Μνημόσυνο μακαριστού Αρχιμ. Γεωργίου Καψάνη από τον Μητροπολίτη Νέας Σμύρνης Συμέων

Στίς 5 Ὀκτωβρίου, πρώτη Κυριακή τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου, ἄρχισε νά λειτουργεῖται καί πάλι τό Παρεκκλήσιο τοῦ Παντοκράτορος τοῦ ὁμωνύμου Χριστιανικοῦ Ἱδρύματος Νεότητος στό Παλαιό Φάληρο.

Μέ τήν εὐκαιρία αὐτή ἡ Μητρόπολή μας, ἡ Ἐνορία τοῦ Ἀγίου Ἀλεξάνδρου καί φυσικά τό Ἵδρυμα τοῦ Παντοκράτορος ἀποφάσισαν νά τιμήσουν τή μνήμη τοῦ ἀοιδίμου ἡγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους Ἀρχιμ. π. Γεωργίου Καψάνη, ὁ ὁποῖος ὑπήρξε καί ὁ ἱδρυτής τοῦ Ἱδρύματος.

Κατά τή θεία Λειτουργία ἱερούργησε ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης μας κ. Συμεών καί ἐν συνεχείᾳ ἐτέλεσε τό μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος.

 

Παρά τή στενότητα τοῦ Ἁγίου Βήματος, ἔλαβαν μέρος κληρικοί τῶν ὁμόρων ἐνοριῶν καί συμπροσευχήθηκαν πλήθη πιστῶν ἀπό τό Παλαιό Φάληρο, ἀλλά καί ἀπό ἄλλα μέρη τοῦ λεκανοπεδίου. Ὡς ἐκπρόσωπος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου προσῆλθε ὁ Πανοσ. Ἱερομόναχος π. Παΐσιος.

Μετά τό πέρας τῆς θείας Λειτουργίας καί τοῦ ἱεροῦ Μνημοσύνου τό Ἵδρυμα δεξιώθηκε ὅλους, κληρικούς και λαϊκούς, στή μεγάλη αἴθουσα τελετῶν.

Ἀκολούθως παραθέτουμε τόν ἐπιμνημόσυνο λόγο πού ἐκφώνησε ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης μας.

*

«Πρώτη Κυριακή τοῦ μηνός Ὀκτωβρίου ἡ σημερινή, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί. Καί πρώτη γιά τή νέα πνευματική περίοδο, μετά τίς διακοπές τοῦ θέρους, ἡ παρούσα εὐχαριστιακή μας Σύναξη. Κατά τή σημερινή Κυριακή, λοιπόν, ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας, ἡ Ἐνορία τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου καί τό Χριστιανικό Ἵδρυμα Νεότητος «ὁ Παντοκράτωρ» ἀποφασίσαμε νά τιμήσουμε τή μνήμη καί νά προσευχηθοῦμε γιά τήν ἐν Κυρίῳ ἀνάπαυση τοῦ πολυσεβάστου σέ ὅλους μας ἀοιδίμου γέροντος καί καθηγουμένου τῆς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου π. Γεωργίου, ἐκλεκτοῦ τέκνου τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας μας καί ἱδρυτοῦ τοῦ Ἱδρύματος, πού μᾶς φιλοξενεῖ σήμερα καί στό ναΐδριο τοῦ ὁποίου ἀξιωθήκαμε νά ἱερουργήσουμε τό μέγα μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας.

Ὁ π. Γεώργιος ἐκοιμήθη στίς 8 Ἰουνίου ξημερώνοντας ἡ μεγάλη ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς. Καί καθώς μετά τήν ἑορτή τῆς Ἀναλήψεως κατά τήν συνήθεια πού ἐπικράτησε, διακόπτεται ἡ λειτουργία τοῦ Παρεκκλησίου, ἡ σημερινή Κυριακή, πρώτη τοῦ Ὀκτωβρίου, κατά τήν ὁποία ἀρχίζει ἡ ἐπαναλειτουργία του, ἐπελέγη γιά νά ἀποδώσουμε τήν ὀφειλόμενη τιμή καί νά τελέσουμε τό μνημόσυνο τοῦ μακαριστοῦ γέροντος.

