐου την πάροδο του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Νικολάου.

Επίσης αξιόλογες είναι οι εκκλησίες της Παναγίας των Αγγέλων και της Παναγίας της Φανερωμένης του 17ου αι. που διασώθηκαν από το σεισμό.

 

Πηγή: onlycy.com