Ιστορικές Φωτογραφίες

Όσες λεπτομέρειες και αν διαβάσει κάποιος σε ιστορικές πηγές, καμία δεν θα μπορέσει να αποτυπώσει στο έπακρο τη φρίκη του πολέμου, της βίας και των φυσικών καταστροφών ανά τον κόσμο.

Ωστόσο χάρη στη γενναιότητα ορισμένων ανθρώπων που ήταν εκεί και κατέγραψαν με το φακό τους τι πραγματικά συνέβη, οι στιγμές αυτές έμειναν στην ιστορία περιγράφοντας επακριβώς όσα δε μπορεί καμία λέξη. Πολλές από τις φωτογραφίες, που δημοσίευσε το dinfo, βραβεύτηκαν με Πούλιτζερ, δικαιώνοντας τη θαρραλέα προσπάθεια ενός, στις περισσότερες των περιπτώσεων, ανώνυμου φωτογράφου.

 

Ο Κάπα ήταν Ούγγρος πολεμικός φωτογράφος και φωτορεπόρτερ που κάλυψε πέντε διαφορετικούς πολέμους. Οι φωτογραφίες του, όπως εκείνες που ελήφθησαν κατά την απόβαση στη Νορμανδία το 1944, απεικονίζουν τη βία του πολέμου με μοναδικό τρόπο. Το άτομο σε αυτή την εικόνα εικάζεται ότι είναι ο αναρχικός Federico Borrell Garcia.

Η φωτογράφος περιγράφοντας την φωτογραφία είπε: «Όταν είδα την πεινασμένη μητέρα την πλησίασα σαν να με τράβηξε μαγνήτης. Δεν θυμάμαι πώς εξήγησα τη παρουσία μου ή τη φωτογραφική μηχανή μου σε αυτήν, αλλά θυμάμαι ότι μου ζήτησε να μην της κάνω καμία ερώτηση. Δεν ρώτησα το όνομά της ή την ιστορία της. Μου είπε την ηλικία της, ότι εκείνη ήταν τριάντα δύο. Είπε ότι ζούσε τρώγωντας κατεψυγμένα λαχανικά από τους γύρω αγρούς και πουλιά που σκότωναν τα παιδιά της. Είχε μόλις πούλησει τα ελαστικά από το αυτοκίνητό της για να αγοράσει τρόφιμα. Φάνηκε να ξέρει ότι θα μπορούσε να βοηθήσει η μια την άλλη με την φωτογράφιση και έτσι δεν στάθηκε εμπόδιο. Υπήρχε ένα είδος ισότητας σε αυτό»

Φωτογραφία που λήφθηκε από τον βραβευμένο ΝότιοΑφρικανό δημοσιογράφο Κέβιν Κάρτερ κοντά σε ένα κέντρο σίτισης στο Σουδάν. Ο Κάρτερ δέχτηκε σκληρή κριτική για το ότι δεν πλησίασε να βοηθήσει το ετοιμοθάνατο παιδί. Η κριτική τελικά τον οδήγησε στην κατάθλιψη και η κατάθλιψη στην αυτοκτονία. Στο τελευταίο σημείωμα του έγραψε: «είμαι σε κατάθλιψη χωρίς τηλέφωνο, χρήματα για ενοικίαση, χρήματα για τη στήριξη των παιδιών, χρήματα για τα χρέη, χρήματα! Είμαι στοιχειωμένος από τις αναμνήσεις των δολοφονιών και των πτωμάτων και το θυμό και τον πόνο πεθαίνουν από την πείνα ή τραυματισμούς τα παιδιά, από πολεμοχαρείς τρελούς, συχνά από την αστυνομία, δήμιοι δολοφόνοι πάω να συναντήσω τον Κεν (Κεν Οστερμπρόικ, πρόσφατα νεκρός συνάδελφος του) αν είμαι τόσο τυχερός»

 

Με αυτή την φωτογραφία ο Νικ Ουτ κατάφερε να κερδίσει το βραβείο Πούλιτζερ. Η εικόνα τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια επίθεσης στο Νοτίο Βιετνάμ, το 1972. Η εικονιζόμενη Kim Phuc και η οικογένειά της έμεναν στο χωριό Trang Bang, στο Νότιο Βιετνάμ, όταν τα αμερικανικά πολεμικά αεροπλάνα άρχισαν να βομβαρδίζουν την περιοχή με βόμβες ναπάλμ. Η Kim ήταν μόλις 9 ετών και στην προσπάθειά της να ξεφύγει άρχισε να τρέχει γυμνή για να σωθεί.