* * *

Ὁ Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης γεννήθηκε καί μεγάλωσε ἐδῶ, στήν πόλη τοῦ Παλαιοῦ Φαλήρου, στά σπλάγχνα μιᾶς χριστιανικῆς καί καλλιεργημένης οἰκογένειας, πού πολλοί ἐξ ὑμῶν γνωρίζετε προσωπικῶς. Φύση προικισμένη μέ πολλά χαρίσματα, εὐφυΐα, φιλομάθεια, εὐγένεια, προσήνεια, πολύ νωρίς ἑλκύστηκε ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί συνδέθηκε μέ τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ σεμνή μορφή τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου πρ. Λήμνου Βασιλείου Ἀτέση, πού κατέστη πνευματικός του, ἄσκησε εὐεργετικότατη ἐπίδραση στήν καλλιέργεια τοῦ χαρακτήρα του καί στούς προσανατολισμούς τῆς ζωῆς του.

Ἀποφασίζει νά σπουδάσει τήν ἐπιστήμη τῆς θεολογίας. Δραστηριοποιεῖται στό ἔργο τῆς Κατηχήσεως στό ναό τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου. Καί σιγά–σιγά βάζει τά θεμέλια γιά τή δημιουργία τοῦ Χριστιανικοῦ Ἱδρύματος μέ σκοπό τή στήριξη καί τή χριστιανική καλλιέργεια τῶν νέων τῆς περιοχῆς.

Ἡ ἀγάπη του γιά τή θεολογία καί ἡ δίψα του γιά περαιτέρω ἐπιστημονική κατάρτιση τόν ὤθησαν νά μεταβεῖ στήν Ἀμερική γιά νά διευρύνει τίς γνώσεις του. Ὁ κλάδος πού τόν ἑλκύει περισσότερο εἶναι ἡ Ποιμαντική. Ἔτσι, ἐπανερχόμενος συντάσσει τή διδακτορική διατριβή του μέ θέμα τήν Ποιμαντική τῶν φυλακισμένων καί προσφέρει τίς ὑπηρεσίες του στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν ὡς βοηθός καί ἐπιστημονικός συνεργάτης τοῦ ἀειμνήστου Καθηγητοῦ Κωνσταντίνου Μουρατίδη.

Ἡ μεγάλη ἀπόφασή του ἦρθε τό 1972. Κείρεται μοναχός στήν Ἱερά Μονή Πεντέλης, χειροτονεῖται διάκονος καί ἐν συνεχείᾳ πρεσβύτερος. Ἡ ἐπιθυμία του ὅμως μαζί μέ τούς πρώτους ἐν Χριστῷ μαθητές του εἶναι νά μονάσει. Ἀνταποκρινόμενος σέ πρόταση τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Χαλκίδος Νικολάου Σελέντη, ἀποφασίζει νά ἐπανδρώσει τήν παλαιά Μονή τοῦ ἁγίου Γεωργίου Ἁρμᾶ. Ἔτσι ξεκίνησε ἡ συγκρότηση τῆς πρώτης ἀδελφότητός του καί ἡ προσπάθεια γιά τήν ὀργάνωση τῆς μοναχικῆς ζωῆς τῆς συνοδείας του. Πολύ γρήγορα φάνηκαν οἱ πρῶτοι καρποί τῶν ὁραματισμῶν του, τῶν ἱκανοτήτων του καί γενικότερα τῆς πνευματικῆς ἀκτινοβολίας πού ἐξέπεμπε ἡ προσωπικότητά του.

Τά τραγικά ἐκκλησιαστικά γεγονότα τοῦ 1974 μέ τή βίαιη ἀπομάκρυνση ἀπό τούς θρόνους τους τῶν δώδεκα Μητροπολιτῶν, μεταξύ τῶν ὁποίων καί ὁ Χαλκίδος Νικόλαος, ἀνάγκασαν τόν π. Γεώργιο, πού γιά λόγους κανονικούς δέν ἤθελε πλέον νά παραμείνει στή Μητρόπολη Χαλκίδος, νά ἀναχωρήσει μαζί καί μέ τούς ἄλλους μοναχούς τῆς νεοπαγοῦς ἀδελφότητός του γιά τό Ἅγιον Ὄρος.

