Τι σημαίνει να είσαι μητέρα;

Ποιος τύπος γυναίκας μας έρχεται στο μυαλό όταν λέμε πως μια γυναίκα είναι «μητέρα»; Φανταζόμαστε την καλή και τρυφερή γυναικά που μένει όλη μέρα κλεισμένη στο σπίτι για να κάνει δουλειές και να φροντίσει τα παιδιά χωρίς φυσικά κανένα οικονομικό αντάλλαγμα; Είναι αυτή η αντίληψη που πρέπει να έχουμε για μια γυναίκα-μητέρα; Η μητρότητα σημαίνει θυσία και πόνο, από τη πρώτη κιόλας στιγμή της σύλληψης. Αλλά αυτή η θυσία και αυτός ο πόνος έρχονται με τα ομορφότερα συναισθήματα του κόσμου όταν η μητέρα είναι με τα παιδιά της και ξέρει πως αυτά είναι υγιή και ευτυχισμένα. Αυτό είναι και το μόνο που αποζητά από τα παιδιά της μια μητέρα…να είναι αυτά καλά και ευτυχισμένα. Και αυτό σημαίνει να είσαι μητέρα.

Τα συναισθήματα της μητρότητας είναι κοινά για όλα τα θηλαστικά του ζωικού βασιλείου. Μια μητέρα τίγρης θα σου επιτεθεί εάν πας να πλησιάσεις τα μικρά της. Κάθε ζώο-μητέρα διδάσκει στα μικρά της να επιβιώνουν και κάθε μητέρα είναι έτοιμη να θυσιάσει ακόμη και τη ζωή της για το παιδί της.

Οι μητέρες αναπτύσσουν αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό με το παιδί τους ήδη από την περίοδο της κυοφορίας, όταν συχνά βλέπουμε μητέρες να μιλούν στο παιδί τους ενώ αυτό είναι ακόμη ένα έμβρυο. Και το κάνουν και με πολύ άνεση μάλιστα! Σαν να τις ακούει και να τις καταλαβαίνει… Οι μητέρες πριν ακόμη γεννηθεί το παιδί τους σκέφτονται πως θα το ντύνουν και τι φαγητό θα τρώει, σχεδιάζουν το μέλλον του και τις σπουδές του πριν αυτό δει ακόμη το φως του ήλιου…ένα καθολικό φαινόμενο που συναντούμε από τις πιο φτωχές μέχρι τις πιο πλούσιες μητέρες του κόσμου…αυτό το μητρικό ένστικτο προστασίας του απογόνου τους παρατηρείται σε κάθε κοινωνικό επίπεδο και σε κάθε λαό της υφηλίου.

Για τη μητέρα το παιδί της είναι κάτι που δημιουργήθηκε από αυτήν, βγήκε από το σώμα της και αυτό αναπόφευκτα δημιουργεί μεταξύ μητέρας και παιδιού έναν πολύ ιδιαίτερο και ξεχωριστό δεσμό. Αυτό δεν συμβαίνει και με τον πατέρα του παιδιού. Τα συναισθήματα του πατέρα διαφέρουν από αυτά της μητέρας. Όχι τόσο ως προς την έντασή τους όσο ως προς τη φύση τους. Η μητέρα βλέπει το παιδί της σαν προέκταση του εαυτού της. Η φύση έχει δώσει αυτό το ιδιαίτερο δέσιμο, αυτή τη μοναδική αγάπη στη μητέρα για το παιδί της για να μπορεί κάποιος να προστατεύει και να διαιωνίζει το είδος. Οι μητέρες είναι πολύ ξεχωριστές. Μετουσιώνονται σε υπάρξεις με ιδιαίτερες ικανότητες και ευαισθησίες μόλις φέρουν στον κόσμο το παιδί τους. Έρευνες έχουν δείξει πως όταν ένα μωρό κλαίει και ακούσει τους ήχους που άκουγε όταν ήταν ακόμη στη μήτρα της μητέρας αμέσως ησυχάζει. Γιατί νομίζει πως βρίσκεται πάλι σε ένα γνώριμο περιβάλλον και αισθάνεται ασφάλεια. Γι’αυτό και η σωματική επαφή της μητέρας με το παιδί της είναι πολύ σημαντική…για να αισθάνεται το παιδί προστασία και ασφάλεια μόλις έρθει σε έναν κόσμο όπου όλα είναι διαφορετικά από εκεί όπου πέρασε τους πρώτους 9 περίπου μήνες της ύπαρξής του…

Πηγή: www.womans.gr