Σχεδόν ολοσχερώς καμένη και με τις δυνάμεις της να την εγκαταλείπουν, έχασε τις αισθήσεις της. Τότε, ο σωτήρας της φωτογράφος Νικ Ουτ, την πήρε στα χέρια του και τη μετέφερε στο νοσοκομείο. Η μικρή Κιμ σήμερα είναι γιατρός και το πρόσωπό της χρησιμοποιήθηκε ως προπαγάνδα από το κομμουνιστικό καθεστώς. Μετά από χρόνια θυμήθηκε ότι αυτό που φώναζε, όπως φαίνεται στη φωτογραφία ήταν η φράση «Nóng quá, nóng quá», που σημαίνει «πολύ καυτό, πολύ καυτό».

Η φωτογραφία που χάρισε το βραβείο Πούλιτζερ στον Όντεντ Μπαλίντι παρουσιάζει την προσπάθεια μιας γυναίκας να κρατήσει μόνη της το οδόφραγμα ενάντια στους Ισραηλινούς αστυνομικούς.

Η εικόνα παρουσιάζει τον μικρό πρόσφυγα Αγκίμ Σάλα, ηλικίας μόλις δύο ετών, ο οποίος μόλις έχει περάσει στα χέρια του παππού του που βρίσκεται στην ασφάλεια ενός στρατοπέδου στην Αλβανία που διευθύνεται από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.

Η εικόνα του στρατιώτη που πηδάει το τείχος του Βερολίνου για να φτάσει στην Δυτική του πλευρά προστέθηκε αργότερα στο παγκόσμιο πρόγραμμα της UNESCO ως ενθύμιο της πτώσης του Τείχους του Βερολίνου.

Αυτός ο άνθρωπος ήταν Χούτου και βρίσκονταν φυλακισμένος σε ένα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Ρουάντα όπου βασανίστηκε άγρια​​. Τελικά κατάφερε να επιβιώσει έχοντας όμως εμφανή πάνω τους τα σημάδια των βασανισμών.

Νότια Καρολίνα, 1950. Οι φυλετικές διακρίσεις στις ΗΠΑ βρίσκουν εφαρμογή ακόμα και στο νερό.

Η φωτογραφία του Ινδού φωτορεπόρτερ Raghu Rai λήφθηκε κατά την χημική καταστροφή στο Μποπάλ το 1984. Ο φωτογράφος δημοσίευσε την εικόνα με σκοπό να στηρίξει τους επιζώντες της καταστροφής.

Στην Μπιάφρα, σχεδόν περισσότερα από 3 χρόνια πολέμου έχουν καταστρέψει τις ζωές πάνω από ενός εκατομμυρίου ανθρώπων. Ο Ντον ΜακΚούλιν περιγράφοντας την φωτογραφία είπε ότι πάγωσε όταν είδε πάνω από 900 παιδιά που ζούσαν σε στρατόπεδο να βρίσκονται όλα λόγω ασιτίας λίγο πριν από τον θάνατο.

Η παραβίαση του σχεδόν τα πάντα. Οι σκληρές και βάναυσες πράξεις που πραγματοποιούνται από τον αμερικανικό στρατό ήρθαν στο φως όταν αυτή την εικόνα δόθηκε στη δημοσιότητα.

Ο μοναχός Quang Duc έβαλε φωτιά στον εαυτό του λόγω της εντεινόμενης αντιπαλότητας μεταξύ καθολικών και βουδιστών στο Βιετνάμ. Ακόμη και την ώρα που καίγονταν ολόκληρος δεν έδειξε πόνο ή πανικό. Παρέμεινε εντελώς ακίνητος και απόλυτα ψύχραιμος μέχρι το τέλος.

Η τραγική φωτογραφία λήφθηκε από τον Lawrence Beitler το 1930. Ένας όχλος 10.000 ατόμων παρακολουθεί τον απαγχονισμό 2 νεαρών μαύρων, οι οποίοι κατηγορήθηκαν για τον βιασμό μιας λευκής κοπέλας. Τον θάνατο γλύτωσε ο τρίτος φίλος της παρέας, μετά από παρέμβαση του θείου της κοπέλας, δηλώνοντας έτσι εμμέσως και την αθωότητα των 2 απαγχονισμένων.

