Μετάνοια και εξομολόγηση: Ευχή

«Δέσποτα Χριστέ, ο Θεός, ο τοίς πάθεσί σου τα πάθη μου θεραπεύσας, και τοίς τραύμασί σου τα τραύματά μου ιατρεύσας, χαρισαί μοι τω πολλά σοι πταίσαντι δάκρυα κατανύξεως· συγκέρασόν μου το σώμα, από οσμής του ζωοποιού σώματός σου, και γλύκανόν μου την ψυχήν, τω σω τιμίω αίματι, από της πικρίας, ήν με ο αντίδικος επότισεν. Ύψωσόν μου τον νούν προς σε, κάτω ελκυσθέντα, και ανάγαγέ με από του χάσματος της απωλείας· ότι ούκ έχω μετάνοιαν, ούκ έχω κατάνυξιν, ούκ έχω δάκρυον παρακλητικόν, τα επανάγοντά με τέκνα προς την ιδίαν κληρονομιάν. Εσκότισμαι τον νουν εν τοις βιοτικοίς πάθεσι, και ουκ ισχύω ατενίσαι προς σε εν οδύνη, ου δύναμαι θερμανθήναι τοις δάκρυσι της προς σε αγάπης. Αλλά, Δέσποτα Κύριε Ιησού Χριστέ, ο θησαυρός των αγαθών, δώρησαί μοι μετάνοιαν ολόκληρον, και καρδίαν επίπονον εις αναζήτησίν σου· χάρισαί μοι την χάριν σου, και ανακαίνισον εμοί τας μορφάς της σής εικόνος. Κατέλιπόν σε, μή με εγκαταλίπης· έξελθε εις αναζήτησίν μου, επανάγαγέ με προς την νομήν σου, συναρίθμησόν με τοίς προβάτοις της εκλεκτής σου ποίμνης, και διάθρεψόν με συν αυτοίς εκ της χλόης των θείων σου Μυστηρίων· πρεσβείαις της πανάγνου Μητρός σου, και πάντων των Αγίων σου. Αμήν».

 

Πηγή: Τεύχος, «Μετάνοια και εξομολόγηση», Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος, Ναύπλιο.