Ο ύμνος που έγινε εικόνα: “Τι σοι προσενέγκωμεν Χριστέ…”
25 Δεκεμβρίου 2013
Ιδιόμελον Εσπερινού Χριστουγέννων (ήχος β’)
Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ, ὅτι ὤφθης ἐπὶ γῆς ὡς ἄνθρωπος δι’ ἡμᾶς; ἕκαστον γὰρ τῶν ὑπὸ σοῦ γενομένων κτισμάτων, τὴν εὐχαριστίαν σοι προσάγει· οἱ Ἄγγελοι τὸν ὕμνον, οἱ οὐρανοὶ τὸν Ἀστέρα, οἱ Μάγοι τὰ δῶρα, οἱ Ποιμένες τὸ θαῦμα, ἡ γῆ τὸ σπήλαιον, ἡ ἔρημος τὴν φάτνην· ἡμεῖς δὲ Μητέρα Παρθένον· ὁ πρὸ αἰώνων Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς.
Ποιητική – λαϊκή απόδοση
Από αγγέλων στόματα
το «Δόξα εν Υψίστοις»
ακούγεται στον ουρανό
γιορτάζει όλ’ η φύση.
Βοσκοί αθώοι και απλοί
πρώτοι αυτοί μαθαίνουν
την του Σωτήρος Γέννηση
την δόξα της Παρθένου.
Σμύρνα, χρυσό και λίβανο
οι Μάγοι του προσφέρουν
σαν άρχοντα τον προσκυνούν
σαν Θεό τον λατρεύουν.
Το σπήλαιο προσφέρει η γη
για να φιλοξενήσει
τον Κύριο των ουρανών
τον πλαστουργό της κτίσης.
Το μαύρο πέπλο της νυχτιάς
η έρημος προσφέρει
σ’ εκείνον που απ’ τον ουρανό
ήρθε το φως να φέρει.
Έτσι εδιάλεξ’ ο Χριστός
στη γη για να κατέβει
το πρόβατο τ’ απολωλός
να ψάξει και να εύρει!
Αρχιμ. Γεράσιμος Φραγκουλάκης
Αννόβερο Γερμανίας