5 Ιουνίου του 1989, πλατεία Τιενανμέν, Κίνα. Ένας άντρας, με ήρεμες κινήσεις και κρατώντας δύο σακούλες στα χέρια του, προχωράει και στέκεται στην μέση της οδού «σανγκάν», που διασχίζει την πλατεία Τιενανμέν του Πεκίνου. Μια ημέρα πριν, ο κινεζικός στρατός, είχε καταστείλει βίαια μια τεράστια διαδήλωση πολιτών, που ζητούσαν πολιτικές ελευθερίες. Ο θαρραλέος άντρας, στέκεται στην μέση του δρόμου και καταφέρνει να σταματήσει έναν αριθμό αρμάτων μάχης, που εκείνη την στιγμή, περνούσαν από το σημείο. Η κίνηση αυτή του τολμηρού νεαρού κινέζου, έμεινε στην ιστορία και έγινε παγκόσμιο σύμβολο της διαδήλωσης στην πλατεία Τιενανμέν, απο χιλιάδες Κινέζους.

Η φωτογραφία του Αμερικανού φωτογράφου Lewis W. Hine παρουσιάζει τις δύσκολες συνθήκες διαβίωσης μικρών αγοριών που εργάζονταν σε ανθρακορυχεία στη νότια Πίτσον, στη Πενσυλβάνια.

Η εικόνα του νεκρού Τσε Γκεβάρα έγινε η αιτία να υιοθετηθεί η φράση «Che Lives»

 

Κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας για τον πόλεμο του Βιετνάμ μια γυναίκα προσφέρει ένα λουλούδι στους στρατιώτες. Η φωτογραφία αυτή στην πορεία έγινε το σύμβολο του κινήματος των λουλουδιών.

Ένας άντρας κρατώντας ένα άλμπουμ με οικογενειακές φωτογραφίες κάθεται κλαίγοντας στα ερείπια του σπιτιού του μετά τον μεγάλο σεισμό των 8,0 Ρίχτερ που έπληξε την επαρχία Σιτσουάν της Κίνας.

Πλήθος κόσμου αποχαιρετά για τελευταία φορά στρατιώτες που έχασαν τη ζωή τους στον πόλεμο, την ώρα που μια νεαρή κοπέλα προσπαθεί να δει για τελευταία φορά τον αγαπημένο της.

Ο Γερμανός εγκληματίας πολέμου Δρ Φριτς Κλάιν στέκεται στο κέντρο ενός ομαδικού τάφου, στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέργκεν – Μπέλσεν. Ο Δρ Κλάιν είχε ως κύριο καθήκον να στέλνει τους κρατούμενους στους θαλάμους αερίων για να θανατωθούν.

Ο Φράνκ Φούριερ συνέλαβε την τραγική εικόνα της Ομάιρα Σάντσεζ παγιδευμένη μέσα στη λάσπη και στα ερείπια των κτιρίων που έχουν καταρρεύσει γύρω της. Η έκρηξη του ηφαιστείου Νεβάντο Ντελ Ρουίζ στην Κολομβία το 1985 προκάλεσε τεράστια κατολίσθηση, κατέστρεψε πόλεις και σκότωσε 25.000 ανθρώπους.
Μετά από 3 ημέρες προσπάθειας η εγκλωβισμένη Ομάιρα πέθανε από υποθερμία και γάγγραινα. Στον τραγικό θάνατό της βοήθησε και η αποτυχία των υπαλλήλων της χώρας να ανταποκριθούν γρήγορα και να σώσουν τα θύματα της χειρότερης καταστροφής που έγινε ποτέ στην Κολομβία. Τον μαρτυρικό θάνατο της μικρής παρακολούθησαν ζωντανά από την τηλεόραση εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώποι σε όλο τον κόσμο.

Μια φωτογραφία που χάρισε στον Deanne Fitzmaurice το Βραβείο Πούλιτζερ το 2005. Η “Επιχείρηση λεοντόκαρδος” είναι η ιστορία ενός 9χρονου αγοριού από το Ιράκ που τραυματίστηκε σοβαρά από έκρηξη κατά τη διάρκεια μιας από τις πιο βίαιες συγκρούσεις της σύγχρονης ιστορίας , στον πόλεμο του Ιράκ. Το αγόρι μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Όκλαντ όπου υποβλήθηκε σε δεκάδες χειρουργικές επεμβάσεις ζωής και θανάτου. Το θάρρος και η απροθυμία του να πεθάνει του έδωσε το παρατσούκλι: Saleh Khalaf ή «λεοντόκαρδος».

