Αποφοίτηση στην Ορθόδοξη Πατριαρχική Σχολή «Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος ο Γ’» 24 Μαΐου 2014

Σημαντική η προσφορά του Γυμνασίου Κεσενγκέι – Νάντι

 

Από την Πέμπτη 22 Μαΐου 2014 άρχισαν οι προετοιμασίες. Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κένυας κ. Μακάριος, που είναι και Σχολάρχης, τέλεσε το πρωί τη Θεία Λειτουργία στον ιερό ναό του Αγίου Μακαρίου. Στο τέλος, μίλησε στους ιεροσπουδαστές. Ήταν η τελευταία Λειτουργία της φετινής ακαδημαϊκής χρονιάς, ανάμεσα στον Επίσκοπο και τους μαθητές. Έπρεπε να δώσει τις τελευταίες του συμβουλές και παραινέσεις. Τελευταία Λειτουργία, φυσικά, χωρίς άλλους επισκέπτες.

Ήταν μια σύναξη οικογενειακή. Έτσι ελεύθερα άνοιξε την καρδιά του και τους μίλησε για το τέλος, αλλά και για την αρχή μιας νέας, πλούσιας, πνευματικής εσοδείας από τους χώρους της Σχολής, αφού δύο από τους ιεροσπουδαστές χειροτονήθηκαν και θα είναι οι πρώτοι που θα πάνε στις χώρες τους για να κηρύξουν Ορθοδοξία και Χριστό. Η Μοζαμβίκη και η Ρουάντα θα δουν για πρώτη φορά ντόπιους ιερείς να τελούν τη Θεία Λειτουργία και τα μυστήρια της Ορθόδοξης Εκκλησίας στις τοπικές τους διαλέκτους, αφού προετοιμάστηκαν κατάλληλα στο διάστημα της παραμονής χους οίους χώρους της Πατριαρχικής Σχολής.

Την ίδια μέρα, ο Μητροπολίτης Κένυας, αναχώρησε οδικώς για τη Δυτική Κένυα όπου την επόμενη το πρωί παρέστη σε εορταστική εκδήλωση του Γυμνασίου Αρρένων, στο Κεσενγκέι της φυλής των Νάντι. Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν οι γονείς των μαθητών, οι τοπικοί κυβερνητικοί παράγοντες, εκπρόσωπος του Υπουργείου Παιδείας της Κένυας, οι ιερείς της περιοχής και πλήθος κόσμου […]

Πενήντα εννιά παιδιά από το σύνολο των μαθητών, φοιτούν με υποτροφία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Κένυας και προέρχονται από διάφορες φυλές της χώρας. Έτσι το Γυμνάσιο θεωρείται εθνικό και πρότυπο, αφού συνήθως, στις περιοχές των διαφόρων φυλών, φοιτούν μόνο οι της φυλής εκείνης. Από τα τριάντα τόσα δημοτικά σχολεία, ο Σεβασμιότατος επιλέγει τους αριστούχους. Γι’ αυτό βλέπει κανείς τη συνάντηση τόσων διαφορετικών πολιτισμών και γλωσσών της χώρας.

Το Σάββατο το πρωί, 24 Μαΐου, ο Σεβασμιότατος τέλεσε τη Θεία Λειτουργία και κήρυξε στον ιερό ναό του Αγίου Μακαρίου, με συλλειτουργούς καθηγητές και μαθητές της Πατριαρχικής Σχολής. Έψαλε μελωδικότατα η χορωδία της Σχολής. Στη συνέχεια από το Μητροπολιτικό μέγαρο σχηματίστηκε πομπή με τους τελειόφοιτους της Πατριαρχικής Σχολής, τους καθηγητές και τον Μητροπολίτη, προς τον ιερό ναό της Αγίας Σοφίας. Εκεί άρχισε η τελετή αποφοίτησης της Πατριαρχικής Σχολής με προσευχή από τον Σεβασμιότατο […]

Ο Σεβασμιότατος μίλησε, στη συνέχεια, για τον ρόλο που διαδραματίζει η παιδεία στην πρόοδο των ανθρώπων, γενικά αλλά ουσιαστικά, η εκκλησιαστική και ακαδημαϊκή, έτσι όπως προσφέρεται εδώ στην Πατριαρχική Σχολή.