Πολύ σύντομα κατέληξαν στήν Ἱερά Μονή Γρηγορίου πού ὑπέφερε ἀπό λειψανδρία. Παλαιοί καί νέοι μοναχοί τόν ἀνέδειξαν ἡγούμενό τους καί ἔτσι ξεκίνησε ἡ πνευματική του πορεία στό Ἅγιον Ὄρος, ἡ ὁποία διήρκεσε τέσσερις περίπου δεκαετίες.

Ἡ Μονή Γρηγορίου πῆρε νέα πνοή καί ζωντάνια καί ἡ πνευματική ἀκτινοβολία της χάρις στήν προσωπικότητά του πολύ γρήγορα ἁπλώθηκε ὄχι μόνο στό Ἅγιον Ὄρος, ὄχι μόνο ἐντός τῶν ὁρίων τῆς πατρίδας μας ἀλλά καί πέραν αὐτῆς. Ἡ θεοφιλής πολιτεία του, τά πολλά του χαρίσματα, φυσικά καί ἐπίκτητα, ὁ θεολογικός του λόγος, οἱ παρεμβάσεις του σέ φλέγοντα ἐκκλησιαστικά καί θεολογικά ζητήματα, ἡ ἱεραποστολική δραστηριότητα, ἡ διακονία τοῦ μυστηρίου τῆς Μετανοίας καί ἡ ἄσκηση τῆς πνευματικῆς καθοδηγήσεως πλήθους ἀνθρώπων, κληρικῶν, μοναχῶν καί λαϊκῶν κατέστησαν τόν π. Γεώργιο ἐκκλησιαστική προσωπικότητα πρώτους μεγέθους.

Ἐλπίζω ὅτι ἀδελφοί τῆς Μονῆς πού τόν γνώρισαν βαθιά καί τόν ἀναστράφηκαν στενά τά σαράντα αὐτά χρόνια τῆς παραμονῆς καί ἡγουμενίας του στό Ὄρος ἀλλά καί τῆς ὅλης πνευματικῆς του προσφορᾶς, θά καταγράψουν τόν πλοῦτο τῶν ἐμπειριῶν τους γιά νά τόν γνωρίσουμε ὅλοι, παλαιότεροι καί νεώτεροι, καλύτερα καί κατά τόν λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου «ἵνα ἡ Ἐκκλησία οἰκοδομήν λάβῃ» (Α’ Κορ. 14,5).

Ὁ π. Γεώργιος εἶχε γενικά εὔθραυστη ὑγεία. Καί τά τελευταῖα χρόνια δοκιμάστηκε ἀπό διάφορες ἀσθένειες. Ἐξαιτίας τους, ἀρχές τοῦ ἔτους, ἀποφάσισε νά παραιτηθεῖ ἀπό τά καθήκοντα τοῦ ἡγουμένου καί ἐν τέλει στίς 8 τοῦ περασμένου Ἰουνίου ἀναχώρησε ἀπό τόν παρόντα μάταιο κόσμο γιά τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

* * *

Ὅλοι ἐμεῖς πού τόν γνωρίσαμε καί πού συνήλθαμε σήμερα ἐδῶ στόν «Παντοκράτορα», ἕνα ἵδρυμα τῆς ἀγάπης του πρός τούς νέους καί τῆς δημιουργικῆς πνοῆς του, ἀνακαλοῦμε μέ σεβασμό, ἀγάπη καί συγκίνηση στή μνήμη μας τή σεπτή μορφή του καί ἱκετεύουμε τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό νά ἀναπαύει τή μακαρία ψυχή του «ἐν χώρᾳ ζώντων». Νά τόν συναριθμήσει στή χορεία τῶν ὁσίων Ἀθωνιτῶν Πατέρων. Νά στηρίζει ἑνωμένη μέ τόν σύνδεσμο τῆς ἀγάπης τήν Ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς του. Καί νά ἀναδεικνύει μέσα στήν Ἐκκλησία πολλούς, ὅλους μας, μιμητές τῆς θεοφιλοῦς πολιτείας του. Ἀμήν.»

 

Πηγές:από την Ι.Μ.Νέας Σμύρνης,  .amen.gr –  agioritikesmnimes.blogspot.gr