Ένα παιδάκι, στέκεται μόνο του ανάμεσα σε ερείπια στην Συρία, σε ένα απίστευτο τοπίο καταστροφής που θυμίζει έντονα εικόνα από την αποκάλυψη.

Ό Παλαιστίνιος Jamal al-Durrah, χρησιμοποιεί το σώμα του σαν ασπίδα για να προστατεύσει το γιο του από τα πυρά. Ο άτυχος πατέρας προσπάθησε κάνοντας σινιάλο να πει στους Ισραηλινούς στρατιώτες να σταματήσουν να πυροβολούν, χωρίς όμως επιτυχία. Τα πυρά δε σταμάτησαν. Ο γιος του άτυχου Παλαιστινίου πατέρα σκοτώθηκε ενώ ο και ίδιος τραυματίστηκε σοβαρά.

Στις 15:56 ώρα Ελλάδας, ένα αεροσκάφος της εταιρείας American Airlines με 92 επιβαίνοντες, προσκρούει στον βόρειο πύργο του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, στη Νέα Υόρκη, προκαλώντας καταστροφική έκρηξη. Το κτίριο, πάνω από τον 75ο όροφο, τυλίγεται στις φλόγες, δεκάδες άνθρωποι σκοτώνονται, ενώ άλλοι πηδούν στο κενό για να σωθούν. Λίγη ώρα μετά, στις 16:14 ένα δεύτερο αεροπλάνο προσκρούει στον δεύτερο πύργο του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Στις τρομοκρατικές επιθέσεις που εισήγαγαν στο λεξιλόγιο του πλανήτη τη φράση «σοκ και δέος» έχασαν την ζωή τους πάνω από 3000 άνθρωποι.

Ένας Εβραίος καθισμένος στα γόνατα μπροστά από ένα χώρο μαζικής ταφής, περιμένει την εκτέλεση του από μέλος της παραστρατιωτικής ομάδας των SS. Η φωτογραφία βρέθηκε στο προσωπικό λεύκωμα ενός στρατιώτη Einsatzgruppen,(ειδικές δυνάμεις των SS) που έγραφε στο οπισθόφυλλο του «ο τελευταίος Εβραίος της Vinnitsa».

Η 12χρονη Tarana-το όνομα της σημαίνει Μελωδία-ουρλιάζει μετά την επίθεση βομβιστή αυτοκτονίας μέσα στο πλήθος, σε τζαμί στην Καμπούλ, στις 6 Δεκεμβρίου του 2011. Η Ταράνα είχε πάει στο τζαμί με την οικογένεια της για τη σιιτική ημέρα της Ashura. Από τα 17 μέλη της οικογένειας της που είχαν πάει εκείνη την ημέρα στο τζαμί, τα επτά σκοτώθηκαν, ανάμεσα τους και ο αδελφός της.

 

Δυο υπάλληλοι εταιρείας ηλεκτρισμού, ο Ράνταλ Τσάμπιον και ο Τζέι Τόμσον εκτελούσαν εργασίες συντήρησης πάνω σε ένα στύλο όταν ο Τσάμπιον ακούμπησε κατά λάθος ένα από τα καλώδια υψηλής τάσης. Πάνω από 4000 Βόλτ διαπέρασαν το κορμί του κάνοντας την καρδιά του να σταματήσει. Ο Τόμσον που ήταν από κάτω του πολύ γρήγορα τον πλησίασε και του έδωσε το «φιλί της ζωής» μέχρι που ένοιωσε το σφυγμό του να επανέρχεται.

Το 1969 ο Νιλ Άρμοστρονγκ, έκανε πραγματικότητα ένα όνειρο της ανθρωπότητας : έγινε ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στη σελήνη. Το πρώτο αποτύπωμα ανθρωπίνου ποδιού, στο φεγγάρι, φωτογραφήθηκε για να αποτυπώσει στη μνήμη, την ιστορική εκείνη στιγμή.

Πηγές:iefimerida.gr- dkaravasilis.gr