Κάλεσε τους αποφοίτους να επιδείξουν ζήλο, πίστη, ενθουσιασμό, σταθερότητα, για να έχουν δυνάμεις, σωματικές και πνευματικές, εκεί που θα υπηρετήσουν. Κεντρικό θέμα της ομιλίας του Σεβασμιότατου ήταν η παιδεία και η ιεραποστολή. Αφού ανέλυσε διεξοδικά και τα δύο, τους προέτρεψε να έχουν αγνότητα ψυχής και σώματος και να θυσιασθούν, αν χρειασθεί, για τη σωτηρία των ψυχών των άλλων ανθρώπων που θα πρέπει να υπηρετήσουν, με ταπείνωση και υποταγή στο θέλημα του θεού […]

Δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει όλους όσοι συμπαρίστανται στη λειτουργία της Σχολής, προσφέροντας οικονομική στήριξη. Στο τέλος, ο Σεβασμιότατος απένειμε σ’ ένα έκαστο τα διπλώματα και στους αριστεύσαντες επίσης, πιστοποιητικά. Απένειμε επίσης στους ιεροσπουδαστές πιστοποιητικά σπουδών του Διδασκαλικού Κολλεγίου, σ’ όσους φοίτησαν στη Σχολή Κοινωνικών Σπουδών και Ηλεκτρονικών Υπολογιστών. Ακολούθησε πλούσιο εορταστικό πρόγραμμα με χορούς και τραγούδια από τους ιεροσπουδαστές. Η κοινή τράπεζα ήταν το επιστέγασμα της όλης τελετής όπου και πάλι ο Σεβασμιότατος είχε την ευκαιρία να μιλήσει και να δώσει τις δέουσες συμβουλές, ευχαριστώντας όλους για την επιμέλεια, το ήθος κατά τη διάρκεια της Ακαδημαϊκής χρονιάς.

Το βράδυ της ίδιας μέρας ο Σεβασμιότατος παρακάθισε, για τελευταία φορά με τους ιεροσπουδαστές στο επίσημο δείπνο, όπου είχε ξανά την ευκαιρία να μιλήσει και να εκφράσει τα αισθήματα που τον διακατείχαν. Τότε, ένας-ένας από τις διάφορες χώρες έλαβαν τον λόγο και ευχαρίστησαν για την ευκαιρία που τους δόθηκε να μορφωθούν, σ’ αυτή την τόσο σημαντική εστία θεολογίας για ολόκληρη την Αφρικανική Ήπειρο. Την επόμενη αναχώρησαν όλοι, επιστρέφοντες στις χώρες τους με τις καλύτερες αναμνήσεις.

Μέσα σ’ ένα κλίμα συγκλονιστικό, γεμάτο από αναμνήσεις, ο Σεβασμιότατος, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, δεν συγκράτησε τα δάκρυά του, βλέποντας την εξέλιξη και την πρόοδο της Πατριαρχικής Σχολής, αφού βρίσκεται σ’ αυτό το προπύργιο που τιμά το Ορθόδοξο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής και όλη την Ορθοδοξία […]

Τα αισθήματα τα οποία πλημμύρισαν την ψυχή και τη σκέψη του Σεβασμιότατου, δεν μπορούν να καταγραφούν στο άψυχο χαρτί, γιατί όντως οι σκηνές και τα γεγονότα είχαν έναν υπερφυσικό χαρακτήρα και μια πνοή ζωντανή, που ενίσχυε την όλη προσπάθεια, που ήταν μια θυσιαστική προσφορά προς τους νέους της αφρικανικής ηπείρου.

 

 

Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Κένυας

 

 

Πηγή: «Ιεραποστολικός Ταχυδρόμος», Τριμηνιαίο Περιοδικό Πανελληνίου Χριστιανικού Ομίλου Ορθοδόξου Ιεραποστολής Σ.Α., Τεύχος 126, Αθήνα, Απρίλιος-Μάϊος-Ιούνιος 2014.