H LaVerne και ο Robert Werner γεννήθηκαν στο Meyersdale της Αμερικής, στο οποίο παρέμειναν για όλη τους την ζωή, εκείνη το 1920 και εκείνος το 1921.

Την περασμένη εβδομάδα, μετά από 65 χρόνια γάμου, το ζευγάρι πέθανε με διαφορά μόλις 12 ωρών, σε ιδιωτικό οίκο ευγηρίας της περιοχής. Ο γιος τους, Barry Werner, ο οποίος ζει επίσης στο Meyersdale, είπε ότι ο πατέρας του έπασχε από Alzheimer. Τον φρόντιζε η μητέρα του, μέχρι πριν από τέσσερις μήνες, οπότε το ζευγάρι χρειάστηκε να μεταφερθεί στον οίκο ευγηρίας, όπου έμεναν μαζί, στο ίδιο δωμάτιο.

«Έκαναν τα πάντα μαζί», ανέφερε χαρακτηριστικά ο γιος τους. «Δεν συμφωνούσαν πάντα μεταξύ τους, όμως αν αποφάσιζε κάτι ο ένας μετά από λίγο θα ακολουθούσε και ο άλλος». Είπε, επίσης, ότι πρώτη πέθανε η μητέρα του, πιθανώς λόγω πολλαπλών μικρο-εγκεφαλικών που είχε πάθει τελευταία. «Ήταν κουρασμένη. Ήταν έτοιμη να φύγει», συμπλήρωσε.

Ο Barry πιστεύει πως, παρά την περιορισμένη αντίληψή του, ο πατέρας του ένιωσε ότι η γυναίκα του έφυγε. «Φαινόταν από την συμπεριφορά του ότι κάτι τον απασχολούσε, ότι κάτι μέσα του δεν πήγαινε καλά», είπε. «Εκείνη έφυγε ήσυχα και εξίσου ήσυχα ακολούθησε και ο πατέρας μου. Μάλλον την άκουσε να τον καλεί, να του λέει πως είναι καλά εκεί που πήγε», συμπλήρωσε ο Barry.

Παρά την θλίψη του που έχασε και τους δύο του γονείς ταυτόχρονα, ο Werner είπε ότι πιστεύει πως κάπως έτσι θα ήθελαν και εκείνοι να τελειώσει η ζωή τους. Η μητέρα του, η οποία υπήρξε πάντοτε η νοικοκυρά που φρόντιζε τον σύζυγό της, δεν θα ήθελε ποτέ να τον αφήσει πίσω.

«Εκείνος ερχόταν πάντα πρώτος», είπε ο Barry. «Η μητέρα μου φρόντιζε να έχει φαγητό –εκείνη δεν την ένοιαζε αν θα έτρωγε. Η πρώτη έννοια της ήταν εκείνος».

Ο Robert Werner ήταν βετεράνος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. «Βρισκόταν στην Iwo Jima όταν οι άνδρες μας σήκωσαν τη σημαία, ενώ ήταν επίσης εκεί όταν τους πυροβόλησαν», είπε ο γιος του ζευγαριού. «Δεν μιλούσε συχνά για τον πόλεμο, όμως είχε πει για κάποιο βράδυ που είχε κρυφτεί σε ένα λαγούμι και οι Γιαπωνέζοι σκότωσαν τους δύο συντρόφους του, κάτι το οποίο συνειδητοποίησε το επόμενο πρωί».

Κάποια στιγμή τραυματίστηκε και ο ίδιος. «Σύρθηκε μέχρι κάποιον δρόμο και εκεί ιαπωνικά πυρά τον πέτυχαν στα πόδια». Το μόνο που ο Robert είπε σχετικά με αυτό ήταν «δεν σύρθηκα αρκετά γρήγορα».

Οι Werner παντρεύτηκαν όταν ο Robert επέστρεψε από τον πόλεμο.

Εκείνος έχτισε το σπίτι στο οποίο έζησαν για πολλά χρόνια και έκανε πολλές δουλειές για να ζήσει την οικογένειά του: Επισκευές ραδιοφώνων και τηλεοράσεων, αλλά και διάφορες άλλες ηλεκτρολογικές δουλειές. Για κάποιο διάστημα εργάστηκε και στην Ford, όπου πουλούσε trailer για ταξίδια.

Ίσως λόγω αυτής της δουλειάς το ζευγάρι αγάπησε πολύ τα ταξίδια. «Είχαν δει όλες τις πολιτείες, εκτός από την Αλάσκα», είπε ο γιος τους. «Είχαν πάει δύο φορές στη Χαβάη και το Μεξικό, ενώ ταξίδεψαν και στην Αγγλία».

Επίσης, αγαπούσαν τις χειροτεχνίες και πούλαγαν αρκετές στην υπαίθρια αγορά της περιοχής τους. Φυσικά, ήταν μέλη και της τοπικής εκκλησίας.

Πέρα από τον γιο τους, Barry, το ζευγάρι είχε αποκτήσει και μία κόρη, καθώς και πέντε εγγόνια και τρία δισέγγονα.

Η ιστορία τους δεν θα μπορούσε να είναι περισσότερο βγαλμένη από το βιβλίο και την ταινία «The Notebook».

Πηγές: Tribune-democrat.com –mama365.gr